14 Ιαν 2016

ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο δεν πρέπει να συμβιβαστούν με τις απαιτήσεις των μεγαλεμπόρων  για δουλειά 7 μέρες την εβδομάδα με εξαντλητικά ωράρια, πενιχρούς μισθούς και τσακισμένα εργασιακά δικαιώματα.
Τώρα, περισσότερο  από κάθε άλλη φορά πρέπει να αντιταχθούν στα σχεδία της κυβέρνησης και  των δανειστών που από κοινού αποφασίζουν αλλεπάλληλα μέτρα, με καταιγιστικό τρόπο τα νομοθετούν μέσα στη βουλή, που έχουν ένα στόχο: να ενισχύσουν με κάθε μέσο την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων πάνω στα αποκαΐδια των εργατικών λαϊκών δικαιωμάτων.

Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι ένα από τα εργαλεία της εργαλειοθήκης του ΟΑΣΑ για την απελευθέρωση της αγοράς και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και του ανταγωνισμού  ανάμεσα στις επιχειρήσεις. Βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, των νέων συμφωνιών που προετοιμάζονται ανάμεσα  στην κυβέρνηση με τους δανειστές.
Η στάση της κυβέρνησης μόνο ανησυχία μπορεί να προξενεί μέσα στους εργαζόμενους. Ανησυχία για νέο μαχαίρι  που θα φτάσει πολύ βαθιά σε όσα έχουν απομείνει ως εργασιακά δικαιώματα. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η κυβέρνηση δήλωνε αποφασισμένη να καταργήσει το μέτρο της λειτουργιάς των καταστημάτων της Κυριακές.  Πολύ γρήγορα άρχισε να το κάνει γαργάρα, πέταξε το μπαλάκι στις περιφέρειες και στους δήμους, στην απόφαση του ΣΤΕ που ακόμα βρίσκεται σε εκκρεμότητα.

Στην πράξη η κυβέρνηση όχι μόνο δεν νομοθέτησε τη κατοχύρωση της κυριακάτικης αργίας αλλά συνέχισε ανεμπόδιστα το μέτρο της λειτουργιάς των καταστημάτων για  8 Κυριακές τον χρόνο. Αποδεικνύεται πως δεν πρέπει να δείχνουμε καμιά εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις.  Είναι κυβερνήσεις υπέρ των εργοδοτών.  Η σημερινή κυβέρνηση  ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ  όχι μόνο εφαρμόζει τους νόμους που ψήφισε η προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ- ΠΑΣΟΚ , αλλά φέρνει και χειρότερους νομούς που θα επιδεινώσουν τη ζωή μας.

ΟΙ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΔΕ ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ
ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ
Γι ‘αυτό πρέπει να είμαστε σε αγωνιστική ετοιμότητα, που σημαίνει να οργανωθούμε στα σωματεία.Nα δώσουμε τη μάχη σε κάθε εργασιακό χώρο μαζί με τους συνάδελφους. Να μην περάσουν τα μέτρα της κυβέρνησης για τη παραπέρα διάλυση του ασφαλιστικού, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τη περιστολή των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Nα αντιπαλέψουμε τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, τη φοροληστεία, τις διακοπές ρεύματος της ΔΕΗ, την διάλυση της παιδείας , του συστήματος υγείας.

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΜΑΣ

Η λειτουργιά των καταστημάτων τη Κυριακή καταργεί στη πράξη μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος που είναι η κατοχύρωση της Κυριακής ως μέρα ανάπαυσης, ελεύθερου χρόνου, οικογενειακής, γενικότερα  κοινωνικής δραστηριότητας για όλους τους εργαζόμενους. Η Κυριακή είναι η μέρα που ανήκει στους εργαζόμενους και όχι στους εργοδότες, οι οποίοι στερούνται το δικαίωμα να απαιτήσουν την εργασία των εργαζομένων, παρά μόνο με πολλαπλάσια αμοιβή  και επιπλέον μέρα ξεκούρασης για τους κλάδους που  οι επιχειρήσεις παραμένουν σε λειτουργιά 7 μέρες τη εβδομάδα.
Η εργασία τη Κυριακή σε συνδυασμό με τις γενικότερες ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις οδηγούν τους εμποροϋπάλληλους  να εργάζονται με ολοένα και χειρότερους όρους , χωρίς συμβάσεις και ωράρια, με μισθούς των 400 και 500 ευρώ, με δουλεία  χωρίς ανάσα και κάτω από τη τρομοκρατία και το φόβο του εργοδότη. Από την άλλη πλευρά οι μεγαλέμποροι αυξάνουν τις πώλησης και τα κέρδη τους, μειώνουν το μισθολογικό κόστος, ενώ ρίχνονται στον ανταγωνισμό μεταξύ τους για το ποιος θα κυριαρχήσει στην αγορά.

Οι μεγάλες εμπορικές επιχειρήσεις γιγαντώνονται ενώ οι μικροί, φτωχοί αυτοαπασχολούμενοι έμποροι φυτοζωούν, πολλοί δεν αντέχουν και βάζουν λουκέτο. Στα σουπερ μάρκετ μέσα από εξαγορές και συγxωνεύσεις  επικρατούν 4 μεγάλες αλυσίδες ο Σκλαβενίτης, ο Βασιλόπουλος, ο Μαρινόπουλος και με την εξαγορά του Βερόπουλου τα my market, ενώ παράλληλα προχωρούν σε ανακατατάξεις, μειώνουν το προσωπικό, απολύουν, επιβάλουν μειώσεις μισθών όπως  ο Μαρινόπουλος αυτό το τελευταίο διάστημα.
Από τον ανταγωνισμό, στο όνομα να βγει ενισχυμένη η επιχείρηση από τη κρίση, χαμένοι βγαίνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό δεν πρέπει να αποδεχτούμε νέες θυσίες. Αντίθετα να οργανώσουμε τη δική μας αντεπίθεση. 
Δεν μπορούν πια να μας κοροϊδέψουν!  
Για λόγους ανταγωνισμού ένα τμήμα των μεγαλεμπόρων αντιτάσσεται, διαφωνεί με την πλήρη απελευθέρωση της κυριακάτικής αργίας, για τους δικούς του λόγους. Μάλιστα ο Σκλαβενίτης διαφημίζει με ανακοίνωση   το μη άνοιγμα των καταστημάτων, ενισχύει το  δήθεν κοινωνικό του προφίλ ευελπιστώντας ότι θα του αποφέρει πελατεία. Αυτές οι διαφοροποιήσεις ανάμεσα στους μεγαλέμπορους δεν πρέπει να μπερδεύουν εμάς τους εργαζόμενους, καθώς αφορούν εσωτερικές τους υποθέσεις, δεν γίνονται για το καλό των εργαζομένων ακόμα και αν παρουσιάζονται με αυτόν τον τρόπο.
Επίσης κανείς δεν πρέπει να ξεγελαστεί από τη στάση που κρατά η ΟΙΥΕ που αποφασίζει  απεργίες τη τελευταία στιγμή, χωρίς προετοιμασία, χωρίς οργάνωση της απεργιακής μάχης μέσα στους εργασιακούς χώρους, χωρίς αντιπαράθεση με την εργοδοσία και την κυβέρνηση.  Με αυτόν τον τρόπο εκφυλίζει την ίδια την απεργία, οδηγεί σε μεγαλύτερη απογοήτευση και υποχώρηση το κίνημα.
Αντίθετα έχουμε ευθύνη να αποκαλύψουμε πλατιά τον βρώμικο ρόλο που παίζει μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα.  Η συγκεκριμένη πλειοψηφία της ΟΙΥΕ  στηρίζεται στα σωματεία που από κοινού έχει στήσει με την εργοδοσία για την ενσωμάτωση  των δεκάδων χιλιάδων εμποροϋπαλλήλων που εργάζονται στον κλάδο και κυρίως στα σουπερ μάρκετ. Είναι τα σωματεία του Σκλαβενίτη, του Βασιλόπουλου, του Βερόπουλου, το κλαδικό των τροφίμων, σωματεία μηχανισμοί της εργοδοσίας, που παράγουν αντιπροσώπους για τα συνέδρια και επιβάλουν σιγή νεκροταφείου μέσα

στους χώρους δουλειάς.  Αλήθεια, τι έκαναν αυτά τα σωματεία στις δεκάδες κλαδικές απεργίες, πια  είναι η δράση τους υπέρ των εργαζομένων; Υπονομεύουν  και εμποδίζουν όπως σταθερά κάνουν για πολλά χρόνια  την  ταξική οργάνωση των εργαζομένων στον κλάδο.

Παλεύουμε για τις ανάγκες μας, δεν κάνουμε βήμα πίσω, καμιά θυσία για τα κέρδη του κεφαλαίου!

Η πάλη για τη νομοθετική κατοχύρωση της κυριακάτικη αργίας είναι αναπόσπαστη με τη πάλη για την ανάκτηση των απωλειών των εμποροϋπαλλήλων από τη περίοδο της κρίσης, για την ικανοποίηση όσων πραγματικά αποτελούν σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Για να έχουμε συλλογική σύμβαση με αυξήσεις στους μισθούς, σταθερή δουλεία με 8ωρο και ανθρώπινα ωράρια. Για να είναι η Κυριακή μέρα που θα αφιερώνουμε στην οικογένεια και τους φίλους μας, ειδικά για τις μητέρες, μέρα για να αναπτύσσουμε τη κοινωνική και συνδικαλιστική μας δράση.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας αγωνίζεται σε μόνιμη βάση και σταθερά για να αναπτυχτεί η οργανωμένη πάλη και η διεκδίκηση μέσα στους τόπους δουλειάς. Κρατά σταθερό ασίγαστο μέτωπο ενάντια στη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Παίρνει πρωτοβουλίες, όπως η συγκέντρωση υπογραφών εργαζομένων, παρεμβάσεις και κινητοποιήσεις στη περιφέρεια και σε δήμους ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και στις αποκαλούμενες «λευκές νύχτες». Θα συνεχίσει σε κοινή δράση με τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους εμπόρους, με τους εργαζόμενους από τους άλλους κλάδους που θίγονται από το συγκεκριμένο μέτρο, την αντιλαϊκή πολιτική γενικότερα.
Καμία αναμονή, κανένας εφησυχασμός στα σχέδια τους!
Να πάρουμε τη κατάσταση στα χέρια μας. Μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Γι’ αυτό καλούμε τους συναδέλφους σε κάθε κατάστημα να πυκνώσουν τις γραμμές του συλλόγου εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Να συμπληρώσουν την αίτηση εγγραφής, να γίνουν δραστήρια μέλη του συλλόγου. Να οργανωθούν σωματειακές επιτροπές του συλλόγου σε κάθε κατάστημα. Το σωματείο, τα επιχειρησιακά σωματεία και οι επιτροπές μέσα από  συλλογικές διαδικασίες  να οργανώσουν τον αγώνα των ίδιων των εργαζομένων.

Μαζί με τα κλαδικά μας σωματεία, εργαζομένους από άλλους κλάδους (ιδιωτικοί υπάλληλοι-λογιστές-αποθηκάριοι-οδηγοί-τραπεζοϋπάλληλοι) να συντονίσουμε την πάλη και των αγώνα μας για να μην ανοίξει κανένα μαγαζί καμία Κυριακή.
Να αγωνιστούμε για να έχουν όλα τα καταστήματα Ενιαίο Εθνικό Ωράριο που δεν θα ξεπερνά της 48 ώρες, να δώσουμε όλες μας της δυνάμεις σήμερα και όχι τη «Δευτέρα Παρουσία» να δουλεύουμε 8 ώρες την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα, 40ωρο με σταθερή και μόνιμη δουλειά.
Να παλέψουμε για να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες μορφές εργασίας δηλαδή η μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου και 8 ώρες.  
Κανένας εργαζόμενος στο εμπόριο να μην λυγίσει κάτω από το βάρος των μεγάλων αναγκών που υπάρχουν σήμερα λόγω της κρίσης που έφερε κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων, απολύσεις, ανεργία, μειώσεις μισθών, μείωση συνολικά των δικαιωμάτων μας. Κανείς εργαζόμενος δεν θα «σωθεί» με ένα μεροκάματο ακόμα δουλεύοντας Κυριακή και ευελπιστώντας να την πληρωθεί.
Τώρα δεν χρειάζεται καμία απογοήτευση, μοιρολατρία του στιλ «τώρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο εμείς τι μπορούμε να κάνουμε», μπορούμε να κάνουμε πολλά.
Το νομοσχέδιο μπορεί να ψηφίστηκε στη βουλή αλλά η πραγματική ψηφοφορία για το αν θα ανοίξουν τα μαγαζιά της Κυριακές η όχι πρέπει να γίνει μέσα στους χώρους δουλειάς. Εκεί πρέπει ο καθένας να πάρει και την προσωπική του ευθύνη.
Μόνο με αγώνα, οργάνωση και συλλογική δράση θα αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς τους, θα ακυρώσουμε μέτρα. Στους τόπους δουλειάς πρέπει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να αναμετρηθούμε με την εργοδοσία, να βάλουμε εμπόδια στην εφαρμογή του νόμου για να μη γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα.
MΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΣΠΑΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ
Τις επόμενες μέρες και ώρες ο καθένας μας πρέπει να πάρει θέση μάχης απέναντι στο πόλεμο που έχει κηρύξει κυβέρνηση-κεφάλαιο-Ε.Ε.  και με αιχμή το ασφαλιστικό. Το  νέο σχέδιο νόμου που έχει δώσει στην δημοσιότητα η κυβέρνηση δίνει συντριπτικό πλήγμα στις συντάξεις, στις κοινωνικές παροχές, στην πρόνοια.
Να φτάσει παντού το σύνθημα:
Διαλύουν την ασφάλιση και βγαίνουμε στο δρόμο
πάρτε πίσω το νόμο λαιμητόμο

ΤΟ ΔΣ