ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 16/11/2008
ΘΕΜΑΤΑ: ΩΡΑΡΙΟ - ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΡΓΙΑ
Συνάδελφοι-σες
Η κατάργηση της Κυριακής αργίας και η εργάσιμη εβδομάδα των 65 ωρών είναι στοιχεία που εντάσσονται στη συνολική επίθεση που κάνει το κεφάλαιο και η μεγαλοεργοδοσία ενάντια σε δικαιώματα και κατακτήσεις της Ε.Τ.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια το κεφάλαιο καταργούσε εργατικά δικαιώματα στο όνομα της αύξησης των κερδών του.
Εργασιακές σχέσεις λάστιχο, απελευθερωμένα ωράρια, ανασφάλιστη εργασία, ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι, απολύσεις , κατάργηση βαρέων ανθυγιεινών, τρομοκρατία ήταν το τίμημα που πλήρωνε η εργατική τάξη για την αύξηση της κερδοφορίας των εργοδοτών, σήμερα με ακόμα σκληρότερα μέτρα εναντίον μας το κεφάλαιο μας καλεί να πληρώσουμε και την κρίση του.
Τι είναι η κρίση;
Το σχήμα είναι απλό. Οι καπιταλιστές, έχοντας μοναδικό τους στόχο το κέρδος και με δεδομένο ότι αυτό δημιουργείται κατά τη διαδικασία της καπιταλιστικής παραγωγής των εμπορευμάτων, επιδιώκουν να παράγουν όσο περισσότερα εμπορεύματα είναι δυνατόν να παραχθούν στις μονάδες που έχουν στην ιδιοκτησία τους.
Μόλις πουλήσουν τα εμπορεύματα παίρνουν πίσω το αρχικό τους κεφάλαιο, τσεπώνουν μαζί και την υπεραξία από την εκμετάλλευση των εργαζομένων και τα ποσά αυτά τα ξαναρίχνουν στην παραγωγή για να αρχίσει πάλι η ίδια διαδικασία από την αρχή.
Να παραχθούν δηλαδή και πάλι όσο γίνεται παραπάνω εμπορεύματα, να πουληθούν στην αγορά, οι εισπράξεις να επανατοποθετηθούν στην παραγωγή και κοκ.
Το ¨ όλο και περισσότερα εμπορεύματα ¨ όμως που παράγονται στο σύνολο των επιχειρήσεων, δεν είναι δυνατόν να πουληθούν. Ούτε ταυτόχρονα ούτε και όλα.
Η μεγάλη μάζα των αγοραστών, που είναι οι εργαζόμενοι της κοινωνίας, δηλαδή τα θύματα του εκμεταλλευτικού τρόπου παραγωγής, ποτέ δεν διαθέτει το αναγκαίο εισόδημα για να κάνει τις σχετικές αγορές. Η καταραμένη φτώχεια που έλεγε και ο Μάρξ.
Εδώ ακριβώς ανακαλύπτουμε και τη ρίζα που ¨γεννά¨ το αναπόφευκτο της οικονομικής κρίσης. Στο βαθμό που τα εμπορεύματα δεν πουληθούν ή δεν πωλούνται, ο καπιταλιστής δεν επανεισπράτει το κεφάλαιο του και άρα δεν μπορεί να συνεχιστεί η παραγωγική διαδικασία .
Από τη στιγμή που δεν μπαίνει κεφάλαιο στην επιχείρηση η παραγωγή είτε υπολειτουργεί, είτε κατεβάζει ρολά. Άρα ξεσπάει μια οικονομική κρίση επειδή το σύνολο της παραγωγής των εμπορευμάτων είναι πάνω από τη συνολική αγοραστική δυνατότητα που έχουν οι καταναλωτές-εργαζόμενοι.
Αυτό που λέμε κρίση υπερπαραγωγής για να ισορροπήσει τα πράγματα και να ξεκινήσει ο κύκλος από την αρχή, πρέπει να κλείσουν επιχειρήσεις , να γίνουν μαζικές απολύσεις, να πέσει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.
Αποτέλεσμα του αδιεξόδου που δημιουργείται από αυτή την κατάσταση είναι και οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου να χάνουν τη δυνατότητα να εκπληρώσουν το στόχο τους, που είναι να αξιοποιούν ολόκληρο το 24ωρο κάθε δεκάρα από το κεφάλαιο τους ώστε να απομυζούν κέρδη.
Η καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων ( κλείσιμο εργοστασίων – μαζικές απολύσεις) επαναφέρει τις αναλογίες στην παραγωγή που μπορεί να απορροφήσει η κοινωνία και ξαναξεκινά ο κύκλος με την αναζωογόνηση της παραγωγής.
2
Δάνεια στεγαστικά, καταναλωτικά, προσωπικά για άδειες και σπουδές και μαζί ένα πλήθος από πλαστικό χρήμα (κάρτες) είναι μία ¨φούσκα¨ που φορτώθηκε στις πλάτες των εργαζομένων, λόγω της αδυναμίας τους να καταναλώνουν ακόμα και τα αναγκαία για τη διαβίωση τους προϊόντα, και ¨ έσκασε¨ , αφού αδυνατούν πλέον οι εργαζόμενοι να πληρώνουν για δόσεις όλο και μεγαλύτερο κομμάτι από το μισθό ή τη σύνταξη τους, αποκαλύπτοντας απλά μια ακόμα κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας.
Με αφορμή την καπιταλιστική κρίση, οι εργοδότες καλούν τους εργαζόμενους να υποστούν θυσίες και να μας καταστήσουν συνενόχους στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η αναπαραγωγή του κεφαλαίου τους, θυσίες που έχουν να κάνουν με ακόμα μεγαλύτερη μείωση των μισθών, με απλήρωτη εργασία ώστε οι εργοδότες να εξασφαλίζουν το μέγιστο κέρδος από την όλο Κι μεγαλύτερη κλεμμένη υπεραξία των εργαζομένων.
Οι εργοδότες εκβιάζουν τους εργαζόμενους με κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις αν οι εργαζόμενοι δεν σκύψουν το κεφάλι.
Στην INTRAKOM , ο εκπρόσωπος της εργοδοσίας σε συνάντηση με το σωματείο είπε ότι το να μιλάνε για αύξηση μισθών οι εργαζόμενοι στη σημερινή συγκυρία συνιστά ύβρη και ανήγγειλε ότι επόμενο διάστημα θα γίνουν απολύσεις 5 με 10 % των εργαζομένων, στην TELECOM 7% των εργαζομένων, στην ΜΕΛΩΝ ΑΕ (εταιρεία είσπραξης δανείων) η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα απολύσει 75 συμβασιούχους, ακόμα στην OPEN 24 (θυγατρική της EURO BANK) ανακοίνωσαν ότι θα κλείσουν υποκαταστήματα και θα απολυθούν εργαζόμενοι., στη ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΚΗ 50 εργαζόμενοι των οποίων οι δίμηνες συμβάσεις δεν έχουν ακόμα ανανεωθεί βρίσκονται στον αέρα , αντίστοιχα 20 συμβασιούχοι από τα Ναυπηγεία Ελευσίνας, όπως και 20 εργαζόμενοι στην εταιρεία ΦΟΥΛΓΚΟΡ οι οποίοι μπαίνουν σε διαθεσιμότητα από τη Δευτέρα.
Η εταιρεία ΦΑΓΕ μειώνει την παραγωγή κατά 30 %, μετά τη δημιουργία εργοστασίου στις ΗΠΑ και απαιτεί από τους εργαζόμενους να χαρίσουν ένα μεροκάματο στον εργοδότη και το μισό δώρο των Χριστουγέννων για να τους κρατήσει ο εργοδότης άλλους 6 μήνες στη δουλειά και να μην τους απολύσει.
Στο εμπόριο οι εργοδότες ζητούν 24ωρη λειτουργία των καταστημάτων, κατάργηση της Κυριακής αργίας, δηλαδή εργάσιμη εβδομάδα των 65 ωρών, και απαγόρευση των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας.
Όπως καταλαβαίνεται συνάδελφοι, οι εργοδότες γνωρίζουν ότι η κατάργηση της Κυριακής αργίας δεν θα είναι για αυτούς περίπατος, θα υπάρχουν αντιστάσεις από τους εργαζόμενους, το μεθοδεύουν λοιπόν εκβιάζοντας τους εργαζόμενους, ασκώντας τρομοκρατία με πολλούς τρόπους.
Στο ΙΚΕΑ στο Αιγάλεω, η εργοδοσία στο όνομα της κρίσης απαιτεί από τους εργαζόμενους αντί για 5θήμερο να δουλεύουν 4 ημέρες την εβδομάδα με αντίστοιχη μείωση μισθού, είναι σίγουρο ότι το επόμενο βήμα για την εργοδοσία θα είναι να επιβάλουν στους εργαζόμενους και την Κυριακή ως εργάσιμη ημέρα απαιτώντας βέβαια από τους εργαζόμενους να δουλεύουν 7 ημέρες την εβδομάδα, να πληρώνονται ίσως για τις 6 και να είναι στη διάθεση της εργοδοσίας όπια ώρα της ημέρας τους έχει ανάγκη η εργοδοσία.
Στη ΜΑΚΡΟ η εργοδοσία θέλοντας να επιβάλει το 65ωρο και την κατάργηση της Κυριακής αργίας καταργεί τμήματα όπου εργαζόμενοι δούλευαν πρωινό ωράριο συνεχές, και τους επιβάλει διακεκομμένο ωράριο και βάρδιες, στην ίδια επιχείρηση η εργοδοσία είχε καταργήσει τα βαρέα και ανθυγιεινά πολύ πριν το Νόμο Ρέππα και το Νόμο Πετραλιά, δηλώνοντας τους εργαζόμενους στα ψυγεία ως απλούς πωλητές.
3
Με την κατάργηση βαρέων και ανθυγιεινών οι εργαζόμενοι που μέχρι τώρα εντάσσονταν στην κλίμακα αυτή θα καλεστούν από την εργοδοσία, αν δεν θέλουν να απολυθούν να επωμισθούν οι ίδιοι εργαζόμενοι το επασφάλιστρο, δηλαδή τη χρηματική διαφορά μεταξύ απλού ενσήμου και
ενσήμου βαρέου, μια διαφορά που είναι γύρω στα 4000 ευρώ το χρόνο επιβάρυνση για τον κάθε εργαζόμενο.
Στο PRAKTIKER με αφορμή την απεργία στις 21 Οκτώβρη και τις απεργιακές φρουρές στα καταστήματα PRAKTIKER, η εταιρεία κυκλοφόρησε μια ανακοίνωση εκβιαστική στην οποία αναφέρει ¨ το σημαντικότερο για όλους εμάς είναι να διατηρήσουμε την επιτυχημένη πορεία της εταιρείας μας και να εξασφαλίσουμε τη συνεχή της ανάπτυξη στις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που με τη σειρά της εξασφαλίζει το μέλλον όλων εμάς και των οικογενειών μας, εμείς σαν διοίκηση έχουμε στόχο να διαφυλάξουμε και να διατηρήσουμε ένα υγιές φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον εργασίας ¨ δηλαδή εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενοι είμαστε μια οικογένεια και όποιος απεργεί διαταράσσει την οικογενειακή γαλήνη. Η ανακοίνωση αυτή απαντήθηκε από το Σωματείο Εργαζομένων στα PRAKTIKER.
Στο βιβλιοπωλείο ΠΑΤΑΚΗΣ με αφορμή την κινητοποίηση του Σωματείου Βιβλίου Χάρτου για την ακύρωση δυο απολύσεων η εργοδοσία κυκλοφόρησε ανακοίνωση που ούτε λίγο ούτε πολύ κοινοποιεί στους εργαζόμενους ότι η εταιρεία θα είχε κλείσει λόγω της κρίσης αλλά συνεχίζει να λειτουργεί γιατί κάνει χάρη και στους εργαζόμενους και στους καταναλωτές.
Στην εταιρεία ROTHMANS εξαναγκάζει τους εργαζόμενους να υπογράφουν καινούργια σύμβαση ότι σε τυχόν απόλυση τους οι εργαζόμενοι δεν ζητούν αποζημίωση.
Δηλαδή συνάδελφοι στο όνομα της κρίσης καλούνται οι εργαζόμενοι ή να ¨λιώσουν¨ μες στους χώρους εργασίας ή να χάσουν τη δουλειά τους δηλαδή επί της ουσίας όλα τα προηγούμενα χρόνια η εργοδοσία απαιτούσε να πληρώσουμε εμείς οι εργαζόμενοι τα κέρδη τους, τώρα μας ζητούν να πληρώσουμε και την κρίση τους.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες
Με αφορμή το ζήτημα της κρίσης αναδεικνύονται για άλλη μια φορά οι πολιτικές και συνδικαλιστικές ευθύνες που δείχνουν ανάγλυφα τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στις δυο στρατηγικές που συγκρούονται σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, τόσο στην ερμηνεία της κρίσης, όσο και στις προτάσεις για την αντιμετώπιση της .
Το καθοριστικό και θεμελιώδες ερώτημα είναι: με τα μονοπώλια ή με το λαό; Ο τρόπος που το κάθε κόμμα απαντά σε αυτό το ερώτημα, καθορίζει και τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί να παρουσιάσει την οικονομική κρίση στα μάτια των εργαζομένων.
Αλλά κυρίως καθορίζει μέχρι κεραίας τις προτάσεις που διατυπώνει για την αντιμετώπιση της κρίσης..
Την Τετάρτη 5 Νοέμβρη 2008 τα κόμματα του κεφαλαίου και του ευρωμονόδρομου δηλαδή Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όπως και δυνάμεις του κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς, υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο την έκθεση Σέρκας η οποία περιλαμβάνει τα εξής :
• Τεμαχίζει τον εργάσιμο χρόνο σε ενεργό και ανενεργό χρόνο εργασίας, εισάγει την έννοια του απλήρωτου ανενεργού χρόνου εργασίας (επεξήγηση).
• Αυξάνει το χρονικό διάστημα διευθέτησης της εργασίας σε 12μηνη βάση.
• Επιτρέπει την απασχόληση των εργαζομένων έως 65 ώρες την εβδομάδα..
Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις συνάδελφοι καλούν τους εργαζόμενους να θυσιαστούν προς όφελος των μονοπωλίων.
4
Αυτές οι πολιτικές δυνάμεις προσπαθούν να παρουσιάσουν την κρίση του κοινωνικού συστήματος ως μια χρηματιστηριακή περιπέτεια, για αυτό χρησιμοποιούν όρους όπως ¨καζινοκαπιταλισμός¨κ αι άλλα παρόμοια .
Ο στόχος αυτών των πολιτικών δυνάμεων είναι κοινός: Να αποκρύψουν από τους εργαζόμενους το νομοτελειακό χαρακτήρα των κρίσεων στον καπιταλισμό οι οποίες κρίσεις είναι αποτέλεσμα της βασικής αντίθεσης ανάμεσα στο κοινωνικό χαρακτήρα της παραγωγής και στην ατομική ιδιοκτησία της παραγωγής, και καλούν εμάς τους εργαζόμενους, εμάς τους παραγωγούς του πλούτου, να δουλέψουμε περισσότερο, να παράγουμε περισσότερο πλούτο, για αποκτήσουν περισσότερα κέρδη οι εκμεταλλευτές μας..
Σε συνδικαλιστικό επίπεδο, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που φωνάζουν για ¨ακομμάτιστο¨ και ¨ακαπέλωτο¨ συνδικαλισμό εφαρμόζουν κατά γράμμα τις εντολές και τις υπογραφές των πολιτικών τους φορέων.
Στη διοίκηση της ΓΣΕΕ οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ έσκιζαν τα ιμάτια τους για την ενίσχυση των τραπεζών, ούτε μια λέξη για το 65ωρο και την κατάργηση της Κυριακής αργίας .
Στη διοίκηση της ΟΙΥΕ οι ίδιες παρατάξεις περιέγραψαν την τραγική κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι και επί της ουσίας αρνούνται την οργάνωση αγώνων ακριβώς γιατί η δουλειά τους είναι να περάσουν τη λογική στους εργαζόμενους ότι τώρα τραβάμε όλοι κουπί για να σώσουμε τους εργοδότες από την κρίση.
Όταν η παράταξη μας η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) ζήτησε από τις συνδικαλιστικές αυτές παρατάξεις να καταθέσουν γραπτώς τη θέση τους για το ωράριο αρνήθηκαν και στο ερώτημα μας τι θα κάνουν ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας η ΟΙΥΕ απήντησε με αγωγή που κατέθεσε στο Δικαστήριο ενάντια στην απόφαση της Νομαρχίας Δ. Αττικής για κατάργηση της Κυριακής αργίας, την αγωγή αυτή η ΟΙΥΕ την κατέθεσε μαζί με την Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ) που είναι συνδικαλιστικό όργανο των εργοδοτών, δηλαδή με αυτούς που ζητάνε 8 Κυριακές το χρόνο να είναι ανοιχτά τα μαγαζιά . Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Αρμενάκης πριν λίγες μέρες σε συνέντευξη του δήλωσε πως για να βγει το εμπορικό κεφάλαιο από την κρίση χρειάζεται ακόμα περισσότερο ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και επέκταση του ωραρίου όπως και επέκταση της μερικής απασχόλησης
Η ΟΙΥΕ και η ΕΣΕΕ παραπέμπουν την υπόθεση της κατάργησης της Κυριακής αργίας στο Συμβούλιο της Επικρατείας, δηλ. σε ένα όργανο που έχει πάρει ήδη απόφαση για την Αν. Αττική για να λειτουργούν τα καταστήματα και τις Κυριακές.
Συνάδελφοι συναδέλφισσες
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας μαζί με επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία του εμπορίου και των υπηρεσιών μαζί με ενώσεις αυτοαπασχολούμενων μικρών εμπόρων όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα είχαμε δυναμικές παρεμβάσεις σε όλα τα επίπεδα ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας με το εξής πλαίσιο αιτημάτων:
• Όχι στην κατάργηση της Κυριακής αργίας, νομοθετική κατοχύρωση της .
• Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
• Κατάργηση της μερικής απασχόλησης και του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας.
• Πλήρη και σταθερή δουλειά – 35ωρο,7ωρο,5θήμερο.
• Ωράριο εθνικό, υποχρεωτικό για όλους, μέχρι 48 ώρες λειτουργίας των καταστημάτων.
5
• 1400 ευρώ κατώτερο μισθό, 1120 σύνταξη και 1120 επίδομα ανεργίας για όσο διάστημα αυτή διαρκεί.
Με τους συμμάχους μας έχουμε αναπτύξει κοινή δράση και κοινές δυναμικές παρεμβάσεις σε Υπουργεία, στο δήμο Α. Λιοσίων, Στη Νομαρχία Δ. Αττικής, σε συνδικαλιστικές οργανώσεις εργοδοτών, 30 Οκτώβρη κατάληψη του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας και ανάρτηση πανώ με το σύνθημα ¨ ΟΧΙ ΣΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ – ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ¨.
Στις 26 Οκτώβρη 2008 ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας με το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων και άλλα 4 επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία εμπορίου και υπηρεσιών και από Αθήνα και από επαρχία, καλέσαμε πανελλαδικά τα σωματεία στην Αθήνα για συντονισμό και πρόγραμμα δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας.
Σαράντα σωματεία εμπορίου και υπηρεσιών όπως και ενώσεις αυτοαπασχολούμενων ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και αποφασίστηκε κοινό πρόγραμμα δράσης το εξής :
• 30 Οκτώβρη πραγματοποιήθηκαν πικετοφορίες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας σε όλες τις πόλεις.
• Περιοδείες από τα σωματεία σε όσον το δυνατόν περισσότερους χώρους εργασίας, συσκέψεις, ήδη πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στη Θεσσαλονίκη με σωματεία από Β. Ελλάδα, συζήτηση στα Δ.Σ. , Γενικές συνελεύσεις Σωματείων.
• Κοινό υλικό, κοινές ανακοινώσεις με τις υπογραφές όλων των σωματείων που συμμετείχαν σε αυτή τη σύσκεψη που μοιράζονται στους χώρους εργασίας πανελλαδικά, όπως και αφίσσα που θα μοιραστεί πανελλαδικά.
• Παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Νομαρχίες, σε δήμους και αντίστοιχα εδώ στην Αθήνα στα Υπουργεία Απασχόλησης και Ανάπτυξης..
Το κάθε σωματείο αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Το Σωματείο Εργαζομένων στα LIDL, μαζί με το ΣΕΑ και το Σωματείο της Carrefour κάνουμε καθημερινές παρεμβάσεις στα καταστήματα LIDL που τραβάνε το ωράριο εργασίας μέχρι τις 10.30 κάθε βράδυ, κλείνουμε τα μαγαζιά ώστε οι εργαζόμενοι να φεύγουν με τη λήξη του ωραρίου τους.
Η δράση μας αυτή συνάδελφοι έχει στόχο την οργάνωση των εργαζομένων, κάθε μας εξόρμηση, περιοδεία, σύσκεψη συνοδεύεται με αιτήσεις εγγραφής.
Στόχος μας η μαζικοποίηση και το δυνάμωμα των σωματείων. Το δυνάμωμα καθημερινά της ταξικής ενότητας των εργαζομένων και της αντίληψης ότι πρέπει να απομακρύνονται καθημερινά οι εργαζόμενοι από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό.
Καλούμε τους εργαζόμενους να δώσουμε τη μάχη αξιοποιώντας σωματειακές επιτροπές, με δημιουργία επιτροπών αγώνα μέσα στους χώρους δουλειάς, με απεργιακές επιτροπές και επιτροπές περιφρούρησης, με πλατύ κάλεσμα να δώσουμε τη μάχη για την επιτυχία του πανελλαδικού συλλαλητηρίου που κηρύσσει το ΠΑΜΕ για τις 27 Νοέμβρη και με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 6.30 το απόγευμα , όπως καλούμε και στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 10 του Δεκέμβρη με συγκέντρωση στην Ομόνοια στις 10.30 το πρωί.
Η κεντρική αφίσσα του ΠΑΜΕ για το συλλαλητήριο στις 27 Νοέμβρη, θα υπάρχει από αύριο στο σωματείο μας είναι ¨ την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία και τα κόμματα της , stop στο 65ωρο stop στις απολύσεις¨, για την απεργία στις 10 του Δεκέμβρη θα προσπαθήσουμε να υπάρχει αφίσσα από το ΣΕΑ με το σύνθημα ¨ όχι στο ωράριο των πολυεθνικών, νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας¨.
6
Συνάδελφοι-σες
Το κύριο για μας τους εργαζόμενους πρέπει να είναι όχι Απλά να αντισταθούμε στην επίθεση του κεφαλαίου αλλά να περάσουμε στην αντεπίθεση κάνοντας συνείδηση μας ότι αμφισβητούμε το δικαίωμα των πολυεθνικών να καθορίζουν τη ζωή μας, είμαστε οι παραγωγοί του πλούτου και ο πλούτος αυτός πρέπει να έρθει στα χέρια μας.
Είναι η πλέον κατάλληλη στιγμή τώρα που η κυβέρνηση της ΝΔ με την συναίνεση του ΠΑΣΟΚ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου χαρίζουν 28δις ευρώ στις τράπεζες, χρήματα που βγήκαν από το δικό μας ξεζούμισμα, να διεκδικήσουμε επιθετικά τα 1400 ευρώ βασικό μισθό,
την πλήρη σταθερή εργασία για όλους, δημόσια δωρεάν υγεία και παιδεία και ελεύθερο χρόνο για μας και τα παιδιά μας.
Είναι η κατάλληλη στιγμή για να διεκδικήσουμε χονδρικό λιανικό εμπόριο να είναι κρατικό μονοπώλιο, όχι το κράτος του Λάτση και του Βαρδινογιάννη, του κεφαλαίου, αλλά το κράτος της Εργατικής τάξης και των συμμάχων της.
