Συνάδελφοι, συναδέλφισσες στο εμπόριο.
Τις προηγούμενες ημέρες παρακολουθήσαμε από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο δημοσιεύματα που είχαν να κάνουν με την συλλογική σύμβαση του Εμπορίου και την «συμφωνία» που υπάρχει μεταξύ της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων για μείωση των ήδη εξευτελιστικών μισθών μας που θα ξεκινάει από 5% και φτάνει το 17%.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η θέση των εργοδοτών είναι :
Στην κλαδική του εμπορίου θέλουν να υπογράψουν σύμβαση που να προβλέπει ένα ενιαίο μισθό για όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως ειδικότητας και όρων εργασίας. Μια τέτοια σύμβαση θα εξισώνει προς τα κάτω τους μισθούς.
Για τον κατώτερο μισθό, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ έθεσε ως ζητούμενο την επαναφορά του στα επίπεδα του 2009 δηλαδή στα 860 ευρώ και να παγώσει για τρία χρόνια.
Ο πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας, Ασημακόπουλος, ( ΓΣΕΒΕΕ) έθεσε ως βασικό ζητούμενο:
Την επαναφορά του κατώτατου μισθού κοντά στα 751 ευρώ με μείωση 5%- 6% και την υποχρεωτική εφαρμογή των συμβάσεων που υπογράφονται για όλους τους εργοδότες.
Με την εθνική συμφωνία που ετοιμάζονται να υπογράψουν οι «κοινωνικοί εταίροι» θα περιλαμβάνει ενίσχυση με νέο χρήμα, προνόμια στους μονοπωλιακούς ομίλους και εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.
Η συνδικαλιστική πλειοψηφία της Ο.Ι.Υ.Ε. στην εκτελεστική επιτροπή που έγινε 11/7/2012 υποστήριξε τα εξής :
Κομβικό σημείο για την οποιαδήποτε συμφωνία αποτελεί η διασφάλιση εκ μέρους της εργοδοτικής πλευράς ότι η Συλλογική Σύμβαση θα εφαρμοστεί από τις επιχειρήσεις - μέλη τους και θα καλύψει το σύνολο των εργαζομένων στο Εμπόριο.
Λένε δηλαδή πρακτικά στους εργαζόμενους ότι δεν πρέπει να νοιάζονται για το περιεχόμενο της Σύμβασης, αν μία Σύμβαση «κατοχυρώνει» μισθούς – ψίχουλα αλλά ότι αυτή θα τηρείται από τους εργοδότες και για αυτό το λόγω πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι.
Λένε επίσης ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να δεχτούν να φορτωθούν τα σπασμένα της κρίσης, το μικρότερο κακό, να δεχτούν δηλαδή πάγωμα ή μείωση των μισθών τους προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία εργαζομένων-εργοδοτών με βάση τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις.
Με αυτό τον τρόπο αυτές οι δυνάμεις καλλιεργούν την αυταπάτη που ακουμπά σημαντικά τμήματα εργαζομένων ότι αν δεχτούν πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους θα γλιτώσουν από την ένταση της επίθεσης, με αποτέλεσμα να αποδεχτούν την μείωση συνολικά των δικαιωμάτων τους, να δουλεύουν δηλαδή με ελάχιστο μισθό, ελάχιστο ωράριο, ελάχιστη ασφάλιση.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας δεν συμφωνεί με τις μειώσεις μισθών, με λογικές που βάζουν μπροστά τις ανάγκες και τα κέρδη των εργοδοτών και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων.
Καλούμε κάθε συνάδελφο , συναδέλφισσα που δουλεύει κάτω από οποιαδήποτε εργασιακή σχέση που έχει επιβάλει ο εργοδότης να έρθει σε επαφή με το κλαδικό του σωματείο, τον ΣΕΑ. Ένα σωματείο που μέσα από την στάση του απέναντι στις δυνάμεις των εργοδοτών , στους συνδικαλιστικούς τους εκφραστές μέσα στο κίνημα , με την δράση του ,στέκεται και παλεύει στο πλευρό των εργαζομένων ,σέβεται την ψήφο τους και δεν τους πουλάει «έναντι πινακίου φακής».
Με την δράση μας και την συσπείρωση μας να στις δυνάμεις του να μπούμε μπροστά για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, του βασικού μισθού, της δουλειάς με δικαιώματα. Να πιέσουμε την πλειοψηφία της ΟΙΥΕ, τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ) και του ΣΥΡΙΖΑ(Αυτόνομη Παρέμβαση) να μην τολμήσει να πάρει απόφαση για συλλογική σύμβαση στο εμπόριο με μειώσεις μισθού σε όλες τις ειδικότητες όπως αξιώνει η εργοδοσία.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας μαζί με πρωτοβάθμια , επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία κατά πλειοψηφία καταθέτει πρόταση προς τις παραπάνω δυνάμεις της ΟΙΥΕ να πάρει απόφαση για πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση στον κλάδο συνολικά με κύρια αιχμή το εμπόριο.
Οι προτάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι οι μόνες ρεαλιστικές γιατί πατάνε στις άμεσες ,επείγουσες ανάγκες των εργαζομένων.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
1. Επαναφορά της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το εμπόριο στα 918 ευρώ μεικτά για όλους ανεξάρτητα από την ηλικία ως βάση για την υπογραφή νέας κλαδικής σύμβασης, με κατάργηση των μειώσεων που προβλέπει για το κατώτερο μεροκάματο ο εφαρμοστικός νόμος 4046.
2. Επαναφορά της υποχρεωτικότητας της εφαρμογής των ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους στο κλάδο με παράλληλη κατάργηση του άρθρου 37 του 4024 του 2011.
3. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς το σημερινό χρονικό περιορισμό των 3 μηνών.
4. Πλήρη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων σε ΟΜΕΔ με παράλληλη κατάργηση όλων των περιοριστικών όρων στη λειτουργία του που τέθηκαν από το νόμο 3899 του 2010.
5. Κατάργηση της δυνατότητας που καθιερώθηκε με το νόμο 3899 του 2010 υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
6. Κατάργηση των προεδρικών διαταγμάτων του 2010 που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων.
7. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
8. Κατάργηση της μερικής απασχόλησης και του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Τις προηγούμενες ημέρες παρακολουθήσαμε από τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο δημοσιεύματα που είχαν να κάνουν με την συλλογική σύμβαση του Εμπορίου και την «συμφωνία» που υπάρχει μεταξύ της πλειοψηφίας της ΟΙΥΕ και των εργοδοτικών οργανώσεων για μείωση των ήδη εξευτελιστικών μισθών μας που θα ξεκινάει από 5% και φτάνει το 17%.
Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η θέση των εργοδοτών είναι :
Στην κλαδική του εμπορίου θέλουν να υπογράψουν σύμβαση που να προβλέπει ένα ενιαίο μισθό για όλους τους εργαζόμενους ανεξαρτήτως ειδικότητας και όρων εργασίας. Μια τέτοια σύμβαση θα εξισώνει προς τα κάτω τους μισθούς.
Για τον κατώτερο μισθό, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ έθεσε ως ζητούμενο την επαναφορά του στα επίπεδα του 2009 δηλαδή στα 860 ευρώ και να παγώσει για τρία χρόνια.
Ο πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδας, Ασημακόπουλος, ( ΓΣΕΒΕΕ) έθεσε ως βασικό ζητούμενο:
Την επαναφορά του κατώτατου μισθού κοντά στα 751 ευρώ με μείωση 5%- 6% και την υποχρεωτική εφαρμογή των συμβάσεων που υπογράφονται για όλους τους εργοδότες.
Με την εθνική συμφωνία που ετοιμάζονται να υπογράψουν οι «κοινωνικοί εταίροι» θα περιλαμβάνει ενίσχυση με νέο χρήμα, προνόμια στους μονοπωλιακούς ομίλους και εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.
Η συνδικαλιστική πλειοψηφία της Ο.Ι.Υ.Ε. στην εκτελεστική επιτροπή που έγινε 11/7/2012 υποστήριξε τα εξής :
Κομβικό σημείο για την οποιαδήποτε συμφωνία αποτελεί η διασφάλιση εκ μέρους της εργοδοτικής πλευράς ότι η Συλλογική Σύμβαση θα εφαρμοστεί από τις επιχειρήσεις - μέλη τους και θα καλύψει το σύνολο των εργαζομένων στο Εμπόριο.
Λένε δηλαδή πρακτικά στους εργαζόμενους ότι δεν πρέπει να νοιάζονται για το περιεχόμενο της Σύμβασης, αν μία Σύμβαση «κατοχυρώνει» μισθούς – ψίχουλα αλλά ότι αυτή θα τηρείται από τους εργοδότες και για αυτό το λόγω πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι.
Λένε επίσης ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να δεχτούν να φορτωθούν τα σπασμένα της κρίσης, το μικρότερο κακό, να δεχτούν δηλαδή πάγωμα ή μείωση των μισθών τους προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία εργαζομένων-εργοδοτών με βάση τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις.
Με αυτό τον τρόπο αυτές οι δυνάμεις καλλιεργούν την αυταπάτη που ακουμπά σημαντικά τμήματα εργαζομένων ότι αν δεχτούν πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους θα γλιτώσουν από την ένταση της επίθεσης, με αποτέλεσμα να αποδεχτούν την μείωση συνολικά των δικαιωμάτων τους, να δουλεύουν δηλαδή με ελάχιστο μισθό, ελάχιστο ωράριο, ελάχιστη ασφάλιση.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας δεν συμφωνεί με τις μειώσεις μισθών, με λογικές που βάζουν μπροστά τις ανάγκες και τα κέρδη των εργοδοτών και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων.
Καλούμε κάθε συνάδελφο , συναδέλφισσα που δουλεύει κάτω από οποιαδήποτε εργασιακή σχέση που έχει επιβάλει ο εργοδότης να έρθει σε επαφή με το κλαδικό του σωματείο, τον ΣΕΑ. Ένα σωματείο που μέσα από την στάση του απέναντι στις δυνάμεις των εργοδοτών , στους συνδικαλιστικούς τους εκφραστές μέσα στο κίνημα , με την δράση του ,στέκεται και παλεύει στο πλευρό των εργαζομένων ,σέβεται την ψήφο τους και δεν τους πουλάει «έναντι πινακίου φακής».
Με την δράση μας και την συσπείρωση μας να στις δυνάμεις του να μπούμε μπροστά για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, του βασικού μισθού, της δουλειάς με δικαιώματα. Να πιέσουμε την πλειοψηφία της ΟΙΥΕ, τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ (ΠΑΣΚΕ) και του ΣΥΡΙΖΑ(Αυτόνομη Παρέμβαση) να μην τολμήσει να πάρει απόφαση για συλλογική σύμβαση στο εμπόριο με μειώσεις μισθού σε όλες τις ειδικότητες όπως αξιώνει η εργοδοσία.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας μαζί με πρωτοβάθμια , επιχειρησιακά και κλαδικά σωματεία κατά πλειοψηφία καταθέτει πρόταση προς τις παραπάνω δυνάμεις της ΟΙΥΕ να πάρει απόφαση για πανελλαδική απεργιακή κινητοποίηση στον κλάδο συνολικά με κύρια αιχμή το εμπόριο.
Οι προτάσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι οι μόνες ρεαλιστικές γιατί πατάνε στις άμεσες ,επείγουσες ανάγκες των εργαζομένων.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ
1. Επαναφορά της κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για το εμπόριο στα 918 ευρώ μεικτά για όλους ανεξάρτητα από την ηλικία ως βάση για την υπογραφή νέας κλαδικής σύμβασης, με κατάργηση των μειώσεων που προβλέπει για το κατώτερο μεροκάματο ο εφαρμοστικός νόμος 4046.
2. Επαναφορά της υποχρεωτικότητας της εφαρμογής των ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους στο κλάδο με παράλληλη κατάργηση του άρθρου 37 του 4024 του 2011.
3. Εφαρμογή της μετενέργειας μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ χωρίς το σημερινό χρονικό περιορισμό των 3 μηνών.
4. Πλήρη δυνατότητα μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων σε ΟΜΕΔ με παράλληλη κατάργηση όλων των περιοριστικών όρων στη λειτουργία του που τέθηκαν από το νόμο 3899 του 2010.
5. Κατάργηση της δυνατότητας που καθιερώθηκε με το νόμο 3899 του 2010 υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων με μισθούς χαμηλότερους από τις κλαδικές συμβάσεις.
6. Κατάργηση των προεδρικών διαταγμάτων του 2010 που προβλέπουν την αύξηση του ορίου απολύσεων καθώς και τη μείωση των αποζημιώσεων.
7. Να καταργηθούν όλοι οι νόμοι και οι διατάξεις που απελευθερώνουν το ωράριο.
8. Κατάργηση της μερικής απασχόλησης και του ωρομίσθιου, των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και όλων των ελαστικών μορφών εργασίας και μετατροπής τους σε 8ωρες συμβάσεις αορίστου χρόνου.
