Κάλεσμα
• Προς τους εργατοϋπάλληλους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τους άνεργους, τους συνταξιούχους.
• Σε όλους τους εργαζόμενους στις πόλεις και τα χωριά, μικρούς εμπόρους, βιοτέχνες, επαγγελματίες και αγρότες.
• Τις γυναίκες, τη νεολαία.
Συνάδελφοι,
Μας οδηγούν στη μαζική εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των λίγων, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί.
Μας καταδικάζουν σε αδιέξοδα για να πληρωθούν οι δανειστές, να σωθούν τα κέρδη των μονοπωλίων της ΕΕ.
Μας στερούν την ελπίδα και κάθε προοπτική αξιοπρεπούς ζωής για να γίνουν οι τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, μεγαλοξενοδόχοι, μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοκλινικάρχες πιο ανταγωνιστικοί.
Παραδίδουν στο μεγάλο κεφάλαιο τη γη, τα λιμάνια, όλο τον πλούτο της χώρας γιατί αυτό απαιτούν τα συμφέροντά τους.
Καταδικάζουν τα παιδιά μας στη μόνιμη ανεργία.
Τέρμα η κοροϊδία.
Τα δάνεια, τα μνημόνια, οι αντεργατικοί νόμοι είναι οι συμφωνίες της ΕΕ και των κυβερνήσεων για να βγει το κεφάλαιο πιο ισχυρό από την κρίση, ποδοπατώντας τον ελληνικό λαό και τη νεολαία.
Αυτοί που μας οδήγησαν στην κρίση, αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια συσσώρευσαν τεράστια κέρδη και είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την κρίση.
Τώρα μας παίρνουν και τη μπουκιά από το στόμα για να διατηρήσουν τα τεράστια πλούτη και τη σάπια εξουσία τους.
Η ΕΕ και τα μεγάλα συμφέροντα στην Ελλάδα είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Είναι η ιδιοκτησία και η εξουσία των μονοπωλίων που καταπιέζει, ληστεύει, εκμεταλλεύεται βάναυσα τους λαούς της Ευρώπης.
Συνάδελφοι,
Όλοι σαν ένας άνθρωπος πρέπει τώρα να βροντοφωνάξουμε.
Τέρμα στις θυσίες για τους καπιταλιστές, για τα μεγάλα συμφέροντα, για τους δανειστές - ιμπεριαλιστές.
Τέρμα στην αρπαγή του μόχθου μας, στην λεηλασία του τόπου.
Εμείς, είμαστε το αίμα, η ζωή αυτού του τόπου, η παραγωγική δύναμη. Εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο και τον ληστεύουν τα παράσιτα, οι καπιταλιστές.
Ήρθε η ώρα να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ.
— Δεν έχουμε να πληρώσουμε άλλο
— Δεν ανεχόμαστε άλλο την κοροϊδία
— Απορρίπτουμε τα μέτρα σας και τα μνημόνιά σας
— Είναι παράνομα, αντεργατικά, αντιλαϊκά. Δεν οδηγούν σε έξοδο από την κρίση, αλλά σε βαθειά φτώχεια και δυστυχία για το λαό.
Το ΠΑΜΕ σας καλεί να απαντήσουμε με γενική απεργία. Να προετοιμάσουμε όλοι γενική απεργία. Να νιώσουν τη δύναμή μας.
Να πάρουμε στα χέρια μας τη ζωή μας, τη ζωή των οικογενειών μας, το μέλλον μας, το μέλλον του τόπου.
Ραγιάδες εμείς δεν είμαστε.
Εμείς είμαστε η Ελλάδα.
Όλοι στον αγώνα με μια φωνή, μαζική, μαχητική συστράτευση τώρα.
— Για να απαλλαγούμε από τα χρέη. Καμία αναγνώριση. Να διαγραφούν. Τέρμα οι διαπραγματεύσεις. Να σταματήσει η ληστεία.
Όποια διαπραγμάτευση σημαίνει νέα μνημόνια.
— Να αποδεσμευτούμε από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Είναι θηλιά στο λαιμό μας.
— Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.
— Να πάρουμε εμείς στα χέρια μας τον πλούτο του τόπου που έχουμε δημιουργήσει και να διώξουμε από το κεφάλι μας τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται τα μέσα παραγωγής και τον εθνικό πλούτο για λογαριασμό τους.
— Εμείς μπορούμε να βάλουμε μπροστά όλη την παραγωγική μηχανή.
— Εμείς να πάρουμε πρέπει την εξουσία.
Ήρθε η ώρα να κηρύξουμε αμείλικτο πόλεμο σε μεγάλα συμφέροντα, κόμματα υπηρέτες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που όλα αυτά τα χρόνια έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και απαιτούν από μας να υποτασσόμαστε κάθε φορά στη δική τους πολιτική, στις δικές τους επιλογές.
«Ανταγωνιστικότητα», «λιτότητα» για να ισχυροποιηθεί δήθεν η ελληνική οικονομία. Υποταγή στις αξιώσεις και τις πολιτικές της ΕΕ για να έχουμε τάχατες «προστασία», για να μη χρεοκοπήσουμε.
Το μέλλον της εργατικής οικογένειας δεν μπορεί να είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εξαθλίωση, η μόνιμη ανασφάλεια. Δεν μπορεί κάθε μέρα να αγκομαχάει για ένα πιάτο φαΐ, για να σωθούν τα κέρδη των εκμεταλλευτών, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Η επίθεση στους εργαζόμενους είναι ολομέτωπη σε όλη την Ευρώπη. Το κεφάλαιο και η ΕΕ το επόμενο διάστημα θα επιτεθούν με ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα στο ήδη λεηλατημένο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Καμία συνδικαλιστική οργάνωση, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια δεν πρέπει να βάλλει την υπογραφή της στη γκιλοτίνα που έχουν στήσει. Κανένας εργαζόμενος να μην υποκύψει στους εκβιασμούς της κυβέρνησης, της εργοδοσίας. Κανένας τίμιος συνδικαλιστής να μη βάλλει την υπογραφή του στη σφαγή της ζωής της τάξης του. Να απορρίψουμε τη θεωρία των μονοπωλίων ότι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους είναι «κόστος» και πρέπει να σφαγιαστούν.
Δεν είναι μονόδρομος η υποχώρηση, ο συμβιβασμός και η υποταγή για να σωθούν τα κέρδη των πολυεθνικών και να διασωθεί το ξεπερασμένο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Να πετάξουμε στα άχρηστα την αυταπάτη ότι αν αλλάξουν οι διαχειριστές θα γίνει πιο ανθρώπινο. Ότι αν μεγαλώσει η κερδοφορία των επιχειρήσεων θα γλιτώσει ο εργαζόμενος από την ανεργία, το χτύπημα των δικαιωμάτων του.
Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα που θέτουν οι ίδιες οι εξελίξεις. Πού πάει η κατάσταση; Πόσο μπορούμε να συνεχίσουμε με όλα αυτά που μας οδηγούν στα τάρταρα; Ο δρόμος ανάπτυξης που εδώ και χρόνια μας γεμίζει με φτώχεια, εξαθλίωση και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα να γίνονται όλο και πιο ισχυρά με τεράστια κέρδη, μπορεί να είναι το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας;
Η οικονομία τους, το κράτος τους, η κοινωνία τους έχουν σαπίσει, δε διορθώνονται, δεν αλλάζουν με νέες δήθεν προτάσεις καλύτερης διαχείρισής τους. Ένα λαμόγιο να πιάσεις, ξεφυτρώνουν εκατό σαν τη Λερναία Ύδρα.
Νέα διαπραγμάτευση να κάνεις, σε φορτώνει με νέες δεσμεύσεις για αντιλαϊκά μέτρα.
Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλίων δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει καμία προοπτική. Χρειάζεται οργάνωση, αγώνας, συμμαχία για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Τέρμα οι θυσίες για τα κέρδη των καπιταλιστών. Αποδέσμευση από την ΕΕ, διαγραφή του χρέους, άλλος, φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης.
Πρέπει να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας. Με ισχυρό ταξικό κίνημα και κοινωνική συμμαχία που θα αμφισβητεί το μονόδρομο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Που θα βάζει επί τάπητος την αναγκαιότητα άλλης οργάνωσης της οικονομίας, του κράτους, της κοινωνίας, που στο κέντρο θα έχει τις ανάγκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.
ΤΩΡΑ ΝΑ ΡΙΧΤΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΑΧΗ - ΚΑΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ
Το ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα να προχωρήσουν σαν πρώτο σταθμό απάντησης στα νέα βάρβαρα μέτρα σε συζήτηση και αποφάσεις για 24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.
Αυτή η απεργία πρέπει να είναι δυναμική, να φέρει κάτι καινούργιο. Να δώσει το έναυσμα για τη συνέχεια της πάλης μας. Να χτυπήσει η καμπάνα του αγώνα παντού. Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο, σε κάθε εργατική γειτονιά. Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα, οι σωματειακές επιτροπές να πάρουν ευθύνη. Να οργανώσουν και να σχεδιάσουν καλά τη μάχη, βάζοντας στη διαδικασία αυτή όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Οι Γενικές Συνελεύσεις, οι συσκέψεις, οι συζητήσεις στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα γιαπιά, στα καράβια να γίνουν χώροι διαφώτισης, προβληματισμού, αλλά κυρίως αποφάσεων για αγώνα, για απεργιακές κινητοποιήσεις, για πρωτοβουλίες που θα μαζικοποιούν τα συνδικάτα, θα συσπειρώνουν.
Γνωρίζοντας τις δυσκολίες του αγώνα να δυναμώσει η ταξική συσπείρωση και ενότητα των εργαζόμενων και να προετοιμάσουμε την εργατική τάξη για την ανατροπή της βαρβαρότητας που ζούμε. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος που περνά μέσα από τη σκληρή πάλη με τα μονοπώλια και την ΕΕ. Μόνο έτσι θα πάρει ανάσα ο λαός.
Αύγουστος 2012.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
• Προς τους εργατοϋπάλληλους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, τους άνεργους, τους συνταξιούχους.
• Σε όλους τους εργαζόμενους στις πόλεις και τα χωριά, μικρούς εμπόρους, βιοτέχνες, επαγγελματίες και αγρότες.
• Τις γυναίκες, τη νεολαία.
Συνάδελφοι,
Μας οδηγούν στη μαζική εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των λίγων, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί.
Μας καταδικάζουν σε αδιέξοδα για να πληρωθούν οι δανειστές, να σωθούν τα κέρδη των μονοπωλίων της ΕΕ.
Μας στερούν την ελπίδα και κάθε προοπτική αξιοπρεπούς ζωής για να γίνουν οι τραπεζίτες, εφοπλιστές, βιομήχανοι, μεγαλέμποροι, μεγαλοξενοδόχοι, μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοκλινικάρχες πιο ανταγωνιστικοί.
Παραδίδουν στο μεγάλο κεφάλαιο τη γη, τα λιμάνια, όλο τον πλούτο της χώρας γιατί αυτό απαιτούν τα συμφέροντά τους.
Καταδικάζουν τα παιδιά μας στη μόνιμη ανεργία.
Τέρμα η κοροϊδία.
Τα δάνεια, τα μνημόνια, οι αντεργατικοί νόμοι είναι οι συμφωνίες της ΕΕ και των κυβερνήσεων για να βγει το κεφάλαιο πιο ισχυρό από την κρίση, ποδοπατώντας τον ελληνικό λαό και τη νεολαία.
Αυτοί που μας οδήγησαν στην κρίση, αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια συσσώρευσαν τεράστια κέρδη και είναι οι αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την κρίση.
Τώρα μας παίρνουν και τη μπουκιά από το στόμα για να διατηρήσουν τα τεράστια πλούτη και τη σάπια εξουσία τους.
Η ΕΕ και τα μεγάλα συμφέροντα στην Ελλάδα είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Είναι η ιδιοκτησία και η εξουσία των μονοπωλίων που καταπιέζει, ληστεύει, εκμεταλλεύεται βάναυσα τους λαούς της Ευρώπης.
Συνάδελφοι,
Όλοι σαν ένας άνθρωπος πρέπει τώρα να βροντοφωνάξουμε.
Τέρμα στις θυσίες για τους καπιταλιστές, για τα μεγάλα συμφέροντα, για τους δανειστές - ιμπεριαλιστές.
Τέρμα στην αρπαγή του μόχθου μας, στην λεηλασία του τόπου.
Εμείς, είμαστε το αίμα, η ζωή αυτού του τόπου, η παραγωγική δύναμη. Εμείς παράγουμε όλο τον πλούτο και τον ληστεύουν τα παράσιτα, οι καπιταλιστές.
Ήρθε η ώρα να πούμε το μεγάλο ΟΧΙ.
— Δεν έχουμε να πληρώσουμε άλλο
— Δεν ανεχόμαστε άλλο την κοροϊδία
— Απορρίπτουμε τα μέτρα σας και τα μνημόνιά σας
— Είναι παράνομα, αντεργατικά, αντιλαϊκά. Δεν οδηγούν σε έξοδο από την κρίση, αλλά σε βαθειά φτώχεια και δυστυχία για το λαό.
Το ΠΑΜΕ σας καλεί να απαντήσουμε με γενική απεργία. Να προετοιμάσουμε όλοι γενική απεργία. Να νιώσουν τη δύναμή μας.
Να πάρουμε στα χέρια μας τη ζωή μας, τη ζωή των οικογενειών μας, το μέλλον μας, το μέλλον του τόπου.
Ραγιάδες εμείς δεν είμαστε.
Εμείς είμαστε η Ελλάδα.
Όλοι στον αγώνα με μια φωνή, μαζική, μαχητική συστράτευση τώρα.
— Για να απαλλαγούμε από τα χρέη. Καμία αναγνώριση. Να διαγραφούν. Τέρμα οι διαπραγματεύσεις. Να σταματήσει η ληστεία.
Όποια διαπραγμάτευση σημαίνει νέα μνημόνια.
— Να αποδεσμευτούμε από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Είναι θηλιά στο λαιμό μας.
— Να καταργηθούν όλα τα μνημόνια και όλοι οι αντεργατικοί νόμοι.
— Να πάρουμε εμείς στα χέρια μας τον πλούτο του τόπου που έχουμε δημιουργήσει και να διώξουμε από το κεφάλι μας τα μονοπώλια που εκμεταλλεύονται τα μέσα παραγωγής και τον εθνικό πλούτο για λογαριασμό τους.
— Εμείς μπορούμε να βάλουμε μπροστά όλη την παραγωγική μηχανή.
— Εμείς να πάρουμε πρέπει την εξουσία.
Ήρθε η ώρα να κηρύξουμε αμείλικτο πόλεμο σε μεγάλα συμφέροντα, κόμματα υπηρέτες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που όλα αυτά τα χρόνια έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και απαιτούν από μας να υποτασσόμαστε κάθε φορά στη δική τους πολιτική, στις δικές τους επιλογές.
«Ανταγωνιστικότητα», «λιτότητα» για να ισχυροποιηθεί δήθεν η ελληνική οικονομία. Υποταγή στις αξιώσεις και τις πολιτικές της ΕΕ για να έχουμε τάχατες «προστασία», για να μη χρεοκοπήσουμε.
Το μέλλον της εργατικής οικογένειας δεν μπορεί να είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εξαθλίωση, η μόνιμη ανασφάλεια. Δεν μπορεί κάθε μέρα να αγκομαχάει για ένα πιάτο φαΐ, για να σωθούν τα κέρδη των εκμεταλλευτών, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Η επίθεση στους εργαζόμενους είναι ολομέτωπη σε όλη την Ευρώπη. Το κεφάλαιο και η ΕΕ το επόμενο διάστημα θα επιτεθούν με ακόμα μεγαλύτερη αγριότητα στο ήδη λεηλατημένο εισόδημα και τα δικαιώματα των εργαζόμενων.
Καμία συνδικαλιστική οργάνωση, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια δεν πρέπει να βάλλει την υπογραφή της στη γκιλοτίνα που έχουν στήσει. Κανένας εργαζόμενος να μην υποκύψει στους εκβιασμούς της κυβέρνησης, της εργοδοσίας. Κανένας τίμιος συνδικαλιστής να μη βάλλει την υπογραφή του στη σφαγή της ζωής της τάξης του. Να απορρίψουμε τη θεωρία των μονοπωλίων ότι οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους είναι «κόστος» και πρέπει να σφαγιαστούν.
Δεν είναι μονόδρομος η υποχώρηση, ο συμβιβασμός και η υποταγή για να σωθούν τα κέρδη των πολυεθνικών και να διασωθεί το ξεπερασμένο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Να πετάξουμε στα άχρηστα την αυταπάτη ότι αν αλλάξουν οι διαχειριστές θα γίνει πιο ανθρώπινο. Ότι αν μεγαλώσει η κερδοφορία των επιχειρήσεων θα γλιτώσει ο εργαζόμενος από την ανεργία, το χτύπημα των δικαιωμάτων του.
Πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα που θέτουν οι ίδιες οι εξελίξεις. Πού πάει η κατάσταση; Πόσο μπορούμε να συνεχίσουμε με όλα αυτά που μας οδηγούν στα τάρταρα; Ο δρόμος ανάπτυξης που εδώ και χρόνια μας γεμίζει με φτώχεια, εξαθλίωση και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα να γίνονται όλο και πιο ισχυρά με τεράστια κέρδη, μπορεί να είναι το αύριο το δικό μας και των παιδιών μας;
Η οικονομία τους, το κράτος τους, η κοινωνία τους έχουν σαπίσει, δε διορθώνονται, δεν αλλάζουν με νέες δήθεν προτάσεις καλύτερης διαχείρισής τους. Ένα λαμόγιο να πιάσεις, ξεφυτρώνουν εκατό σαν τη Λερναία Ύδρα.
Νέα διαπραγμάτευση να κάνεις, σε φορτώνει με νέες δεσμεύσεις για αντιλαϊκά μέτρα.
Στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των μονοπωλίων δεν υπάρχει ζωή, δεν υπάρχει καμία προοπτική. Χρειάζεται οργάνωση, αγώνας, συμμαχία για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Τέρμα οι θυσίες για τα κέρδη των καπιταλιστών. Αποδέσμευση από την ΕΕ, διαγραφή του χρέους, άλλος, φιλολαϊκός δρόμος ανάπτυξης.
Πρέπει να εμπιστευτούμε τις δυνάμεις μας. Με ισχυρό ταξικό κίνημα και κοινωνική συμμαχία που θα αμφισβητεί το μονόδρομο της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Που θα βάζει επί τάπητος την αναγκαιότητα άλλης οργάνωσης της οικονομίας, του κράτους, της κοινωνίας, που στο κέντρο θα έχει τις ανάγκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων.
ΤΩΡΑ ΝΑ ΡΙΧΤΟΥΜΕ ΣΤΗ ΜΑΧΗ - ΚΑΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ
Το ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία, τις Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα να προχωρήσουν σαν πρώτο σταθμό απάντησης στα νέα βάρβαρα μέτρα σε συζήτηση και αποφάσεις για 24ΩΡΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.
Αυτή η απεργία πρέπει να είναι δυναμική, να φέρει κάτι καινούργιο. Να δώσει το έναυσμα για τη συνέχεια της πάλης μας. Να χτυπήσει η καμπάνα του αγώνα παντού. Σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σωματείο, σε κάθε εργατική γειτονιά. Τα Εργατικά Κέντρα, οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα, οι σωματειακές επιτροπές να πάρουν ευθύνη. Να οργανώσουν και να σχεδιάσουν καλά τη μάχη, βάζοντας στη διαδικασία αυτή όλο και περισσότερους εργαζόμενους. Οι Γενικές Συνελεύσεις, οι συσκέψεις, οι συζητήσεις στα εργοστάσια, στα γραφεία, στα γιαπιά, στα καράβια να γίνουν χώροι διαφώτισης, προβληματισμού, αλλά κυρίως αποφάσεων για αγώνα, για απεργιακές κινητοποιήσεις, για πρωτοβουλίες που θα μαζικοποιούν τα συνδικάτα, θα συσπειρώνουν.
Γνωρίζοντας τις δυσκολίες του αγώνα να δυναμώσει η ταξική συσπείρωση και ενότητα των εργαζόμενων και να προετοιμάσουμε την εργατική τάξη για την ανατροπή της βαρβαρότητας που ζούμε. Αυτός είναι ο δικός μας δρόμος που περνά μέσα από τη σκληρή πάλη με τα μονοπώλια και την ΕΕ. Μόνο έτσι θα πάρει ανάσα ο λαός.
Αύγουστος 2012.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
