Εργαζόμενες, εργαζόμενοι στα PRAKTIKER
Μας οδηγούν στη μαζική εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των μεγαλοεργοδοτών, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί.
Μας στερούν την ελπίδα και κάθε προοπτική αξιοπρεπούς ζωής για να γίνουν οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια πιο ανταγωνιστικοί.
Κυβέρνηση-μεγαλοεργοδότες-Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζουν την κατάργηση της αποζημίωσης για τις απολύσεις, την κατάργηση του 5θήμερου, την δουλειά-σκλαβιά 13 ώρες την ημέρα 78 ώρες την εβδομάδα, τη δραστική περαιτέρω μείωση των μισθών αποδεικνύοντας ότι ο δρόμος της εκμετάλλευσης δεν έχει τέλος.
Απλόχερες επιχορηγήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, φοροαπαλλαγές στα μονοπώλια, στήριξη επενδύσεων με κριτήριο την ανάπτυξη των κερδών των εργοδοτών από τη μία πλευρά, φτώχια, ανεργία, εξαθλίωση, μόνιμη ανασφάλεια για τους εργαζόμενους από την άλλη.
Δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με τους εργοδότες μας δηλαδή το ΣΕΛΠΕ, το ΣΕΣΜΕ, την ΕΣΕΕ, την ΓΣΕΒΕ, όλοι αυτοί έχουν στόχο την μέγιστη αύξηση των κερδών τους που προϋποθέτει για όλους εμάς τους εργαζόμενους τη διαμόρφωση μισθών και δικαιωμάτων επιπέδου Κίνας και Ινδίας.
Δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) η οποία πλειοψηφία είναι ΠΑΣΚΕ-ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΔΑΚΕ που υπέγραψαν στις 27/7/2012 Συλλογική Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζόμενους στο εμπόριο με μειώσεις μισθών 6,7% καταδικάζοντας μας να ζουμε με μισθούς πείνας. Η υπογραφή τους διαμορφώνει τον καθαρό βασικό μισθό στα 643 ευρώ.
Ήρθε η ώρα να κηρύξουμε αμείλικτο πόλεμο σε μεγαλοεργοδότες, κόμματα υπηρέτες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που θεωρούν ότι εμείς οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματα μας είναι ¨κόστος¨ και πρέπει να σφαγιαστούν.
Η εργοδοσία στα PRAKTKER με στόχο να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τα σωματεία έστειλε εξώδικη προειδοποίηση σε δυο εργαζόμενους στο Αιγάλεω, μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας γιατί αρνήθηκαν να υπογράψουν την ¨αξιολόγηση¨ της εταιρείας.
Με αποφάσεις και του κλαδικού και του επιχειρησιακού σωματείου αρνούμαστε για όλους τους εργαζόμενους την αξιολόγηση και καλούμε και τους εργαζόμενους να μην υπογράφουν τέτοια χαρτιά.
Δεν δεχόμαστε καμία ¨αξιολόγηση¨ από αυτούς που ως παράσιτα ζουν από τον πλούτο που παράγουμε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι.
Τώρα να ριχτούμε στη μάχη, καμία καθυστέρηση, καλούμε τους εργαζόμενους σε γενική απεργία.
Οι Γενικές Συνελεύσεις, οι συσκέψεις, οι συζητήσεις μέσα στα μαγαζιά, στους μεγάλους και μικρούς χώρους εργασίας να γίνουν χώροι διαφώτισης, προβληματισμού, και κυρίως αποφάσεων για αγώνα και για πρωτοβουλίες.
Ο δικός μας δρόμος περνά μέσα από την οργάνωση μας στα σωματεία μας, από το σχεδιασμό της οργάνωσης σε κάθε μαγαζί, από την απόφαση και με την προσωπική μας ευθύνη να χτυπήσουμε την καμπάνα του αγώνα παντού.
Ο δικός μας ο δρόμος περνά μέσα από τη σκληρή πάλη και τη σύγκρουση με την εργοδοσία σε κάθε χώρο δουλειάς, με τα μονοπώλια και την Ε.Ε. με την αμφισβήτηση και την ανατροπή της ανάπτυξης των κερδών των επιχειρήσεων.
Εμείς παλεύουμε για μια άλλη ανάπτυξη που στο κέντρο της θα έχει τις ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων, την ανάπτυξη των δικαιωμάτων μας και την εκπλήρωση των αναγκών μας.
Μας οδηγούν στη μαζική εξαθλίωση για να σωθούν τα κέρδη των μεγαλοεργοδοτών, για να γίνουν αυτοί ακόμα πιο ισχυροί.
Μας στερούν την ελπίδα και κάθε προοπτική αξιοπρεπούς ζωής για να γίνουν οι πολυεθνικές και τα μονοπώλια πιο ανταγωνιστικοί.
Κυβέρνηση-μεγαλοεργοδότες-Ευρωπαϊκή Ένωση ετοιμάζουν την κατάργηση της αποζημίωσης για τις απολύσεις, την κατάργηση του 5θήμερου, την δουλειά-σκλαβιά 13 ώρες την ημέρα 78 ώρες την εβδομάδα, τη δραστική περαιτέρω μείωση των μισθών αποδεικνύοντας ότι ο δρόμος της εκμετάλλευσης δεν έχει τέλος.
Απλόχερες επιχορηγήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, φοροαπαλλαγές στα μονοπώλια, στήριξη επενδύσεων με κριτήριο την ανάπτυξη των κερδών των εργοδοτών από τη μία πλευρά, φτώχια, ανεργία, εξαθλίωση, μόνιμη ανασφάλεια για τους εργαζόμενους από την άλλη.
Δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με τους εργοδότες μας δηλαδή το ΣΕΛΠΕ, το ΣΕΣΜΕ, την ΕΣΕΕ, την ΓΣΕΒΕ, όλοι αυτοί έχουν στόχο την μέγιστη αύξηση των κερδών τους που προϋποθέτει για όλους εμάς τους εργαζόμενους τη διαμόρφωση μισθών και δικαιωμάτων επιπέδου Κίνας και Ινδίας.
Δεν έχουμε κανένα κοινό συμφέρον με την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος (ΟΙΥΕ) η οποία πλειοψηφία είναι ΠΑΣΚΕ-ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΔΑΚΕ που υπέγραψαν στις 27/7/2012 Συλλογική Σύμβασης Εργασίας για τους εργαζόμενους στο εμπόριο με μειώσεις μισθών 6,7% καταδικάζοντας μας να ζουμε με μισθούς πείνας. Η υπογραφή τους διαμορφώνει τον καθαρό βασικό μισθό στα 643 ευρώ.
Ήρθε η ώρα να κηρύξουμε αμείλικτο πόλεμο σε μεγαλοεργοδότες, κόμματα υπηρέτες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που θεωρούν ότι εμείς οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματα μας είναι ¨κόστος¨ και πρέπει να σφαγιαστούν.
Η εργοδοσία στα PRAKTKER με στόχο να τρομοκρατήσει τους εργαζόμενους και τα σωματεία έστειλε εξώδικη προειδοποίηση σε δυο εργαζόμενους στο Αιγάλεω, μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας γιατί αρνήθηκαν να υπογράψουν την ¨αξιολόγηση¨ της εταιρείας.
Με αποφάσεις και του κλαδικού και του επιχειρησιακού σωματείου αρνούμαστε για όλους τους εργαζόμενους την αξιολόγηση και καλούμε και τους εργαζόμενους να μην υπογράφουν τέτοια χαρτιά.
Δεν δεχόμαστε καμία ¨αξιολόγηση¨ από αυτούς που ως παράσιτα ζουν από τον πλούτο που παράγουμε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι.
Τώρα να ριχτούμε στη μάχη, καμία καθυστέρηση, καλούμε τους εργαζόμενους σε γενική απεργία.
Οι Γενικές Συνελεύσεις, οι συσκέψεις, οι συζητήσεις μέσα στα μαγαζιά, στους μεγάλους και μικρούς χώρους εργασίας να γίνουν χώροι διαφώτισης, προβληματισμού, και κυρίως αποφάσεων για αγώνα και για πρωτοβουλίες.
Ο δικός μας δρόμος περνά μέσα από την οργάνωση μας στα σωματεία μας, από το σχεδιασμό της οργάνωσης σε κάθε μαγαζί, από την απόφαση και με την προσωπική μας ευθύνη να χτυπήσουμε την καμπάνα του αγώνα παντού.
Ο δικός μας ο δρόμος περνά μέσα από τη σκληρή πάλη και τη σύγκρουση με την εργοδοσία σε κάθε χώρο δουλειάς, με τα μονοπώλια και την Ε.Ε. με την αμφισβήτηση και την ανατροπή της ανάπτυξης των κερδών των επιχειρήσεων.
Εμείς παλεύουμε για μια άλλη ανάπτυξη που στο κέντρο της θα έχει τις ανάγκες των εργαζομένων, των ανέργων, την ανάπτυξη των δικαιωμάτων μας και την εκπλήρωση των αναγκών μας.
