Ποιος μπορεί να διαφωνήσει σήμερα ότι οι εργαζόμενοι πληρώνουν τα βάρη της κρίσης με την αλματώδη αύξηση της ανεργίας, την αφαίρεση δικαιωμάτων;
Το ερώτημα που κάθε εργαζόμενος καλείται να απαντήσει είναι αν μπορούμε να βάλουμε φρένο και να αντιπαλέψουμε τις μειώσεις των μισθών, τις ατομικές συμβάσεις, τα εξαντλητικά ωράρια, την κατάργηση των δώρων, την απελευθέρωση των απολύσεων ή είναι μάταιοι οι αγώνες μας;
Τα αντεργατικά μέτρα των τελευταίων χρόνων πάρθηκαν στο όνομα της κρίσης. Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, βρήκαν ευκαιρία να τελειώνουν με τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Παίρνουν πίσω όλα όσα με αγώνες είχαν κατακτηθεί. Η επίθεση δεν έχει τελειώσει, ακόμα και αν γίνουν επενδύσεις δεν θα σταματήσει εδώ η όρεξη τους να έχουν πάμφθηνους εργάτες, θα παίρνουν διαρκώς μέτρα για να ενισχύεται η κερδοφορία τους.
Η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα τάχα των παχυλών μισθών αλλά της ακόρεστης δίψας των μεγάλων επιχειρήσεων στο κυνήγι ολοένα και περισσότερων κερδών.
Συνάδελφε σάρωσαν τα δικαιώματα μας, επειδή δεν υπήρχαν ικανές αντιστάσεις, βρεθήκαμε ανοργάνωτοι, ο καθένας μόνος του αντιμέτωπος με τον εργοδότη και τις δυσκολίες.
Τα σωματεία στον ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ, ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, βρίσκονται στα χέρια του εργοδότη και όχι των εργαζομένων. Τα συγκεκριμένα σωματεία είναι εργαλεία του εργοδότη για να υπογράφονται οι μειώσεις μισθών, για να τσακίζεται κάθε φωνή αντίστασης απέναντι στην εργοδοτική βία.
Παίζουν ρόλο ώστε η απεργία μέσα στα καταστήματα να είναι απαγορευμένη λέξη. Τα διευθυντικά στελέχη που βρίσκονται στις διοικήσεις αυτών των σωματείων είναι οι ίδιοι συνδικαλιστές που με τις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ είναι πλειοψηφία, στην ΟΙΥΕ, στο Σωματείο Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ.
Οι εκλογές σε αυτά τα σωματεία γίνονται μέσω του μηχανισμού της εργοδοσίας, μακριά από τη δημοσιότητα, χωρίς διαδικασίες , με την τρομοκράτηση των εργαζομένων.
Συνάδελφε δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά η κατάσταση του κινήματος και της ζωής μας αν εμείς οι ίδιοι δεν αντιμετωπίσουμε τους συνεργάτες της εργοδοσίας μέσα στα σωματεία, αν δεν κάνουμε υπόθεση μας την οργάνωση σε κάθε κατάστημα, στις αποθήκες, σε κάθε αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ, στις γειτονιές.
Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια και την κατάκτηση μιας καλύτερης ζωής, αποκούμπι και συμπαραστάτης, οργανωτής του αγώνα μας, είναι ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.
Το κλαδικό σωματείο δίνει μάχες, οργανώνει και βάζει στη δράση τους εργαζόμενους, ερμηνεύει τις εξελίξεις, παίρνει υπόψη του ότι οι χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι, εργάτες αποθηκών και άλλοι εργαζόμενοι στα Σούπερ Μάρκετ έχουν την πιο ισχυρή εργοδοσία του κλάδου, τους μεγαλέμπορους των Σούπερ Μάρκετ.
Το κλαδικό σωματείο δίνει τη μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά για να μην περάσουν τα μέτρα. Να μη βρεθεί κανείς άνεργος, απλήρωτος, μόνος του απέναντι στον εργοδότη. Είναι η άμυνα μας. Σ΄ αυτό είναι απαραίτητη η δική σου συμμετοχή. Η εμπειρία έχει δείξει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για ατομικές λύσεις.
Το σωματείο δεν είναι απλά αλληλέγγυο προς τους εργαζόμενους, αλλά καλλιεργεί την αντίληψη ότι η συλλογική δράση όλων μας υπερασπίζεται καλύτερα τα συμφέροντα του καθενός μας.
Οι εργοδότες θέλουν να είμαστε απομονωμένοι, να διαπραγματεύεται ο καθένας μόνος του τις συνθήκες εργασίας, το μισθό, το ωράριο. Ενώ ο εργοδότης δεν είναι μόνος του, έχει τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση, που μέχρι τώρα δεν υπάρχει ούτε μια αξίωση τους που να μην έχει ικανοποιηθεί.
Σκέψου καλά
Ποιος μπορεί να σταματήσει το μεγάλο κεφάλαιο στο εμπόριο που τρώει και τον εργαζόμενο αλλά και το μικρό έμπορο. Απολύει, κλείνει την επιχείρηση, μεταφέρει τις δραστηριότητες του ανάλογα με το που θα έχει μεγαλύτερο κέρδος.
Ποιοι κάνουν σήμερα κουμάντο στα τρόφιμα, στο εμπόριο και αλλού, ποιος καθορίζει τι θα τρώει, σε ποια τιμή, η λαϊκή οικογένεια, ποιος καθορίζει στον μικρό παραγωγό τι θα παράγεται κάτω από ποιες συνθήκες; Ποιος σήμερα αποφασίζει πως θα ζήσουμε και με τι όρους;
Μια χούφτα πλουτοκράτες. Αυτοί διαφεντεύουν τη ζωή μας και από αυτούς χρειάζεται να απαλλαγούμε.
Η τύχη μας θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη δική μας συμμετοχή, την αντοχή μας και τη μαζικότητα των αγώνων που δίνουμε και θα δώσουμε.
Παίρνουμε τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας στα χέρια μας
Η απογοήτευση, η παραίτηση από τις απαιτήσεις της ζωής, μεγαλώνουν αντί να λύνουν τα προβλήματα σήμερα αλλά και στο μέλλον.
Δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε. ΄Ηδη οι περισσότεροι δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε τα βασικά για την οικογένεια μας, όσοι από εμάς δεν είναι σε αυτή τη θέση, αργά ή γρήγορα δεν θα γλιτώσουν την αφαίρεση δικαιωμάτων.
Δεν πρέπει να μείνουμε απλοί παρακολουθητές των εξελίξεων αλλά να τις δημιουργήσουμε μαζί στο σωματείο μας.
Έλα τώρα σε επαφή με το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Ο Σύλλογος μας είναι δοκιμασμένος στην πολύχρονη πορεία του, δεν παλεύει μόνος, αλλά μαζί με σωματεία στις επιχειρήσεις του κλάδου, μαζί με όλα τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Συμπλήρωσε τώρα την αίτηση εγγραφής. Γίνε τώρα μέλος, πάρε θέση δίπλα στους συναδέλφους.
Το ερώτημα που κάθε εργαζόμενος καλείται να απαντήσει είναι αν μπορούμε να βάλουμε φρένο και να αντιπαλέψουμε τις μειώσεις των μισθών, τις ατομικές συμβάσεις, τα εξαντλητικά ωράρια, την κατάργηση των δώρων, την απελευθέρωση των απολύσεων ή είναι μάταιοι οι αγώνες μας;
Τα αντεργατικά μέτρα των τελευταίων χρόνων πάρθηκαν στο όνομα της κρίσης. Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, βρήκαν ευκαιρία να τελειώνουν με τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Παίρνουν πίσω όλα όσα με αγώνες είχαν κατακτηθεί. Η επίθεση δεν έχει τελειώσει, ακόμα και αν γίνουν επενδύσεις δεν θα σταματήσει εδώ η όρεξη τους να έχουν πάμφθηνους εργάτες, θα παίρνουν διαρκώς μέτρα για να ενισχύεται η κερδοφορία τους.
Η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα τάχα των παχυλών μισθών αλλά της ακόρεστης δίψας των μεγάλων επιχειρήσεων στο κυνήγι ολοένα και περισσότερων κερδών.
Συνάδελφε σάρωσαν τα δικαιώματα μας, επειδή δεν υπήρχαν ικανές αντιστάσεις, βρεθήκαμε ανοργάνωτοι, ο καθένας μόνος του αντιμέτωπος με τον εργοδότη και τις δυσκολίες.
Τα σωματεία στον ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ, ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, βρίσκονται στα χέρια του εργοδότη και όχι των εργαζομένων. Τα συγκεκριμένα σωματεία είναι εργαλεία του εργοδότη για να υπογράφονται οι μειώσεις μισθών, για να τσακίζεται κάθε φωνή αντίστασης απέναντι στην εργοδοτική βία.
Παίζουν ρόλο ώστε η απεργία μέσα στα καταστήματα να είναι απαγορευμένη λέξη. Τα διευθυντικά στελέχη που βρίσκονται στις διοικήσεις αυτών των σωματείων είναι οι ίδιοι συνδικαλιστές που με τις παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ είναι πλειοψηφία, στην ΟΙΥΕ, στο Σωματείο Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ.
Οι εκλογές σε αυτά τα σωματεία γίνονται μέσω του μηχανισμού της εργοδοσίας, μακριά από τη δημοσιότητα, χωρίς διαδικασίες , με την τρομοκράτηση των εργαζομένων.
Συνάδελφε δεν μπορεί να αλλάξει ριζικά η κατάσταση του κινήματος και της ζωής μας αν εμείς οι ίδιοι δεν αντιμετωπίσουμε τους συνεργάτες της εργοδοσίας μέσα στα σωματεία, αν δεν κάνουμε υπόθεση μας την οργάνωση σε κάθε κατάστημα, στις αποθήκες, σε κάθε αλυσίδα Σούπερ Μάρκετ, στις γειτονιές.
Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε την προσπάθεια και την κατάκτηση μιας καλύτερης ζωής, αποκούμπι και συμπαραστάτης, οργανωτής του αγώνα μας, είναι ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας.
Το κλαδικό σωματείο δίνει μάχες, οργανώνει και βάζει στη δράση τους εργαζόμενους, ερμηνεύει τις εξελίξεις, παίρνει υπόψη του ότι οι χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι, εργάτες αποθηκών και άλλοι εργαζόμενοι στα Σούπερ Μάρκετ έχουν την πιο ισχυρή εργοδοσία του κλάδου, τους μεγαλέμπορους των Σούπερ Μάρκετ.
Το κλαδικό σωματείο δίνει τη μάχη σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά για να μην περάσουν τα μέτρα. Να μη βρεθεί κανείς άνεργος, απλήρωτος, μόνος του απέναντι στον εργοδότη. Είναι η άμυνα μας. Σ΄ αυτό είναι απαραίτητη η δική σου συμμετοχή. Η εμπειρία έχει δείξει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για ατομικές λύσεις.
Το σωματείο δεν είναι απλά αλληλέγγυο προς τους εργαζόμενους, αλλά καλλιεργεί την αντίληψη ότι η συλλογική δράση όλων μας υπερασπίζεται καλύτερα τα συμφέροντα του καθενός μας.
Οι εργοδότες θέλουν να είμαστε απομονωμένοι, να διαπραγματεύεται ο καθένας μόνος του τις συνθήκες εργασίας, το μισθό, το ωράριο. Ενώ ο εργοδότης δεν είναι μόνος του, έχει τον ΣΕΒ, την κυβέρνηση, που μέχρι τώρα δεν υπάρχει ούτε μια αξίωση τους που να μην έχει ικανοποιηθεί.
Σκέψου καλά
Ποιος μπορεί να σταματήσει το μεγάλο κεφάλαιο στο εμπόριο που τρώει και τον εργαζόμενο αλλά και το μικρό έμπορο. Απολύει, κλείνει την επιχείρηση, μεταφέρει τις δραστηριότητες του ανάλογα με το που θα έχει μεγαλύτερο κέρδος.
Ποιοι κάνουν σήμερα κουμάντο στα τρόφιμα, στο εμπόριο και αλλού, ποιος καθορίζει τι θα τρώει, σε ποια τιμή, η λαϊκή οικογένεια, ποιος καθορίζει στον μικρό παραγωγό τι θα παράγεται κάτω από ποιες συνθήκες; Ποιος σήμερα αποφασίζει πως θα ζήσουμε και με τι όρους;
Μια χούφτα πλουτοκράτες. Αυτοί διαφεντεύουν τη ζωή μας και από αυτούς χρειάζεται να απαλλαγούμε.
Η τύχη μας θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τη δική μας συμμετοχή, την αντοχή μας και τη μαζικότητα των αγώνων που δίνουμε και θα δώσουμε.
Παίρνουμε τη ζωή τη δική μας και των παιδιών μας στα χέρια μας
Η απογοήτευση, η παραίτηση από τις απαιτήσεις της ζωής, μεγαλώνουν αντί να λύνουν τα προβλήματα σήμερα αλλά και στο μέλλον.
Δεν έχουμε τίποτα άλλο να χάσουμε. ΄Ηδη οι περισσότεροι δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε τα βασικά για την οικογένεια μας, όσοι από εμάς δεν είναι σε αυτή τη θέση, αργά ή γρήγορα δεν θα γλιτώσουν την αφαίρεση δικαιωμάτων.
Δεν πρέπει να μείνουμε απλοί παρακολουθητές των εξελίξεων αλλά να τις δημιουργήσουμε μαζί στο σωματείο μας.
Έλα τώρα σε επαφή με το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Ο Σύλλογος μας είναι δοκιμασμένος στην πολύχρονη πορεία του, δεν παλεύει μόνος, αλλά μαζί με σωματεία στις επιχειρήσεις του κλάδου, μαζί με όλα τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ.
Συμπλήρωσε τώρα την αίτηση εγγραφής. Γίνε τώρα μέλος, πάρε θέση δίπλα στους συναδέλφους.
