21 Ιουν 2013

ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

Λαθροχειρίες για το χτύπημα του ταξικού κινήματος


Οι ανώνυμοι-ψευδώνυμοι γνωστής ιστοσελίδας που έχει πάρει εργολαβία την επίθεση στο ΚΚΕ, ασχολήθηκαν και με τις εκλογές του ΕΚΑ, κάνοντας εκτίμηση των αποτελεσμάτων. Εχοντας δώσει καθαρά το στίγμα τους την προηγουμένη περίοδο, δεν προκαλούν έκπληξη η ανάλυσή τους, η απουσία εκτίμησης για την κατάσταση στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, η λαθροχειρία στην ανάλυση των αποτελεσμάτων, οι κρυφοί πόθοι για την ενότητα της αριστεράς και η εκ των ων ουκ άνευ επίθεση στο ΠΑΜΕ και στο ΚΚΕ.

Η ανάδειξη του ΠΑΜΕ ως πρώτης δύναμης στις εκλογές του ΕΚΑ σε συνθήκες που οι συσχετισμοί είναι πλήρως αρνητικοί στο πολιτικό και συνδικαλιστικό κίνημα, δείχνει, τους ενοχλεί αφάνταστα. Η πραγματική ζωή δίνει σφαλιάρες σε όσους επιθυμούν να χτυπήσουν πισώπλατα την πολιτική του ΚΚΕ. Η σταθερότητα και η αύξηση των δυνάμεων που στηρίζουν το ΠΑΜΕ σε δεκάδες πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τους προκαλεί πρόβλημα, τους δυσκολεύει να στηρίξουν τις ανήθικες, ψεύτικες και βρώμικες κατηγορίες που ξεστόμιζαν για την πολιτική του ΚΚΕ όλο το προηγούμενο διάστημα με αφορμή το 19ο Συνέδριο.

Η γνωστή ιστοσελίδα κάνει ανάλυση για τους διαδικτυακούς καφενέδες, μακριά από τις ανάγκες και την πείρα των εργατών, την πείρα από τους καθημερινούς αγώνες στους κλάδους και τα εργοστάσια, έχει απόσταση από την πραγματική κατάσταση στο συνδικαλιστικό - εργατικό κίνημα. Οι συντάκτες, ως λάτρεις των εκλογικών αυταπατών, μπροστά στα νούμερα κάθονται προσοχή, αναλύουν μονόπατα με βάση αυτά και μπροστά στο άγχος τους να απαντήσουν στα αποτελέσματα του συνεδρίου δεν αφιερώνουν λέξη στο βασικό: Αν πραγματοποιήθηκε συνέδριο και τι συζήτηση έγινε, τι αποφάσεις πάρθηκαν, αν υπήρξε αντιπαράθεση για τη γραμμή του συνδικαλιστικού κινήματος, για τη στάση των εργαζομένων μπροστά στην κρίση κ.ο.κ.

Οταν δε, δεν τους βγαίνουν τα νούμερα αρχίζουν οι αλχημείες, τα «ναι μεν αλλά» και οι λαθροχειρίες. Ενώ αναφέρουν με πόνο ψυχής πως «το ΠΑΜΕ αναδεικνύεται πρώτη δύναμη», στη συνέχεια το καταγράφουν ως «μισή αλήθεια», ως «επιφανειακή και παραπλανητική αντιμετώπιση των πραγμάτων», ως αποτέλεσμα που «μόνο ως απογοητευτικό γεγονός μπορεί να καταγραφεί και όχι ως αφορμή και ερέθισμα για επευφημίες και πανηγυρισμούς».

Μάλλον θα ξέφυγε από τους συντάκτες πως η ανεργία, λ.χ., στον κλάδο των κατασκευών ή στον κλάδο των κλωστοϋφαντουργών, θέρισε αρκετά μέλη πρωτοβάθμιων σωματείων, προκαλώντας απώλειες αντιπροσώπων από τη δύναμη του ΠΑΜΕ, που όμως καλύφθηκαν από άλλους κλάδους με την αδιάκοπη πάλη των κομμουνιστών και πρωτοπόρων εργατών μέσα σε αυτούς.

Από την άλλη η αγάπη τους για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβεται. Αναφέρουν πως «η Αυτόνομη Παρέμβαση είναι η μόνη παράταξη που σημειώνει σημαντική αύξηση σε ψήφους και ποσοστά», αλλά στην ανάλυσή τους δε χωράνε λέξεις για τις πηγές αύξησης του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή για τα πρωτοβάθμια εργοδοτικά σωματεία και τους προϊσταμένους-μεγαλοστελέχη των σούπερ μάρκετ που αλλοίωσαν κυριολεκτικά τους συσχετισμούς, με την ξεκάθαρη και επικίνδυνη είσοδο των ανθρώπων της εργοδοσίας στις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος. Αντίστοιχα, δείγμα του καιροσκοπισμού στην ανάλυσή τους αποτελεί και η εκτίμηση για τις δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αφού αναφέρουν πως «η Αγωνιστική Ταξική Ενότητα, παρότι έχει μείωση, πρόκειται για επιτυχία»!

Ενότητα με τους διευθυντές του Σκλαβενίτη

Καλούν σε ενότητα με «συμπόρευση δυνάμεων αριστερού προσανατολισμού, η οποία μπορεί να συμπαρασύρει και μικρότερες παρατάξεις και να απομονώνει στοιχεία και δυνάμεις που δρουν ανοιχτά στην προώθηση της ταξικής συνεργασίας» αλλά δεν αναφέρουν πως στις δυνάμεις της ταξικής συνεργασίας είναι και «δυνάμεις αριστερού προσανατολισμού», εκτός κι αν ο διευθυντής Προσωπικού του Σκλαβενίτη που στήριξε τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχειλίζει από ταξικό μίσος απέναντι στον εργοδότη του.

Ο επίλογος της ανάλυσής τους είναι αντάξιος του ρόλου τους. Ενώ ρίχνουν ευθύνες στο ΠΑΜΕ για «την τακτική του, στον κατακερματισμό της εργατικής τάξης και στην αναποτελεσματικότητα των αγώνων», στην ίδια παράγραφο με τις ευθύνες των ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ, στο τέλος αναφέρουν πως με βάση τα αποτελέσματα του συνεδρίου «μπορούν να διαμορφωθούν νέα δεδομένα, να ανοίξουν νέοι δρόμοι». Οι δρόμοι και ο καημός για τους συντάκτες είναι η οργάνωση από τα πάνω, με φαντασμαγορικές κολεγιές και συνεννοήσεις. Αναζητούν στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ το ρόλο στυλοβάτη στις προσπάθειες για την αλλαγή φρουράς στη διαχείριση του συστήματος.

Σπέρνουν αυταπάτες, επανέρχονται πόθοι και φωνές προηγούμενης περιόδου που καλούσαν το ΚΚΕ σε κυβέρνηση της αριστεράς ως αντίβαρο για να διορθωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα καλούν σε συμπόρευση των αριστερών δυνάμεων στο ΕΚΑ ώστε να κριθεί αν «η Αυτόνομη Παρέμβαση θα ακολουθήσει ταξική αγωνιστική τακτική και πλαίσιο, ή θα συμβιβαστεί και θα προωθήσει τα ημίμετρα και τις πρακτικές της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ».

Εχουν γνώση οι φύλακες! Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και οι κομμουνιστές ξέρουν να αποφεύγουν παγίδες και κακοτοπιές. Θα δώσουν τη μάχη στο πραγματικό πεδίο της πάλης όπως και πριν, εκεί που εργάζεται και βασανίζεται ο εργάτης, βάζοντας τις βάσεις για την ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος.