Συναδέλφισσες, συνάδελφοι
Η τρικομματική κυβέρνηση προχωράει στην υλοποίηση του στόχου της - κατάργηση της Κυριακής αργίας - προηγήθηκε και σύσκεψη στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τους ¨ενδιαφερόμενους φορείς¨, ΣΕΒ, εκπρόσωποι του MALL, ΕΣΕΕ, ΓΣΒΕΕ, και Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων. (ΟΙΥΕ)
Αν συνδυάσουμε την κατάργηση της Κυριακής αργίας με τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο και το ¨Εθνικό πρόγραμμα δράσης για την καταπολέμηση της ανεργίας στους νέους ¨ (εθελοντική εργασία) καταλαβαίνουμε όλοι μας το εφιαλτικό μέλλον που μας επιφυλάσσεται .
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, είχε πραγματοποιήσει έκτακτη γενική συνέλευση, συσκέψεις κλαδικών - επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου, κοινές με ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, κοινές μορφές δράσης, μαζί με σωματεία εργαζομένων που συνδέονται με το εμπόριο (τραπεζοϋπάλληλοι, ΣΕΤΗΠ) , παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Υπουργείο Εργασίας και Υπουργείο Ανάπτυξης, συζήτηση και συσκέψεις με εργαζόμενους σε χώρους εργασίας και απεργιακή κινητοποίηση στις 30/12/2012 με αιτήματα:
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, συλλογικές συμβάσεις που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Από τις κινητοποιήσεις προέκυψαν μερικά συμπεράσματα.
Οι κινητοποιήσεις και οι μορφές αγώνα που έγιναν δεν αντιστοιχούν στο μέγεθος της επίθεσης, είχαν μικρή συμμετοχή και αμυντικά χαρακτηριστικά, δεν προκάλεσαν δυσκολίες στους εργοδότες στο να υλοποιήσουν αυτά που απαιτούν.
Οι κινητοποιήσεις όμως επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά την αποπροσανατολιστική, υπονομευτική και εκφυλιστική δράση των παρατάξεων Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΚΕ) που είναι πλειοψηφία στο Δ.Σ. της ΟΙΥΕ.
Αυτές οι παρατάξεις υπονόμευσαν ανοικτά τον συντονισμό των σωματείων και την έγκαιρη προετοιμασία τους για την απεργία.
Καλούν σε κοινή δράση και ¨συμμαχία¨ για το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακής αργίας με την ΕΣΕΕ και ΓΣΒΕΕ.
Η ΕΣΕΕ και η ΓΣΒΕΕ είναι οι φορείς των εργοδοτών με τους οποίους η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ τον Ιούλιο του 2012 υπέγραψαν κλαδική σύμβαση με μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων για χιλιάδες εργαζόμενους.
Η ΕΣΕΕ προτείνει τη λειτουργία των καταστημάτων 4 Κυριακές το χρόνο, δυο μέσα στον Δεκέμβρη και άλλες δυο, μια πριν το Πάσχα, και μια με απόφαση των Εμπορικών Συλλόγων, σημειώνοντας μάλιστα ότι κάποιοι εμπορικοί σύλλογοι ζητούν 6 Κυριακές το χρόνο.
Μήπως η ¨συμμαχία¨ που στοχεύει η ΟΙΥΕ, συνδέεται με τα ¨παζάρια¨ και τους ¨διαλόγους¨ που ακολουθεί η ΟΙΥΕ για να περάσει τελικά η κατάργηση της Κυριακής αργίας , στα ¨μαλακά¨ ;
Έχουμε πικρή πείρα και εμπειρία οι χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι, από την δράση της συγκεκριμένης πλειοψηφίας στην ΟΙΥΕ .
Αυτές οι παρατάξεις υπέγραψαν για την απελευθέρωση του ωραρίου, για το ωρομίσθιο και την μερική απασχόληση (θα καταπολεμηθεί η ανεργία μας έλεγαν με τις απελευθερωμένες εργασιακές σχέσεις) αυτές οι παρατάξεις νομιμοποίησαν τις μειώσεις μισθών, άνοιξαν τον δρόμο στις ατομικές συμβάσεις εργασίας, νομιμοποίησαν κάθε αξίωση και πρακτική της εργοδοσίας, υπονομεύουν την ίδια την υπόσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, και όλα αυτά στο όνομα του ρεαλιστικού, του εφικτού και του ¨μικρότερου κακού¨ για τον εργαζόμενο.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Χωρίς αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα υπάρχει ισχυρό εμπόδιο και δυσκολία στην ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων.
Οι συμβιβασμένοι συνδικαλιστές που φέρνουν την πολιτική της εργοδοσίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων στις γραμμές της εργατικής τάξης, αυτοί που βάζουν την γραμμή της ήττας, του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας, της υποταγής των εργαζομένων στα δεσμά των εκμεταλλευτών, είναι επικίνδυνοι.
Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα δηλώνει ¨αντιμνημονιακό¨ φραστικά, αλλά στην πράξη φέρνει στις γραμμές των εργαζομένων το δηλητήριο της ταξικής ειρήνης και συνεργασίας, ενσωματώνει τους εργαζόμενους στη στρατηγική των εργοδοτών για ¨ανάπτυξη¨ και για ¨ανταγωνιστικότητα¨.
Είναι προσαρμογή στις απαιτήσεις της εργοδοσίας η θεωρία του ρεαλιστικού και εφικτού, γιατί ρεαλιστικό και εφικτό για όλους εμάς είναι αυτό που καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας, και όχι αυτό που αναπτύσσει και εδραιώνει τα κέρδη της εργοδοσίας.
Τι όφελος έχουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι στα CARREFOUR, στα LIDL, στα ATTIKA στο ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, στο ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ, στο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ και σε εκατοντάδες άλλες εταιρείες που έχουν κέρδη και τώρα μέσω καπιταλιστικής κρίσης, αλλά οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί και μειώσεις μισθών και κατάργηση δικαιωμάτων.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, καλεί όλους τους συναδέλφους, τις εργαζόμενες μητέρες, τους νεολαίους, να ενταχθούν στο κλαδικό τους σωματείο.
Έχουμε την δυνατότητα και τη θέληση να δημιουργήσουμε πνεύμα ανάτασης, να δημιουργήσουμε μαζί τις προϋποθέσεις για να απαντήσουμε στις απαιτήσεις της εργοδοσίας για ζωή χωρίς δικαιώματα.
Η κατάκτηση της νομοθετικής κατοχύρωσης της Κυριακής αργίας , της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους μας, η υπογραφή συμβάσεων με αυξήσεις απαιτούν μαζικά σωματεία, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να συμμετέχουν σε αυτά, σωστά προσανατολισμένους και με αποφασιστικότητα, με αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του ταξικού ρεύματος, δηλαδή βήματα στους όρους και τις προϋποθέσεις για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος.
ΤΟ Δ.Σ.
Η τρικομματική κυβέρνηση προχωράει στην υλοποίηση του στόχου της - κατάργηση της Κυριακής αργίας - προηγήθηκε και σύσκεψη στο Υπουργείο Ανάπτυξης με τους ¨ενδιαφερόμενους φορείς¨, ΣΕΒ, εκπρόσωποι του MALL, ΕΣΕΕ, ΓΣΒΕΕ, και Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων. (ΟΙΥΕ)
Αν συνδυάσουμε την κατάργηση της Κυριακής αργίας με τις εργασιακές σχέσεις λάστιχο και το ¨Εθνικό πρόγραμμα δράσης για την καταπολέμηση της ανεργίας στους νέους ¨ (εθελοντική εργασία) καταλαβαίνουμε όλοι μας το εφιαλτικό μέλλον που μας επιφυλάσσεται .
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, είχε πραγματοποιήσει έκτακτη γενική συνέλευση, συσκέψεις κλαδικών - επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου, κοινές με ενώσεις αυτοαπασχολουμένων, κοινές μορφές δράσης, μαζί με σωματεία εργαζομένων που συνδέονται με το εμπόριο (τραπεζοϋπάλληλοι, ΣΕΤΗΠ) , παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Υπουργείο Εργασίας και Υπουργείο Ανάπτυξης, συζήτηση και συσκέψεις με εργαζόμενους σε χώρους εργασίας και απεργιακή κινητοποίηση στις 30/12/2012 με αιτήματα:
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, σταθερή μόνιμη δουλειά για όλους τους εργαζόμενους, συλλογικές συμβάσεις που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες μας.
Από τις κινητοποιήσεις προέκυψαν μερικά συμπεράσματα.
Οι κινητοποιήσεις και οι μορφές αγώνα που έγιναν δεν αντιστοιχούν στο μέγεθος της επίθεσης, είχαν μικρή συμμετοχή και αμυντικά χαρακτηριστικά, δεν προκάλεσαν δυσκολίες στους εργοδότες στο να υλοποιήσουν αυτά που απαιτούν.
Οι κινητοποιήσεις όμως επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά την αποπροσανατολιστική, υπονομευτική και εκφυλιστική δράση των παρατάξεων Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΚΕ) που είναι πλειοψηφία στο Δ.Σ. της ΟΙΥΕ.
Αυτές οι παρατάξεις υπονόμευσαν ανοικτά τον συντονισμό των σωματείων και την έγκαιρη προετοιμασία τους για την απεργία.
Καλούν σε κοινή δράση και ¨συμμαχία¨ για το ζήτημα της κατάργησης της Κυριακής αργίας με την ΕΣΕΕ και ΓΣΒΕΕ.
Η ΕΣΕΕ και η ΓΣΒΕΕ είναι οι φορείς των εργοδοτών με τους οποίους η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ τον Ιούλιο του 2012 υπέγραψαν κλαδική σύμβαση με μειώσεις μισθών και δικαιωμάτων για χιλιάδες εργαζόμενους.
Η ΕΣΕΕ προτείνει τη λειτουργία των καταστημάτων 4 Κυριακές το χρόνο, δυο μέσα στον Δεκέμβρη και άλλες δυο, μια πριν το Πάσχα, και μια με απόφαση των Εμπορικών Συλλόγων, σημειώνοντας μάλιστα ότι κάποιοι εμπορικοί σύλλογοι ζητούν 6 Κυριακές το χρόνο.
Μήπως η ¨συμμαχία¨ που στοχεύει η ΟΙΥΕ, συνδέεται με τα ¨παζάρια¨ και τους ¨διαλόγους¨ που ακολουθεί η ΟΙΥΕ για να περάσει τελικά η κατάργηση της Κυριακής αργίας , στα ¨μαλακά¨ ;
Έχουμε πικρή πείρα και εμπειρία οι χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι, από την δράση της συγκεκριμένης πλειοψηφίας στην ΟΙΥΕ .
Αυτές οι παρατάξεις υπέγραψαν για την απελευθέρωση του ωραρίου, για το ωρομίσθιο και την μερική απασχόληση (θα καταπολεμηθεί η ανεργία μας έλεγαν με τις απελευθερωμένες εργασιακές σχέσεις) αυτές οι παρατάξεις νομιμοποίησαν τις μειώσεις μισθών, άνοιξαν τον δρόμο στις ατομικές συμβάσεις εργασίας, νομιμοποίησαν κάθε αξίωση και πρακτική της εργοδοσίας, υπονομεύουν την ίδια την υπόσταση του συνδικαλιστικού κινήματος, και όλα αυτά στο όνομα του ρεαλιστικού, του εφικτού και του ¨μικρότερου κακού¨ για τον εργαζόμενο.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Χωρίς αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα υπάρχει ισχυρό εμπόδιο και δυσκολία στην ανάπτυξη νικηφόρων αγώνων.
Οι συμβιβασμένοι συνδικαλιστές που φέρνουν την πολιτική της εργοδοσίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων στις γραμμές της εργατικής τάξης, αυτοί που βάζουν την γραμμή της ήττας, του συμβιβασμού και της μοιρολατρίας, της υποταγής των εργαζομένων στα δεσμά των εκμεταλλευτών, είναι επικίνδυνοι.
Δεν έχουμε ανάγκη από ένα κίνημα που θα δηλώνει ¨αντιμνημονιακό¨ φραστικά, αλλά στην πράξη φέρνει στις γραμμές των εργαζομένων το δηλητήριο της ταξικής ειρήνης και συνεργασίας, ενσωματώνει τους εργαζόμενους στη στρατηγική των εργοδοτών για ¨ανάπτυξη¨ και για ¨ανταγωνιστικότητα¨.
Είναι προσαρμογή στις απαιτήσεις της εργοδοσίας η θεωρία του ρεαλιστικού και εφικτού, γιατί ρεαλιστικό και εφικτό για όλους εμάς είναι αυτό που καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες μας, και όχι αυτό που αναπτύσσει και εδραιώνει τα κέρδη της εργοδοσίας.
Τι όφελος έχουν οι χιλιάδες εργαζόμενοι στα CARREFOUR, στα LIDL, στα ATTIKA στο ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, στο ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ, στο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ και σε εκατοντάδες άλλες εταιρείες που έχουν κέρδη και τώρα μέσω καπιταλιστικής κρίσης, αλλά οι εργαζόμενοι έχουν υποστεί και μειώσεις μισθών και κατάργηση δικαιωμάτων.
Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, καλεί όλους τους συναδέλφους, τις εργαζόμενες μητέρες, τους νεολαίους, να ενταχθούν στο κλαδικό τους σωματείο.
Έχουμε την δυνατότητα και τη θέληση να δημιουργήσουμε πνεύμα ανάτασης, να δημιουργήσουμε μαζί τις προϋποθέσεις για να απαντήσουμε στις απαιτήσεις της εργοδοσίας για ζωή χωρίς δικαιώματα.
Η κατάκτηση της νομοθετικής κατοχύρωσης της Κυριακής αργίας , της μόνιμης και σταθερής δουλειάς για όλους μας, η υπογραφή συμβάσεων με αυξήσεις απαιτούν μαζικά σωματεία, με την πλειοψηφία των εργαζομένων να συμμετέχουν σε αυτά, σωστά προσανατολισμένους και με αποφασιστικότητα, με αλλαγή των συσχετισμών υπέρ του ταξικού ρεύματος, δηλαδή βήματα στους όρους και τις προϋποθέσεις για την ανασύνταξη του εργατικού λαϊκού κινήματος.
ΤΟ Δ.Σ.
