Στη μάχη για την απεργία
Η επίθεση που εκδηλώνουν το κεφάλαιο, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι πολιτικοί τους εκφραστές σε βάρος της ζωής του λαού έχει φτάσει στο «ζενίθ» με την κατάργηση στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ, μπροστά στην 24ωρη πανεργατική απεργία το Φλεβάρη, που αποφάσισε την περασμένη Παρασκευή το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ - μετά από πρότασή του - καλεί την εργατική τάξη να οργανώσει σκληρή πάλη για τρία ζητήματα που «καίνε» κάθε λαϊκό - εργατικό σπίτι: Την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), την προστασία των ανέργων, την παρεμπόδιση των μέτρων που φοροεξοντώνουν τους εργάτες.
Πρόκειται για ζητήματα που ένα προς ένα πρέπει να ξεσηκώσουν όλους τους εργαζόμενους. Η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και κατ' επέκταση και των κλαδικών ΣΣΕ θα «απογυμνώσει» τους εργάτες απέναντι στον εργοδότη. Πάνω στα «πτώματα» των Συμβάσεων θα πατήσει η εργοδοσία για να τσακίσει την τιμή της εργατικής δύναμης. Απέναντι σε αυτήν την εξέλιξη οι εργαζόμενοι πρέπει να υψώσουν τείχος αντίστασης μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς. Οι εξελίξεις με την ΕΓΣΣΕ θα επιδράσουν αλυσιδωτά σε όλες τις κλαδικές Συμβάσεις, θα παρασύρουν μεροκάματα, μια σειρά επιδόματα κ.τ.λ.
Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων. Να απορρίψουν τα «ψευτοφάρμακα» των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας. Να αποκαλυφθεί στην εργατική τάξη ότι ακόμα και αυτά ενισχύουν την κερδοφορία των μονοπωλίων, μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, δε λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας. Την ίδια στιγμή, η εργατική - λαϊκή οικογένεια σφαδάζει από τη φορολεηλασία. Τα χαράτσια έρχονται το ένα μετά το άλλο. Το ίδιο και οι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης, οι αυξήσεις στο ρεύμα. Φορολογούνται ακόμη και οι άνεργοι, γιατί έχουν ένα σπίτι. Ενώ αυξάνονται με απίστευτη ταχύτητα οι οικογένειες που μένουν χωρίς ρεύμα, νερό, ακόμα και φαΐ.
Είναι καθαρό σε κάθε νοικοκυριό, σε κάθε άνεργη μητέρα, σε κάθε άνεργο πατέρα ότι η υποχώρηση δεν ταΐζει τα παιδιά μας. Δε φρενάρει την ανεργία. Δε φρενάρει τη μείωση του μισθού, την απλήρωτη δουλειά, δε «μαλακώνει» το κρύο, κ.λπ. Δε σταματά τα αλλεπάλληλα εξοντωτικά μέτρα που παίρνει η τρικομματική συγκυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η βάρβαρη καθημερινότητα διαλύει τις όποιες αυταπάτες καλλιεργούν οι δυνάμεις που τη δημιούργησαν. Τρία τουλάχιστον χρόνια εξοντωτικών μέτρων και η επίθεση συνεχίζεται. Γιατί για το κεφάλαιο είναι μονόδρομος η εξασφάλιση φτηνής και υποταγμένης εργατικής δύναμης.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να κλείσουν τα αυτιά στις Σειρήνες που καλλιεργούν την «ηττοπάθεια», βάζοντας εγκληματικά εμπόδια στην οργάνωσή τους. Η αντιμετώπισή της συνδέεται με τον ολόπλευρο αγώνα που πρέπει να δοθεί για την οργάνωση της απεργίας, με τη διαφώτιση σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, στη γειτονιά. Να αναδειχτούν οι πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης. Να αποκαλυφθούν οι προτάσεις των παλιών και των «νέων» επίδοξων διαχειριστών της εξουσίας, που είναι πλήρως ενταγμένες στη στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων και της ΕΕ. Να σπάσει το κλίμα μοιρολατρίας και ηττοπάθειας που έχει τροφοδοτήσει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η ολόπλευρη και ουσιαστική συζήτηση στα Διοικητικά Συμβούλια, στις Γενικές Συνελεύσεις, στο διάλειμμα, να αναδεικνύει τι περιεχόμενο πρέπει να έχουν σήμερα οι αγώνες, με ποια κατεύθυνση συνδέεται η αποτελεσματικότητα και η προοπτική των αγώνων. Να ατσαλώνονται οι εργάτες στο δρόμο για τη σύγκρουση με τα μονοπώλια.
Η επίθεση που εκδηλώνουν το κεφάλαιο, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι πολιτικοί τους εκφραστές σε βάρος της ζωής του λαού έχει φτάσει στο «ζενίθ» με την κατάργηση στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Το ΠΑΜΕ, μπροστά στην 24ωρη πανεργατική απεργία το Φλεβάρη, που αποφάσισε την περασμένη Παρασκευή το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ - μετά από πρότασή του - καλεί την εργατική τάξη να οργανώσει σκληρή πάλη για τρία ζητήματα που «καίνε» κάθε λαϊκό - εργατικό σπίτι: Την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), την προστασία των ανέργων, την παρεμπόδιση των μέτρων που φοροεξοντώνουν τους εργάτες.
Πρόκειται για ζητήματα που ένα προς ένα πρέπει να ξεσηκώσουν όλους τους εργαζόμενους. Η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και κατ' επέκταση και των κλαδικών ΣΣΕ θα «απογυμνώσει» τους εργάτες απέναντι στον εργοδότη. Πάνω στα «πτώματα» των Συμβάσεων θα πατήσει η εργοδοσία για να τσακίσει την τιμή της εργατικής δύναμης. Απέναντι σε αυτήν την εξέλιξη οι εργαζόμενοι πρέπει να υψώσουν τείχος αντίστασης μέσα σε κάθε χώρο δουλειάς. Οι εξελίξεις με την ΕΓΣΣΕ θα επιδράσουν αλυσιδωτά σε όλες τις κλαδικές Συμβάσεις, θα παρασύρουν μεροκάματα, μια σειρά επιδόματα κ.τ.λ.
Ταυτόχρονα, οι εργαζόμενοι πρέπει να παλέψουν για άμεσα μέτρα προστασίας και ανακούφισης των ανέργων. Να απορρίψουν τα «ψευτοφάρμακα» των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας. Να αποκαλυφθεί στην εργατική τάξη ότι ακόμα και αυτά ενισχύουν την κερδοφορία των μονοπωλίων, μειώνουν την τιμή της εργατικής δύναμης, δε λύνουν το πρόβλημα της ανεργίας. Την ίδια στιγμή, η εργατική - λαϊκή οικογένεια σφαδάζει από τη φορολεηλασία. Τα χαράτσια έρχονται το ένα μετά το άλλο. Το ίδιο και οι φόροι στο πετρέλαιο θέρμανσης, οι αυξήσεις στο ρεύμα. Φορολογούνται ακόμη και οι άνεργοι, γιατί έχουν ένα σπίτι. Ενώ αυξάνονται με απίστευτη ταχύτητα οι οικογένειες που μένουν χωρίς ρεύμα, νερό, ακόμα και φαΐ.
Είναι καθαρό σε κάθε νοικοκυριό, σε κάθε άνεργη μητέρα, σε κάθε άνεργο πατέρα ότι η υποχώρηση δεν ταΐζει τα παιδιά μας. Δε φρενάρει την ανεργία. Δε φρενάρει τη μείωση του μισθού, την απλήρωτη δουλειά, δε «μαλακώνει» το κρύο, κ.λπ. Δε σταματά τα αλλεπάλληλα εξοντωτικά μέτρα που παίρνει η τρικομματική συγκυβέρνηση για λογαριασμό του κεφαλαίου. Η βάρβαρη καθημερινότητα διαλύει τις όποιες αυταπάτες καλλιεργούν οι δυνάμεις που τη δημιούργησαν. Τρία τουλάχιστον χρόνια εξοντωτικών μέτρων και η επίθεση συνεχίζεται. Γιατί για το κεφάλαιο είναι μονόδρομος η εξασφάλιση φτηνής και υποταγμένης εργατικής δύναμης.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να κλείσουν τα αυτιά στις Σειρήνες που καλλιεργούν την «ηττοπάθεια», βάζοντας εγκληματικά εμπόδια στην οργάνωσή τους. Η αντιμετώπισή της συνδέεται με τον ολόπλευρο αγώνα που πρέπει να δοθεί για την οργάνωση της απεργίας, με τη διαφώτιση σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, στη γειτονιά. Να αναδειχτούν οι πραγματικές αιτίες της καπιταλιστικής κρίσης. Να αποκαλυφθούν οι προτάσεις των παλιών και των «νέων» επίδοξων διαχειριστών της εξουσίας, που είναι πλήρως ενταγμένες στη στρατηγική υπέρ των μονοπωλίων και της ΕΕ. Να σπάσει το κλίμα μοιρολατρίας και ηττοπάθειας που έχει τροφοδοτήσει ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Η ολόπλευρη και ουσιαστική συζήτηση στα Διοικητικά Συμβούλια, στις Γενικές Συνελεύσεις, στο διάλειμμα, να αναδεικνύει τι περιεχόμενο πρέπει να έχουν σήμερα οι αγώνες, με ποια κατεύθυνση συνδέεται η αποτελεσματικότητα και η προοπτική των αγώνων. Να ατσαλώνονται οι εργάτες στο δρόμο για τη σύγκρουση με τα μονοπώλια.
