ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΝΟΤΟS


ΤΡΙΤΗ 3 / 1 / 2012

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΜΑΣ

Εργαζόμενοι-Εργαζόμενες στην επιχείρηση ΝΟΤΟS

Ο σύλλογος εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καταγγέλλει και καταδικάζει την εργοδοσία στα NOTOS GALLERIES , που αξιοποιώντας τους νόμους της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ επιβάλλει στους εργαζόμενους εκ’ περιτροπής εργασία , στοχεύοντας στην αύξηση των κερδών τους με την παράλληλη εξαθλίωση των εργαζομένων.

Η εργοδοσία στα NOTOS με συμμάχους της όλους τους εργοδότες του κλάδου και με την καθοδήγηση του ΣΕΛΠΕ και του ΣΕΒ θα προχώρησει και στην κατάργηση της κλαδικής σύμβασης και σε απολύσεις και σε ακόμα μεγαλύτερη μείωση μισθών , όχι γιατί χάνει κέρδη αλλά γιατί θέλει και να τα διατηρήσει και να τα αυξήσει .

Μονόδρομος για εμάς τους εργαζόμενους είναι η αντίσταση σε αυτά τα μέτρα , η παρεμπόδιση και η καθυστέρηση τους και ταυτόχρονα η συγκέντρωση και η προετοιμασία των δυνάμεων μας για να ξεμπερδεύουμε όχι μόνο με τα αντεργατικά μέτρα αλλά και με αυτούς που τα επιβάλουν

Δεν είστε μόνοι σας στην απεργιακή μάχη

Ο σύλλογος εμποροϋπαλλήλων Αθήνας κήρυξε 24ωρη απεργία για τους εργαζόμενους στα NOTOS GALLERIES ,και σε συνεργασία με τα κλαδικά σωματεία του εμπορίου σε κάθε νομό που υπάρχει πολυκατάστημα NOTOS αποφάσισαν απεργιακή κινητοποίηση την συγκεκριμένη ημερομηνία δίνοντας έτσι πανελλαδικό χαρακτήρα στην μάχη που δίνουμε στις 3 Γενάρη

Μην κάνουμε ούτε βήμα πίσω , μην υποκύψουμε στους εκβιασμούς της εργοδοσίας , όλοι στην απεργιακή μάχη στις 3 Γενάρη

Οι απεργοί χαλυβουργοί έδωσαν και δίνουν αγωνιστική απάντηση στο βιομήχανο Μάνεση που προσπάθησε να περάσει τα ίδια μέτρα που επιβάλλει και η εργοδοσία στα NOTOS GALLERIES

Χωρίς εσάς η επιχείρηση δεν μπορεί να δουλέψει .

Συσπειρωθείτε στο κλαδικό σας σωματείο για να αντεπιτεθούμε δυναμικά στο πόλεμο κυβέρνησης και εργοδοσίας.

                              ΠΑΜΕ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ - ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Email:pgey2010@gmail.com ΤΗΛ:210-3301842 FAX: 210-3802864

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ

24ΩΡΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ NOTOS ΤΡΙΤΗ 3/1/2012

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Εργαζόμενοι- εργαζόμενες
Στα καταστήματα NOTOS.
Η επιχείρηση NOTOS COM επιμένει στην επιβολή της εκ περιτροπής εργασίας στους 1.400 εργαζόμενους της, πανελλαδικά, πλήρους απασχόλησης και ξεκινά την εφαρμογή της στις 3 ΓΕΝΑΡΗ.

Επικαλούνται την κρίση και την μείωση του τζίρου, επιχειρήματα που τα χρησιμοποιούν όλοι πλέον οι εργοδότες, αποκρύπτει από τους εργαζομένους ότι αυτό που την ενδιαφερθεί αυτήν την περίοδο είναι να διατηρήσει την κερδοφορία της στα επίπεδα που έχει βάλει ως στόχο από την μία, από την άλλη να διατηρήσει και να εδραιώσει την κυριαρχία της στο κλάδο.

Παρά την κρίση ο όμιλος έχει ανοίξει 2 νέα πολυκαταστήματα, ένα στο νέο εμπορικό κέντρο River West στο Αιγάλεω και ένα στο νέο εκπτωτικό χωρίο McArthur Glen Desinger Outlet Athens στα Σπάτα, αυξάνοντας έτσι τον συνολικό αριθμό των πολυκαταστημάτων του δικτύου σε 8 και τις επενδύσεις τους το 2010 ( συμπεριλαμβανόμενου του πολυκαταστήματος στη Στοά Χίρς) πάνω από τα 31 εκατ. Ευρώ.

Για την επιχείρηση NOTOS όπως και για όλες τις επιχείρησης του κλάδου οι εργαζόμενοι είναι κόστος και ως τέτοιο αντιμετωπίζονται.

Σήμερα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- ΝΔ- ΛΑΟΣ αλλά και η προηγουμένη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ παρέδωσαν όλη την νομοθεσία στα χέρια της εργοδοσίας που επιτίθεται ακατάπαυτα.

Θέλουν να μειώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης που στέκεται εμπόδιο στην κερδοφορία τους που είναι υψηλή παρά την κρίση.

Σε αυτήν την επίθεση στόχο έχουν την κλαδική σύμβαση, την πλήρη και σταθερή εργασία, την μείωση των μισθών, την κατάργηση όλων των κατακτήσεων ως μόνιμη και σταθερή συνθήκη εργασίας για όλους τους εργαζόμενους, η εργοδοσία των καταστημάτων NOTOS, έχει μαζί της όλους τους εργοδότες του κλάδου.
Είναι αδίστακτοι αλλά δεν είναι ανίκητοι.

Οι εργαζόμενοι στα NOTOS δεν θα είναι μόνοι τους στην μάχη που δίνουν.

Δίπλα τους θα σταθούν οι εργαζόμενοι από τον κλάδο του εμπορίου συνολικά. Η αλληλεγγύη δεν είναι απλά μία έκφραση συμπάθειας αλλά η ανάγκη για αγώνα όλων των εργαζόμενων στα πολυκαταστήματα και στις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες.

Συσπειρωμένοι στα κλαδικά σωματεία του εμπορίου σε κάθε νομό πρέπει όλοι οι εργαζόμενοι ενωμένοι να δώσουμε απάντηση στην εργοδοσία. Στην δική τους επίθεση να οργανώσουμε με μαζικούς όρους την δική μας αντεπίθεση.
Χωρίς εσάς η επιχείρηση δεν μπορεί να δουλέψει.
Σε αυτόν τον αγώνα δεν θα είστε μόνοι σας, τα ταξικά σωματεία σε όλοι την Ελλάδα , θα εκφράσουν στην πράξη την συμπαράσταση τους .

Η γραμματεία εμπορίου –υπηρεσιών θα είναι δίπλα σας για να αντιμετωπίσουμε ,να αντισταθούμε στην ολομέτωπη επίθεση της εργοδοσίας καμία υποχώρηση στις απαιτήσεις της εργοδοσίας. χρειάζεται ταξική, οργανωμένη και αποφασιστική απάντηση, μαζικός και οργανωμένος αγώνας.

Δίνουμε ενιαία για το σύνολο των εργαζομένων στο εμπόριο σε όλη την Ελλάδα αγωνιστική ταξική απάντηση, που θα βάζει εμπόδια στα αντεργατικά σχέδια της εταιρείας.

Μην υπογράψετε καμία τροποποίηση των συμβάσεων σας, μην δεχτείτε την εκ’ περιτροπής εργασία, μην υπογράψετε την καταδίκη της δικής σας ζώνης και των οικογενειών σας. Συσπειρωθείτε στα ταξικά κλαδικά σας σωματεία, σε όλη την Ελλάδα για να απαντήσουμε δυναμικά στον πόλεμο κυβέρνησης και εργοδοσίας.
Ο αγώνας σας είναι και δική μας μάχη.
                               ΠΑΜΕ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ – ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ» - ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΒΟΛΟΥ


Αλυσοδεμένοι στο γκέτο του Μάνεση

Στην πύλη του χαλυβουργείου στο Βελεστίνο οι νταλίκες μπαινοβγαίνουν χωρίς σταματημό όλο το 24ωρο. Μπαίνουν κουβαλώντας σκραπ και βγαίνουν μεταφέροντας μπιγιέτες (μεγάλα κομμάτια ανεπεξέργαστου χάλυβα) προς το δεύτερο εργοστάσιο της εταιρείας, το ελασματουργείο που είναι στο Βόλο. Με το ξεκίνημα της απεργίας στο εργοστάσιο του Ασπροπύργου, ένα μεγάλο μέρος της παραγωγής μεταφέρθηκε στο Βόλο κι εκεί που η εταιρεία δήλωνε πως δεν υπάρχει δουλειά ούτε για 5ωρο, τώρα δουλεύουν φουλ και τα τρία 8ωρα, που για ορισμένες ειδικότητες φτάνουν και στο 12ωρο! Κατά το ουδέν κακό αμιγές καλού, οι εργάτες του Βόλου που αναγκάστηκαν να υπογράψουν 5ωρη δουλειά και μείωση μισθών, χάρη στην απεργία των συναδέλφων τους στον Ασπρόπυργο δουλεύουν ξανά 8ωρο.

700.000 μετρικοί τόνοι χάλυβα το χρόνο εξασφαλίζουν τρελά κέρδη στην οικογένεια Μάνεση, που ξεκινώντας το 1964 μ' ένα μικρό φούρνο χύτευσης, έχει φτάσει σήμερα να ελέγχει πάνω από το 30% της εγχώριας αγοράς χάλυβα, ενώ ένα σημαντικό μέρος της παραγωγής εξάγεται (το Τείχος που όρθωσε το Ισραήλ στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης είναι οπλισμένο με μπετόβεργα απ' το Βόλο).

Μέσα στα δύο εργοστάσια του Βόλου 350 εργάτες παραμένουν «δεμένοι χειροπόδαρα» με μια απόφαση που επιβλήθηκε από τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ υπό την καλυμμένη, αλλά σαφέστατη απειλή της απόλυσης. Η «συνέλευση» που πάρθηκε αυτή η απόφαση με 155 ψήφους πέρασε στην ιστορία για το δίλημμα στο οποίο έπρεπε να απαντήσουν οι εργαζόμενοι: 5ωρο με ανάλογη μείωση μισθού ή εκ περιτροπής εργασία με μείωση μισθού. Δυνατότητα άλλης επιλογής δε δόθηκε. Για να εξασφαλιστεί η απόφαση που είχε παραγγείλει η εταιρεία και ανέλαβαν να προωθήσουν οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές, απαγορεύτηκε σε εκπροσώπους της Ομοσπονδίας Μετάλλου (ΠΟΕΜ) να παρακολουθήσουν τη συνέλευση.

Αυτές τις 155 υπογραφές χρησιμοποιεί η εταιρεία για να εκβιάσει τους 400 εργάτες του εργοστασίου του Ασπροπύργου για να δεχτούν κι αυτοί 5ωρη δουλειά και μισθό που θα πέσει έτσι στα 500 ευρώ.

Η διοίκηση του εργοδοτικού σωματείου στο Βόλο περιφέρει την απόφαση της συνέλευσης σαν απόδειξη ότι οι εργάτες με λεύτερη συνείδηση επέλεξαν το χαμό τους. Στη διάρκεια εξόρμησης του ΠΑΜΕ προσπαθήσαμε να κουβεντιάσουμε γι' αυτήν την επιλογή με τους ίδιους τους εργαζόμενους στην πύλη του εργοστασίου στο Βελεστίνο την Τρίτη το μεσημέρι. Πριν ακόμα αυτοί φτάσουν στην πύλη είχε σταθεί εκεί μπάστακας ένας ξερακιανός - γνωστός σπιούνος της επιχείρησης. Λίγο μετά ακροβολίζονταν γύρω απ' την πύλη και μέλη της διοίκησης του σωματείου. Οι κουβέντες δύσκολες. Χαρακτηριστικός ο ψίθυρος ενός εργάτη: «Πάμε πιο κει, εδώ είναι το σωματείο»!

Το «σωματείο», και συγκεκριμένα ο αντιπρόεδρός του με τον οποίο κάναμε μια μικρή κουβέντα, αποφεύγει να μιλήσει επί της ουσίας. Στρέφει διαρκώς τη συζήτηση στους εργάτες του Ασπρόπυργου που «βρίζουν». Η «βρισιά» που τους ενοχλεί είναι μια αναφορά σε κάλεσμα που απευθύνουν οι απεργοί του Ασπρόπυργου προς τους εργάτες του Βόλου να σκεφτούν σοβαρά για τη στάση των εργατοπατέρων που έπαιξαν βρώμικο ρόλο για να γίνει δεκτή η αξίωση της εταιρείας. Επιεικής χαρακτηρισμός μπροστά στα έργα της διοίκησης του συγκεκριμένου σωματείου. Χαρακτηριστικό: Μέσα στο εργοστάσιο δούλευαν 25 εργάτες στη διαλογή μετάλλων που δεν προορίζονται για χάλυβας. Πληρώνονται από την «Greensteel», θυγατρική της «Ελληνικής Χαλυβουργίας». Το εργοστασιακό σωματείο αρνείται να τους γράψει μέλη του γιατί «ανήκουν σε άλλη εταιρεία». Εξι από εκείνους που πήραν πρωτοβουλία για να συνδικαλιστούν απολύθηκαν.

Κουβέντες μακριά απ' τα μάτια και τ' αυτιά των εργατοπατέρων

Οι κουβέντες που δεν μπόρεσαν να γίνουν μπροστά την πύλη έγιναν αλλού...

-- «Παίρνω το μήνα 1.100 με 1.200, ανάλογα. Μας ρίχνει στα 500-700 το μήνα με το πεντάωρο. 400 θέλει μόνο το νοίκι. Δηλαδή πρέπει να κάνω τα χαρτιά μου να πάω στη Γερμανία...».

-- «Στη συνέλευση δεν άφησαν να μπει εκπρόσωπος της ΠΟΕΜ, αλλά έφεραν δικηγόρο να μας αναλύσει γιατί "δεν θα χάσουμε". Ελεγαν, για παράδειγμα, ότι θα παίρνουμε ένα ένσημο στα δυο μεροκάματα, δεν έλεγαν ότι θα παίρνουμε μισό ένσημο ώστε να καταλάβουν όλοι ότι στο τέλος του μήνα θα 'χουν κολλήσει μόνο 12 ένσημα. Στην πρώτη συνέλευση δεν πέρασε το σχέδιο της εταιρείας. Μέσα σε δυο μέρες τουμπάρανε τα μυαλά των συναδέλφων, καθένας καταλαβαίνει τι έγινε... Πάλι καλά που στη δεύτερη συνέλευση βρέθηκαν και 55 συνάδελφοι να ψηφίσουν όχι».

-- «Η εταιρεία χαίρεται που εξασφάλισε τη συμφωνία, να δούμε με την εντατικοποίηση της δουλειάς τι θα λένε άμα σκάσει ο φούρνος. Εχει πιστοποίηση (iso) μέχρι το 2012, τελειώνει δηλαδή, και δεν έχει γίνει καμιά προεργασία για αντικατάσταση. Βιάζονται να φύγουν οι παραγγελίες, τώρα δουλεύουμε 9.000 τόνους για την Αλγερία, υπάρχουν και οι παραγγελίες για Ρουμανία και Βουλγαρία».

-- «Λέει ότι δεν πάει καλά. 35 χρόνια όλο ότι "θα κλείσει" μας λένε. Εμείς ξέρουμε ότι φορτώναμε 4-5 καράβια πλέγμα για το Ισραήλ, αυτά είναι κέρδη που βγήκαν απ' τη δουλειά μας. Αυτό που θέλει να κάνει ο Μάνεσης είναι να ρυθμίσει την παραγωγή έτσι που και περισσότερο να δουλεύουμε και χαμηλότερο κόστος παραγωγής να έχει. Τα τρία 8ωρα τα κάνει τέσσερα 5ωρα, έτσι που να μην πληρώνει μεροκάματο μεταξύ 11 το πρωί και 3 το μεσημέρι που αναγκαστικά δεν μπορεί να δουλέψει ο φούρνος γιατί πέφτει η τάση από την κατανάλωση της πόλης».

Οι μαρτυρίες για τις συνθήκες εργασίας στο γκέτο του Μάνεση γεμίζουν βιβλίο. Για τα κομμένα δάχτυλα, τα καψίματα, την ανύπαρκτη Επιθεώρηση Εργασίας, τους τρεις νεκρούς για τους οποίους δεν υπάρχει ούτε μια πλάκα στο εργοστάσιο να θυμίζει πώς χτίζονται οι δυναστείες. Οσο για τις επενδύσεις που λέει η εταιρεία ότι έκανε, οι εργάτες μαρτυρούν πως «ούτε λάστιχο σε κλαρκ δεν έχει αλλάξει τρία χρόνια».

Για τους εργατοπατέρες έχουν να πουν τα «καλύτερα» λόγια: «Το σωματείο καλλιεργεί το φόβο περισσότερο από τους εργοδηγούς»...

Εργο του «σωματείου» είναι και η ρύθμιση για τα Σαββατοκύριακα. Επειδή έχει φτηνότερο ρεύμα, ο φούρνος δουλεύει στο φουλ. Οι εργάτες όμως δεν πληρώνονται την προσαύξηση του 75%. Τους μεταφέρουν το ρεπό σε Δευτέρα - Τρίτη και τους διαλύουν.

«Ο Μάνεσης μας θέλει ένα με το πάτωμα», είναι η καταλυτική φράση που μας είπε ένας απ' τους παλιούς εργάτες του εργοστασίου, εξηγώντας μας ότι στόχος του αφεντικού δεν είναι απλά το κέρδος από τους τέσσερις μήνες της συμφωνίας, αλλά το σπάσιμο του τσαμπουκά ώστε να μπορεί όποτε θέλει να επιβάλει όποια συμφωνία θέλει.

Μηχανισμός ποδηγέτησης των εργατών
Η κατάσταση στα δυο εργοστάσια του Μάνεση δεν είναι άσχετη με την κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα του Βόλου. ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, από κοντά και ο ΣΥΝ, συγκροτούν ένα μηχανισμό ποδηγέτησης των εργατών σε κάθε χώρο όπου έχουν τον έλεγχο. Στηρίζουν τα συμφέροντα των εργοδοτών με κλασικές μέθοδες εργατοπατερισμού (π.χ. στο Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων εμφανίζονται να έχουν κάνει εκλογές χωρίς καν να έχει γίνει συνέλευση. Κάτω από την πίεση των ταξικών δυνάμεων εμφάνισαν ένα χαρτί με τα ονόματα 26 παρόντων σε μια συνέλευση που κανένας από τους εκατοντάδες εργαζόμενους στον κλάδο δεν έμαθε ποτέ τίποτα γι' αυτήν). Προσπαθούν να ανατρέψουν ταξικές διοικήσεις σε συνδικάτα που δεν μπορούν να ελέξουν (π.χ. στο σωματείο Καθαριστριών έκαναν νομική παρέμβαση για την ανατροπή της εκλεγμένης διοίκησης και τη βρώμικη δουλειά εδώ την ανέλαβε στέλεχος του Συνασπισμού, που είναι και νομικός σύμβουλος της διοίκησης του Εργατικου Κέντρου Βόλου). Με ενιαία στάση ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚΕ, από κοντά κι ο ΣΥΝ, κουκουλώνουν τα προβλήματα στους χώρους δουλειάς, παζαρεύουν για τους αντιπροσώπους ακόμα και με «δάνεια» ψήφων από τη μια παράταξη στην άλλη (η μία έδρα του ΣΥΝ στη διοίκηση του ΕΚ είναι αποτέλεσμα τέτοιας συναλλαγής).

Το πρακτικό αποτέλεσμα είναι χιλιάδες εργάτες να παραμένουν αφοπλισμένοι, την ώρα που εξελίσσεται η σφοδρή επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου στα εργασιακά δικαιώματα. Για τα χαράτσια αρνήθηκαν να κάνουν οτιδήποτε θα ενίσχυε την πάλη για την άρνηση πληρωμών. Για τη «Χαλυβουργία» στάθηκαν καθαρά δίπλα στον Μάνεση. Στη ΜΕΤΚΑ κάνουν πλάτες στον Μυτιληναίο και επιτίθενται σε στέλεχος του ΠΑΜΕ που δουλεύει στην επιχείρηση. Ακόμα και για την πανεργατική απεργία οι εργάτες της περιοχής έμαθαν γι' αυτήν μόνο από τις εξορμήσεις που έκανε το ΠΑΜΕ σ' όλα τα εργοστάσια.

Καθώς η επίθεση στα εργατικά δικαιώματα οξύνεται, η κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα στο Βόλο επείγει να αλλάξει. Πώς; Με τρόπους όπως αυτοί που προτείνει η Γραμματεία Μαγνησίας του ΠΑΜΕ απευθυνόμενη στους εργάτες της «Χαλυβουργίας» στα εργοστάσια του Βόλου: «Κάνε το βήμα, πάρε το σωματείο στα χέρια σου, κάλεσε άμεσα γενική συνέλευση. Ελα σε επαφή με το αδελφό σωματείο του Ασπρόπυργου. Οργάνωσε με άλλους συναδέλφους σου από εργοστάσια του Βόλου και του Βελεστίνου τον αγώνα, που πρέπει άμεσα να πάρει σάρκα και οστά. Εχεις δίπλα σου τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Ξεμπέρδευε όσο το δυνατόν γρηγορότερα με τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, της ΠΟΕΜ, του ΕΚΒ και της διοίκησης του σωματείου που σε κοροϊδεύουν και κάνουν τα πάντα για να έχεις σκυμμένο το κεφάλι».

Το κάλεσμα φαίνεται να πιάνει τόπο. Παρά τα φαινόμενα, οι εργάτες της «Χαλυβουργίας» στα δυο εργοστάσια του Βόλου δεν είναι μόνοι - έρμαια των εργατοπατέρων και του αφεντικού. Εχουν ζωντανό το παράδειγμα των συναδέλφων τους του Ασπροπύργου. Μπορούν να ενισχύσουν το απεργιακό μέτωπο, να σηκώσουν κεφάλι, να συσπειρωθούν και σε κόντρα με τους εργατοπατέρες να τα βάλουν ευθέως με τον Μάνεση, την τάξη του και την κυβέρνησή της.

Στην ευρωπαϊκή οικογένεια των συμβιβασμένων


«Πες μου το φίλο σου να σου πω τι είσαι», λέει η λαϊκή ρήση και στην περίπτωση (και) της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας (ΟΙΥΕ) έρχεται να επιβεβαιώσει τον αντεργατικό ρόλο των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων. Η συγκεκριμένη δευτεροβάθμια οργάνωση, η οποία κατά τα άλλα εκδίδει ανακοινώσεις για να καταδικάσει τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, είναι μέλος της UNI Europa (ευρωπαϊκή συνδικαλιστική Ομοσπονδία για εργαζόμενους σε Υπηρεσίες και Επικοινωνία), που μαζί με την Ομοσπονδία εταιρειών απασχόλησης προσωπικού προχωρούν σε έρευνα για το «ρόλο των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης στη διευκόλυνση μεταβάσεων στην αγορά εργασίας». Μάλιστα, η ΟΙΥΕ είναι και μέλος της διοίκησης της UNI Europa, η οποία μάλιστα στην ιστοσελίδα της περηφανεύεται επειδή εκπροσωπεί 7 εκατομμύρια εργαζόμενους...

Και τους «εκπροσωπεί», για να κάνει τι; Για να βοηθά ώστε εκατομμύρια εργατόσπιτα να στέλνονται στην εξαθλίωση γιατί αυτό συνεπάγεται η «αγορά εργασίας» για την οποία αγωνιούν εργατοπατέρες και εργοδότες. Για να οργανώνει έρευνες για το πώς θα επεκταθούν τα σκλαβοπάζαρα, πώς θα καταργηθεί η σταθερή εργασία, πώς θα «διευκολυνθεί» η «μετάβαση» σε μια αγορά εργασίας όπου ο σταθερός ημερήσιος χρόνος εργασίας, η ΣΣΕ και όλες οι κατακτήσεις χρόνων θα είναι παρελθόν. Οπως ακριβώς απαιτεί η υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Αυτό εξηγεί γιατί

Ο Γραμματέας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας, στέλεχος του ΣΥΝ ΣΥΡΙΖΑ Βασιλόπουλος Θάνος, λίγες μέρες πριν, έκανε ¨επίσκεψη¨ στο κατάστημα HONDOS στην Πατησίων για να πει στους εργαζόμενους οι οποίοι είναι απλήρωτοι να μην ανησυχούν, έχει συνεννοηθεί ώστε να τους καταβληθούν τα δεδουλευμένα τους εντός ολίγων ημερών.

Εξηγεί γιατί στο διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων που πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 19/12/2011, όταν πιεστικά τέθηκε από μέλη του Δ.Σ. που είναι εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο του ΠΑΜΕ, να πάρει απόφαση η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων για απεργιακές κινητοποιήσεις στον κλάδο του εμπορίου για όλα αυτά τα ζητήματα, δηλ. απλήρωτοι εργαζόμενοι, εκ περιτροπής εργασία, απολύσεις, τρομοκρατία, αρνήθηκε κάθε είδους κινητοποίηση, ή οργάνωσης των εργαζομένων τέτοια που να ανταπαντά στην επίθεση της εργοδοσίας, πρωτοστατούντος του Βασιλόπουλου.

Σε αυτή την τακτική βέβαια ενιαία τα στελέχη και της ΠΑΣΚΕ και του ΣΥΝ ΣΥΡΙΖΑ στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων, προσπαθούν να μετατρέψουν και μέχρι στιγμής τα καταφέρνουν, την Ομοσπονδία σε σύμμαχο των εργοδοτών και της κυβέρνησης.

Οι εργαζόμενοι λοιπόν όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν κάτι από τους συγκεκριμένους εκπροσώπους και τις συγκεκριμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις (ΠΑΣΚΕ-ΑΥΤ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ) αλλά πρέπει να αντιληφθούν και ότι πρόκειται για εχθρούς τους. Και μάλιστα ορκισμένους εχθρούς τους, αφού έχουν επιλέξει να υπηρετούν τη στρατηγική που υπηρετεί τα μονοπώλια.

Οργανωθείτε στο κλαδικό σας σωματείο, στο Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, απομονώστε τον κυβερνητικό εργοδοτικό συνδικαλισμό, εμπιστευτείτε κυρίως τις δυνατότητες της συλλογικής σας δράσης, μαζί με το κλαδικό σας σωματείο με στόχο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σε μια περίοδο που οι εργαζόμενοι σε όλη την Ευρώπη χάνουν τα πάντα και βυθίζονται καθημερινά στην εξαθλίωση ο μεγαλύτερος καημός της Ομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων εργαζομένων στις υπηρεσίες είναι πως καλλίτερα θα προωθήσει της ελαστικές μορφές απασχόλησης.

Η Ομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων εξυπηρετώντας κυρίως τα συμφέροντα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων διοργανώνει μαζί με την Ομοσπονδία Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης (Εκπροσωπεί μεγαλύτερες εταιρείες ενοικίασης εργαζόμενων όπως «Adecco», «GI Group Hudson», «Kelly Services», «Manpower», «Randstad», «and USG People») και την Κομισιόν έρευνα με θέμα: «Ο ρόλος των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης στη διευκόλυνση μεταβάσεων στην αγορά εργασίας».

Στόχος της έρευνας είναι να παρουσιάσει δεδομένα και στοιχεία όπως:

• <<Ο πιθανός ρόλος των εταιρειών προσωρινής απασχόλησης στη διευκόλυνση μεταβάσεων στην αγορά εργασίας από την εκπαίδευση στην εργασία, από την ανεργία στην εργασία, από τη μια δουλειά στην άλλη>>, λες και επιλογή των εργαζόμενων είναι η προσωρινή απασχόληση, για να δουλέψουν με αυτές της μορφές χρειάζεται να προετοιμαστούν ψυχολογικά και όχι οι μεγαλοεργοδότες επειδή τους κοστίζουν πιο φθηνά.

Στην UNI Europa ευρωπαϊκή συνδικαλιστική Ομοσπονδία για εργαζόμενους σε Υπηρεσίες και Επικοινωνία συμμετέχει η Ο.Ι.Υ.Ε. (Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας.

Η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ ( ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), βγάζει ανακοινώσεις για να καταδικάσει δήθεν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, όταν με την συμφωνία της μεγάλοι χώροι δουλειάς όπως σούπερ μάρκετ, πολυκαταστήματα, αποθήκες, εταιρίες καθαριότητας, είναι τα σύγχρονα σκλαβοπάζαρα που λειτουργούν χωρίς ΣΣΕ, με απελευθερωμένα ωράρια και εργασιακές σχέσεις.

Η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ ( ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ) έχει επιλέξει την πλευρά που απαιτεί την υπεράσπιση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου.

Στις σημερινές συνθήκες, συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης ο κυβερνητικός εργοδοτικός συνδικαλισμός είναι πολύτιμο στήριγμα για το τσάκισμα των δικαιωμάτων των εργαζομένων, για την αύξηση ακόμα περισσότερο των κερδών του.

Μακριά από αυτούς, κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να περιμένει από τους εκπροσώπους του εργοδοτικού συνδικαλισμού να υπερασπίσει τα συμφέροντα του, είναι ορκισμένοι εχθροί της εργατικής τάξης, έχουν επιλέξει να εκπροσωπούν την στρατηγική των μονοπωλίων σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ένωση.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΕΜΠΟΡΙΟΥ - ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Προς το
Δ.Σ. του ΕΚΑ

Συνάδελφοι, όπως γνωρίζετε οι εργαζόμενοι της ¨Ελληνικής Χαλυβουργίας¨ στον Ασπρόπυργο, έχοντας δέσει με το σκληρό και ηρωικό απεργιακό τους αγώνα εδώ και 51 μέρες ένα ατσάλινο πλέγμα αλληλεγγύης, συνεχίζουν και κλιμακώνουν την πάλη τους οπλισμένοι και από το μαζικό συλλαλητήριο του περασμένου Σαββάτου.

Κάθε μέρα που περνά ολοένα και πιο αποφασιστικά δηλώνουν, ότι θα επιστρέψουν στο εργοστάσιο μόνο με σταθερό ωράριο εργασίας αξιοπρεπείς μισθούς και ανάκληση των 50 απολύσεων.

Ο αγώνας των εργαζομένων στην Ελληνική Χαλυβουργία αφορά ολόκληρη την εργατική τάξη της χώρας μας.

Αφορά τους αγώνες που δίνουνε κάθε μέρα, ενάντια στις απολύσεις, στη μείωση των μισθών, στη φορολογία που γδέρνει τα εργατικά νοικοκυριά.

Η αναμέτρηση αυτή αφορά ακόμα και εκείνους τους εργαζόμενους που μέχρι τώρα και κάτω από την πίεση της εργοδοσίας, έχοντας στο σβέρκο τους τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό δεν μπήκαν στο δρόμο του αγώνα.

Αφορά και στους χιλιάδες εργαζόμενους στο εμπόριο, τους ωρομίσθιους, τους μερικώς απασχολούμενους, τους συναδέλφους μας που δουλεύουν αλλά δεν πληρώνονται, τους εργαζόμενους που τους έχει επιβάλει η εργοδοσία την εκ περιτροπής εργασία, τους άνεργους .

Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, κλαδικά και επιχειρησιακά σωματεία, ζητάμε το Δ.Σ. του ΕΚΑ να πάρει απόφαση για κήρυξη 24ωρης Παναττικής απεργίας ως απάντηση στη βία και την εξουσία του κεφαλαίου και της μεγαλοεργοδοσίας.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝ. ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ & ΓΡΑΦΕΙΩΝ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓ/ΩΝ ΣΤΑ CARREFOUR, ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ DIA

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓ/ΩΝ ΣΤΗΝ LIDLΕΛΛΑΣ Ν. ΑΤΤΙΚΗΣ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓ/ΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΑΤΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Συνάδελφοι , συναδέλφισες, στα καταστήματα της αλυσίδας ALEXPAK

Η εταιρεία θέλει να ικανοποιήσει τους στόχους της που δεν είναι άλλοι από την μείωση του εργατικού κόστους, αυτό επιδιώκει με την επιβολή της εκ περιτροπής εργασίας, για την διατήρηση της κερδοφορίας, ενώ ταυτοχρόνως κάνει κινήσεις για υπαγωγή της στο άρθρο 99. Δεν πρωτοτυπεί, ακολουθεί μία τακτική που πολλές εταιρείες κάνουν για να διαχειριστούν τα κέρδη τους με το καλύτερο δυνατό τρόπο και έχοντας τους εργαζόμενους αιχμάλωτους και αλυσοδεμένους μπορώντας έτσι καλύτερα και περισσότερο να τους εκμεταλλευτούν και στο τέλος να τους πετάξουν στον δρόμο.

Στηρίζεται στο νομικό οπλοστάσιο, όπως όλοι οι εργοδότες, που της έχουν δώσει οι κυβερνήσεις του μαύρου μετώπου της πλουτοκρατίας.

Την δύναμη της την αντλεί από τον δικό μας φόβο και την ανάγκη για δουλειά. Με μπαμπούλα την απειλή της ανεργίας μας ζητά να σκύψουμε το κεφάλι και να δεχθούμε χωρίς αντίσταση τις μειώσεις των μισθών μας.

Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να περάσει το δικό τους.
Έχουμε την δύναμη και μπορούμε να παλέψουμε. Αρκεί να πιστέψουμε στις δικές μας δυνάμεις, είμαστε οι πολλοί και μπορούμε οργανωμένα να αντισταθούμε και να νικήσουμε.

Τώρα είναι η ώρα της μεγάλης απόφασης, μέχρι χθες ήμασταν ανοργάνωτοι, έξω από το κλαδικό μας σωματείο, αυτό εκμεταλλεύεται η εταιρεία και μας επιβάλλει ότι θέλει. Αυτό χρειάζεται σήμερα να το αλλάξουμε, να γραφτούμε στο σωματείο μας και να οργανώσουμε όλοι μαζί τον αγώνα μας.

Η επιχείρηση NOTOS θέλει και αυτή να επιβάλλει την εκ περιτροπής εργασία στους δικούς της εργαζόμενους. Η παρέμβαση του κλαδικού σωματείου κατάφερε να αναστείλει την επιβολή της εκ περιτροπής εργασία. Αυτό το αποτέλεσμα ήταν σημαντικό, τους έδωσε κουράγιο αλλά πολύ περισσότερο τους έκανε να καταλάβουν πως έχουν δύναμη και μπορούν να αντισταθούν στις επιδιώξεις της εταιρείας.

Οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία μετά από 46 μέρες απεργίας ενάντια στην εκ περιτροπής εργασία που θέλει να επιβάλει ο εργοδότης και τις τρομοκρατικές απολύσεις που κάνει ο εργοδότης για να σπάσει την απεργία τους, στέλνουν με τον αγώνα τους μήνυμα στην εργοδοσία ότι θα μπουν με το κεφάλι ψηλά ή θα μείνουν στην πύλη και θα κλιμακώσουν τον αγώνα τους.

Ας είναι οι συνάδελφοι αυτοί το παράδειγμα και για εμάς. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να κάνουν ότι θέλουν. Δεν πρέπει να τους αφήσουμε να κερδίζουν από τις δική μας δουλειά. Αν εμείς σταματήσουμε να δουλεύουμε τότε τα μεγάλα τους μαγαζιά είναι απλά νεκροί χώροι και τίποτα άλλο. Τα κέρδη τα έβγαζαν και συνεχίζουν να τα βγάζουν από την δική μας δουλειά. Δεν πρέπει σήμερα να τους αφήσουμε να μας κάνουν ακόμα πιο φτωχούς .

Να έρθουμε όλοι στο κλαδικό μας σωματείο για να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε όλοι μαζί πως θα οργανώσουμε τον αγώνα μας.

Έχουμε την εμπειρία, έχουμε την δύναμη, ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.

ΠΑΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΣΗ


Ο όμιλος ZARA απέλυσε πρωτοπόρα εργαζόμενη γιατί προειδοποιούσε τους εργαζόμενους για τη στρατηγική του ομίλου ZARA, που είναι συρρίκνωση των καταστημάτων της αρχίζοντας από Ομόνοια και Κοραή και θα συνεχίσει και με άλλα καταστήματα και κατά επέκταση τις απολύσεις εκατοντάδων εργαζομένων.
Η συγκεκριμένη εργαζόμενη κρατούσε αξιοπρεπή αγωνιστική στάση, έχει οργανώσει πολλούς εργαζόμενους στο σωματείο της Το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, και αυτή της η δράση τρομάζει τον όμιλο ZARA.
Πρέπει να δώσουμε απάντηση στα παράσιτα που λέγονται μεγαλοεργοδοσία, και είναι παράσιτα γιατί χωρίς να έχουν δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή τους, όχι μόνο κατακλέβουν τον πλούτο που εμείς παράγουμε αλλά καθορίζουν κιόλας τη ζωή μας και μέσα και έξω από το χώρο εργασίας.
Εργαζόμενοι, εργαζόμενες στις πολυεθνικές εταιρείες και τα πολυκαταστήματα,
Οργανωθείτε – αντισταθείτε – ξεσηκωθείτε - ενάντια στα παράσιτα που είναι η μεγαλοεργοδοσία και το κεφάλαιο, ενάντια σε όλους αυτούς που έχουν μετατρέψει τους χώρους εργασίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, δηλαδή σύγχρονα Νταχάου.
Η μεγαλοεργοδοσία οργανωμένα, και με τους νόμους του κράτους και με το συνδικαλιστικό της φορέα (γιατί και οι εργοδότες είναι οργανωμένοι στα σωματεία τους στα οποία συμμετέχουν) επιβάλει συνθήκες εργασίας Νταχάου μέσα στους χώρους δουλειάς εξαθλιώνοντας καθημερινά όλο και περισσότερο τους εργαζόμενους, και τρομοκρατεί, και απολύει κατά εκατοντάδες τους εργάτες και ειδικότερα τους πρωτοπόρους εργάτες αυτούς που εξακολουθούν να παλεύουν για τα δικαιώματα όλων μας.
Καταργείστε τους με οργανωμένη πάλη με το σωματείο σας, τον Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, με οργάνωση σε κάθε χώρο δουλειάς με σωματειακές επιτροπές και επιτροπές αγώνα, δώστε δύναμη στη δύναμη σας, γίνετε μέλη του κλαδικού σας σωματείου.
Η μεγαλοεργοδοσία φοβάται την οργανωμένη δύναμη των εργατών και όχι την ¨προσωπική έκφραση της αγανάκτησης¨ σε πλατείες και σε δρόμους.
Οργανωνόμαστε εκεί που συντελούνται τα εγκλήματα καθημερινά, δηλ. στους χώρους εργασίας.
Πάρτε πίσω τις απολύσεις, στους ταξικούς αγώνες βρίσκονται οι λύσεις.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ


Εργαζόμενοι στα καταστήματα και στις αποθήκες Public και Multirama

Η διοίκηση του ομίλου όλα τα προηγούμενα χρόνια αύξανε με γεωμετρική πρόοδο τα κέρδη και τους τζίρους, εκμεταλλευόμενη τον ιδρώτα των εκατοντάδων εργαζόμενων σε αυτά τα μαγαζιά. Και ενώ η καπιταλιστική κρίση βάθαινε, ο όμιλος άνοιγε νέα καταστήματα πανελλαδικά και στην Κύπρο, και επέκτεινε τις επενδυτικές του δραστηριότητες. Ενδεικτική είναι η στρατηγική συνεργασία με το νέο μονοπώλιο στο χώρο της ενέργειας (Hellas Power). Όλα αυτά δείχνουν ότι όσα κυκλοφορούν μέσα στον όμιλο, από διευθυντικά στελέχη και εντεταλμένους της εργοδοσίας περί άσχημης οικονομικής κατάστασης του ομίλου και περί δυσοίωνου μέλλοντος που περιγράφεται ως Κόλαση για ΟΛΟΥΣ, στοχεύουν στην τρομοκράτηση των εργαζόμενων, ώστε να υποστούν αδιαμαρτύρητα τους αδίστακτους σχεδιασμούς της εργοδοσίας. Έτσι κι αλλιώς οι αντιλαϊκοί νόμοι ΠΑΣΟΚ-ΝΔ όλα τα προηγούμενα χρόνια και τώρα της συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ.-ΛΑΟΣ) έχουν οπλίσει για τα καλά το χέρι του κεφαλαίου, για ακόμα πιο φθηνό και αναλώσιμο εργατικό δυναμικό. Οι απειλές και οι εκβιασμοί από δω και στο εξής, θα στοχεύουν στο να εφαρμόσουν αυτούς τους νόμους στο επίπεδο της επιχείρησης.

Εξάλλου, οι πρακτικές αυτές είναι κοινές σε όλες τις μεγάλες αλυσίδες στον κλάδο του εμπορίου: προωθείται η εκ περιτροπής εργασία (π.χ. NOTOS COM), η μείωση μισθών (π.χ. SPRIDER), η κατάργηση συνολικά της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ταυτόχρονα η απληρωσιά και οι απολύσεις παίρνουν εκρηκτικές διαστάσεις και οδηγούν εκατοντάδες συναδέλφους στην απελπισία.

Στα καταστήματα Public καταστρατηγούνται ήδη βασικά εργασιακά δικαιώματα, αλλά φυσικά η εργοδοσία ΤΑ ΘΕΛΕΙ ΟΛΑ! Μέχρι στιγμής, τα ωράρια γίνονται λάστιχο, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τις 10μμ ακόμα και 11μμ (π.χ. Ταμεία Public Mall). Ήδη 8ωροι έχουν μετατραπεί σε 4ωρους, ενώ αυξάνονται οι απειλές για 6ωρη εργασία στα Ταμεία και αλλαγή συμβάσεων στους πωλητές, ειδικά σε αυτούς με μεγαλύτερη προϋπηρεσία. Η εντατικοποίηση της δουλειάς αυξάνεται καθώς θέλουν τον εργαζόμενο να είναι ευέλικτος (ένας εργαζόμενος για όλες τις δουλειές). Φυσική συνέπεια είναι οι λιποθυμίες και τα εργατικά ατυχήματα που έχουν παρατηρηθεί στα καταστήματα, ενώ κουβέντα δε γίνεται για γιατρό εργασίας, που είναι υποχρέωση της εργοδοσίας ειδικά σε αυτούς τους μεγάλους χώρους. Τέλος, οι φήμες για εκατοντάδες απολύσεις στον όμιλο οργιάζουν.

Τα ίδια ισχύουν και για τους συναδέλφους στα Multirama.

Εκεί έχουν φτάσει στο σημεία να ενημερώνουν τους εργαζόμενους ότι τις υπερωρίες που κάνουν ενόψει ταυ εορταστικού ωραρίου δεν θα τις πληρωθούν ως υπερωρίες αλλά θα πάρουν κάποια κουπόνια για αγορές ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο άλλους μεγαλέμπορους του κλάδου

Όλη αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να βρει τον εργαζόμενο μόνο του και ανοργάνωτο. Μόνο η οργανωμένη και συλλογική δράση με το σωματείο μας, που έχει εμπειρία και συνολική εικόνα του κλάδου μας, μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση της εργοδοσίας. Οι εργαζόμενοι πρέπει να βάλουν πλάτη σε αυτή την προσπάθεια. Οι θυσίες σε αυτό τον αγώνα για ικανοποίηση των δικών μας αναγκών είναι πολύ μικρότερες από αυτές που επιβάλει η εργοδοσία, ώστε να συνεχίσει να γεμίζει τα σεντούκια της με κέρδη.
Όπως οι εργοδότες συνασπίζονται και έχουν τις δικές τους Ενώσεις, με κοινό σκοπό την συλλογική επίθεση εναντίον των εργαζόμενων, έτσι και οι εργαζόμενοι πρέπει να απαντούν με τα δικά τους όπλα, που είναι η αλληλεγγύη και η συσπείρωση σε ταξική κατεύθυνση. Αυτός είναι ο δικός μας μονόδρομος στη σημερινή κατάσταση όπου κόμματα του κεφαλαίου – πλουτοκρατία – Ε.Ε. βυθίζουν τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα στη φτώχεια και στην εξαθλίωση.

Κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να υποκύψει στους εκβιασμούς και την τρομοκρατία της εταιρείας.
Υπάρχουν πρόσφατα φωτεινά παραδείγματα σε χώρους εργασίας όπου η εργοδοσία προσπάθησε να εφαρμόσει τα ίδια μέτρα αλλά έσπασε τα μούτρα της αφού βρήκε απέναντι της την οργανωμένη αντίσταση των εργαζομένων: οι εργαζόμενοι στην εταιρεία ALAPIS, στην Κατσέλης, στην ΑΓΝΟ, ανάγκασαν την εργοδοσία να υποχωρήσει μετά από μαζικές, πολυήμερες κινητοποιήσεις που είχαν τη στήριξη εργαζόμενων και από άλλους κλάδους. Ξεχωριστό παράδειγμα είναι οι εργαζόμενοι στην Ελληνική Χαλυβουργία που η συνεχιζόμενη απεργία τους έχει μετατραπεί σε αγώνα όλης της εργατικής τάξης με μια πρωτόγνωρη και ολόπλευρη αλληλεγγύη και συμπαράσταση από ταξικά σωματεία, συλλόγους, φορείς, μαθητές, φοιτητές, απλούς ανθρώπους των λαϊκών στρωμάτων από όλη τη χώρα. Η οργανωμένη δύναμη της εργατικής τάξης είναι ακατανίκητη.

Κάναμε θυσίες για τα κέρδη τους - Μην υποστούμε και άλλες θυσίες για την κρίση τους.

ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΕΑ

ΣΥΣΚΕΨΗ ΑΝΕΡΓΩΝ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 4/12/2011


Η ανεργία είναι γέννημα θρέμμα και σύμφυτο στοιχείο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.

Είναι γενική αρχή της καπιταλιστικής κίνησης ¨η φτώχια και η εξαθλίωση σου είναι η ζωή μου¨ για το κεφάλαιο απέναντι στη μισθωμένη εργατική δύναμη.

Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο σε συνθήκες κρίσης, όταν η τάξη του κεφαλαίου νοιώθει είτε ατομικά (στις μετοχικές εταιρείες) είτε συλλογικά, είτε σε εθνικό είτε σε περιφερειακό επίπεδο (ευρωζώνη) είτε διεθνώς να απαξιώνεται μέρος του πλούτου που έχει συσσωρεύσει.

Η ανεργία σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας είναι στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων πέντε χρόνων.

Αρκετά υψηλό είναι το ποσοστό των ανέργων ηλικίας 25-34 ετών και υψηλό ποσοστό ανεργίας στις γυναίκες.

Η Ε.Ε., για να ¨κουκουλώσει¨ το πρόβλημα της ανεργίας, που είναι εκρηκτικό, με οδηγίες προς τα κράτη-μέλη της, δίνει ¨γραμμή¨, ότι εργαζόμενος θεωρείται ακόμα και αυτός που απασχολείται έστω και 1 (μία) ώρα το μήνα.

Σε εθνικό επίπεδο οι κυβερνήσεις μέσω του ΟΑΕΔ, έχουν ξεδιπλώσει ένα σύνθετο σχεδιασμό με επιδοτούμενες προσλήψεις μέσω μαθητείας, επιδοτούμενα σεμινάρια, επαφή με τοπικές εργοδοτικές οργανώσεις σε κάθε περιοχή, καμπάνια και εκδηλώσεις για ανέργους.

Επίσης είναι ¨πολύ της μόδας¨ και συστηματικά θα αρχίσει να εφαρμόζεται, προωθείται πολύ το τελευταίο διάστημα η ¨κοινωφελής εργασία¨ που συνδέεται με την ¨κοινωνική οικονομία¨ και εφαρμόζεται από ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ (ΜΚΟ) σε συνεργασία με τους Καλλικρατικούς δήμους.

Με τον όρο ¨κοινωνική οικονομία¨ το κεφάλαιο αποδίδει οικονομικές δραστηριότητες που δεν είναι δημόσιες, ούτε ιδιωτικές, αλλά είναι οργανωμένες από ιδιώτες και σύνολα ιδιωτών, θεωρούνται ότι δεν έχουν ως στόχο την κερδοφορία του κεφαλαίου αλλά την εξυπηρέτηση σκοπών της κοινωνίας συνολικά.

Τι είναι αυτό το πρόγραμμα ¨κοινωφελούς εργασίας ;

Είναι πεντέμισι μήνες δουλειάς, με ελάχιστα εργασιακά δικαιώματα, παράκαμψη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, μισθός 625 ευρώ μικτά, κάτω και από την ελάχιστη αμοιβή του ανειδίκευτου εργάτη, και ουσιαστικά πελατειακή σχέση με τις ΜΚΟ να νοικιάζουν εργαζόμενους στου δήμους και σε εργοδότες, φυσικά με το αζημίωτο.

Για να λυθεί το πρόβλημα της ανεργίας απαιτούνται ριζικές αλλαγές στην πολιτική και την οικονομία.

Η οριστική εξάλειψη της ανεργίας προϋποθέτει την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και τον κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό της οικονομίας από μια λαϊκή εξουσία, με μοναδικό κριτήριο την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών.

Η ανεργία ως λαϊκό πρόβλημα απασχολεί συνολικά τη δράση μας.

Άνεργοι δεν είναι μόνο οι απολυμένοι και οι οικογένειες τους, αλλά και οι νέοι άνθρωποι που μπαίνουν τώρα στην παραγωγή αλλά δεν βρίσκουν δουλειά.

Εμείς ως κλαδικό σωματείο θεωρούμε ότι ο άνεργος συνάδελφος μας είναι κομμάτι δικό μας, κομμάτι της εργατικής τάξης. Δεν τον αντιμετωπίζουμε μεμονωμένα, είμαστε αντίθετοι κάθετα στην λογική που βάζουν κάποιες ομάδες από τον ΣΥΡΙΖΑ ή ΑΝΤΑΡΣΥΑ να δημιουργήσουν σωματεία ανέργων – ξεκομμένους από τους κλάδους τους, και από την ταξική πάλη, και απομονωμένους.

Τους ανέργους του κλάδου μας τους θεωρούμε ενεργό κομμάτι του κλαδικού σωματείου, είναι ανάγκη για τον άνεργο και την οικογένεια του, να μην κλείνεται στο καβούκι του, να μην αντιμετωπίζει ατομικά ή μοιρολατρικά τις συνέπειες της ανεργίας.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΡΑΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ

Το πρόγραμμα δράσης είναι ¨δεμένο¨ με το σχέδιο κλαδικής συλλογικής σύμβασης που παλεύουμε.

Ειδικότερα για τον άνεργο – το πλαίσιο σύμβασης λέει:

• Επίδομα ανεργίας 1120 ευρώ για όλο το χρονικό διάστημα ανεργίας.

• Ο χρόνος ανεργίας να υπολογίζεται ως συντάξιμος χρόνος ασφάλισης.

• Απλοποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγηση τους επιδόματος ανεργίας.

• Πλήρη δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με ανανέωση των βιβλιαρίων του ΙΚΑ και των άλλων Ταμείων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις .

• Το βιβλιάριο υγείας να εκδίδεται για όλους, ανεξάρτητα από εργασιακή σχέση, ανεργία, ύψος μισθού, εθνικότητα, θα έχει χαρακτήρα μόνο ¨υγειονομικής ταυτότητας¨ , χωρίς καμία πληρωμή ή συμμετοχή στις υγειονομικές, φαρμακευτικές και προνοιακές παροχές.

• Ο άνεργος να μην πληρώνει εισιτήριο στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς .

• Έκτακτο επίδομα για τους ανέργους 1000 ευρώ, τώρα.

Στη σύσκεψη αυτή, οι ίδιοι οι άνεργοι δημιούργησαν Επιτροπή Ανέργων και αποφάσισαν τα εξής:



- Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011 παρέμβαση στα γραφεία του ΟΑΕΔ, Πειραιώς 52, ώρα 10 το πρωί, για να διεκδικήσουμε το έκτακτο επίδομα και το επίδομα ανεργίας για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας.

- Δευτέρα 12 Δεκέμβρη 2011 ώρα 10 το πρωί στο Υπουργείο Μεταφορών (στάση ΜΕΤΡΟ Εθνική Άμυνα) Αναστάσεως 2 & Τσιγάντε, να διεκδικήσουμε δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους σε όλα τα μέσα Μαζικής Μεταφοράς.

- Τρίτη 20 Δεκέμβρη 2011 συμμετοχή στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ για τους ανέργους, στις 6 το απόγευμα στην Ομόνοια.



Άνεργοι εμποροϋπάλληλοι, οι παρεμβάσεις του σωματείου μαζί με τους ανέργους θα συνεχιστούν, και πέρα από τις παραπάνω ημερομηνίες, θα είναι παρεμβάσεις σε ΙΚΑ, στη ΔΕΗ για τα χαράτσια, σε τράπεζες, στο Υπουργείο Εργασίας, και όπου χρειαστεί να πιέσουμε για μέτρα ανακούφισης των ανέργων.

Η ανεργία δεν είναι προσωπικό μας πρόβλημα, είναι πρόβλημα κοινωνικό.

Όσο περισσότεροι άνεργοι συμμετέχουμε στο σωματείο μας και διευρύνουμε την Επιτροπή Ανέργων, τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι η παρέμβαση μας.

Ελάτε σε επαφή με το Σύλλογο Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, μην αντιμετωπίζουμε μοιρολατρικά την ανεργία μας.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΝΕΡΓΩΝ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

ΕΤΑΙΡΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ


Στρατηγική της, η ένταση της εκμετάλλευσης και καθυπόταξη των εργαζόμενων γυναικών

Παρατηρώντας τη δραστηριότητα των μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων στον τομέα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης με μια πρώτη ματιά προκύπτει εύλογα το ερώτημα: «Πώς είναι δυνατόν οι αχόρταγοι για κέρδη μονοπωλιακοί όμιλοι να διαθέτουν χρηματικά ποσά για τις φτωχές οικογένειες και τα άπορα παιδιά, να λειτουργούν κοινωνικά παντοπωλεία, να ανακαινίζουν νηπιαγωγεία, να δείχνουν ενδιαφέρον για τα σύγχρονα προβλήματα της εργαζόμενης γυναίκας και το συγκερασμό της επαγγελματικής και της προσωπικής της ζωής;».

Μήπως έχει δίκιο ο πρόεδρος της επιτροπής Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου που είπε πως «οι επιχειρήσεις μέσα στην οικονομική κρίση θα προστατεύσουν την κοινωνία που τις προτιμά και τις υποστηρίζει, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο δραστηριοποιούνται;1

Δεν είναι άλλωστε οι ίδιοι οι μονοπωλιακοί όμιλοι που μέσα από την ολοένα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, την ολοένα ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την καταστροφή παραγωγικών δυνάμεων και τη ραγδαία αύξηση της ανεργίας, την εξάπλωση της φτώχειας και της εξαθλίωσης σε μεγαλύτερα τμήματα του εργαζόμενου πληθυσμού, απομυζούν με μανία και ιδιοποιούνται τον πλούτο της κοινωνίας, αντλώντας αμύθητα κέρδη ακόμα και σε περιόδους κρίσης; Μήπως τελικά έχουν ευαισθησίες και ηθική;

Ακόμα και αν τα κίνητρά τους δεν είναι καλοπροαίρετα, μήπως τελικά κάτι καλό μένει σαν αποτέλεσμα των φιλάνθρωπων πράξεών τους και πρέπει να αρκεστούμε σε αυτό το γεγονός; Μήπως υπάρχουν πλευρές της δράσης μιας επιχείρησης που δε θίγουν τους εργάτες και είναι αδιάφορες, ουδέτερες και ανεξάρτητες από την αντίθεση των συμφερόντων τους;

Στόχος το κέρδος

Πριν ξεκινήσουμε να δίνουμε απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα ας δούμε πώς τα ίδια τα επιτελεία των κεφαλαιοκρατών τοποθετούνται και χαράζουν τους στόχους τους στο όνομα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση αναφέρει την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη (ακριβέστερη έννοια του όρου είναι υπευθυνότητα) σαν μια έννοια σύμφωνα με την οποία οι εταιρείες ενσωματώνουν σε εθελοντική βάση κοινωνικές και περιβαλλοντικές δράσεις στις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και στις επαφές τους με άλλα ενδιαφερόμενα μέρη. Οι δράσεις αυτές είναι εθελοντικές και πέρα από τις (ελάχιστες) νομικές, κανονιστικές ή θεσμικές υποχρεώσεις για συμμόρφωση που τις βαρύνουν. Η ανταπόδοση συνίσταται στο ότι οι ενέργειες των επιχειρήσεων που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση περιβαλλοντικών ζητημάτων δημιουργούν καλή φήμη, αναγνωρισιμότητα και, τελικά, κέρδη2.

Από το παραπάνω απόσπασμα γίνεται με μια πρώτη ματιά εμφανές πως δεν προκύπτει μια ηθική και ευαισθησία των επιχειρήσεων που υπάρχουν έμφυτες σε αυτές, αλλά αυτές οι έννοιες εισάγονται από έξω, αφού γίνεται λόγος για δράσεις που εθελοντικά μπορούν να υιοθετηθούν. Επίσης, δεν επιβάλλεται η εφαρμογή αυτών των δράσεων στις επιχειρήσεις με κάποιο νόμο. Ωστόσο, είναι στη στρατηγική της ΕΕ και των εθνικών κυβερνήσεων να προωθούν, να ελέγχουν και να αναπροσαρμόζουν συστηματικά την πολιτική τους για την ΕΚΕ καθώς θεωρείται πως συμβάλλει σημαντικά στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας της καπιταλιστικής οικονομίας και των στόχων της ΕΕ. Από το παραπάνω απόσπασμα προκύπτει επίσης πως σκοπός της ΕΚΕ δεν είναι τίποτα άλλο παρά μόνο το κέρδος (και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς) μέσω της φήμης και της αναγνωρισιμότητας. Με άλλα λόγια, η πολυδιαφημιζόμενη ΕΚΕ, η γεμάτη ευαισθησία και συμπόνια φιλανθρωπία των καπιταλιστών δεν είναι τίποτα άλλο παρά επιχειρηματικές δραστηριότητες, ενταγμένες στη στρατηγική της καπιταλιστικής επιχείρησης με σκοπό το κέρδος.

Δεν είναι τυχαίο πως στην εκφρασμένη αγωνία για την παραπέρα ενίσχυση της ΕΚΕ εν μέσω οικονομικής κρίσης και μειωμένης αντοχής των επιχειρήσεων να αντεπεξέλθουν σ' αυτή οι ίδιοι οι επιχειρηματίες απαντάνε πως η «κοινωνική υπευθυνότητα» αποτελεί μακροπρόθεσμη επένδυση και όχι περιττή πολυτέλεια με στόχο το συγκυριακό κέρδος3.

Επίσης, πρέπει να προσθέσουμε πως τα χρηματικά ποσά που επενδύονται στην ΕΚΕ είναι αμελητέα μπροστά στα οικονομικά μεγέθη αυτών των επιχειρήσεων4.

Αυτού του είδους η επένδυση είναι μια περιορισμένη πλευρά μιας πολύμορφης δραστηριότητας του κεφαλαίου σε παγκόσμιο επίπεδο που απλώνεται σε διάφορες χώρες, που η «φιλανθρωπία» και η «κοινωνική ευαισθησία» γίνεται το περίβλημα μιας αναπτυσσόμενης παγκόσμιας βιομηχανίας, σε αλληλοσύνδεση με τη λεγόμενη κοινωνική οικονομία. Είναι μια μορφή άμεσης και κατευθείαν τοποθέτησης κεφαλαίων σε τομείς που δεν καλύπτονται ή καλύπτονται περιορισμένα από τον κρατικό τομέα, ή που έχουν αυξημένο ρίσκο και το αναλαμβάνουν οι επιχειρήσεις για να ανακαλύψουν νέες «πρωτοπόρες» λύσεις, οι οποίες θα μπορούν να υιοθετηθούν σε μεγαλύτερη κλίμακα5. Δίνουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ως προς αυτό. Απ' το Ιδρυμα Γκέιτς δόθηκαν 7,5 εκατομμύρια δολάρια σε έναν άλλο αμερικανικό μη κερδοσκοπικό Οργανισμό, τον TechnoServe, για να εκπαιδεύσει αγρότες που παράγουν μάνγκο και άλλα φρούτα στην Ουγκάντα και την Κένυα, ώστε να βελτιώσουν την ποιότητα και ν' αυξήσουν την παραγωγή τους, την οποία όμως θα πρέπει να πουλούν σε εταιρεία στην οποία έχει επενδύσει το Ιδρυμα Γκέιτς. Θα δοθούν χρήματα και στους αγρότες, αλλά με τη μορφή δανείου. Δηλαδή, και κέρδη για εταιρεία του Γκέιτς και μόνιμη εξάρτηση των αγροτών από τις τράπεζες. Δεν είναι καθόλου υπερβολή ότι χρέος στις τράπεζες είναι μια σύγχρονη μορφή της δουλείας. Με άλλα λόγια, το κεφάλαιο αναζητά νέα πεδία δράσης, από την «πράσινη ανάπτυξη» και την «αειφορία», ως την «κοινωνική οικονομία» και τις δήθεν μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα επιχειρήσεις για να απομυζήσει κέρδη, να εξασφαλίσει τη διευρυμένη αναπαραγωγή του.

Και χειραγώγηση εργαζομένων και εκτόνωση των αγωνιστικών διαθέσεων

Αν θέλαμε να προσθέσουμε άλλη μια πλευρά θα λέγαμε πως η ΕΚΕ έχει εξελιχθεί σε αναγκαίο όρο χειραγώγησης των εργατικών και λαϊκών μαζών από την πλευρά του κεφαλαίου και εν μέσω κρίσης παίζει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο ως προς αυτό. Είναι χαρακτηριστικά τα παρακάτω λόγια μέλους του ΔΣ του Ινστιτούτου Εταιρικής Ευθύνης: «Τα τελευταία δύο χρόνια ολόκληρος ο κόσμος αντιμετωπίζει βαθιά οικονομική κρίση. Ιδιαίτερα η χώρα μας διανύει τη χειρότερη και δυσκολότερη κρίση της πρόσφατης ιστορίας της(...) Μια τέτοια κατάσταση αναπόφευκτα επιφέρει σοβαρότατες επιπτώσεις και στον κόσμο των επιχειρήσεων. Πιο συγκεκριμένα, σε περιόδους κρίσης όλοι οι εταιρικοί δείκτες πέφτουν. Η εμπιστοσύνη του κοινού στον τρόπο λειτουργίας των επιχειρήσεων και των θεσμών κλονίζεται. Η εικόνα των επιχειρήσεων επιδεινώνεται, καθώς όλο και περισσότερες τείνουν να θεωρούνται αμείλικτες και ανεύθυνες»6.

Η πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη νέα ευρωπαϊκή πολιτική για την ΕΚΕ τονίζει πως ένας από τους 8 τομείς του προγράμματος δράσης για την περίοδο 2011 - 2014 είναι η «βελτίωση και παρακολούθηση των επιπέδων της εμπιστοσύνης προς τις επιχειρήσεις: Η Επιτροπή θα προωθήσει έναν δημόσιο διάλογο σχετικά με το ρόλο και τις δυνατότητες των επιχειρήσεων και θα οργανώσει έρευνες, σχετικά με την εμπιστοσύνη των πολιτών προς τις επιχειρήσεις»7.

Είναι ολοφάνερο πως τα αστικά επιτελεία δεν μένουν αδιάφορα στις επιπτώσεις που έχει η οικονομική καπιταλιστική κρίση και στις συνέπειες που αυτή επιφέρει στη ζωή εκατομμυρίων εργατριών και εργατών, των λαϊκών στρωμάτων. Προετοιμάζονται εντατικά μπροστά στο ενδεχόμενο μετατροπής της αγανάκτησης που συσσωρεύεται σε πολιτική, συνειδητή και οργανωμένη λαϊκή δράση με στόχο τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Ο κλυδωνισμός της εμπιστοσύνης του λαού προς τα μονοπώλια και τα κόμματα που τα υπηρετούν, είναι γι' αυτούς σοβαρό πρόβλημα, είναι αυτό που τρέμουν, που προσπαθούν με κάθε μέσο να αποφύγουν, αξιοποιώντας κάθε διαχειριστική αστική και οπορτουνιστική πολιτική πρόταση, που συσκοτίζει το ρόλο των μονοπωλίων, τους δημιουργεί ένα κοινωνικό προφίλ, που τα θέτει εκτός πλάνου στη δράση του λαού.

Το «κοινωνικό παντοπωλείο» για απόρους που λειτουργεί η «Καρφούρ», η ενίσχυση άπορων και ορφανών παιδιών από την Τράπεζα Πειραιώς, τα προγράμματα δωρεάν χορήγησης πετρελαίου θέρμανσης από τα «Ελληνικά Πετρέλαια» σε άπορες οικογένειες στο Θριάσιο, η ενίσχυση αθλητικών συλλόγων της γειτονιάς από τη «Μαρφίν», το σύμφωνο συνεργασίας του υπουργείου Εργασίας και του Ελληνικού Δικτύου για την ΕΚΕ για την καταπολέμηση της ακραίας παιδικής φτώχειας και την ένταξη νέων στην αγορά εργασίας, είναι μερικά παραδείγματα για το πώς εννοούν την κοινωνική πολιτική οι κεφαλαιοκράτες. Με αυτήν απλώς ορίζουν τη γραμμή της ακραίας φτώχειας και εξαθλίωσης, που κάτω από αυτή δεν υπάρχει ζωή για την εργατική τάξη. Διαπαιδαγωγούν την εργατική τάξη να κάνει έκπτωση από τις σύγχρονες ανάγκες της, να αντιμετωπίζει την ακραία φτώχεια ως αναπόφευκτη δυστυχία, που χρήζει μόνο φιλανθρωπίας και όχι βέβαια ριζικής αντιμετώπισης. Καλλιεργούν, δηλαδή, την ανοχή στη φτώχεια, τη συνεχή μείωση των προσδοκιών και των απαιτήσεων στη ζωή των λαϊκών οικογενειών.

Ετσι, από τη μία οι πολυεθνικές δημιουργούν τις συνθήκες για να χειροτερεύουν συνεχώς οι όροι ζωής συνολικά της εργατικής τάξης και από την άλλη μασκαρεύονται με το προσωπείο της κοινωνικής ευαισθησίας, θέλοντας να αποδείξουν, ιδιαίτερα στους εργαζόμενους μέσα στα πλαίσια των δικών τους επιχειρήσεων, πως έχουν «κοινωνική προσφορά», «ηθικές αξίες», «συναίσθηση και συνυπευθυνότητα για το συλλογικό κοινό καλό». Τελικά, να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της κοινότητας συμφερόντων μέσα στην επιχείρηση, να πετύχουν την ταξική συμφιλίωση και ειρήνη.

Στο πλαίσιο μιας επιχείρησης η ΕΚΕ καλύπτει πλευρές όπως: Η ψυχολογική στήριξη των εργαζομένων για την καταπολέμηση του άγχους και δύσκολων καταστάσεων (π.χ., επίπληξη, απόλυση), η κατάρτιση (σεμινάρια), ο εθελοντισμός, η υγεία (ιδιωτική ασφάλιση), κάποιες παροχές για την οικογένεια του εργαζόμενου (παιδικές κατασκηνώσεις και άλλες δραστηριότητες για τα παιδιά).

Από τα παραπάνω γίνεται φανερό ότι η ΕΚΕ λειτουργεί ως πολιτική χειραγώγησης απέναντι στους εργαζόμενους, έχει στόχο να καλλιεργήσει κλίμα συμφιλίωσης των διαμετρικά αντίθετων συμφερόντων εργοδοσίας και εργαζομένων με την υποταγή των τελευταίων στους στόχους της κερδοφορίας. Σε αυτά τα πλαίσια προωθούνται πιο εύκολα οι απολύσεις, οι μειώσεις μισθών, οι περικοπές, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, η εργοδοτική τρομοκρατία, η «απαγόρευση» της απεργίας.

Ειδικά για τις γυναίκες

Ειδικό ενδιαφέρον έχουν οι επιχειρήσεις για τα ζητήματα που αφορούν τις εργαζόμενες γυναίκες. Εχει σημασία να προσεγγίσουμε τον τρόπο που θέτουν και διαστρεβλώνουν το υπαρκτό πρόβλημα της γυναικείας ανισοτιμίας. Με λίγα λόγια θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε ως εξής: «Οι γυναίκες είναι ο μισός πληθυσμός, αποκτούν ολοένα ανώτερη και ανώτατη μόρφωση, είναι οικονομικά ανεξάρτητες μιας και εργάζονται περισσότερες απ' όσες εργάζονταν σε προηγούμενες δεκαετίες. Ως καταναλώτριες ρυθμίζουν σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους άντρες την κατανάλωση εμπορευμάτων και υπηρεσιών που χρειάζεται η οικογένεια. Ομως, δεν αξιοποιούνται στο βαθμό των δυνατοτήτων τους ως εργατικό δυναμικό, που υπάρχει σε αφθονία στον εφεδρικό στρατό των ανέργων, αλλά και όταν εργάζονται δεν εξελίσσονται εύκολα ως τις διευθυντικές βαθμίδες, δεν αξιοποιούνται πάντα στον καταμερισμό της εργασίας ανάλογα με τη μόρφωσή τους. Μια αιτία είναι η δυσκολία συγκερασμού των επαγγελματικών και οικογενειακών υποχρεώσεων και είναι ζητούμενο πώς η εργαζόμενη γυναίκα απρόσκοπτα θα επιτελεί τα καθήκοντα της δουλειάς»8.

Στην παραπάνω προσέγγιση απαντούν πως η λύση είναι η ισότητα των φύλων και η διαφορετικότητα μέσω της παροχής ευέλικτου ωραρίου εργασίας προς τις εργαζόμενες μητέρες/γονείς, της ολικής ή μερικής κάλυψης εξόδων για βρεφονηπιακό σταθμό ή της παροχής πρόσθετης αδείας για την ανατροφή του παιδιού.

Στη «Shell Hellas», που αναπτύχθηκε ένα εξειδικευμένο πρόγραμμα για τις εργαζόμενες του ομίλου, που ονομάζεται «Women's Career Development Program», σχεδιασμένο για γυναίκες που ενδιαφέρονται να μάθουν περισσότερα σχετικά με την ισορροπημένη επίτευξη των επαγγελματικών και προσωπικών στόχων τους, όπως οι ίδιοι αναφέρουν, υλοποιούσαν τις παρακάτω δράσεις:

• Ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των γυναικών σχετικά με θέματα που τις απασχολούν στο χώρο εργασίας

• Αξιολόγηση της προσέγγισης που έχουν απέναντι στην επαγγελματική και προσωπική ζωή τους

• Διευκρίνιση και επαναπροσδιορισμός των επαγγελματικών τους στόχων και η προσέγγισή τους με επιτυχία

• Η κατανόηση του δικού τους στιλ διοίκησης, αλλά και πώς αυτό γίνεται αντιληπτό από τους συναδέλφους τους

• Ο εντοπισμός των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ ανδρών και γυναικών στην καθημερινή επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων9.

Με τέτοιες μεθόδους προσεγγίζουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η εργαζόμενη γυναίκα, ως προβλήματα φύλου μεταξύ ανδρών και γυναικών, ψυχολογικού και ατομικού προφίλ της καθεμιάς, ενώ είναι προβλήματα που γεννά ο ίδιος ο καπιταλισμός μαζί με την ανισότιμη φυλετικά θέση που έχει η γυναίκα στο καθεστώς της ταξικής εκμετάλλευσης. Τα λύνουν με τις συνταγές που μόνο ο καπιταλισμός γνωρίζει, δηλαδή με τη γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, με τη δουλειά χωρίς ωράριο, ακόμα και στο σπίτι, με τη φύλαξη, δηλαδή το πάρκινγκ, παιδιών σε απαράδεκτους για τη διαπαιδαγώγηση παιδιών παιδικούς σταθμούς, με τη χειραγώγηση των εργαζόμενων γυναικών.

Γιατί όμως μια επιχείρηση προσπαθεί να λύσει έστω και με αυτό τον τρόπο το πρόβλημα του παιδικού σταθμού, την επιμήκυνση της άδειας μητρότητας, δηλαδή την ανάγκη μιας εργαζόμενης γυναίκας να μη βρεθεί εκτός παραγωγής μετά από τη γέννηση των παιδιών της; Είναι προφανές πως δεν ενδιαφέρεται η επιχείρηση και όλες οι επιχειρήσεις στο σύνολό τους γενικά για να έχουν παιδικό σταθμό όλα τα παιδιά των εργαζόμενων γυναικών. Δε λείπουν, αντίθετα γενικεύονται οι απολύσεις εγκύων, νέων μητέρων. Επίσης, είναι χιλιάδες τα παιδιά που βρίσκονται εκτός παιδικών σταθμών και αντίστοιχα οι γυναίκες που βρίσκονται σε απόγνωση λόγω αυτής της άθλιας κατάστασης. Οι ίδιοι δεν κάνουν λόγο για καθολική εφαρμογή τέτοιων μέτρων. Ανάλογα με τις ανάγκες κάθε επιχείρησης χωριστά και το οικονομικό όφελος που έχει προωθείται μια τέτοια λύση, που έχει στόχο να εντείνει την εκμετάλλευση απέναντι στις εργαζόμενες γυναίκες. Γιατί αν αντιστρέψουμε το σύνθημα το αφεντικό δεν μπορεί χωρίς τους εργάτες και τις εργάτριες γιατί ακριβώς χωρίς αυτούς δεν μπορεί να γυρίσει ούτε ένα γρανάζι στον κεφαλαιοκρατικό τρόπο παραγωγής. Και ειδικά η εργατική δύναμη της γυναίκας είναι μια σημαντική πηγή άντλησης υπεραξίας για τον καπιταλιστή αφού από τα μειωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά της δικαιώματα απομυζά μεγαλύτερη υπεραξία άρα και μεγαλύτερο κέρδος.

Η διέξοδος για τους εργαζόμενους

Αυτή η πλευρά της δράσης των μονοπωλίων πρέπει να απασχολήσει παραπέρα το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τα εργατικά σωματεία, τους συλλόγους της γειτονιάς, τους γυναικείους συλλόγους. Να αντιτάξουν απέναντι στη στρατηγική των μονοπωλιακών ομίλων και του αστικού κράτους τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων που αντιστοιχούν στις σύγχρονες ανάγκες τους. Να αντιπαλέψουν κάθε προσπάθεια επιβολής ταξικής ειρήνης, να οξύνουν τον πόλεμο με την πλουτοκρατία. Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενες γυναίκες στα εργοστάσια, στα σούπερ μάρκετ, σε κάθε χώρο δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές έχουν μόνο συμφέρον να απαλλαγούν από τα δεσμά των μονοπωλίων, να κόψουν τα πλοκάμια που απλώνουν στις γειτονιές, στα σχολεία, σε ολόκληρες περιοχές στο όνομα της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και της δήθεν κοινωνικής ευαισθησίας. Εχουν μόνο συμφέρον την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων με εργατική εξουσία για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, την εξάλειψη της πηγής της γυναικείας ανισοτιμίας.

ΜΑΡΙΑ ΘΕΟΦΙΛΗ

ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ