ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 16 ΑΠΡΙΛΗ!!!!

ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Ολοι στη μάχη με απεργιακές επιτροπές και πλατύ άνοιγμα
Η κεντρική προκήρυξη για την απεργίαΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΩΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΩΝ - ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ - ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ την ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΑΠΡΙΛΗ 2008
Να απαιτήσουμε ικανοποιητικές Κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, να ακυρώσουμε στην πράξη τους άθλιους όρους της Εθνικής Σύμβασης που συμφώνησε και συνυπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τους Βιομήχανους.
Να εμποδίσουμε, να ανατρέψουμε το νόμο Πετραλιά, τους αντιασφαλιστικούς νόμους.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους, τις εργαζόμενες, τους νέους και τις νέες, τις λαϊκές δυνάμεις που συμμετέχουν στον πολύμηνο αγώνα για την Κοινωνική Ασφάλιση.
Η αναγνώριση του πρωτοπόρου ρόλου του ΠΑΜΕ από χιλιάδες εργαζόμενους μας βάζει μπροστά σε μεγαλύτερες ευθύνες.
Απευθυνόμαστε σε όλους τους συναδέλφους και τους ενημερώνουμε ότι το ταξικό κίνημα συνεχίζει τον αγώνα για τις Συλλογικές Συμβάσεις και την Κοινωνική Ασφάλιση με νέες απεργιακές κινητοποιήσεις.
Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ στηρίζει την απεργία που οργανώνουν ταξικές Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, εκατοντάδες Σωματεία την Τετάρτη 16 Απρίλη 2008.
Καλούμε τους εργαζόμενους να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για την επιτυχία και την κλιμάκωση αυτού του αγώνα.
Αναμετρούμαστε με την πλουτοκρατία, την αντιλαϊκή πολιτική, την ανάπτυξη που έχει κριτήριο την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου. Αναμετρούμαστε με την Ευρωπαϊκή Ενωση που γίνεται ακόμα πιο αντιδραστική με τη λεγόμενη «Μεταρρυθμιστική Συνθήκη».
Σε συνθήκες αύξησης του πλούτου και της παραγωγικότητας της εργασίας, απαιτούμε την ικανοποίηση των αιτημάτων που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες.
Ο αγώνας για τις κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας αποκτά μεγάλη σημασία για τη ζωή των εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Αποφασιστικά, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις πρόσθετες δυσκολίες που βάζει το ξεπούλημα της Εθνικής Σύμβασης από την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, από τις παρατάξεις ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ.
Χιλιάδες εργαζόμενοι, μαζί με τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, μπορούν να ακυρώσουν στην πράξη τους όρους της Εθνικής Σύμβασης, όπως έκαναν τα ταξικά συνδικάτα το 2006 και το 2007.
Η Εθνική Σύμβαση που υπογράφηκε με τις ευλογίες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ προβλέπει εξευτελιστικές αυξήσεις ένα (1) ευρώ την ημέρα για το 2008 και ένα (1) ευρώ την ημέρα για το 2009!
Καταδικάστε τις δυνάμεις της υποταγής και του συμβιβασμού.
Καταδικάστε τις δυνάμεις που στηρίζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και ευθύνονται για την ανατροπή των δικαιωμάτων σας.
Θυμηθείτε ότι αυτές, οι ίδιες δυνάμεις υπέγραψαν την Εθνική Σύμβαση του 2006 με αύξηση 77 λεπτά του ευρώ και ευθύνονται για την κατάντια του κατώτερου μεροκάματου των 29,3 ευρώ μεικτά. Του κατώτερου μεροκάματου και του κατώτερου μισθού που θα φτάσουν την 1/1/2009 στα 31 ευρώ και στα 701 ευρώ (!) αντίστοιχα.
Σήμερα, είναι επιτακτική ανάγκη να δώσουμε μαζί τη μάχη για τις Συλλογικές Συμβάσεις, τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά δικαιώματα, για να μην εφαρμοστεί, να ανατραπεί ο αντιασφαλιστικός νόμος Πετραλιά, που αυξάνει τα όρια ηλικίας, μειώνει τις συντάξεις, ενοποιεί τα Ταμεία για να καταργήσει δικαιώματα, αυξάνει το όριο ηλικίας των μητέρων με ανήλικα παιδιά, χτυπάει τα Βαρέα - Ανθυγιεινά Επαγγέλματα.
Οι εξελίξεις που ζούμε υποχρεώνουν κάθε εργαζόμενο να βγάλει ουσιαστικά συμπεράσματα από την αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ, του δικομματισμού. Να μην παρασυρθεί από τα κόλπα του εντυπωσιασμού και της παραπλάνησης που χρησιμοποιούν οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ.
Οι δυνάμεις που στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και υποστηρίζουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου, δεν μπορούν να κάνουν πραγματική αντιπολίτευση στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, δεν μπορούν να τα βάλουν με την πλουτοκρατία.
Η «Αυτόνομη Παρέμβαση» δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το δάκτυλό της. Συμμετέχει στην αντεργατική τακτική του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, πρωτοστατεί στις αντι - ΠΑΜΕ επιθέσεις και σήμερα προσπαθεί να δικαιολογήσει την υπογραφή της άθλιας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης με τον ισχυρισμό ότι η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ έκανε λάθος!!
Οργανωθείτε, συμβάλλετε στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Συσπειρωθείτε στο ΠΑΜΕ, αλλάξτε τους συσχετισμούς δύναμης, ισχυροποιήστε το ταξικό κίνημα.
Ολοι στην Απεργία. Πλατύ άνοιγμα, για να μπούνε σε αυτόν τον αγώνα περισσότερες συνδικαλιστικές οργανώσεις, περισσότεροι εργαζόμενοι.
Αυτή η επιλογή θα εμποδίσει τη νέα επίθεση που έρχεται και περιλαμβάνει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, νέα μέτρα για την κατάργηση των Βαρέων - Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, την αύξηση - απελευθέρωση των απολύσεων, την κατάργηση του 5ήμερου στο Δημόσιο και στις πρώην ΔΕΚΟ, την ισοπέδωση του 8ωρου.
Ολοι στην απεργία, συγκροτώντας απεργιακές επιτροπές σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε χώρο δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, αντιμετωπίζοντας δυναμικά την εργοδοτική τρομοκρατία.

ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 16 ΑΠΡΙΛΗ ΚΑΛΟΥΝ ΤΑΞΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ!

ΤΑΞΙΚΕΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ - ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ - ΣΩΜΑΤΕΙΑ
ΑΠΕΡΓΙΑ στις 16 του Απρίλη
Σε απεργιακή κινητοποίηση στις 16 του Απρίλη προχωρούν Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, δίνοντας αποφασιστική συνέχεια στην πάλη των εργαζομένων ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης, του κεφαλαίου και των κομμάτων του, για μισθούς και συντάξεις στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών των εργαζομένων. Η απεργιακή κινητοποίηση των ταξικών δυνάμεων αποτελεί την πιο καθοριστική συμβολή στην κλιμάκωση του αγώνα για την Κοινωνική Ασφάλιση και τις Συλλογικές Συμβάσεις, στην ανάπτυξη της οποίας οι ταξικές δυνάμεις έπαιξαν πρωτοπόρο ρόλο το προηγούμενο διάστημα. Σημειώνοντας τις τεράστιες ευθύνες του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού στο πετσόκομμα των εργασιακών - ασφαλιστικών δικαιωμάτων και στις αυξήσεις - ψίχουλα που συμφώνησε με τους εργοδότες, το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα για συγκρότηση απεργιακών επιτροπών σε κάθε εργοστάσιο, σε κάθε χώρο δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές.
Απόφαση για απεργία πήρε στην προχτεσινή της συνεδρίαση η Εκτελεστική Επιτροπή της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, καλώντας την επόμενη Πέμπτη, 3 Απρίλη, σε έκτακτη συνεδρίαση το Διοικητικό Συμβούλιο, με στόχο το σχεδιασμό και την οργάνωση της απεργίας. Επίσης, απόφαση για απεργία πήρε χτες και η διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Λογιστών, ενώ ομόφωνα κατέληξε σε προκήρυξη απεργίας και το Εργατικό Κέντρο Λάρισας. Στην απεργία στις 16 Απρίλη συμμετέχει με απόφασή του το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου, ενώ με το ίδιο θέμα συνεδριάζουν σήμερα το πρωί οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων και Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος. Μέσα στην ερχόμενη βδομάδα, θα συνεδριάσουν με το ίδιο θέμα η Ομοσπονδία Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΣΝΙΕ) και Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), καθώς και τα Εργατικά Κέντρα Κω, Λευκάδας, Νάουσας, Ρόδου. Ακόμα συνεδριάζουν: Τη Δευτέρα, τα Εργατικά Κέντρα Φωκίδας, Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Σάμου, Λέσβου. Στις 2 Απρίλη, τα Εργατικά Κέντρα Αγρινίου και Αρτας και στις 3 Απρίλη η Ομοσπονδία Τύπου - Χάρτου και το ΕΚ Θεσπρωτίας.

Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΕΠΙΚΥΡΩΣΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ

ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΓΣΕΕ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ
Επικύρωσε τη συμφωνία της ντροπής
Το ΠΑΜΕ αποχώρησε από τη χτεσινή συνεδρίαση της διοίκησης, καλώντας τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις των ταξικών Ομοσπονδιών και Εργατικών Κέντρων
«Θα σας αφήσουμε στη μοναξιά σας να υπογράψετε την άθλια συμφωνία που δε δίνει ούτε ένα ευρώ αύξηση τη μέρα... Να επικυρώσετε το έγκλημα που διαπράξατε σε βάρος των εργαζομένων. Εμείς αποχωρούμε...».
Με αυτά τα λόγια του Γιώργου Πέρρου, τα στελέχη του ΠΑΜΕ αποχώρησαν από τη χτεσινή συνεδρίαση της Ολομέλειας της ΓΣΕΕ, όταν έγινε φανερό ότι η πλειοψηφία θα επικύρωνε την άθλια Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που συνομολόγησε με τους εργοδότες. Λίγο πριν, ο συνδικαλιστής κάλεσε τους εργαζόμενους να συνεχίσουν τον αγώνα τους, κάνοντας καθαρό ότι οι ταξικές δυνάμεις θα κλιμακώσουν την πάλη τους, δίνοντας άμεση απεργιακή απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική και στον ΣΕΒ.
Αθλια συμπαιγνία με τον ΣΕΒ
Ενας θλιβερός απολογισμός, επικήδειος για τους αγώνες των εργαζομένων, ήταν η εισηγητική ομιλία του προέδρου της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλου, ο οποίος υπερασπίστηκε μέχρι κεραίας την άθλια συμπαιγνία της πλειοψηφίας με τον ΣΕΒ στις πλάτες των εργαζομένων. «Φτάσαμε σε ένα καλό, ικανοποιητικό σημείο (...) Υπογράψαμε μια καλή σύμβαση και στο μέλλον θα υπογράψουμε ακόμα καλύτερες», ήταν η αποστροφή του για την αξιολόγηση της άθλιας συμφωνίας.
Θέλοντας μάλιστα να δικαιολογήσει το ξεπούλημα των εργατικών συμφερόντων, ισχυρίστηκε ότι η σύμβαση αυτή παίρνει υπόψη της και τα συμφέροντα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων! Μόνο που η πλατιά μάζα των μικρομεσαίων βιοτεχνών κινδυνεύει από τη σκληρή μπότα του ανταγωνισμού που της επιβάλλουν οι μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι. Μια ουσιαστική αύξηση των εργατικών εισοδημάτων είναι σε όφελος και όχι σε βάρος των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών. Τους μόνους που εξυπηρετεί αυτή η σύμβαση είναι τα κέρδη των λίγων και ισχυρών που μονοπωλούν την αγορά. Σε αυτούς υπακούει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αυτών τα συμφέροντα υπηρετεί και το δήθεν «ενδιαφέρον» του για τους μικρομεσαίους δεν μπορεί να ξεγελάσει κανέναν.
Το ίδιο ψεύτικος αποδεικνύεται ο ισχυρισμός του ότι η συγκεκριμένη συμφωνία θα βοηθήσει τις κλαδικές συμβάσεις, όταν είναι γνωστό ότι στο πρώτο επιχείρημα που καταφεύγουν οι εργοδότες στις διαπραγματεύσεις των κλαδικών είναι το ύψος της Εθνικής Σύμβασης. Οταν γίνεται φανερό ότι η Εθνική Σύμβαση είναι πιλότος για τους άλλους επιχειρηματίες και στην πράξη δένει τα χέρια των Ομοσπονδιών.
Αλλοθι και από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Οσο για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, παρέπεμψε στα ένδικα μέσα, στα δικαστήρια και σε προσφυγές, δηλαδή στην πάγια τακτική της ΓΣΕΕ, όταν πρόκειται να βάλει ταφόπλακα στις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων. Παρά τις ενδοσυνδικαλιστικές κόνξες, την πλήρη σύμπλευση με τη θέση της ΠΑΣΚΕ επιβεβαίωσε και ο γγ της ΓΣΕΕ, Κ. Πουπάκης, ο οποίος ισχυρίστηκε για τη σύμβαση ότι «φτάσαμε στο μέγιστο σημείο των εφικτών επιδιώξεων». Ομολόγησε δηλαδή ότι το αποτέλεσμα του ενός ευρώ αύξηση ήταν η μέγιστη φιλοδοξία της πλειοψηφίας.
Αλλά αυτή την αλήθεια κι αυτά τα δεδομένα, η μόνη που δε θέλει να τα αποδεχτεί είναι η παράταξη της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΑΠ) του ΣΥΝ. Ετσι, ο εκπρόσωπός της συνεχίζει να θεωρεί ότι η πλειοψηφία έκανε απλώς λάθος (!) που υπέγραψε μια τέτοια συμφωνία. Προφανώς βολεύει την ΑΠ να ανακαλύπτει απλά «λάθη» και να μην αναγνωρίζει το στοιχειώδες: Οτι, δηλαδή, η σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία είναι το φυσικό αποτέλεσμα μιας στρατηγικής που υπακούει στο σεβασμό της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Μιας πολιτικής που έχει σαν οδηγό -ευαγγέλιο την πεμπτουσία της στρατηγικής της ΕΕ. Και επειδή η ΑΠ συνεχίζει να συμπορεύεται με ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, είναι δηλαδή ουρά του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού και της τριμερούς συνεργασίας κατά του ΠΑΜΕ, γι' αυτό μιλάει για «λάθος».
Απεργιακή απάντηση από το ΠΑΜΕ
«Ο δρόμος για τους εργαζόμενους δεν είναι αυτός που ακολουθεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ», σημείωσε στην παρέμβασή του ο Γ. Πέρρος, και συνέχισε λέγοντας: «Την ώρα που τα κέρδη των επιχειρήσεων ξεχειλίζουν, η πλειοψηφία αναδεικνύεται σε στυλοβάτη της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης. Υπερασπιστήκατε το νόμο Ρέππα που μειώνει τις συντάξεις. Συνταχθήκατε με την άποψη ότι το πρόβλημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι οικονομικό και στη λογική αυτή προτείνατε και εσείς τον περίφημο κουμπαρά - όπως δηλαδή και η κυβέρνηση - και τώρα προχωράτε σε αυτή την εγκληματική συμφωνία με τον ΣΕΒ. Πρέπει να ντρέπεστε. Αν η συμφωνία είναι τόσο καλή που ισχυρίζεστε, σας προτείνουμε να ζήσετε εσείς με αυτές τις αυξήσεις. Εχετε τεράστιες ευθύνες».
Το χειρότερο όμως, σημείωσε σε άλλο σημείο της ομιλίας του το στέλεχος του ΠΑΜΕ απευθυνόμενο στην πλειοψηφία, είναι ότι στο μόνο που «πιστεύετε είναι ο καπιταλιστικός μονόδρομος. Μονόδρομος που φέρνει μόνο δεινά στους εργαζόμενους. Και προφανώς η ΑΠ, για να μη χαλάσει τη σούπα, μιλάει για "λάθος", ενώ είναι συνειδητή η επιλογή σας. Είναι το άλλοθι της πλειοψηφίας. Ομως, η εργατική τάξη θα δώσει απάντηση και σε σας και στην αντιλαϊκή πολιτική της ΝΔ και στον ΣΕΒ. Τις επόμενες μέρες όλοι αυτοί θα πάρουν απεργιακή απάντηση από τις ταξικές δυνάμεις».

ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Ολοι και όλες στην πλατιά σύσκεψη του ΠΑΜΕ
Την Τρίτη, στις 5.30 μ.μ., στο θέατρο «Ακάδημος»
Η Εκτελεστική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου καλεί όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις και όλα τα συνδικαλιστικά στελέχη σε ανοιχτή - πλατιά και μαζική σύσκεψη, με θέμα την εκτίμηση των κινητοποιήσεων και τον προγραμματισμό της δράσης για το επόμενο διάστημα. Η σύσκεψη θα γίνει την Τρίτη 1 Απρίλη στις 5.30 μ.μ. στο θέατρο «ΑΚΑΔΗΜΟΣ» (γωνία Ιπποκράτους και Ακαδημίας) και η παρουσία όλων είναι αναγκαία!

Το ΠΑΜΕ για την συμφωνία της νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας

Συλλογική Σύμβαση της ντροπής και του αίσχους με αύξηση περίπου ένα ευρώ την ημέρα.

Η ευλύγιστη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα έπρεπε να ντρέπεται και όχι να υπερηφανεύεται ότι υπέγραψε δήθεν «ικανοποιητικές αυξήσεις». Τα έδωσε όλα στους βιομήχανους και τα κέρδη τους, πιστή στις πολιτικές των κομμάτων της πλουτοκρατίας ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καταδικάζοντας για ακόμη μια φορά την εργατική τάξη στη φτώχεια και την εξαθλίωση.
Η προδοτική αυτή στάση της ΓΣΕΕ, των συνεταίρων του Σ.Ε.Β. πρέπει να καταδικαστεί από τα συνδικάτα και ολόκληρη την εργατική τάξη. Να δώσουν απάντηση στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Κανείς εργαζόμενος δεν μπορεί να ζήσει με το άθλιο μεροκάματο των 31€ μεικτά που υπέγραψαν, που αυτό καθορίζει και τις συντάξεις.
Η θέση που διατυπώνει η Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΝ) ότι αυτή η σύμβαση αποτελεί λάθος της ΓΣΕΕ έχει σα στόχο να αποκρύψει τον πραγματικό αντεργατικό χαρακτήρα της βασικής κατεύθυνσης που ακολουθεί η ΓΣΕΕ και αποτελεί συνειδητή επιλογή. Να δικαιολογήσει τη σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα στην ΠΑΣΚΕ, την ΔΑΚΕ και την ΑΠ όλο αυτό το χρονικό διάστημα αποτελώντας έτσι το άλλοθι του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού.
Το Π.Α.ΜΕ. τονίζει ότι οι βιομήχανοι πρέπει να αισθανθούν την οργή της εργατικής τάξης. Καλεί τους εργαζόμενους τα συνδικάτα, τις ομοσπονδίες, τα εργατικά κέντρα να δώσουν τη μόνη απάντηση στο Σ.Ε.Β. και τους εργατοπατέρες που αξίζουν και αυτή πρέπει να είναι απεργιακή.
Μετά και την σημερινή υπογραφή αυτής της άθλιας σύμβασης η φετινή Πρωτομαγιά αναδείχνει σαν προτεραιότητες:
Α) Την αποκάλυψη του ρόλου των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών που είναι επικίνδυνες για τα συμφέροντα της τάξης μας και η αλλαγή των συσχετισμών στο συνδικαλιστικό κίνημα, υπέρ των ταξικών δυνάμεων, υπέρ του Π.Α.ΜΕ..
Β) Την οργάνωση και ένταση της πάλης με αξιοποίηση όλων των μορφών για πραγματικές αυξήσεις μέσα απ’ τις κλαδικές συμβάσεις. Αυξήσεις που να καλύπτουν τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης.

Η Εκτελεστική Γραμματεία


27/3/2008

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ

ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ
Ανατροπές δίχως τέλος «τελειώνουν» την Κοινωνική Ασφάλιση
Στα κείμενα που ακολουθούν καταγράφονται οι κυριότερες και σοβαρότερες ανατροπές που επιφέρει το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την Κοινωνική Ασφάλιση, η ψήφιση του οποίου ολοκληρώνεται την ερχόμενη Τετάρτη στη Βουλή. Σε μια πληθώρα άρθρων περιλαμβάνονται και πρόσθετες αλλαγές σε βάρος συγκεκριμένων ομάδων (μικρότερων ή μεγαλύτερων) ασφαλισμένων και στην αφαίρεση δικαιωμάτων τους. Γίνεται φανερό, ότι με το νομοσχέδιο αυτό στοχοποιούνται όλοι οι εργαζόμενοι, γυναίκες και άνδρες, «παλιοί» και «νέοι» ασφαλισμένοι.
Οι ανατροπές πρωτίστως θίγουν τις μητέρες με ανήλικα παιδιά, αυξάνουν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης από 2-5 χρόνια, και σε ορισμένες κατηγορίες ακόμα περισσότερο, μειώνουν τις συντάξεις από 10% έως και 40%, τιμωρούν 400.000 περίπου εργαζόμενους που εργάζονται με ευέλικτες μορφές εργασίας να μην έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και φορτώνουν με νέα οικονομικά βάρη το σύνολο των εργαζομένων, προκειμένου να δημιουργηθεί νέο «αποθεματικό» στο μέλλον. Οχημα των περικοπών γίνονται και οι περίφημες «ενοποιήσεις».
Το βάθος και το εύρος των ανατροπών, το γεγονός ότι αυτές έρχονται να προστεθούν πάνω σε ολόκληρο το οικοδόμημα των αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ της προηγούμενης 20ετίας, έτσι και αλλιώς θέτουν επί τάπητος στους εργαζόμενους το καθήκον για τη συνέχιση της πάλης μέχρι την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.

Με 35 χρόνια εργασίας στα 60...
Οι ανατροπές που περικλείει το νομοσχέδιο για τα όρια ηλικίας προσβάλλουν εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους και μάλιστα αυτούς που έχουν στην πλάτη τους τουλάχιστον 35 χρόνια ανελλιπούς εργασίας. Σε αυτούς περιλαμβάνονται:
Ολοι οι ασφαλισμένοι στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ που μπήκαν στην παραγωγή μέχρι το 1992.
Οι γυναίκες των Ταμείων Αυτοαπασχολουμένων.
Οι ασφαλισμένοι των Ειδικών Ταμείων (πρώην ΔΕΚΟ και τράπεζες).
Οι ασφαλισμένοι στα Ταμεία του Τύπου.
Χειροτερεύει το καθεστώς συνταξιοδότησης στους ασφαλισμένους και μετά το 1993 του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και των ειδικών Ταμείων, που ακόμα και με 10.500 ένσημα με το 55ο έτος της ηλικίας δε στοιχειοθετούν πλέον δικαίωμα σύνταξης.
Ειδικότερα, σε ό,τι αφορά το δικαίωμα συνταξιοδότησης λόγω 35ετίας για τους μέχρι 31/12/1992 ασφαλισμένους επέρχονται οι εξής ανατροπές:
Στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, με 10.500 μέρες ασφάλισης (35ετία) από το 58ο έτος ηλικίας συνταξιοδότησης για άνδρες και γυναίκες έχουμε αύξηση στο 60ό έτος. Η αύξηση γίνεται με προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος μετά το 2013.
Στα ειδικά Ταμεία (τράπεζες - πρώην ΔΕΚΟ) και στους ασφαλισμένους των Ταμείων Τύπου που εντάσσονται στο ΕΤΑΠ -ΜΜΕ από τη συμπλήρωση του 58ου έτους προβλέπεται αύξηση στο 60ό έτος με την προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος από το 2013.
Για τα Ταμεία Αυτοαπασχολουμένων - μετά και τις νέες ενοποιήσεις - αύξηση στις γυναίκες κατά δύο χρόνια, στο 60ό έτος από το 58ο με την προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος από το 2013.
Για τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ με 10.500 μέρες ασφάλισης εκ των οποίων τα 7.500 ένσημα σε Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα, το όριο ηλικίας αυξάνεται από το 55ο έτος στο 57ο έτος για πλήρη σύνταξη και για μειωμένη από το 53ο στο 55ο έτος, με την προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος με έναρξη της αύξησης το 2013. Για την τελευταία κατηγορία εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα που είναι σε Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ), το μέτρο αυτό συνιστά χτύπημα στο καθεστώς των ΒΑΕ, πριν ακόμα γίνει ο αποχαρακτηρισμός του επαγγέλματος.
Για τις γυναίκες ασφαλισμένες στο ΙΚΑ - ΕΤΑΜ με 10.000 μέρες ασφάλισης και δικαίωμα συνταξιοδότησης στο 57ο έτος επέρχεται αύξηση τριών χρόνων. Η συνταξιοδότηση θα γίνεται στο 60ό έτος, με προσθήκη ενός εξαμήνου για κάθε έτος από το 2013.
Παράλληλα, επεκτείνεται η «εθελούσια» παράταση του εργάσιμου βίου μέχρι τα 68 χρόνια (από 67 που ίσχυε με το νόμο Ρέππα), με αύξηση της σύνταξης κατά 3,3% ανά έτος, για τους μετά το 1993 ασφαλισμένους με 35 χρόνια ασφάλισης σε όλα τα Ταμεία. Για τους πριν το 1993 ασφαλισμένους του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ που συνταξιοδοτούνται στα 60 έτη με 35 χρόνια διαρκούς εργασίας, προβλέπεται αύξηση μέχρι και 3 χρόνια («εθελούσια» παράταση) με αύξηση της σύνταξης κατά 3,3% ανά έτος.
Συμπερασματικά: Μετά και τη μεταβατική περίοδο, η συντριπτική πλειοψηφία των «παλιών» ασφαλισμένων ακόμα και αν έχουν εργαστεί 10.500 ημέρες εργασίας θα λαμβάνει τη σύνταξη στο 60ό έτος της ηλικίας τους. Η συνταξιοδότηση σε μικρότερη ηλικία είναι πλέον δυνατή μόνο σε όσους έχουν 37 συνεχόμενα έτη ασφάλισης ή 11.100 ημέρες εργασίας και η περίπτωση των ΒΑΕ.

Πέλεκυς και στις συντάξεις
Οι συντάξεις μειώνονται και μάλιστα δραστικά για πάνω από δύο εκατομμύρια ασφαλισμένους, από 10% έως και 40%! Και μάλιστα γίνονται ακόμα πιο επαχθείς, αν συνυπολογιστούν οι μειώσεις που ήδη άρχισαν να εφαρμόζονται σε πολλά Ταμεία (πρώην ΔΕΚΟ - Τραπεζών) από φέτος, με βάση το νόμο Ρέππα.
Σύμφωνα με το νομοσχέδιο:
Καμία επικουρική σύνταξη με 35 έτη ασφάλισης και 10.500 ημέρες εργασίας δεν μπορεί να υπερβαίνει το 20% των συντάξιμων αποδοχών.
Η μείωση θα αρχίσει το 2013 και εντός μιας οχταετίας θα πρέπει να φτάσει στο 20% με ισόποσες ετήσιες μειώσεις. Σε ορισμένα Ταμεία, η μείωση της σύνταξης θα ξεπεράσει το 40% (π.χ. ΤΑΔΚΥ - μείωση 37%, ΤΕΑΠΟΚΑ - μείωση 43%).
Η «ποινή» για κάθε έτος πρόωρης αποχώρησης από την εργασία, αφού έχει θεμελιωθεί δικαίωμα και υπάρχουν οι ηλικιακές προϋποθέσεις, αυξάνεται από το 4,5% στο 6% για κάθε έτος επί του ποσού της σύνταξης. Στην πενταετία, η μείωση στις πρόωρες συντάξεις θα ανέρχεται στο 30%, γεγονός που επί της ουσίας καθιστά απαγορευτική τη συνταξιοδότηση πριν τα ανώτατα όρια.
Η ποινή για κάθε «πρόωρη» αποχώρηση, που φτάνει στο 30% της σύνταξης, αρχίζει από την 1/1/2009. Η διάταξη αυτή επί της ουσίας ακυρώνει και το δικαίωμα των μητέρων με ανήλικο παιδί να φύγουν - κατά τη διάρκεια της σταδιακής κατάργησης του δικαιώματος αυτού - χωρίς μεγαλύτερες επιπτώσεις - με μειωμένη σύνταξη πριν το 2013. Αφού για κάθε χρόνο «πρόωρης» συνταξιοδότησης θα επιβαρύνονται με μείωση 6% στη σύνταξή τους.

Στην «καρμανιόλα» η μητρότητα

Οι μητέρες εργαζόμενες με ανήλικο παιδί είναι η ομάδα εκείνη που δέχεται μια αναίσχυντη και προκλητική επίθεση καθώς:
Καταργείται η δυνατότητα για μειωμένη σύνταξη, δηλαδή σύνταξη επί «ποινή», σε όλες τις μανάδες με ανήλικο παιδί κατά το 50ό έτος της ηλικίας τους και με 5.500 ένσημα. Για τις ασφαλισμένες στο ΙΚΑ, η δυνατότητα συνταξιοδότησης με ανήλικο παιδί υπάρχει μόνο στο 55ο έτος, που σημαίνει ότι η μητέρα δεν πρέπει να έχει τεκνοποιήσει πριν το 38ο έτος της! Και πάντα μιλάμε για μια ελάχιστη σύνταξη αφού υπολογίζεται στα συγκεκριμένα χρόνια εργασίας.
Για τις ασφαλισμένες με ανήλικο σε Ταμεία Αυτοαπασχολούμενων, Ειδικά Ταμεία και σε Ταμεία Τύπου αυξάνεται το όριο ηλικίας από το 50ό στο 55ο έτος.
Για τις μετά το 1993 ασφαλισμένες μητέρες οι οποίες έχουν 3-5 παιδιά το κατώτερο όριο και σε αυτές καθορίζεται στο 55ο έτος.
Αναλυτικά, για τις μητέρες με ανήλικα, επέρχονται οι εξής ανατροπές:
Για το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ, οι μητέρες με ανήλικο οι οποίες είχαν τη δυνατότητα να συνταξιοδοτούνται με μειωμένη σύνταξη στο 50ό έτος της ηλικίας τους με 5.500 ημέρες ασφάλισης, χάνουν αυτή τη δυνατότητα. Από το 2010 προστίθεται ένα επιπλέον έτος για κάθε χρόνο και μέχρι τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας τους.
Στα Ειδικά Ταμεία μισθωτών, ενώ είχαν δυνατότητα συνταξιοδότησης με 25 έτη ασφάλισης (7.500 ένσημα) στο 50ό έτος, αυξάνεται σταδιακά μέχρι το 55ο έτος. Η αύξηση αρχίζει το 2013 με την προσθήκη ενός χρόνου για κάθε έτος.
Στο ΤΣΠΕΑΘ (δημοσιογράφων) αντί για 15 χρόνια ασφάλισης και το 50ό έτος ηλικίας επιβάλλεται αύξηση του συντάξιμου χρόνου στα 20 χρόνια. Η αύξηση γίνεται από το 2013. Ταυτόχρονα, επέρχεται αύξηση (διπλή δηλαδή) και στο όριο ηλικίας, αφού πρέπει να συμπληρώνεται το 55ο έτος.
Στο ΤΣΕΥΠ Αθήνας από τα 20 έτη ασφάλισης και το 50ό έτος, το όριο ηλικίας αυξάνεται στο 55ο έτος (από το 2013), που αποτελεί και το γενικό όριο πλέον όλων των Ταμείων του κλάδου. Το ίδιο θεσπίζεται και για το ΤΣΕΥΠ Θεσσαλονίκης.
Για το ΤΑΙΣΥΤ παραμένει το ισχύον καθεστώς (20 έτη ασφάλισης και 55ο έτος).
Για το ΤΑΤΤΑ καταργείται το δικαίωμα στη μειωμένη σύνταξη στο 50ό έτος της ηλικίας με 5.500 ημέρες ασφάλισης, με την προσθήκη ενός έτους από το 2010 και μέχρι το 55ο. Ταυτόχρονα, αυξάνεται ο συντάξιμος χρόνος κατά 150 ημέρες ασφάλισης και μέχρι τη συμπλήρωση 6.000 ημερών ασφάλισης.
Στα Ταμεία αυτοαπασχολούμενων και ειδικότερα στο Ταμείο Νομικών και ΤΑΝΠΥ, που οι μητέρες με ανήλικο μπορούν να συνταξιοδοτηθούν στο 50ό έτος επέρχεται σταδιακή αύξηση στο 55ο έτος με την προσθήκη ενός έτους από το 2013.
Στα Ειδικά Ταμεία Μισθωτών για τις τρίτεκνες μητέρες, από τα 20 έτη ασφάλισης χωρίς όριο ηλικίας επιβάλλεται παράλληλα και όριο, το 50ό έτος, από το 2013, αλλά ανεξάρτητα από την ανηλικότητα των παιδιών, ενώ το δικαίωμα αυτό το διατηρούν και οι πατέρες χήροι ή διαζευγμένοι εφόσον έχουν την επιμέλεια των ανήλικων ή ανίκανων παιδιών.
Μετά απ' αυτά, η αύξηση κατά 6 μήνες της άδειας μητρότητας και η αύξηση κατά ένα έτος του πλασματικού χρόνου για τις εργαζόμενες μητέρες, μόνο πρόκληση και κοροϊδία μπορούν να χαρακτηριστούν.
Συμπερασματικά για τις μητέρες με ανήλικα και με τρία τουλάχιστον τέκνα διαμορφώνονται οι εξής συνθήκες:
α) Καμία μητέρα με ανήλικο παιδί δε θα δικαιούται μειωμένη σύνταξη, και β) Θα λαμβάνουν τη σύνταξη που τους αναλογεί με 5.500 ένσημα στο 55ο έτος της ηλικίας τους στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και με 6.000 ημέρες εργασίας στο ίδιο έτος οι ασφαλισμένες στα Ταμεία Τύπου, οι ασφαλισμένες μετά το 1993, ενώ με 7.500 ημέρες εργασίας οι ασφαλισμένες στα Ειδικά Ταμεία. Τέλος γ) Οι γονείς τριών τουλάχιστον παιδιών θα λαμβάνουν σύνταξη υπό την προϋπόθεση των 6.000 ενσήμων οι μεν ασφαλισμένοι στα Ειδικά Ταμεία στο 50ό έτος, οι δε «νέοι» ασφαλισμένοι στο 55ο έτος.

ΤΟ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 19 ΜΑΡΤΗ

Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ χαιρετίζει τους χιλιάδες εργαζόμενους και εργαζόμενες, τη νεολαία, τις γυναίκες, τους άνεργους που συμμετείχαν στην απεργία στις 19 Μάρτη και στις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Χαιρετίζει όλους εκείνους που από τα χαράματα έδωσαν τη μάχη στις απεργιακές φρουρές για να σπάσει η τρομοκρατία της εργοδοσίας και των δυνάμεων καταστολής.

Οι εργαζόμενοι σε όλη τη χώρα έστειλαν μαζικό, ταξικό, αποφασιστικό μήνυμα δίνοντας σκληρή μάχη ενάντια στο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, του κεφαλαίου. Απαίτησαν την απόσυρση του νομοσχεδίου της κυβέρνησης της Ν.Δ.. την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων Σιούφα, Ρέππα Διεκδίκησαν την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Η συμμετοχή στην απεργία αλλά και στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ ήταν μεγαλύτερη από προηγούμενα και απέδειξε την εμπιστοσύνη της εργατικής τάξης στο ΠΑΜΕ. Απέδειξε ότι η καθημερινή δράση του στους χώρους δουλειάς, η παρέμβαση του, το πλαίσιο του, η γραμμή πάλης μπορούν και συσπειρώνουν καθημερινά όλο και περισσότερους εργαζόμενους, δίνουν απάντηση στην αντιλαϊκή πολιτική, στην εργοδοσία και τους πολιτικούς της εκπροσώπους. Δεν βρίσκουν έδαφος οι λογικές και οι συκοφαντίες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, τα περί διάσπασης που εξαπολύουν ενάντια στο ΠΑΜΕ. Οι εργαζόμενοι έχουν αποκτήσει εμπειρία και γνωρίζουν ότι καμιά εμπιστοσύνη δεν πρέπει να έχουν σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, γιατί αυτοί καθορίζουν τη στάση τους στη λογική της αντοχής της οικονομίας και με βάσει τη πολιτική των κομμάτων του δικομματισμού και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η μάχη κατά της αντιλαϊκής πολιτικής δεν τελείωσε. Συνεχίζεται. Η κλιμάκωση του αγώνα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων είναι ανάγκη για να μην περάσει ο αντιασφαλιστικός νόμος στην συνείδηση της εργατικής τάξης για να ανατραπεί στην πράξη. Για να οργανωθεί η πάλη για τις συλλογικές συμβάσεις, ενάντια στο σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα να οργανώσουν την συνέχιση της πάλης, την κλιμάκωση της. Να δουλέψουν για την οργάνωση της τάξης των καταπιεσμένων, των εργατών, των εργαζομένων σ΄ όλους τους κλάδους στα σωματεία, για την μαζικοποίησή τους. Να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των ταξικών δυνάμεων του ΠΑΜΕ στα συνδικάτα, με χτύπημα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, του συμβιβασμού και της υποταγής. Να χτυπηθούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, της ανταγωνιστικότητας, της «ισχυρής οικονομίας» και του ευρωμονόδρομου.


Η Εκτελεστική Γραμματεία


20/3/2008

ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΕΣ

από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"
Τσεκούρι για εκατοντάδες χιλιάδες ασφαλισμένους σημαίνει η διάταξη του σχεδίου νόμου που μειώνει το ποσοστό της επικουρικής σύνταξης στο 20%. Η μείωση μάλιστα σε ορισμένα επικουρικά ταμεία ανέρχεται στο 70% (ΤΕΥΑΦΕ - φαρμακοϋπάλληλοι), ποσοστό που οδηγεί σε μείωση της σύνταξης σε 540 ευρώ! Σύμφωνα με επεξεργασία της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στους Ασφαλιστικούς Οργανισμούς (ΠΟΠΟΚΠ), η επιβολή του πλαφόν από το 2013 στις επικουρικές συντάξεις θα οδηγήσει σε μειώσεις που ξεκινούν από το 20% της επικουρικής σύνταξης και φτάνουν στο 69,2 στο παράδειγμα που προαναφέραμε (Αναλυτικά βλέπε Πίνακα).
Ο πίνακας αν και ενδεικτικός, είναι αποκαλυπτικός για το ισχυρό χτύπημα που δίνει η κυβέρνηση στις επικουρικές συντάξεις. Μάλιστα, αν συνδυαστεί με τη μείωση των κύριων συντάξεων που επέρχεται παράλληλα εξαιτίας της εφαρμογής του νόμου Ρέππα, στις πρώην ΔΕΚΟ και σε τράπεζες (το 2017 οι κύριες συντάξεις τους θα υπολογίζονται στο 70% του συντάξιμου μισθού και στην πενταετία αντί της διετίας) η επίθεση θα έχει καταλυτικές συνέπειες. Αποδεικνύεται έτσι και η κοινή ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Η επιβολή του πλαφόν με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, σε συνδυασμό με το νόμο Σιούφα για τους μετά το 1993 ασφαλισμένους - που έτσι και αλλιώς έχει επιβληθεί πλαφόν 20% - οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πάνω από 2 εκατομμύρια εργαζόμενοι «θα πληρώσουν τη νύφη».
Σε δυσχερή θέση θα βρεθούν οι εργαζόμενοι ασφαλισμένοι του ΕΤΕΑΜ, στο επικουρικό του ΙΚΑ, όπως και οι υπάλληλοι εμπορικών καταστημάτων (επικουρικό το ΤΕΑΥΕΚ) των οποίων τα Ταμεία είναι τα πιο πολυπληθή. Στο ΕΤΕΑΜ είναι σήμερα ασφαλισμένοι 1,7 εκατομμύρια εργαζόμενοι και στο ΤΕΑΥΕΚ περίπου 200 χιλιάδες. Πρέπει να σημειωθεί μάλιστα ότι ειδικά αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν και τις χαμηλότερες συντάξεις στην κύρια ασφάλιση. Η μέση κύρια σύνταξη στο ΙΚΑ είναι 550 ευρώ. Και όμως σ' αυτούς τους εργαζόμενους με την εφαρμογή της διάταξης θα μειωθεί η επικουρική σύνταξη κατά 140 ευρώ ενώ στο ΤΕΑΥΕΚ κατά 205 ευρώ!

Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ! ΝΑ ΦΤΑΣΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ!!!

ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1891
ΠΛ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 10 – ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 210 3236287 – 210 3232463 FAX. 210 3221089
http://emporoipalliloi.blogspot.com
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ – ΘΗΣΕΩΣ 156 – 1ος όροφος – ΤΗΛ. 210 9588825




Αθήνα 11/3/2008

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΕΤΑΡΤΗ 12 ΜΑΡΤΗ 12.00-3.00μ.μ.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 12.30μ.μ. ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΠΕΜΠΤΗ 13 ΜΑΡΤΗ ΩΡΑ 6.00μ.μ.
ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΡΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30π.μ. ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ

Συνάδελφοι, νέοι και νέες, εργαζόμενες γυναίκες
Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα που εκφράζεται με την επέμβαση στα Βαλκάνια και τη δημιουργία του προτεκτοράτου στο Κόσσοβο, που βάζει σε νέες περιπέτειες τους λαούς της περιοχής, συνδυάζεται με την επίθεση του κεφαλαίου κατά των εργατικών δικαιωμάτων, συνδυάζεται με την κατάθεση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου που θα γίνει αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση της ΝΔ.
Τα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης θα συμπληρώσουν τους αντιασφαλιστικούς νόμους Σιούφα (ΝΔ) και Ρέππα (ΠΑΣΟΚ).

Το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο προβλέπει :
· Αύξηση των ορίων ηλικίας για χιλιάδες εργαζόμενους.
· Αύξηση του ορίου ηλικίας στα 68 χρόνια με το πρόσχημα της προαιρετικότητας, οδηγώντας τους εργαζόμενους σε δουλειά μέχρι τα βαθειά γηρατειά με άθλιες εργασιακές σχέσεις, με τον εκβιασμό των άθλιων συντάξεων.
· Αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 55 χρόνια στα 57 χρόνια για πλήρη σύνταξη και από τα 53 στα 55 χρόνια για μειωμένη για τους εργαζόμενους που έχουν 10500 ένσημα εκ των οποίων τα 7500 είναι βαρέα ανθυγιεινά (ΒΑΕ), ετοιμάζοντας την τελική επίθεση για τον αποχαρακτηρισμό των ΒΑΕ και την κατάργηση του θεσμού.
· Αύξηση του ορίου ηλικίας και κατάργηση του δικαιώματος της πρόωρης μειωμένης σύνταξης στα 50 χρόνια για τις μητέρες με ανήλικα παιδιά.
· Κατάργηση της συνταξιοδότησης ανεξαρτήτως ηλικίας με 37 χρόνια ασφάλισης και καθορισμό ορίου ηλικίας τα 58 χρόνια.
· Διπλασιασμό του αριθμού των ενσήμων από 50 στα 100 που απαιτούνται για το δικαίωμα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
· Ενοποίηση των Ταμείων με σκοπό την κατάργηση και την προς τα κάτω εξίσωση δικαιωμάτων.
· Μείωση των συντάξεων, μείωση των Επικουρικών συντάξεων που δεν θα ξεπερνούν το 20% του συνταξιοδοτικού μισθού.

Συνάδελφοι, νέοι και νέες, εργαζόμενες γυναίκες
Το Ταμείο Αλληλεγγύης που διαφημίζει η κυβέρνηση στοχεύει να μεταφέρει τις ευθύνες των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων στους ίδιους τους εργαζόμενους, μέσω του ΦΠΑ, των ιδιωτικοποιήσεων και της παρακράτησης του 10% του ¨κοινωνικού πόρου¨ μιας σειράς ασφαλιστικών Ταμείων.
Οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ καταλήστευσαν τα αποθεματικά των Ταμείων. Αυτοί έριξαν τα χρήματα των εργαζομένων στο χρηματιστήριο και στον τζόγο των Τραπεζών. Αυτοί ευθύνονται για την εισφοροδιαφυγή και την κλοπή των εισφορών των εργαζομένων. Αυτοί ευθύνονται για την ανεργία, τη μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, τα προγράμματα stage της ανασφάλιστης εργασίας.
Συνένοχος στην πολιτική τους είναι και ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ που συμφώνησε και συνυπέγραψε για το ωρομίσθιο, για τη μερική απασχόληση, για τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, για την απελευθέρωση του ωραρίου που συνδέεται με την απελευθέρωση της εργασιακής σχέσης και που όλα αυτά συνδέονται άμεσα με το ασφαλιστικό μας.
Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ συνεργάζεται και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, και σε συνδικαλιστικό επίπεδο με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για την εφαρμογή των αντεργατικών αντιλαϊκών πολιτικών.

Συνάδελφοι, νέοι και νέες, εργαζόμενες γυναίκες
Να ξεσηκωθούμε ενάντια στα αντιασφαλιστικά μέτρα, να προετοιμαζόμαστε για νέες απεργιακές κινητοποιήσεις, μαζί με το ΠΑΜΕ γιατί οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ, του ΕΚΑ, της ΟΙΥΕ υπερασπίζονται τα συμφέροντα του κεφαλαίου και της μεγαλοεργοδοσίας, υποστηρίζουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων, υποστηρίζουν τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, στηρίζουν το Νόμο Ρέππα που αυξάνει τα όρια ηλικίας και μειώνει τις συντάξεις.

Παλεύουμε για :
· Κατάργηση των αντιασφαλιστικών Νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, Σιούφα- Ρέππα. Υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους.
· Αποκλειστικά δημόσια –δωρεάν Υγεία, Πρόνοια. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων για τον κλάδο Υγείας.
· Κατάργηση ωρομισθίου μερικής απασχόλησης, πλήρη σταθερή για όλους, 35ωρο-7ωρο-5θήμερο.
· Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακής αργίας.
· Βασικό μισθό 1400 ευρώ, κατώτερη σύνταξη 1120 ευρώ.
· Σύνταξη στα 55 για της γυναίκες στα 60 για τους άντρες.
· Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ή 9000 μέρες εργασίας.
· Προστασία της μητρότητας και της υγείας όλων των γυναικών στην αναπαραγωγική ηλικία.
· Νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα για τους μετανάστες και τις μετανάστριες.

ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 13 ΜΑΡΤΗ ΩΡΑ 6.00Μ.Μ. ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΜΑΡΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30Π.Μ. ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ


ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

απόσπασμα από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"

«Χρήσιμος» μετανάστης ο ... δούλος μετανάστης!
Την ενσωμάτωση και την ελεγχόμενη μετανάστευση για τη μεγαλύτερη κερδοφορία των επιχειρήσεων συνιστά ΜΚΟ, που συγκροτείται από «προσωπικότητες» του παγκόσμιου πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Παπανδρέου
Οι μετανάστες αν «αξιοποιηθούν» σχεδιασμένα και με έλεγχο, για να αποφευχθούν οι κοινωνικές εντάσεις, θα αποδειχτούν πολύ «χρήσιμοι» στις επιχειρήσεις!
Αυτή είναι με δυο λόγια η ουσία της γνωμοδότησης της φερόμενης ως Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «The Transatlantic Task Force on Immigration and Integration» (ας το μεταφράσουμε ως «Υπερατλαντική Τακτική Δύναμη για τη Μετανάστευση και την Ενσωμάτωση»). Γνωμοδότηση που απευθύνεται προς τις κυβερνήσεις του αναπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου και την ΕΕ, από μια ΜΚΟ που αποτελείται από προσωπικότητες, οι οποίες έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό με διάφορα αξιώματα.
Τι προτείνεται από αυτήν τη ΜΚΟ; Πώς αντιμετωπίζουν το ανθρώπινο δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων που ωθούνται στη μετανάστευση; Ιδού: Η μετανάστευση να έρθει «στα μέτρα» των πολυεθνικών. Να χρησιμοποιηθεί, ώστε να γίνει η αγορά εργασίας πιο ...ευέλικτη. Να ενισχυθεί η αστυνόμευση και η παρακολούθηση. Εκτιμάται ακόμα ότι η λεγόμενη «προσωρινή μετανάστευση» έχει πολλά να προσφέρει στο κεφάλαιο, με μικρό κόστος. Μέσα σε όλα τ' άλλα, οι μετανάστες θα πρέπει να δείχνουν πειθήνια συμπεριφορά, αν θέλουν να περάσουν τα διάφορα «επίπεδα» για την απόκτηση βίζας και κάρτας παραμονής...
«Η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη μετανάστευση», υπογραμμίζεται στην ιστοσελίδα της Οργάνωσης. Προειδοποιεί πως αν απουσιάζει η αποτελεσματική ενσωμάτωση των μεταναστών θα δημιουργηθούν πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα, κοινωνικές συγκρούσεις και θα απειληθεί η ασφάλεια. Οι αναταράξεις στη Γαλλία πρόπερσι, οι τρομοκρατικές απειλές στη Μεγάλη Βρετανία και η ανισότητα που διέπει το εκπαιδευτικό σύστημα και την αγορά εργασίας είναι ανησυχητικά σημάδια και χρειάζεται η συνεργασία όλων των κυβερνήσεων...
Οι «προσωπικότητες» της Οργάνωσης
Αποκαλυπτικό είναι και το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που φέρονται - στην ιστοσελίδα της Οργάνωσης - ως επικεφαλής της Οργάνωσης έχουν υπηρετήσει και υπηρετούν το διεθνή ιμπεριαλισμό από διάφορα «πόστα». Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής στις ΗΠΑ (έχει διατελέσει και διευθυντής για αντίστοιχα θέματα στο υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ) και ο Βέρνερ Βάιντενφελντ, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του γερμανικού ινστιτούτου «Bertelsmann Stiftung» από κοινού «συγκάλεσαν» την «Transatlantic Task Force on Immigration and Integration», προκειμένου να «προάγει προνοητικές μεταναστευτικές πολιτικές». Απευθύνει τις συστάσεις της στις υπηρεσίες της ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και Καναδά, και αλλού.
Ως ιδρυτικά μέλη εμφανίζονται στην ιστοσελίδα, μεταξύ άλλων, ο πρώην κοινοτικός Επίτροπος για θέματα Εσωτερικών και Δικαιοσύνης Αντόνιο Βιτορίνο, ο πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας «Ρενό» Λουίς Σβάιτσερ, η πρώην Α' αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ανα Παλάθιο, αλλά και ο «δικός» μας Γιώργος Παπανδρέου ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του ΠΑΣΟΚ. Αλλα ιδρυτικά μέλη είναι ο πρώην Πρόεδρος της Πολωνίας, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας, ο πρώην εκδότης του «Ικόνομιστ» και άλλα ανώτατα κυβερνητικά στελέχη της Μ. Βρετανίας και του Καναδά.
Η σχέση τους με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις τράπεζες μάλλον δεν πρέπει να εκπλήσσει. Ως ένας από τους πέντε βασικούς σπόνσορες της «Transatlantic Task Force» παρουσιάζεται και το «Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος».
Στην ιστοσελίδα της «Task Force» και στον τομέα των εκδόσεων (www.migrationinformation.org/ transatlantic/ publications.cfm) φιγουράρουν δημοσιεύσεις, όπως μια τιτλοφορούμενη ως «Η ευρωπαϊκή μετανάστευση και η αγορά εργασίας», όπου ο εισηγητής παρουσιάζοντας βασικές θέσεις και άξονες της Οργάνωσης, υποστηρίζει ότι «η απασχόληση στην ΕΕ έχει λίγα να κάνει με τη μετανάστευση. Περισσότερο σχετίζεται με παράγοντες όπως η υπερβολική ρύθμιση, η ακινησία των εργατών της ΕΕ, εξαιτίας του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και άλλων πολιτικών, και των συμφωνιών μεταξύ των συνδέσμων των εργοδοτών και των συνδικάτων των εργαζομένων που ρυθμίζουν τους μισθούς»!
Προσθέτει ότι «οι μετανάστες και οι πολίτες εκτός ΕΕ προσθέτουν την απαιτούμενη ευελιξία στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας και προωθούν την οικονομική ανάπτυξη». Προτείνει, αντί οι αρμόδιοι να εμμένουν σε μια πολιτική «κλειστών θυρών» απέναντι στους μετανάστες, να προωθήσουν «μεταρρυθμίσεις» στην αγορά εργασίας και την κοινωνική ασφάλιση.
Ενταση των μέτρων παρακολούθησης
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η παρουσιαζόμενη ως «πρώτη έκθεση» της «Τακτικής Δύναμης», με θέμα «Η εποχή της κινητικότητας: Πώς να πάρουμε περισσότερα από τη Μετανάστευση στον 21ο αιώνα». Από το κείμενο δε λείπει και η αναφορά στην «απειλή της τρομοκρατίας», που «ενισχύεται από τη μαζική μετανάστευση». Το πολιτικό ζήτημα, που προκύπτει, σύμφωνα με την έκθεση, είναι πώς θα προστατευτεί κάποιος ή μια χώρα από την απειλή της τρομοκρατίας που είναι υπαρκτή. Η ...λύση που προτείνεται είναι οι μυστικές υπηρεσίες και η αστυνομία να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της «προστασίας», και να βαθύνει η διεθνής συνεργασία.
Τα παραδείγματα για το πώς χρησιμοποιείται η λεγόμενη απειλή της τρομοκρατίας, προκειμένου να παρακολουθείται ο λαϊκός παράγοντας και να αναστέλλεται η οργανωμένη πάλη του είναι πολλά. Οπως πολλές είναι και οι περιπτώσεις που στο όνομα της «ασφάλειας» καταπατούνται πολιτικά και στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα, όπως η περίπτωση των απαγωγών των 28 Πακιστανών μεταναστών.
«Χείρα βοηθείας» από τις ΜΚΟ
Ξεκαθαρίζεται ρητά ότι για να αναπτυχθεί και να διαχειριστεί το νέο διεθνές σύστημα κινητικότητας, απαιτούνται νέα πολιτικά «εργαλεία».
Εξέχουσα αναφορά γίνεται στους μη κυβερνητικούς οργανισμούς και στη λεγόμενη «Κοινωνία των Πολιτών» (ΚτΠ). Συγκεκριμένα, αναφέρει πως οι κοινωνικοί εταίροι και η διευρυμένη ΚτΠ πρέπει να γίνουν κι αυτοί αρχιτέκτονες του νέου συστήματος, αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος το σύστημα αυτό να είναι ασταθές. Γίνεται φανερός ο σπουδαίος ρόλος που αποδίδεται στις ΜΚΟ στην κατεύθυνση αυτή, παρά τους «ανθρωπιστικούς» σκοπούς που αυτές συχνά επαγγέλλονται.
«Το να εργάζεται κανείς ενάντια στην αγορά είναι συχνά σαν να εξασκείται στη ματαιότητα. Οταν δεν υπάρχουν τα οφέλη της στενής συνεργασίας με την ΚτΠ, η διακυβέρνηση περίπλοκων ζητημάτων γίνεται πιο σκληρή», λέει χαρακτηριστικά. Ετσι, λέει, οι δύο πλευρές (ΚτΠ και η αγορά) θα μοιράζονται την ευθύνη για το τι θα πετύχει, αντί να κατηγορούν η μια την άλλη για ό,τι πηγαίνει στραβά.
Η φωνή του κεφαλαίου
Στην έκθεση με θέμα «Η εποχή της κινητικότητας: Πώς να πάρουμε περισσότερα από τη Μετανάστευση στον 21ο αιώνα», μεταξύ άλλων ζητείται:
1. Να υιοθετηθούν μέτρα που να ευνοούν τη διαχείριση μιας «οργανωμένης, έξυπνης, ευέλικτα ρυθμιζόμενης ροής και αποθέματος νόμιμων μεταναστών».
2. Δεδομένου του δημογραφικού προβλήματος στην Ευρώπη και του ότι η ζήτηση για νέους εργαζόμενους διαφόρων προσόντων και ικανοτήτων ολοένα αυξάνεται, να εφαρμοστεί ένα «νέο σύστημα», που σε όσους εργαζόμενους «παίζουν με τους κανόνες», θα θέτει «σκληρές, αλλά λογικές, καθαρές και δίκαιες απαιτήσεις» για την είσοδο, την εργασία και την παραμονή τους.
3. Να υπάρχουν διάφορα «επίπεδα» νομιμοποίησης και παροχής βίζας. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, οι ξένοι εργάτες θα πρέπει να επιδείξουν: Την ικανότητά τους να προσαρμόζονται στην αγορά εργασίας και να παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες. Τις ικανότητές τους, διάθεση να επανακαταρτίζονται, αλλά και δέσμευση να ανταποκριθούν σε άλλες «λογικές απαιτήσεις»! Γίνεται αντιληπτό τι «τύχη» θα έχει ένας μετανάστης που ενδεχομένως θα συμμετάσχει σε μια κινητοποίηση, ή - πολύ περισσότερο - σε μια απεργία.
4. Το «νέο σύστημα για τη μετανάστευση» θα πρέπει να πειραματίζεται με διάφορους τύπους βίζας. Δηλαδή, οι μετανάστες, ανάλογα με τις «επιδόσεις» τους, θα περνούν ή όχι στην επόμενη... πίστα.
5. Η μετανάστευση μαζί με τις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, να αξιοποιηθεί για τις ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται στην αγορά εργασίας, για τις μεταρρυθμίσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση και το Σύστημα Υγείας, για τη δημιουργία ανταγωνιστικών οικονομιών. Πιο αποφασιστική «αξιοποίηση» των μεταναστών, ως ένα από τα πιο εξαθλιωμένα τμήματα της εργατικής τάξης, προκειμένου να περάσει η αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων που θα κάνει πιο ανταγωνιστικές τις επιχειρήσεις.
Σε όλο το κείμενο, δεν κρύβεται ούτε καν προσχηματικά, ότι οι μετανάστες αντιμετωπίζονται μόνο ως ένα ακόμα μέσο κερδοφορίας. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: Περισσότερες πολυεθνικές εταιρείες θα επιδιώκουν να μετακινήσουν το προσωπικό τους έξω από τα σύνορα, με απόλυτα προβλέψιμους όρους και την ελάχιστη δυνατή ζημιά. Περισσότερες βιομηχανίες θα ζητήσουν να έχουν πρόσβαση στο παγκόσμιο εργατικό δυναμικό κάτω από συγκεκριμένους κανόνες και «συμφέρουσες» συνθήκες.
Ετσι, η επιτυχία του νέου συστήματος μετανάστευσης υπόσχεται πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Η αποτυχία, από την άλλη, περιέχει τον κίνδυνο της κοινωνικής αναταραχής και της πολιτικής αστάθειας. Επισημαίνεται ακόμα πως μια «εναλλακτική μεταναστευτική προοπτική», δηλαδή μεγάλες μάζες προσωρινών μεταναστών εργατών, θα είναι πολύ δημοφιλής για πολλές αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες.
Μαθήματα ελληνικής γλώσσας στα θρανία του ΠΑΜΕ
Ενα διαφορετικό σχολείο λειτουργεί από το Γενάρη, εμπλουτίζοντας τη δράση των ταξικών δυνάμεων για τη βελτίωση της ζωής των μεταναστών και των προσφύγων
Μιλά για τα μαθήματα και τα μάτια της «λάμπουν». Η 53χρονη Τατιάνα από την Ουκρανία εξηγεί γιατί θεωρεί απαραίτητο να μάθει να μιλά σωστά ελληνικά: «Μεγαλώνω παιδιά. Είμαι μαζί τους από όταν γεννήθηκαν, πρέπει να μπορώ να μιλάω καλά...». Εξηγεί πόσο χάρηκε όταν αρχίζοντας να καταλαβαίνει τι της έλεγε μια από τις μικρές που φυλάει, συνειδητοποίησε ότι το κορίτσι τη θεωρούσε «θεία» της και όχι απλά μια οποιαδήποτε γυναίκα που μένει στο σπίτι μαζί της.
Για κάθε άνθρωπο που αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του και φτάνει σε μια άγνωστη χώρα αναζητώντας μεροκάματο, ο κλοιός της ανασφάλειας σφίγγει γύρω του ασφυκτικά, λόγω της ανεργίας, της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας, της δουλιάς χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, ακόμα και χωρίς ασφάλιση. Αλλά και λόγω της συσσωρευμένης σωματικής και ψυχολογικής κόπωσης, της μοναξιάς, της οικονομικής αδυναμίας να πάει ακόμα και για έναν καφέ.
Αντιπαλεύοντας μαζί με τους μετανάστες αυτή την οξυμένη επίθεση, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο αναπτύσσει πλούσια δράση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους με στόχο, όχι απλά να εκφράσει την έμπρακτη συμπαράστασή του, αλλά και να αναδείξει τους πραγματικούς ενόχους γι' αυτά εντεινόμενα προβλήματα. Στοχεύοντας στην αγωνιστική αφύπνιση των μεταναστών, στην ένταξή τους στα συνδικάτα, στη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας και πάλης ανάμεσα σε εργαζόμενους κάθε εθνικότητας, κάθε γλώσσας, θρησκείας.
Περισσεύει το μεράκι και η όρεξη
Από τον περασμένο Γενάρη, το ΠΑΜΕ διοργανώνει δωρεάν μαθήματα ελληνικής γλώσσας, κάθε Κυριακή πρωί. Αφ' ενός, κατανοώντας ότι οι δυσκολίες στην επικοινωνία αποτελούν ένα βασικό πρόβλημα για τους εργαζόμενους που έρχονται στην Ελλάδα από άλλες χώρες και, αφ' ετέρου, αναδεικνύοντας γιατί και πώς οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μπορούν και πρέπει να παρεμβαίνουν σε διάφορους τομείς της ζωής του εργάτη και της οικογένειάς του.
Ο «Ρ» συνάντησε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες «μαθητές», την περασμένη Κυριακή, λίγο πριν ξεκινήσουν το μάθημα.
Μιλώντας για την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, η Τατιάνα σημειώνει ότι από το 1999 που είναι στην Ελλάδα δεν της δόθηκε άλλη ευκαιρία να μάθει τη γλώσσα. «Δουλεύω μέσα σε σπίτι 6 μέρες, μόνο την Κυριακή έχω ρεπό». Ο Παύλος, μετανάστης κι αυτός από την Ουκρανία, συμπληρώνει: «Είναι πολύ σημαντικό ότι τα μαθήματα είναι δωρεάν. Γι' αυτό μπορούμε να παρακολουθούμε».
Στο ερώτημα, αν τους πειράζει που πρέπει να «ξοδέψουν» το λιγοστό ελεύθερό τους χρόνο, ο 40χρονος Μουσταφά, από το Μπανγκλαντές, σπεύδει να απαντήσει: «Οχι, καθόλου. Χρειάζεται να μάθουμε».
Εχουμε όλοι τα ίδια προβλήματα
Η στήριξη που προσφέρει το ΠΑΜΕ στους μετανάστες μέσα και από αυτή την πρωτοβουλία, έχει ξεχωριστή σημασία. Οι συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στις χώρες από όπου φεύγουν, αλλά και όπου καταφεύγουν οι μετανάστες, πολλαπλασιάζει τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν.
Η Τατιάνα έφυγε από την πατρίδα της όταν, στο εργοστάσιο ιματισμού όπου δούλευε, η παραγωγή μειώθηκε κατακόρυφα: «Πριν ήταν εκεί 4.000 εργαζόμενοι, μετά έμειναν 600». Ο γιος της, που σήμερα είναι 25 χρονών, ζει με τη γιαγιά του στην πατρίδα της. Εχει να συναντήσει τη μητέρα του εννιά ολόκληρα χρόνια.
Ο Μουσταφά δεν μπορεί να βρει σταθερή δουλειά. Δουλεύει περιστασιακά, σε μια βιοτεχνία κλωστοϋφαντουργίας. Το μεροκάματο είναι 3,5 ευρώ την ώρα. Κι η δουλιά φτάνει μέχρι και τις 10 ώρες τη μέρα. «Κάποιοι είναι με ασφάλιση, κάποιοι χωρίς...». Η ανεργία είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα, λένε οι μετανάστες. Ο Παύλος σήμερα δεν έχει δουλειά. Η Ελβίρα, από τη Ρωσία, δουλεύει σε συνεργείο καθαρισμού. Δουλεύει «3 ώρες τη μια μέρα, 6 την άλλη, 5 την άλλη» και παίρνει 300 ευρώ το μήνα. «Ψάχνω και γι' άλλη δουλιά, δε φτάνουν τα λεφτά» τονίζει.
Η καθημερινή αναμέτρηση με τα προβλήματα πείθει για την αναγκαιότητα να δυναμώσει η κοινή πάλη όλων των εργαζομένων, να δίνει ενωμένη η εργατική τάξη από καλύτερη θέση τη μάχη ενάντια στους εκμεταλλευτές της. «Εχουμε τα ίδια προβλήματα με τους Ελληνες εργαζόμενους. Δεν έχει σημασία από πού είμαστε. Δεν έχει σημασία που αυτός είναι από το Πακιστάν, αυτή από τη Ρωσία. Ολοι δουλειά θέλουμε. Το ίδιο είμαστε...». «Και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας» τονίζουν.
Σύντομα, ο χώρος γεμίζει. Ανδρες και γυναίκες, διαφόρων ηλικιών, μοιράζονται τις καρέκλες. Πάνω στα «θρανία» ανοίγουν τετράδια, μερικές φωτοτυπίες, ένα λεξικό. Πριν ξεκινήσουν, μοιράζεται σ' όλους ένα χαρτί με τη διεύθυνση του χώρου όπου θα συνεχίζονται τα μαθήματα από την ερχόμενη βδομάδα. Αυτή η αίθουσα αποδείχτηκε γρήγορα πολύ μικρή...
Οσοι μετανάστες ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας που παραδίδει το ΠΑΜΕ, μπορούν να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα: 210.3301.847 - 210.3301.842

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΑΔΕΙΑ

Οι εργαζόμενοι ανεξάρτητα από την ιδιότητά τους (υπάλληλοι, εργάτες κ.λ.π.) ή την ιδιότητα του εργοδότη (Επιχείρηση, οργανισμός, δημόσιο κ.λ.π) δικαιούνται κάθε χρόνο άδεια ανάπαυσης με πλήρεις αποδοχές και επίδομα αδείας.
ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΑΔΕΙΑ;
Η άδεια είναι δικαίωμα όλων των εργαζομένων, αρκεί να έχουν συμπληρώσει δεκάμηνη συνεχή υπηρεσία στον ίδιο εργοδότη. Μετά τη συμπλήρωση του βασικού χρόνου ο εργαζόμενος δικαιούται να παίρνει την άδειά του οποτεδήποτε στη διάρκεια του κάθε επόμενου ημερολογιακού έτους.
ΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ Η ΑΔΕΙΑ;
Ο εργοδότης υποχρεούται να χορηγεί σ' όλο το προσωπικό του άδεια μέχρι τη λήξη του ημερολογιακού έτους. Οι μισές άδειες πρέπει να δίνονται στο διάστημα 1 Μαΐου - 30 Σεπτεμβρίου.
ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΤΜΗΜΑΤΙΚΑ ΑΔΕΙΑ;
Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται να δοθεί τμηματικά η άδεια σε δύο περιόδους. Αυτό μπορεί να γίνει είτε λόγω σοβαρής ή επείγουσες ανάγκης της επιχείρησης ή με αίτηση του εργαζομένου.
ΜΕ ΠΟΙΕΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να εγκριθεί η τμηματική χορήγηση από την αρμόδια Επιθεώρηση Εργασίας. Πάντως το πρώτο τμήμα της άδειας πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον έξι (6) εργάσιμες ημέρες ή δώδεκα (12) εργάσιμες ημέρες, αν πρόκειται για ανήλικο.
Σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου για τη διάρκεια της άδειας και το χρόνο χορήγησης της, αποφασίζει τριμελής Επιτροπή της αρμόδιας Επιθεώρησης Εργασίας, ύστερα από αίτηση των ενδιαφερομένων.
ΠΟΣΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑΣ
Η άδεια χορηγείται κάθε ημερολογιακό έτος. Για τους 10 μήνες απασχόλησης στον ίδιο εργοδότη ο εργαζόμενος δικαιούται 24 εργάσιμες ημέρες. Στις ημέρες αυτές υπολογίζονται και τα Σάββατα.
Συνεπώς εάν, η επιχείρηση λειτουργεί με πενθήμερο, η πρώτη άδεια είναι 20 εργάσιμες ημέρες. Τον δεύτερο χρόνο 25 εργάσιμες ημέρες σε εξαήμερη απασχόληση και 21 εργάσιμες ημέρες σε πενθήμερη απασχόληση. Τον τρίτο χρόνο μέχρι και δέκα χρόνια υπηρεσίας 26 εργάσιμες ημέρες σε επιχειρήσεις με εξαήμερη απασχόληση και 22 εργάσιμες ημέρες σε επιχειρήσεις με πενθήμερη απασχόληση. Από 1-1-2000 εργαζόμενοι που έχουν συμπληρώσει υπηρεσία 10 ετών στον ίδιο εργοδότη ή προϋπηρεσία 12 ετών σε οποιοδήποτε εργοδότη και με οποιαδήποτε σχέση εργασίας δικαιούνται άδεια 30 εργασίμων ημερών αν ο εργαζόμενος εργάζεται εξαήμερο ή 25 εργασίμων ημερών αν ο εργαζόμενος εργάζεται πενθήμερο (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε. ετών 2001-2001).
ΠΙΝΑΚΑΣ ΗΜΕΡΩΝ ΑΔΕΙΑΣ
Δικαιούμενες εργάσιμες ημέρες άδειας όλων των εργαζομένων
A) Επιχειρήσεις που λειτουργούν 6 ημέρες την εβδομάδα
ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΔΕΙΑΣ
ΜΙΣΘΟΣ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ
10 μήνες 24 24/25 μισθού 24
2 χρόνια 25 1 μισθός 25
3 χρόνια - 10 χρόνια 26 1 μισθός 26
10 χρόνια στον ίδιο εργοδότη 30 1 μισθός συν τόσα εικοστά πέμπτα
όσες εργάσιμες ημέρες αδείας
εμπίπτουν στον επόμενο μήνα
12 χρόνια σε διάφορους εργοδότες 30 1 μισθός συν τόσα εικοστά πέμπτα
όσες εργάσιμες ημέρες αδείας
εμπίπτουν στον επόμενο μήνα

B) Επιχειρήσεις με πενθήμερο
ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΗΜΕΡΕΣ ΑΔΕΙΑΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΔΕΙΑΣ
ΜΙΣΘΟΣ ΗΜΕΡΟΜΙΣΘΙΑ
10 μήνες 20 24/25 μισθού 24
2 χρόνια 21 1 μισθός 25
3 - 10 χρόνια 22 1 μισθός 26
10 χρόνια στον ίδιο εργοδότη 25 1 μισθός συν τόσα εικοστά πέμπτα
όσες εργάσιμες ημέρες αδείας
εμπίπτουν στον επόμενο μήνα
12 χρόνια σε διάφορους εργοδότες 25 1 μισθός συν τόσα εικοστά πέμπτα
όσες εργάσιμες ημέρες αδείας
εμπίπτουν στον επόμενο μήνα




ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΔΕΙΑΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ EΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ - ΑΠΟΔΟΧΕΣ
ΜΕ 6ΗΜΕΡΟ ΕΡΓ. ΜΕ 5NΘΗΜΕΡΟ ΕΡΓ.
ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
10 μήνες 1/2 του μισθού 13 1/2 του μισθού 13
2 χρόνια 1/2 του μισθού 13 1/2 του μισθού 13
3 χρόνια 1/2 του μισθού 13 1/2 του μισθού 13
και άνω 1/2 του μισθού 13 1/2 του μισθού 13


ΤΙ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ;
Ο εργαζόμενος δικαιούται στη διάρκεια της άδειάς του τις αποδοχές που θα έπαιρνε αν εργαζόταν κανονικά με πλήρη απασχόληση. Στις αποδοχές αυτές συμπεριλαμβάνονται όλα τα καταβαλλόμενα επιδόματα και οι προσαυξήσεις.
ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΜΑ;
Δικαιούται επίσης επίδομα αδείας, το οποίο είναι ίσο με τις αποδοχές των ημερών αδείας, με ανώτατο όριο το μισθό ενός 15νθήμερου για τους αμειβόμενους με μισθό ή 13 ημερομισθίων για τους αμειβόμενους με ημερομίσθιο.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΥΤΕΣ;
Ναι. Ο εργοδότης υποχρεούται να προκαταβάλλει, τις αποδοχές και το επίδομα αδείας στον εργαζόμενο στην αρχή της άδειας.
ΠΟΤΕ ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΔΕΙΑΣ;
Αν από υπαιτιότητα του εργοδότη δεν χορηγηθεί η άδεια μέχρι το τέλος του ημερολογιακού έτους, ο εργαζόμενος δικαιούται τις αποδοχές άδειας αυξημένες στο 100% (διπλάσιο). Δεν διπλασιάζεται όμως το επίδομα άδειας.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΑΠΟΛΥΣΗΣ
Ο εργοδότης απαγορεύεται να απολύσει τον εργαζόμενο κατά τη διάρκεια της άδειάς του.
ΔΙΚΑΙΟΥΤΑΙ ΑΔΕΙΑ Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΟΤΑΝ ΛΗΞΕΙ Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ;
Εάν λήξει η σύμβαση εργασίας με οποιονδήποτε τρόπο (απόλυση, παραίτηση, θάνατος εργαζόμενου, λήξη ορισμένου χρόνου), ο εργαζόμενος δικαιούται αποζημίωση άδειας και επίδομα άδειας, εφόσον δεν πρόλαβε να πάρει την άδεια του έτους.
Αν δεν έχει συμπληρώσει δεκάμηνη υπηρεσία, δικαιούται διπλάσιο αριθμό ημερομισθίων από τον αριθμό μηνών απασχόλησης (π.χ. για 5 μήνες απασχόληση η αποζημίωση είναι 10 ημερομίσθια ή 10/25 του μισθού).
Αν έχει συμπληρώσει χρόνο, η αποζημίωση είναι ίση με τις αποδοχές ολόκληρης της άδειάς του.
Πιο συγκεκριμένα, παραθέτουμε τους σχετικούς πίνακες.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΑΔΕΙΑΣ
ΥΠΗΡΕΣΙΑ (στον ίδιο εργοδότη) ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
1 μήνας 2/25 μισθού 2 ημερομίσθια
2 μήνες 4/25 μισθού 4 ημερομίσθια
3 μήνες 6/25 μισθού 6 ημερομίσθια
4 μήνες 8/25 μισθού 8 ημερομίσθια
5 μήνες 10/25 μισθού 10 ημερομίσθια
6 μήνες 12/25 μισθού 12 ημερομίσθια
7 μήνες 14/25 μισθού 14 ημερομίσθια
8 μήνες 16/25 μισθού 16 ημερομίσθια
9 μήνες 18/25 μισθού 18 ημερομίσθια

Σημείωση: Ισχύει για όλους τους εργαζομένους και επιχειρήσεις


ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΔΕΙΑΣ
ΥΠΗΡΕΣΙΑ (στον ίδιο εργοδότη) ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
1 μήνας 2/25 μισθού 2 ημερομίσθια
2 μήνες 4/25 μισθού 4 ημερομίσθια
3 μήνες 6/25 μισθού 6 ημερομίσθια
4 μήνες 8/25 μισθού 8 ημερομίσθια
5 μήνες 10/25 μισθού 10 ημερομίσθια
6 μήνες 12/25 μισθού 12 ημερομίσθια
7 μήνες και άνω 1/2 μισθού 13 ημερομίσθια

Σημείωση: Ισχύει για όλους τους εργαζομένους και επιχειρήσεις
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΤΡΑΤΕΥΘΕΙ;
Οι στρατευμένοι που εργάζονται πριν τη στράτευσή τους, δικαιούνται πλήρη κανονική άδεια μετά τη στρατιωτική τους θητεία.

Τι είναι κοινωνική ασφάλιση

Το δικαίωμα στη κοινωνική ασφάλιση συμπυκνώνει όλα τα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει μέσα από αγώνες οι εργαζόμενοι. Πέρα από το μισθό που ούτως η άλλως δεν ανταποκρίνεται στην προσφορά της εργατικής δύναμης, οι εργαζόμενοι με την ασφάλιση παίρνουν πίσω ένα κομμάτι από την κλεμμένη υπεραξία τους, ένα μέρος από την εργασία που δεν έχουν πληρωθεί και την έχει καρπωθεί ο εργοδότης.
Ο τομέας περίθαλψης και υγείας πρέπει να εξασφαλίζει την προστασία των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς (επαγγελματικές ασθένειες, εργατικά ατυχήματα). Ο τομέας της σύνταξης (από τις εισφορές κράτους και εργοδοτών) πρέπει να εξασφαλίζει τους εργαζόμενους, όταν πια ξεπεράσουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.
Η κατάργηση του δικαιώματος της κοινωνικής ασφάλισης απελευθερώνει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, καθώς ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση και άλλων κατακτημένων δικαιωμάτων.


Τι εξασφαλίζουν τα ένσημα;

Η συμπλήρωση 50 ενσήμων (δύο μήνες) δίνει τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να έχουν βιβλιάριο υγείας στον ασφαλιστικό τους φορέα, την εγγραφή στον ΟΑΕΔ σε περίπτωση απόλυσης και βέβαια, την συνταξιοδότηση τους με την συμπλήρωση του απαιτούμενου αριθμού ενσήμων.

Δεν είναι καλύτερα να παίρνει ο εργαζόμενος τα χρήματα των ασφαλιστικών εισφορών στο “χέρι” αντί να κρατούνται;

Το δίλημμα αυτό αποτελεί παραδοχή ότι μισθοί σήμερα δεν καλύπτουν τις ανάγκες των εργαζομένων. Επιπλέον η ανασφάλιστη εργασία μόνο τους εργοδότες διευκολύνει απαλλάσσοντας τους από τις υποχρεώσεις τους. Επομένως, ο εργαζόμενος όχι μόνο δεν κερδίζει αλλά τον κλέβουν ακόμα περισσότερο, δίνοντας του μερικά ψίχουλα. Το ζήτημα της υγείας είναι ζωτικό και ο εργαζόμενος θα το αντιληφθεί όταν θα χρειαστεί π.χ. να λείψει από την εργασία του και να μην απολυθεί ή όταν π.χ. δεν θα πάρει αποζημίωση για ατύχημα στο χώρο δουλειάς του.

Τι ασφάλιση έχω στη μερική απασχόληση.

Στη μερική απασχόληση “κόβεται το ένσημο στη μέση” δηλαδή για κάθε τετράωρο αντιστοιχεί και μισό ένσημο. Με απλούς υπολογισμούς καταλαβαίνει κανείς ότι είναι αδύνατον να περιμένει ο εργαζόμενος με μερική απασχόληση να πάρει σύνταξη, καθώς εάν ο εργαζόμενος με πλήρη εργασία 37 χρόνια βγαίνει στη σύνταξη, με το καθεστώς της μερικής απασχόλησης θα χρειάζεται διπλάσια χρόνια δουλειάς.
Στην περίπτωση των ωρομισθίων τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα, καθώς υπάρχουν και μέρες ή εβδομάδες που οι ωρομίσθιοι δεν εργάζονται άρα δεν ασφαλίζονται. Γι αυτόν ακριβώς το λόγο ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας όπως και το ΠΑΜΕ στο διεκδικητικό τους πλαίσιο προτάσσουν πλήρη σταθερή δουλειά για όλους, με πλήρη δικαιώματα.

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ 8 ΜΑΡΤΗ ΔΙΑΤΡΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΠΑΛΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ!

απόσπασμα από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"
Οι γυναίκες έχουν πολλούς λόγους για να βρίσκονται στην 1η γραμμή του αγώνα
«…Δεν μπορούμε όμως να τραβήξουμε τις μάζες, στην πολιτική, χωρίς να τραβήξουμε σ΄ αυτήν τις γυναίκες. Γιατί οι γυναικες που εκπροσωπούν το μισό ανθρώπινο γένος, καταπιέζονται στον καπιταλισμό δυο φορές περισσότερο. Η εργάτρια και η αγρότισσα καταπιέζονται από το κεφάλαιο και επί πλέον, ακόμα και στις πιο δημοκρατικές αστικές δημοκρατίες, παραμένουν, πρώτον, ανισότιμες, γιατί ο νόμος δεν τις εξισώνει με τον άντρα¯ δεύτερο κι αυτό είναι το κυριότερο, παραμένουν στην «οικιακή εργασία», «σκλάβες του σπιτιού», πνιγμένες στην πιο ασήμαντη, την πιο μαύρη κι άραχλη, την πιο βαριά κι αποβλακωτική για τον άνθρωπο δουλιά της κουζίνας και γενικά στις δουλιές του απομονωμένου οικιακού οικογενειακού νοικοκυριού» Β.Ι.Λένιν, Απαντα, τόμ. 42, σελ. 368-369
Η κουβέντα και ο αγώνας για την ισοτιμία και τα δικαιώματα των γυναικών ήταν και συνεχίζει να είναι επίκαιρος. Παλιότερα η ανισοτιμία της γυναίκας ήταν πιο κραυγαλέα γιατί αποτυπωνόταν μέσα από νόμους και διαπερνούσε τη συνείδηση της λαϊκής οικογένειας, παρά το γεγονός πως έχει κι αυτή συμφέρον να παλέψει για την ισοτιμία της γυναίκας. Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, η ανισοτιμία υπάρχει, απλά έχει άλλη μορφή. Οι νέες γυναίκες καλούνται να παίξουν το ρόλο του «Δούρειου Ιππου» για την επέκταση διάφορων μορφών εκμετάλλευσης πχ μερική απασχόληση, 6μηνες ατομικές συμβάσεις, δουλιά για τρεις – τέσσερις ώρες τη βδομάδα, κλπ. Το γυναικείο κίνημα πρέπει να παίξει το ρόλο του. Ποιος όμως είναι αυτός, τι προσανατολισμό πρέπει να έχει, για τι παλεύει; Σήμερα παρόλο που η θέση της γυναίκας παραμένει ανισότιμη, η ανισοτιμία εξακολουθεί να είναι συγκαλυμμένη και όχι τόσο κατανοητή. Οι νέες κοπέλες έχουν ν’ αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων (που πολλές φορές παρουσιάζονται ελκυστικές) αλλά και μια σειρά από κοινωνικές διακρίσεις εξαιτίας του φύλου τους. Το γυναικείο ζήτημα είναι τόσο παλιό όσο η ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση. Ο καπιταλισμός έχει ανάγκη η γυναίκα να βρίσκεται στο σπίτι αλλά και στην παραγωγή και ν’ αποτελεί φτηνό εργατικό δυναμικό. Δεν είναι τυχαίο πως το 1/4 των γυναικών είναι άνεργες, πως τα ποσοστά μερικής απασχόλησης σε νέες κυρίως ηλικίες χτυπάνε κόκκινο, πως η μητρότητα καταντά εμπόρευμα, κλπ. Η γυναίκα της εργατικής τάξης, εξαιτίας των πολλαπλών ρόλων που κουβαλά στην πλάτη της (εργαζόμενη, σύζυγος, μητέρα, κλπ) έχει ν’ αντιμετωπίσει μια σειρά από δυσκολίες. Γι’ αυτό άλλωστε και το γυναικείο κίνημα πρέπει να έχει στο στόχαστρο την ταξική εκμετάλλευση και να αντιπαλεύει ταυτόχρονα τη φυλετική καταπίεση. Αν λοιπόν οι κατακτήσεις του γυναικείου κινήματος δεν συνοδεύονται από βαθιές κοινωνικές αλλαγές, παίρνονται πίσω μέσα σε μια νύχτα όπως το 8ωρο, η επαναφορά της νυχτερινής εργασίας, κλπ. Ωστόσο η αστική τάξη δεν μένει άπραγη. Υπάρχουν γυναικείοι φορείς που υποστηρίζουν πως υπεύθυνη για τα προβλήματα των γυναικών είναι η καταπίεση των αντρών. Βασιζόμενοι στο νεοφεμινισμό, ψάχνουν λύσεις για το γυναικείο ζήτημα πχ μέσα από ποσοστώσεις στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Φορείς που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συναινούν στο σάρωμα των δικαιωμάτων των γυναικών και αποπροσανατολίζουν, αφού βάζουν στην άκρη την ταξικότητα του γυναικείου ζητήματος που είναι η μήτρα η οποία γεννά τη διττή εκμετάλλευση των γυναικών. Ετσι λοιπόν βρέθηκε η φόρμουλα των μη κυβερνητικών οργανώσεων, που χρηματοδοτούνται αδρά για τη διαμόρφωση συσχετισμών που είναι απαραίτητοι για την αστική τάξη. Συσχετισμοί που σπέρνουν τη μοιρολατρία και την απογοήτευση, καλλιεργώντας αυταπάτες ότι τα προβλήματα των γυναικών μπορούν να λυθούν μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα. Οπως αναφέραμε και παραπάνω το γυναικείο κίνημα είχε κατακτήσεις στο παρελθόν που πάρθηκαν πίσω γιατί δεν συνοδεύονταν με βαθιές κοινωνικές αλλαγές.
Ο καπιταλισμός έχει πολλούς μηχανισμούς στην υπηρεσία του, όπως τα ΜΜΕ, τη μόδα, την εκπαίδευση, τη θρησκεία, κλπ για να αποπροσανατολίζει. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως όλες οι μεσημεριανές κουτσομπολίστικες εκπομπές και τα πρότυπα που προωθούνται είναι μακριά απ’ τους προβληματισμούς της νέας κοπέλας. Της πλασάρουν πως: «εσένα ο προορισμός σου είναι να είσαι όμορφη, πετυχημένη και σεξουαλικό αντικείμενο, πράγματα που είναι σύμφυτα με την εκπόρνευση που πλασάρεται απ’ τους τηλεβάρβαρους των ΜΜΕ. Είναι απελευθέρωση να κοιτάς στο μπαρ τι κλειδιά αυτοκινήτου έχει ο άλλος ή μήπως είναι αποστεωμένα φαινόμενα μακριά από οποιαδήποτε ανθρώπινη αξία; Μ’ όλους τους μηχανισμούς που έχουν προσπαθούν να κρατήσουν τις γυναίκες πολίτη 2ης κατηγορίας. Το Εργατικό κίνημα βοηθά τη γυναίκα να ερμηνεύει όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή της, να μαθαίνει το «γιατί» και να βρίσκει τη διέξοδο. Μέσα από το ταξικό εργατικό κίνημα η γυναίκα χτίζει τη προσωπικότητά της, γαλουχείται με το ιδανικό της αξιοπρέπειας, βοηθιέται στο ν’ αντιμετωπίζει και να ξεπερνά τις δυσκολίες της ζωής ακόμα και σε προσωπικό επίπεδο. Οι πρώτες προσπάθειες γυναικείας οργάνωσης εμφανίζονται το 18ο-19ο αιώνα. Σ’ αυτές επικρατούν μορφωμένες γυναίκες της αστικής τάξης και λιγότερο της εργατικής. Παρ’ όλο που προβάλλονται προοδευτικά για την εποχή τους αιτήματα, όπως το δικαίωμα στην ψήφο και την εκπαίδευση, κάτω από την επίδραση μικροαστικών και αστικών αντιλήψεων, το κίνημα αυτό κατέληξε να ασχολείται με τη φιλανθρωπία, τον εθελοντισμό και τον πολιτισμό.Σταθμό του γυναικείου κινήματος αποτέλεσε το πρώτο συνέδριο γυναικών στις ΗΠΑ το 1848. Στις 8 Μάρτη του 1857 η διαδήλωση εργατριών ιματισμού της Ν.Υόρκης, που ξεσηκώνονται για πρώτη φορά ενάντια στις άθλιες συνθήκες εργασίας, καταλήγει σε αιματοχυσία.
Η 8η Μάρτη από το Σοσιαλιστικό Συνέδριο της Κοπεγχάγης, με πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν ανακηρύσσεται σε παγκόσμια ημέρα αγώνα για τα δικαιώματα της γυναίκας.
Στη χώρα μας τα πρώτα φαινόμενα οργανωμένης γυναικείας κίνησης ξεκινούν γύρω στο 1870, ενώ το 1887 κυκλοφορεί η «Εφημερίδα των κυριών» από την Καλλιρόη Παρέν. Παρά τα προοδευτικά στοιχεία της κίνησης αυτής για την εποχή εκείνη, η αστική προέλευση των γυναικών που συμμετείχαν, οδήγησε στον αστικό φεμινισμό. Στην Ελλάδα με την ίδρυση του ΣΕΚΕ (μετέπειτα ΚΚΕ) μπήκαν οι βάσεις για τη γυναικεία οργάνωση, εμφανίζονται οι πρώτοι όμιλοι σοσιαλιστριών γυναικών με αιτήματα όπως οικονομική, πολιτική, κοινωνική ισοτιμία. Το πρότυπο της γυναίκας αγωνίστριας κατακτήθηκε μέσα από τη δράση των γυναικών, μέσα από μεγάλους λαϊκούς αγώνες της ΕΑΜικής εθνικής αντίστασης και του ΔΣΕ. Αποδείχτηκε πως η γυναίκα είναι εξίσου ικανή με τον άντρα στο πολιτικό και ένοπλο αγώνα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά το 1944 για την εκλογή κυβέρνησης στην Ελεύθερη Ελλάδα.
Το 1946 πραγματοποιείται το πρώτο Συνέδριο της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας Γυναικών (ΠΟΓ). Μετά τη διάλυση της ΠΟΓ συγκροτήθηκε η Πανελλαδική Δημοκρατική Ενωση Γυναικών που κυκλοφόρησε την εφημερίδα: «Η Μαχήτρια». Το 1964 ιδρύεται η Πανελλήνια Ενωση Γυναικών (ΠΕΓ) με παραρτήματα σε μεγάλες πόλεις, επαρχιακά κέντρα αλλά και συνοικίες. Η μεγάλη ανάπτυξη του δημοκρατικού γυναικείου κινήματος μετά το 1974, η ίδρυση καινούριων γυναικείων οργανώσεων, η μαζική συμμετοχή των γυναικών στα συνδικάτα οδηγεί το 1976 στην ίδρυση της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (μετά από την Πανελλαδική Σύσκεψη).
Τη δεκαετία του ‘80 η εργατική νομοθεσία και το οικογενειακό δίκαιο παραχωρεί ορισμένα δικαιώματα στις γυναίκες (ίση αμοιβή με τους άντρες, άδειες μητρότητας, γονικές άδειες, κλπ κάτω από την πίεση του εργατικού και γυναικείου κινήματος.


.