δημοσίευμα από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"
Δεδομένο το πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών
Αναδίπλωση από τις δηλώσεις τους για νέα αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση το φθινόπωρο επιχείρησε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος
Σαρωτικές και καθολικού χαρακτήρα θα είναι οι ανατροπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων που θα περιλαμβάνει το νομοσχέδιο που θα δώσει στη δημοσιότητα τις επόμενες μέρες η κυβέρνηση.
Πέρα από την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων, η κυβέρνηση θα προχωρήσει και στο σφαγιασμό των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Ενδεικτική είναι η παραδοχή του κυβερνητικού εκπροσώπου ότι στον αντιασφαλιστικό νόμο θα υπάρχει πρόβλεψη και για τα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα και στη συνέχεια θα εκδοθεί «εκτελεστική πράξη του νόμου», προκειμένου - όπως δήλωσε ο Θ. Ρουσόπουλος - «να οριστούν τα Βαρέα και Ανθυγιεινά». Η εκτελεστική αυτή πράξη, όπως διευκρίνισε, μπορεί να είναι είτε υπουργική απόφαση είτε προεδρικό διάταγμα.
Παράλληλα, επιχείρησε να αναδιπλωθεί σε ό,τι αφορά τις ανατροπές των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στο δημόσιο, σε μια προσπάθεια να διασπάσει το μέτωπο των εργαζομένων. «Δεν είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης να μεταβάλει το ασφαλιστικό των δημοσίων υπαλλήλων», δήλωσε ο εκπρόσωπος, παραδεχόμενος ότι η προχτεσινή τοποθέτησή του «ήταν ασαφής» και δημιούργησε «κάποιες κρίσεις».
Αυτό που θα γίνει, συμπλήρωσε, είναι «διάλογος» για το νέο μισθολόγιο. «Η δεύτερη φάση αναφέρεται στο διάλογο για το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Δε μιλάμε για άλλο Ασφαλιστικό. Το Ασφαλιστικό είναι αυτό που θα κατατεθεί» απάντησε σε άλλη ερώτηση.
Κομμάτι της επίθεσης και οι αλλαγές στην ΠΦΥ
Στη συμπλήρωση της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης στο χώρο της Υγείας προχωρά η κυβέρνηση και με το νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, όπως προκύπτει από τις χτεσινές δηλώσεις του υπουργού Υγείας, μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό. Σύμφωνα με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, το νομοσχέδιο «κατατίθεται αυτές τις ώρες στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής». Βασικό στοιχείο του νομοσχεδίου για την ΠΦΥ είναι η μετακύληση όλων των οικονομικών βαρών στα ασφαλιστικά ταμεία και τους ασθενείς, οι οποίοι θα πληρώνουν με την κάρτα υγείας που θα έχει πίστωση με συγκεκριμένο ποσό.
Ο υπουργός Υγείας δεν απάντησε στην ερώτηση αν αποφασίστηκε να μεταφερθεί ο κλάδος Υγείας του ΙΚΑ υπό την εποπτεία του υπουργείου Υγείας, όπως ο ίδιος ζήτησε δημόσια. Πάντως μια απ' τις άμεσες στοχεύσεις του νομοσχεδίου για την ΠΦΥ είναι ένας ενιαίος κανονισμός παροχών για όλες τις μονάδες με «στόχο το λιγότερο κόστος».
28 Φεβ 2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - 6 ΜΑΡΤΗ + 13 ΜΑΡΤΗ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ - ΠΑΜΕ
ΞΕΣΗΚΩΘΕΙΤΕ!!! ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
ΟΛΟΙ στις Πικετοφορίες 6 Μάρτη στις γειτονιές της Αθήνας
ΟΛΟΙ στο Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ Πέμπτη 13 Μάρτη 6μ.μ. στην ΟΜΟΝΟΙΑ
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΝΕΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Εργαζόμενοι, Εργαζόμενες, Νέοι και Νέες, Συνταξιούχοι, Επιστήμονες
Η ιμπεριαλιστική επιθετικότητα που εκφράζεται με την επέμβαση στα Βαλκάνια και την δημιουργία του προτεκτοράτου στο Κόσσοβο, που βάζει σε νέες περιπέτειες τους λαούς της περιοχής, συνδυάζεται με την επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου κατά των λαϊκών δικαιωμάτων, συνδυάζεται με την κατάθεση του αντιασφαλιστικού νομοσχεδίου που θα γίνει αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση της Ν.Δ.
Αυτή την ώρα η απάντηση είναι μία:
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Οργάνωση στους χώρους δουλειάς, κινητοποίηση στις γειτονιές, μαζική συμμετοχή στο συλλαλητήριο 13 Μάρτη και προετοιμασία Απεργιακών κινητοποιήσεων, αξιοποιώντας τις αποφάσεις που έχουν πάρει οι ταξικές ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και συνδικάτα που παλεύουν μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ.
Για να συναντηθούν χιλιάδες εργάτες και εργάτριες με τις άλλες λαϊκές δυνάμεις. Χιλιάδες εργαζόμενοι μαζί με τα παιδιά μας, τους νέους και τις νέες που είναι στο κέντρο της αντιασφαλιστικής επίθεσης.
Τα αντιασφαλσιτικά μέτρα της κυβέρνησης θα σημαδέψουν τη ζωή του συνόλου των εργαζομένων, συμπληρώνοντας το αντιλαϊκό πλαίσιο των νόμων ΣΙΟΥΦΑ και ΡΕΠΠΑ.
Η απάντηση είναι μία:
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Γιατί το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο προβλέπει:
Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης με πολλούς τρόπους.
Κατάργηση των «πρόωρων, μειωμένων συντάξεων» και αύξηση του ορίου ηλικίας, αφού όποιος εργαζόμενος συνταξιοδοτηθεί πριν το 65ο έτος της ηλικίας θα υποστεί μεγάλη μείωση της σύνταξης.
Επέκταση του εργάσιμου βίου στα 68 χρόνια με τον εκβιασμό των χαμηλών συντάξεων.
Ενοποίηση των ταμείων για κατάργηση, για προς τα κάτω εξίσωση δικαιωμάτων.
Μείωση των επικουρικών συντάξεων.
Κατάργηση δικαιωμάτων και αύξηση του ορίου ηλικίας των γυναικών και ιδιαίτερα των μητέρων με ανήλικα παιδιά, με το ψεύτικο επιχείρημα της προστασίας της μητρότητας.
Αποχαρακτηρισμό, κατάργηση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων.
Συνάδελφοι, Συναδέλφισσες,
Το Ταμείο Αλληλεγγύης που διαφημίζει η κυβέρνηση στοχεύει να μεταφέρει τις ευθύνες της, τις ευθύνες των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων, στους ίδιους τους εργαζόμενους.
Τα ελλείμματα των ταμείων τα δημιούργησαν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. μαζί με την πλουτοκρατία. Αυτοί καταλήστευσαν τα αποθεματικά. Αυτοί έριξαν τα χρήματα των εργαζομένων στο χρηματιστήριο και στο τζόγο των τραπεζών. Αυτοί ευθύνονται για την μεγάλη εισφοροδιαφυγή και την κλοπή των εισφορών των εργαζομένων. Αυτοί ευθύνονται για την ανεργία και την υποαπασχόληση, για τα προγράμματα STAGE της ανασφάλιστης δουλειάς.
Η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων δεν οφείλεται στα οικονομικά προβλήματα των ταμείων. Είναι στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που υπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας.
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Για να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε την κατάργηση των αντεργατικών νόμων Σιούφα και Ρέππα, να απαιτήσουμε την ικανοποίηση των αιτημάτων μας.
Γιατί σήμερα, με την αύξηση του πλούτου και της παραγωγικότητας της εργασίας δεν μπορεί κανείς να ανεχθεί τη βαρβαρότητα των μισθών και των συντάξεων πείνας, τα υψηλά όρια συνταξιοδότησης, τις υποβαθμισμένες και πανάκριβες υπηρεσίες Υγείας – Πρόνοιας.
Γιατί σήμερα που διευρύνονται οι ανάγκες δεν μπορούμε να γυρίσουμε σε περασμένες δεκαετίες.
Γιατί σήμερα που σκοτώνονται, σακατεύονται, πεθαίνουν χιλιάδες εργαζόμενοι από τα εργατικά ατυχήματα και τις επαγγελματικές ασθένειες χρειάζονται πρόσθετα μέτρα προστασίας της Ασφάλειας, της Υγείας, της ζωής των εργαζομένων και κανείς δεν μπορεί να αποδεχθεί την κατάργηση των ΒΑΕ.
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Μαζί με το ΠΑΜΕ γιατί οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ δεν μπορούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των εργαζομένων, υποστηρίζουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων, είναι υπέρ των ελαστικών μορφών απασχόλησης, στηρίζουν το νόμο Ρέππα, που αυξάνει τα όρια ηλικίας και μειώνει τις συντάξεις.
Μαζί με το ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ:
· Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους
· Αποκλειστικά Δημόσια – Δωρεάν Υγεία, Πρόνοια. Κατάργηση της ιδιωτικής – επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων για τον κλάδο Υγείας
· Πλήρη – σταθερή εργασία
· Αύξηση της χρηματοδότησης των ταμείων από το κράτος και την εργοδοσία. Επιστροφή των κλεμμένων, καταβολή του συνόλου των ποσών που οφείλουν
· Σύνταξη στο 80% του τελευταίου μισθού. Κατώτερο μισθό 1.400 ευρώ, κατώτερη σύνταξη 1.120 ευρώ για μισθωτούς και αυτοαπασχολούμενους. Διπλασιασμό της σύνταξης του ΟΓΑ
· Σύνταξη στα 55 χρόνια για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες, για τους μισθωτούς, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους. Πέντε (5) χρόνια λιγότερο για τα Βαρέα – Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (ΒΑΕ). Διεύρυνση των ΒΑΕ. Ουσιαστικά μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας. Προστασία της μητρότητας
· Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4.050 ημέρες εργασίας
· Συνταξιοδότηση ανεξαρτήτως ηλικίας στα 30 χρόνια ή 9.000 ημέρες εργασίας
· Νομιμοποίηση των μεταναστών, ισοτιμία δικαιωμάτων, δικαίωμα μεταφοράς ασφαλιστικών δικαιωμάτων στη χώρα προέλευσης
· ΟΧΙ στις διώξεις των συνδικαλιστικών στελεχών στα Εμφιαλωμένα Ποτά.
ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Φλεβάρης 2008 ΠΑΜΕ
27 Φεβ 2008
ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ, ΚΛΙΜΑΚΩΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ
Δελτίο Τύπου
Καθώς πλησιάζει η μέρα που η κυβέρνηση θα καταθέσει στη Βουλή το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ συνεχίζουν χωρίς καμία αναμονή, χωρίς καμία καθυστέρηση την προετοιμασία νέων απεργιακών κινητοποιήσεων.
Σ' αυτή την κατεύθυνση η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ διοργανώνει συλλαλητήρια στις 13 Μάρτη σε όλη την Ελλάδα. Στην Αθήνα στις 6 μ.μ. στην Ομόνοια. Στις 6 Μάρτη θα πραγματοποιηθούν πικετοφορίες των συνδικάτων, των μαζικών φορέων σε όλες τις γειτονιές.
Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα να οργώσουν τους χώρους δουλειάς, να οργανώσουν την κινητοποίηση των εργαζομένων και στις γειτονιές, στον τόπο κατοικίας της εργατικής τάξης.
Ο κάθε χώρος δουλειάς, οι γειτονιές να δώσουν τον τόνο της απάντησης στην αντιασφαλιστική επίθεση.
Ο κάθε κλάδος να οργανώσει τις δικές του δραστηριότητες με παρεμβάσεις, αξιοποιώντας όλες τις μορφές.
Η απάντηση της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των γυναικών, των μεταναστών πρέπει να είναι μαζική, αποφασιστική.
Τα αντιασφαλιστικά μέτρα χτυπούν όλους, παλιούς και νέους. Δεν κάνουν διακρίσεις.
Τους κουμπαράδες, τα αποθεματικά, την αύξηση των ορίων ηλικίας, το χτύπημα των δικαιωμάτων για την μητρότητα, των επικουρικών, των αναπηρικών συντάξεων, τις ενοποιήσεις των ταμείων με δικαιώματα προς τα κάτω καλούνται να πληρώσουν για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι και να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η επιδίωξη να αναλάβει ο εργαζόμενος στις πλάτες του την ασφάλιση, την υγεία, τη σύνταξή του και να απαλλαγούν κράτος και εργοδοσία απ΄ τις υποχρεώσεις τους, δεν θα περάσει.
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ 13 ΜΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 6μ.μ.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΙΚΕΤΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΡΤΗ
Η Εκτελεστική Γραμματεία
Καθώς πλησιάζει η μέρα που η κυβέρνηση θα καταθέσει στη Βουλή το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ συνεχίζουν χωρίς καμία αναμονή, χωρίς καμία καθυστέρηση την προετοιμασία νέων απεργιακών κινητοποιήσεων.
Σ' αυτή την κατεύθυνση η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ διοργανώνει συλλαλητήρια στις 13 Μάρτη σε όλη την Ελλάδα. Στην Αθήνα στις 6 μ.μ. στην Ομόνοια. Στις 6 Μάρτη θα πραγματοποιηθούν πικετοφορίες των συνδικάτων, των μαζικών φορέων σε όλες τις γειτονιές.
Η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα να οργώσουν τους χώρους δουλειάς, να οργανώσουν την κινητοποίηση των εργαζομένων και στις γειτονιές, στον τόπο κατοικίας της εργατικής τάξης.
Ο κάθε χώρος δουλειάς, οι γειτονιές να δώσουν τον τόνο της απάντησης στην αντιασφαλιστική επίθεση.
Ο κάθε κλάδος να οργανώσει τις δικές του δραστηριότητες με παρεμβάσεις, αξιοποιώντας όλες τις μορφές.
Η απάντηση της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των γυναικών, των μεταναστών πρέπει να είναι μαζική, αποφασιστική.
Τα αντιασφαλιστικά μέτρα χτυπούν όλους, παλιούς και νέους. Δεν κάνουν διακρίσεις.
Τους κουμπαράδες, τα αποθεματικά, την αύξηση των ορίων ηλικίας, το χτύπημα των δικαιωμάτων για την μητρότητα, των επικουρικών, των αναπηρικών συντάξεων, τις ενοποιήσεις των ταμείων με δικαιώματα προς τα κάτω καλούνται να πληρώσουν για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι και να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου.
Η επιδίωξη να αναλάβει ο εργαζόμενος στις πλάτες του την ασφάλιση, την υγεία, τη σύνταξή του και να απαλλαγούν κράτος και εργοδοσία απ΄ τις υποχρεώσεις τους, δεν θα περάσει.
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΑ 13 ΜΑΡΤΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΣΤΙΣ 6μ.μ.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΠΙΚΕΤΟΦΟΡΙΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΣΤΙΣ 6 ΜΑΡΤΗ
Η Εκτελεστική Γραμματεία
25 Φεβ 2008
ΤΟ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΣΟΒΟΥ
ΠΑΜΕ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (Π.Σ.Ο.)
Eμμ. Μπενάκη 28, 106 78 Aθήνα
Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786 Fax 210 3802 864
E-mail : pame@hol.gr http://www.pamehellas.gr
Αθήνα 22.2.08
ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΣΟΒΟΥ
Το ΠΑΜΕ, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, απευθύνεται στην εργατική τάξη και εκφράζει τη μεγάλη ανησυχία του για τις επικίνδυνες εξελίξεις στα Βαλκάνια που διαμορφώνονται με την επέμβαση των ιμπεριαλιστών και την όξυνση του ανταγωνισμού τους .
Η ανακήρυξη της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου και η δημιουργία ενός ακόμα κράτους προτεκτοράτου που στηρίζεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι συνέχεια της πολιτικής που έκοψε φέτες τη Γιουγκοσλαβία, που οδήγησε στο ΝΑΤΟϊκό βομβαρδισμό της χώρας αυτής το 1999 και γέμισε την περιοχή με Αμερικάνικες, Νατοϊκές στρατιωτικές βάσεις.
Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους κατά των λαών της περιοχής, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Ανοίγει τον δρόμο για αλλαγές των συνόρων, υπονομεύει την εδαφική ακεραιότητα κρατών, διαμορφώνει συνθήκες νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα να αντιδράσουν άμεσα και αποφασιστικά.
Να αντιπαλέψουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να καταδικάσουν μαζικά την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που δίνει τόσα χρόνια γη και ύδωρ στους δυνάστες των λαών.
Να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να μην αναγνωρίσει την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου.
Να απαιτήσουν την απόσυρση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων που βρίσκονται σε άλλες χώρες, σε ιμπεριαλιστικές αποστολές.
Κανείς δεν μπορεί να εφησυχάζει.
Οι εργάτες, οι εργαζόμενοι των Βαλκανικών κρατών έχουν υποχρέωση να δυναμώσουν την ταξική τους ενότητα και να αντιπαλέψουν διχαστικές πολιτικές, να αναπτύξουν κοινή δράση κατά των ιμπεριαλιστών, να ορθώσουν μέτωπο κατά των αστικών τάξεων και των κυβερνήσεων που καταπατούν τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα και στηρίζουν τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
25/2/2008
ΠΑΜΕ
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Μέλος της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (Π.Σ.Ο.)
Eμμ. Μπενάκη 28, 106 78 Aθήνα
Τηλ. 210 3301842,210 3301847,210 3833786 Fax 210 3802 864
E-mail : pame@hol.gr http://www.pamehellas.gr
Αθήνα 22.2.08
ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΣΟΒΟΥ
Το ΠΑΜΕ, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, απευθύνεται στην εργατική τάξη και εκφράζει τη μεγάλη ανησυχία του για τις επικίνδυνες εξελίξεις στα Βαλκάνια που διαμορφώνονται με την επέμβαση των ιμπεριαλιστών και την όξυνση του ανταγωνισμού τους .
Η ανακήρυξη της ανεξαρτητοποίησης του Κοσσόβου και η δημιουργία ενός ακόμα κράτους προτεκτοράτου που στηρίζεται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, είναι συνέχεια της πολιτικής που έκοψε φέτες τη Γιουγκοσλαβία, που οδήγησε στο ΝΑΤΟϊκό βομβαρδισμό της χώρας αυτής το 1999 και γέμισε την περιοχή με Αμερικάνικες, Νατοϊκές στρατιωτικές βάσεις.
Η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους κατά των λαών της περιοχής, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου.
Ανοίγει τον δρόμο για αλλαγές των συνόρων, υπονομεύει την εδαφική ακεραιότητα κρατών, διαμορφώνει συνθήκες νέων ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων.
Καλούμε τους εργαζόμενους, τα συνδικάτα να αντιδράσουν άμεσα και αποφασιστικά.
Να αντιπαλέψουν τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και να καταδικάσουν μαζικά την πολιτική της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, που δίνει τόσα χρόνια γη και ύδωρ στους δυνάστες των λαών.
Να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να μην αναγνωρίσει την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου.
Να απαιτήσουν την απόσυρση των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων που βρίσκονται σε άλλες χώρες, σε ιμπεριαλιστικές αποστολές.
Κανείς δεν μπορεί να εφησυχάζει.
Οι εργάτες, οι εργαζόμενοι των Βαλκανικών κρατών έχουν υποχρέωση να δυναμώσουν την ταξική τους ενότητα και να αντιπαλέψουν διχαστικές πολιτικές, να αναπτύξουν κοινή δράση κατά των ιμπεριαλιστών, να ορθώσουν μέτωπο κατά των αστικών τάξεων και των κυβερνήσεων που καταπατούν τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα και στηρίζουν τους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Εκτελεστική Γραμματεία
25/2/2008
19 Φεβ 2008
ΤΟ ΠΑΜΕ ΚΑΛΕΙ ΓΙΑ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ
δημοσιεύμα από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ
Ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση
Η συνέχιση του αγώνα με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής
Μετά την πανεργατική απεργία την περασμένη Τετάρτη και τις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σε όλη τη χώρα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συνεδριάζουν έκτακτα και αποφασίζουν την απεργιακή κλιμάκωση της πάλης. Το ίδιο αίτημα έχουν ήδη υποβάλει σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ οι ταξικές δυνάμεις. Είναι αυτή η στάση που τώρα απαντά στο μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η συνέχιση του αγώνα με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής για κάθε εργάτη και υπάλληλο, για κάθε νέο και νέα, καθώς η αντιασφαλιστική επίθεση του κεφαλαίου και των κομμάτων του εντείνεται, όπως φάνηκε και από την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή, όπου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκαν πλήρως ταυτισμένοι στην άμεση λήψη μέτρων περιορισμού των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Σκληρό αντιασφαλιστικό πακέτο στις πλάτες των εργαζομένων
Η συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή και οι διαρροές επιβεβαιώνουν ότι από τη σαρωτική μεταρρύθμιση δεν εξαιρείται κανείς
Νέο σκληρό πακέτο αντιασφαλιστικών μέτρων σε βάρος όλων των εργαζομένων, γυναίκες και άντρες, νέους και παλιούς ασφαλισμένους, συνέχεια των αντιασφαλιστικών νόμων της τελευταίας 15ετίας των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η ασφαλιστική μεταρρύθμιση της ΝΔ όπως φάνηκε από την προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή, παρά την προσπάθεια του Κ. Καραμανλή και των υπουργών του να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, κάνοντας επίκληση στην «αλληλεγγύη», στη «δικαιοσύνη» και τη «βιωσιμότητα» του συστήματος.
Οι τόνοι της κινδυνολογίας για το οικονομικό μέλλον των Ταμείων, τα στατιστικά και εν πολλοίς κατασκευασμένα στοιχεία που επιστρατεύτηκαν, μαζί με τις αναφορές για τα δικαιώματα της νέας γενιάς δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός, ότι τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, στοχεύουν αποκλειστικά στην ανατροπή και αφαίρεση δικαιωμάτων και οδηγούν σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, σε μείωση των συντάξεων και μακροπρόθεσμα στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος.
Ενοποιήσεις - μυλόπετρες
Αν και η κυβέρνηση απέφυγε να απαριθμήσει τα συγκεκριμένα μέτρα, οι νύξεις που έκανε ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, οι συγκεκριμένες αναφορές στις δήθεν στρεβλώσεις του συστήματος, τα παραδείγματα που επέλεξαν, οδηγούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Το σχέδιο νόμου που θα κατατεθεί μέσα στο επόμενο δεκαήμερο θα προβλέπει σαρωτικές ενοποιήσεις Ταμείων και στην κύρια και στην επικουρική ασφάλιση, καθώς και στους κλάδους Υγείας. Η ίδια η υπουργός Απασχόλησης δήλωσε χαρακτηριστικά πως «από το σχέδιο ενοποιήσεων δεν εξαιρείται κανείς»!
Οι ενοποιήσεις αυτές, παρά την προσπάθεια να εμφανιστούν ότι θα είναι μόνο διοικητικές, σταδιακά θα οδηγήσουν σε «ομογενοποίηση» αλλά προς τα κάτω των όρων και προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Δεύτερη επιδίωξη είναι η παρακράτηση από το κράτος κεφαλαίων των Ταμείων που θα ανέρχονται στο 10% του λεγόμενου κοινωνικού πόρου. Η περίπτωση του Ταμείου Επιστημόνων έχει αποκλειστικά αυτό το στόχο. Αργά ή γρήγορα, θα μπει και το νυστέρι σε συντάξεις και παροχές με πρόσχημα την ανισοτιμία ασφαλισμένων που υπάγονται στο ίδιο Ταμείο.
Αλλωστε, η πρόσφατη εμπειρία είναι εξόχως αποδεικτική. Η «ενοποίηση» στον ΟΑΕΕ των Ταμείων ΤΕΒΕ, ΤΣΑ και ΤΑΕ, χωρίς να αποδίδονται οι υποχρεώσεις του κράτους, έχει οδηγήσει τον Οργανισμό στο σημείο να ξεπουλά περιουσιακά στοιχεία για να πληρώσει τις συντάξεις. Γι' αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες εξετάζεται η μείωση των συντάξεων μέχρι και 30%, παίρνοντας δηλαδή ως βάση το καθεστώς του ΤΑΕ που δίνει τις μικρότερες συντάξεις. Να, λοιπόν, πού οδηγούν οι «ενοποιήσεις» με τη συνταγή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Οσο για το νέο Ταμείο, όπου δήθεν θα δημιουργηθεί «Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των γενεών», αυτό παρουσιάζεται μόνο και μόνο για να επιβληθεί το χαράτσι του 10% στα Ταμεία που εισπράττουν εισφορές υπό τη μορφή κοινωνικού πόρου. Εχει την ίδια αξία με το 1% του ΑΕΠ για το ΙΚΑ, που είχε σαν αποτέλεσμα την υποχρηματοδότηση του Ταμείου, το οποίο μάλιστα μέχρι τώρα δεν κατάφερε να δημιουργήσει ούτε ένα ευρώ αποθεματικό για το μέλλον. Και δεν αποκλείεται αυτή η «ιδέα» να οδηγήσει σε νέα αύξηση του ΦΠΑ, αφού σύμφωνα με τον πρωθυπουργό το 4% των εσόδων του ΦΠΑ θα πηγαίνει στο εν λόγω Ταμείο. Ετσι και αλλιώς, πάντως, πάλι μέσω της έμμεσης φορολογίας της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, η κυβέρνηση σχεδιάζει να «λύσει» το θέμα της βιωσιμότητας.
Το σκληρό πακέτο
Η αναφορά της υπουργού Απασχόλησης Φάνης Πάλλη - Πετραλιά σε εργαζόμενους που στα 50 τους χρόνια συνταξιοδοτούνται με ποσοστό 130% του μισθού τους και σε συνάρτηση με τις αιχμές για τη μητρότητα αποκαλύπτει ότι το σχέδιο για τις εργαζόμενες μητέρες και τις «πρόωρες» συντάξεις είναι σε ισχύ.
Αυτό περιλαμβάνει:
Την αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 58 στα 60 χρόνια για όσους έχουν συμπληρώσει 35ετία και λαμβάνουν πλήρη σύνταξη.
Την αύξηση κατά πέντε χρόνια της ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους έκαναν χρήση του δικαιώματος για μειωμένη σύνταξη, αφού η ποινή του 8% ανά κάθε έτος πρόωρης αποχώρησης οδηγεί σε μείωση της σύνταξης κατά 40% και ουσιαστικά κάνει απαγορευτική τη χρήση αυτής της δυνατότητας. Η διάταξη αυτή θα θίξει ιδιαίτερα χιλιάδες εργαζόμενους μετά τα 55 χρόνια που έμεναν άνεργοι και κατέφευγαν σε αυτή τη δυνατότητα, έστω και αν έπαιρναν μειωμένη σύνταξη κατά 22,5%.
Την αύξηση κατά τουλάχιστον πέντε χρόνια αλλά και περισσότερων για τις μητέρες που με ανήλικο μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν στο 50ό έτος.
Την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και για τις τρίτεκνες που με 20 χρόνια εργασίας μπορούσαν να αποχωρήσουν χωρίς να τίθεται όριο ηλικίας. Η απώλεια αυτής της δυνατότητας δεν αντισταθμίζεται με το λεγόμενο «πλασματικό χρόνο» και είναι πρόκληση να γίνεται στο όνομα της μητρότητας.
Τη μείωση της επικουρικής σύνταξης για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που τα Ταμεία τους δίνουν επικουρική σύνταξη μεγαλύτερη του 20%.
Στον Καιάδα οι ανάπηροι
Η επίθεση του Κ. Καραμανλή στους ανάπηρους και στα λίγα ψίχουλα που λαμβάνουν ως σύνταξη είναι ανοίκεια, ενώ οι ισχυρισμοί του πέρα για πέρα ψευδείς. Ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός ότι υπάρχουν περιοχές, όπου οι αναπηρικές συντάξεις φτάνουν το 25%! Τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ τον διαψεύδουν πέρα για πέρα. Σύμφωνα με το ΙΚΑ, οι αναπηρικές συντάξεις του Ιδρύματος φτάνουν μόλις το 13%. Σε σύνολο ενός εκατομμυρίου και πλέον συνταξιούχων το 2008, οι αναπηρικές συντάξεις είναι 133.000. Μάλιστα, το κόστος αυτών των συντάξεων είναι λιγότερο από το 10% της συνολικής δαπάνης των συντάξεων που δίνει το Ιδρυμα.
Η μέση αναπηρική σύνταξη στις 31/12/2007 ήταν 482,79 ευρώ. Να ποιους έβαλε στο στόχαστρο της μεταρρύθμισης η κυβέρνηση. Να ποιους θεωρεί υπεύθυνους για την «άρρωστη» κατάσταση του συστήματος. Τον αριθμό αυτών των αναπηρικών συντάξεων θέλει ακόμα περισσότερο να μειώσει η κυβέρνηση, αλλάζοντας το καθεστώς των αναπηρικών.
Στην υγειά ...της κερδοφορίας
«Επιστημονικά επιτεύγματα - είπε ο πρωθυπουργός - αυξάνουν τις υποχρεώσεις των ασφαλιστικών Ταμείων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη». Μόνο που δεν είναι η ιατρική επιστήμη που ευθύνεται για την αύξηση των δαπανών, αλλά το γεγονός ότι η ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, έχουν αφήσει ανεξέλεγκτες τις φαρμακοβιομηχανίες. Η κατάργηση της λίστας των φαρμάκων και η ώθηση πελατείας στα ιδιωτικά νοσοκομεία και εργαστήρια είναι αυτά που αυξάνουν τις δαπάνες των Ταμείων και φουσκώνουν τα κέρδη των μονοπωλίων της Υγείας.
Αλλωστε και εδώ, κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φρόντισαν να φορτώσουν όλα τα βάρη στις πλάτες των ασφαλισμένων. Ετσι, στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας, το ΙΚΑ που ιατρικά καλύπτει 6 εκατομμύρια ανθρώπους, από το 2003 μέχρι φέτος το χρέος του κράτους ανέρχεται στα 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Και τα χρήματα αυτά δεν αποδίδονται παρά τη ρητή υποχρέωση του κράτους για ενίσχυση του κλάδου Υγείας με ποσοστό 3,8% επί της μισθοδοσίας των ασφαλισμένων.
Και όμως, αντί η κυβέρνηση να τηρήσει τις αυτονόητες υποχρεώσεις της πέραν των «ενοποιήσεων» στους κλάδους Υγείας και τη χρηματοδότηση από τα υγιή Ταμεία αυτών που έχουν οικονομικές δυσχέρειες, σχεδιάζει να αφήσει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χιλιάδες εργαζόμενους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο σχέδιο νόμου θα περιληφθεί διάταξη που θα αυξάνει τον αριθμό των ελάχιστων ενσήμων που πρέπει να έχει κάποιος σήμερα για να έχει βιβλιάριο ασθένειας από τα 50 στα 100 τουλάχιστον ένσημα. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 400.000 εργαζόμενοι, οι οποίοι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ, εργάζονται λιγότερες από 100 ημέρες το χρόνο θα βρεθούν να μην έχουν κάλυψη ιατροφαρμακευτική. Αν σε αυτόν τον αριθμό προσθέσουμε και τα προστατευόμενα μέλη αυτών των ασφαλισμένων, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια επιχείρηση με τρομακτικές κοινωνικές συνέπειες.
Τέλος, το εύρος των ανατροπών ήδη προδιαγράφεται ότι δεν έχει όρια. Η ίδια η δήλωση του Κ. Καραμανλή ότι δε θα θιγούν «ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα» είναι απόλυτα παραπλανητική και οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι τυπικά μόνο εξαιρούνται αυτοί που είναι λίγο πριν τη σύνταξη. Στην πράξη, από τις «ενοποιήσεις» θα θιγούν άπαντες. Και αυτοί που σε λίγα χρόνια θα συνταξιοδοτηθούν αλλά και οι σημερινοί συνταξιούχοι. Το παράδειγμα των συνταξιούχων του ΟΑΕΕ, η περίπτωση των συνταξιούχων των Ταμείων των τραπεζών που εντάσσονται στο ΕΤΑΤ και των οποίων «πάγωσαν» οι συντάξεις, επιβεβαιώνουν ότι η λαίλαπα της αντιασφαλιστικής επίθεσης δε θα αφήσει κανέναν στο απυρόβλητο.
Με τη σφραγίδα της ΕΕ
Αν, όμως, το εύρος των ανατροπών δεν έχει όρια, έχει συγκεκριμένη πολιτική σφραγίδα. «Μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί εξαίρεση από τον κανόνα που θέλει τα Ασφαλιστικά Συστήματα να αλλάζουν και να εκσυγχρονίζονται;» αναρωτήθηκε στη Βουλή ο πρωθυπουργός. Και σε αυτήν τη ρητορική ερώτησή του κρύβεται η βαθύτερη ουσία της μεταρρύθμισης που ευαγγελίζεται. Γιατί είναι γεγονός ότι οι περικοπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, δεν είναι εφεύρεση μόνο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι ελληνική πατέντα. Είναι γενική γραμμή σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι η στρατηγική που θέλει μέσα στις σύγχρονες συνθήκες να εξασφαλίσει την όσο γίνεται μεγαλύτερη κερδοφορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και την ανταγωνιστικότητά τους.
Να γιατί η «μεταρρύθμιση» ούτε τη «βιωσιμότητα» θέλει να αντιμετωπίσει, ούτε ενδιαφέρεται για τις νέες γενιές. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, μια πολιτική που γεννά ολόκληρες στρατιές με ανασφάλιστη εργασία, με μισθούς των 600 ευρώ, με μερική απασχόληση και προσωρινά απασχολήσιμους να νοιάζεται για τη νέα γενιά. Αυτό είναι ένα χρήσιμο συμπέρασμα για όλους τους εργαζόμενους στην ΕΕ και τους Ελληνες. Γιατί, χωρίς τη γενικότερη αμφισβήτηση της πολιτικής που υπακούει στους νόμους της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της στρατηγικής της ΕΕ, ο αγώνας των εργαζομένων θα παραμείνει χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Οξυνση της σύγκρουσης, κλιμάκωση με απεργία
Η Ομοσπονδία Οικοδόμων έχει ήδη αποφασίσει νέα απεργιακή κινητοποίηση σε ημερομηνία που θα καθορίσει από κοινού με Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που συνεδριάζουν για το ίδιο θέμα
Η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή σήμανε το καμπανάκι του τελικού γύρου στην αναμέτρηση για τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Οι επόμενες μέρες είναι μέρες ευθύνης για όλους. Οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, στην οργάνωση των οποίων είχαν καθοριστική συμβολή το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, έχουν δημιουργήσει μια κρίσιμη «μαγιά», ικανή να πυροδοτήσει ακόμα πιο μαζικές κινητοποιήσεις, να εκφράσει τις αγωνιστικές διαθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων, που βλέπουν τα εναπομείναντα ασφαλιστικά τους δικαιώματα να κινδυνεύουν με νέα καρατόμηση.
Μετά την απεργία της Τετάρτης και τις μαζικές συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σε όλη τη χώρα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συνεδριάζουν έκτακτα και αποφασίζουν την απεργιακή κλιμάκωση της πάλης. Το ίδιο αίτημα έχουν ήδη υποβάλει σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ οι ταξικές δυνάμεις. Ηδη, η Ομοσπονδία των Οικοδόμων αποφάσισε την κήρυξη απεργίας σε ημερομηνία που θα καθορίσει μαζί με άλλες Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα. Είναι αυτή η στάση που τώρα απαντά στο μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η συνέχιση του αγώνα, με ακόμα μεγαλύτερη απαιτητικότητα, αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής για κάθε εργάτη και υπάλληλο, για κάθε νέο και νέα.
Με το δοκιμασμένο πλαίσιο του ΠΑΜΕ
Οι επόμενες μέρες είναι μέρες κρίσιμες. Η μαζικότητα, ο προσανατολισμός, η διάρκεια και η συνέπεια της πάλης μπορούν να καθορίσουν τις εξελίξεις προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Να δυσκολέψουν την κυβέρνηση, να εμποδίσουν τα μέτρα, να βελτιώσουν τη θέση των εργαζομένων στην αναμέτρηση με το κεφάλαιο και τους εκφραστές του. Σ' αυτό το καμίνι, που διαρκώς ζεσταίνεται, ο καθένας κρίνεται από τη στάση του απέναντι στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Απέναντι στην ουσία της προωθούμενης μεταρρύθμισης και όσων έχουν αναλάβει να τη φέρουν σε πέρας.
Το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται καθημερινά στην πράξη. Το ΠΑΜΕ δε νομιμοποίησε τους ελιγμούς της κυβέρνησης. Καταδίκασε τον «κοινωνικό διάλογο» σε κάθε μορφή του. Απάντησε από την πρώτη στιγμή στην άθλια και επικίνδυνη προπαγάνδα για την αναγκαιότητα δήθεν των αλλαγών. Ξεσκέπασε τους πραγματικούς φταίχτες, την πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ. Κάλεσε έγκαιρα τους εργαζόμενους να μην παραπλανηθούν από την αλλαγή προσώπων στην ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης, από τις σκόπιμες διαρροές περί δήθεν «ήπιων» αλλαγών.
Να βαθύνει η σύγκρουση
Το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα πάλεψαν χωρίς διακοπή για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στα αντιασφαλιστικά μέτρα. Ανοιξαν πλατιά τη συζήτηση με τους εργαζόμενους για την αναγκαιότητα αυτή η μάχη να δοθεί ολοκληρωμένα. Να υψωθεί ένα ισχυρό ταξικό ανάχωμα, που θα αποτρέψει τα νέα μέτρα και θα βάλει ζήτημα κατάργησης των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, θα προβάλει διεκδικήσεις στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Μ' αυτόν το στόχο οργανώθηκαν χιλιάδες εξορμήσεις και περιοδείες στους τόπους δουλειάς και τις συνοικίες, συγκροτήθηκαν Επιτροπές Αγώνα, διοργανώθηκαν τοπικά και περιφερειακά συλλαλητήρια, μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις.
Μ' αυτή τη σημαντική πείρα, με νέες δυνάμεις και με ανοιχτό το άλλο μεγάλο μέτωπο, αυτό των Συλλογικών Συμβάσεων, τα ταξικά συνδικάτα καλούν σε ξεσηκωμό. Για να οξυνθεί η σύγκρουση με την κυβέρνηση και τους εργοδότες, που θέλουν πάση θυσία να περάσουν τα μέτρα. Για να καταδικαστεί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, που επί της ουσίας συνδράμει την αντιασφαλιστική επίθεση, η οποία εξελίσσεται στη βάση των δικών του νόμων. Για να βαθύνει η αντιπαράθεση με τη συνδικαλιστική πλειοψηφία που επιδιώκει να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους σ' έναν αγώνα υπεράσπισης του νόμου Ρέππα, να αθωώσει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Για να αποκαλυφθεί η τακτική εκείνων που στηρίζουν τις επιλογές της πλειοψηφίας και συμβάλλουν στο να διατηρούνται συγχύσεις και αυταπάτες σε πλατιά λαϊκά στρώματα.
Εκδήλωση της Γραμματείας Γυναικών
Εκδήλωση, με θέμα «Η μητρότητα στο στόχαστρο της αντιλαϊκής πολιτικής», διοργανώνει η Γραμματεία Γυναικών του ΠΑΜΕ την Τετάρτη 27 του Φλεβάρη στις 6.30 το απόγευμα, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20). Συνθήκες δουλειάς, εργασιακές σχέσεις, απολύσεις εγκύων ή όσων θέλουν να αποκτήσουν παιδί, νομοθετικές αλλαγές, κόστος της μητρότητας, υποδομές, μαιευτήρια, παιδικοί σταθμοί, προληπτική υγιεινή μητέρας και παιδιού, συμβουλευτικοί σταθμοί, είναι μερικά από τα θέματα που θα συζητηθούν στην εκδήλωση.
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ
Ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση
Η συνέχιση του αγώνα με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής
Μετά την πανεργατική απεργία την περασμένη Τετάρτη και τις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σε όλη τη χώρα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συνεδριάζουν έκτακτα και αποφασίζουν την απεργιακή κλιμάκωση της πάλης. Το ίδιο αίτημα έχουν ήδη υποβάλει σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ οι ταξικές δυνάμεις. Είναι αυτή η στάση που τώρα απαντά στο μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η συνέχιση του αγώνα με το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής για κάθε εργάτη και υπάλληλο, για κάθε νέο και νέα, καθώς η αντιασφαλιστική επίθεση του κεφαλαίου και των κομμάτων του εντείνεται, όπως φάνηκε και από την προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή, όπου ΝΔ και ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκαν πλήρως ταυτισμένοι στην άμεση λήψη μέτρων περιορισμού των ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Σκληρό αντιασφαλιστικό πακέτο στις πλάτες των εργαζομένων
Η συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή και οι διαρροές επιβεβαιώνουν ότι από τη σαρωτική μεταρρύθμιση δεν εξαιρείται κανείς
Νέο σκληρό πακέτο αντιασφαλιστικών μέτρων σε βάρος όλων των εργαζομένων, γυναίκες και άντρες, νέους και παλιούς ασφαλισμένους, συνέχεια των αντιασφαλιστικών νόμων της τελευταίας 15ετίας των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η ασφαλιστική μεταρρύθμιση της ΝΔ όπως φάνηκε από την προχτεσινή συζήτηση στη Βουλή, παρά την προσπάθεια του Κ. Καραμανλή και των υπουργών του να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, κάνοντας επίκληση στην «αλληλεγγύη», στη «δικαιοσύνη» και τη «βιωσιμότητα» του συστήματος.
Οι τόνοι της κινδυνολογίας για το οικονομικό μέλλον των Ταμείων, τα στατιστικά και εν πολλοίς κατασκευασμένα στοιχεία που επιστρατεύτηκαν, μαζί με τις αναφορές για τα δικαιώματα της νέας γενιάς δεν μπορούν να κρύψουν το γεγονός, ότι τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση, στοχεύουν αποκλειστικά στην ανατροπή και αφαίρεση δικαιωμάτων και οδηγούν σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, σε μείωση των συντάξεων και μακροπρόθεσμα στην παραπέρα ιδιωτικοποίηση του συστήματος.
Ενοποιήσεις - μυλόπετρες
Αν και η κυβέρνηση απέφυγε να απαριθμήσει τα συγκεκριμένα μέτρα, οι νύξεις που έκανε ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του, οι συγκεκριμένες αναφορές στις δήθεν στρεβλώσεις του συστήματος, τα παραδείγματα που επέλεξαν, οδηγούν σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Το σχέδιο νόμου που θα κατατεθεί μέσα στο επόμενο δεκαήμερο θα προβλέπει σαρωτικές ενοποιήσεις Ταμείων και στην κύρια και στην επικουρική ασφάλιση, καθώς και στους κλάδους Υγείας. Η ίδια η υπουργός Απασχόλησης δήλωσε χαρακτηριστικά πως «από το σχέδιο ενοποιήσεων δεν εξαιρείται κανείς»!
Οι ενοποιήσεις αυτές, παρά την προσπάθεια να εμφανιστούν ότι θα είναι μόνο διοικητικές, σταδιακά θα οδηγήσουν σε «ομογενοποίηση» αλλά προς τα κάτω των όρων και προϋποθέσεων συνταξιοδότησης. Δεύτερη επιδίωξη είναι η παρακράτηση από το κράτος κεφαλαίων των Ταμείων που θα ανέρχονται στο 10% του λεγόμενου κοινωνικού πόρου. Η περίπτωση του Ταμείου Επιστημόνων έχει αποκλειστικά αυτό το στόχο. Αργά ή γρήγορα, θα μπει και το νυστέρι σε συντάξεις και παροχές με πρόσχημα την ανισοτιμία ασφαλισμένων που υπάγονται στο ίδιο Ταμείο.
Αλλωστε, η πρόσφατη εμπειρία είναι εξόχως αποδεικτική. Η «ενοποίηση» στον ΟΑΕΕ των Ταμείων ΤΕΒΕ, ΤΣΑ και ΤΑΕ, χωρίς να αποδίδονται οι υποχρεώσεις του κράτους, έχει οδηγήσει τον Οργανισμό στο σημείο να ξεπουλά περιουσιακά στοιχεία για να πληρώσει τις συντάξεις. Γι' αυτό, σύμφωνα με πληροφορίες εξετάζεται η μείωση των συντάξεων μέχρι και 30%, παίρνοντας δηλαδή ως βάση το καθεστώς του ΤΑΕ που δίνει τις μικρότερες συντάξεις. Να, λοιπόν, πού οδηγούν οι «ενοποιήσεις» με τη συνταγή ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
Οσο για το νέο Ταμείο, όπου δήθεν θα δημιουργηθεί «Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Αλληλεγγύης των γενεών», αυτό παρουσιάζεται μόνο και μόνο για να επιβληθεί το χαράτσι του 10% στα Ταμεία που εισπράττουν εισφορές υπό τη μορφή κοινωνικού πόρου. Εχει την ίδια αξία με το 1% του ΑΕΠ για το ΙΚΑ, που είχε σαν αποτέλεσμα την υποχρηματοδότηση του Ταμείου, το οποίο μάλιστα μέχρι τώρα δεν κατάφερε να δημιουργήσει ούτε ένα ευρώ αποθεματικό για το μέλλον. Και δεν αποκλείεται αυτή η «ιδέα» να οδηγήσει σε νέα αύξηση του ΦΠΑ, αφού σύμφωνα με τον πρωθυπουργό το 4% των εσόδων του ΦΠΑ θα πηγαίνει στο εν λόγω Ταμείο. Ετσι και αλλιώς, πάντως, πάλι μέσω της έμμεσης φορολογίας της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, η κυβέρνηση σχεδιάζει να «λύσει» το θέμα της βιωσιμότητας.
Το σκληρό πακέτο
Η αναφορά της υπουργού Απασχόλησης Φάνης Πάλλη - Πετραλιά σε εργαζόμενους που στα 50 τους χρόνια συνταξιοδοτούνται με ποσοστό 130% του μισθού τους και σε συνάρτηση με τις αιχμές για τη μητρότητα αποκαλύπτει ότι το σχέδιο για τις εργαζόμενες μητέρες και τις «πρόωρες» συντάξεις είναι σε ισχύ.
Αυτό περιλαμβάνει:
Την αύξηση του ορίου ηλικίας από τα 58 στα 60 χρόνια για όσους έχουν συμπληρώσει 35ετία και λαμβάνουν πλήρη σύνταξη.
Την αύξηση κατά πέντε χρόνια της ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους έκαναν χρήση του δικαιώματος για μειωμένη σύνταξη, αφού η ποινή του 8% ανά κάθε έτος πρόωρης αποχώρησης οδηγεί σε μείωση της σύνταξης κατά 40% και ουσιαστικά κάνει απαγορευτική τη χρήση αυτής της δυνατότητας. Η διάταξη αυτή θα θίξει ιδιαίτερα χιλιάδες εργαζόμενους μετά τα 55 χρόνια που έμεναν άνεργοι και κατέφευγαν σε αυτή τη δυνατότητα, έστω και αν έπαιρναν μειωμένη σύνταξη κατά 22,5%.
Την αύξηση κατά τουλάχιστον πέντε χρόνια αλλά και περισσότερων για τις μητέρες που με ανήλικο μπορούσαν να συνταξιοδοτηθούν στο 50ό έτος.
Την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και για τις τρίτεκνες που με 20 χρόνια εργασίας μπορούσαν να αποχωρήσουν χωρίς να τίθεται όριο ηλικίας. Η απώλεια αυτής της δυνατότητας δεν αντισταθμίζεται με το λεγόμενο «πλασματικό χρόνο» και είναι πρόκληση να γίνεται στο όνομα της μητρότητας.
Τη μείωση της επικουρικής σύνταξης για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που τα Ταμεία τους δίνουν επικουρική σύνταξη μεγαλύτερη του 20%.
Στον Καιάδα οι ανάπηροι
Η επίθεση του Κ. Καραμανλή στους ανάπηρους και στα λίγα ψίχουλα που λαμβάνουν ως σύνταξη είναι ανοίκεια, ενώ οι ισχυρισμοί του πέρα για πέρα ψευδείς. Ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός ότι υπάρχουν περιοχές, όπου οι αναπηρικές συντάξεις φτάνουν το 25%! Τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ τον διαψεύδουν πέρα για πέρα. Σύμφωνα με το ΙΚΑ, οι αναπηρικές συντάξεις του Ιδρύματος φτάνουν μόλις το 13%. Σε σύνολο ενός εκατομμυρίου και πλέον συνταξιούχων το 2008, οι αναπηρικές συντάξεις είναι 133.000. Μάλιστα, το κόστος αυτών των συντάξεων είναι λιγότερο από το 10% της συνολικής δαπάνης των συντάξεων που δίνει το Ιδρυμα.
Η μέση αναπηρική σύνταξη στις 31/12/2007 ήταν 482,79 ευρώ. Να ποιους έβαλε στο στόχαστρο της μεταρρύθμισης η κυβέρνηση. Να ποιους θεωρεί υπεύθυνους για την «άρρωστη» κατάσταση του συστήματος. Τον αριθμό αυτών των αναπηρικών συντάξεων θέλει ακόμα περισσότερο να μειώσει η κυβέρνηση, αλλάζοντας το καθεστώς των αναπηρικών.
Στην υγειά ...της κερδοφορίας
«Επιστημονικά επιτεύγματα - είπε ο πρωθυπουργός - αυξάνουν τις υποχρεώσεις των ασφαλιστικών Ταμείων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη». Μόνο που δεν είναι η ιατρική επιστήμη που ευθύνεται για την αύξηση των δαπανών, αλλά το γεγονός ότι η ΝΔ, όπως και το ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν, έχουν αφήσει ανεξέλεγκτες τις φαρμακοβιομηχανίες. Η κατάργηση της λίστας των φαρμάκων και η ώθηση πελατείας στα ιδιωτικά νοσοκομεία και εργαστήρια είναι αυτά που αυξάνουν τις δαπάνες των Ταμείων και φουσκώνουν τα κέρδη των μονοπωλίων της Υγείας.
Αλλωστε και εδώ, κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φρόντισαν να φορτώσουν όλα τα βάρη στις πλάτες των ασφαλισμένων. Ετσι, στο μεγαλύτερο ασφαλιστικό οργανισμό της χώρας, το ΙΚΑ που ιατρικά καλύπτει 6 εκατομμύρια ανθρώπους, από το 2003 μέχρι φέτος το χρέος του κράτους ανέρχεται στα 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Και τα χρήματα αυτά δεν αποδίδονται παρά τη ρητή υποχρέωση του κράτους για ενίσχυση του κλάδου Υγείας με ποσοστό 3,8% επί της μισθοδοσίας των ασφαλισμένων.
Και όμως, αντί η κυβέρνηση να τηρήσει τις αυτονόητες υποχρεώσεις της πέραν των «ενοποιήσεων» στους κλάδους Υγείας και τη χρηματοδότηση από τα υγιή Ταμεία αυτών που έχουν οικονομικές δυσχέρειες, σχεδιάζει να αφήσει χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη χιλιάδες εργαζόμενους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στο σχέδιο νόμου θα περιληφθεί διάταξη που θα αυξάνει τον αριθμό των ελάχιστων ενσήμων που πρέπει να έχει κάποιος σήμερα για να έχει βιβλιάριο ασθένειας από τα 50 στα 100 τουλάχιστον ένσημα. Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον 400.000 εργαζόμενοι, οι οποίοι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ, εργάζονται λιγότερες από 100 ημέρες το χρόνο θα βρεθούν να μην έχουν κάλυψη ιατροφαρμακευτική. Αν σε αυτόν τον αριθμό προσθέσουμε και τα προστατευόμενα μέλη αυτών των ασφαλισμένων, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια επιχείρηση με τρομακτικές κοινωνικές συνέπειες.
Τέλος, το εύρος των ανατροπών ήδη προδιαγράφεται ότι δεν έχει όρια. Η ίδια η δήλωση του Κ. Καραμανλή ότι δε θα θιγούν «ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα» είναι απόλυτα παραπλανητική και οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα ότι τυπικά μόνο εξαιρούνται αυτοί που είναι λίγο πριν τη σύνταξη. Στην πράξη, από τις «ενοποιήσεις» θα θιγούν άπαντες. Και αυτοί που σε λίγα χρόνια θα συνταξιοδοτηθούν αλλά και οι σημερινοί συνταξιούχοι. Το παράδειγμα των συνταξιούχων του ΟΑΕΕ, η περίπτωση των συνταξιούχων των Ταμείων των τραπεζών που εντάσσονται στο ΕΤΑΤ και των οποίων «πάγωσαν» οι συντάξεις, επιβεβαιώνουν ότι η λαίλαπα της αντιασφαλιστικής επίθεσης δε θα αφήσει κανέναν στο απυρόβλητο.
Με τη σφραγίδα της ΕΕ
Αν, όμως, το εύρος των ανατροπών δεν έχει όρια, έχει συγκεκριμένη πολιτική σφραγίδα. «Μπορεί η Ελλάδα να αποτελεί εξαίρεση από τον κανόνα που θέλει τα Ασφαλιστικά Συστήματα να αλλάζουν και να εκσυγχρονίζονται;» αναρωτήθηκε στη Βουλή ο πρωθυπουργός. Και σε αυτήν τη ρητορική ερώτησή του κρύβεται η βαθύτερη ουσία της μεταρρύθμισης που ευαγγελίζεται. Γιατί είναι γεγονός ότι οι περικοπές στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, δεν είναι εφεύρεση μόνο της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι ελληνική πατέντα. Είναι γενική γραμμή σε όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι η στρατηγική που θέλει μέσα στις σύγχρονες συνθήκες να εξασφαλίσει την όσο γίνεται μεγαλύτερη κερδοφορία των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και την ανταγωνιστικότητά τους.
Να γιατί η «μεταρρύθμιση» ούτε τη «βιωσιμότητα» θέλει να αντιμετωπίσει, ούτε ενδιαφέρεται για τις νέες γενιές. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, μια πολιτική που γεννά ολόκληρες στρατιές με ανασφάλιστη εργασία, με μισθούς των 600 ευρώ, με μερική απασχόληση και προσωρινά απασχολήσιμους να νοιάζεται για τη νέα γενιά. Αυτό είναι ένα χρήσιμο συμπέρασμα για όλους τους εργαζόμενους στην ΕΕ και τους Ελληνες. Γιατί, χωρίς τη γενικότερη αμφισβήτηση της πολιτικής που υπακούει στους νόμους της καπιταλιστικής ανάπτυξης και της στρατηγικής της ΕΕ, ο αγώνας των εργαζομένων θα παραμείνει χωρίς ουσιαστικά αποτελέσματα
ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ
Οξυνση της σύγκρουσης, κλιμάκωση με απεργία
Η Ομοσπονδία Οικοδόμων έχει ήδη αποφασίσει νέα απεργιακή κινητοποίηση σε ημερομηνία που θα καθορίσει από κοινού με Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα που συνεδριάζουν για το ίδιο θέμα
Η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή σήμανε το καμπανάκι του τελικού γύρου στην αναμέτρηση για τα νέα αντιασφαλιστικά μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση. Οι επόμενες μέρες είναι μέρες ευθύνης για όλους. Οι αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, στην οργάνωση των οποίων είχαν καθοριστική συμβολή το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, έχουν δημιουργήσει μια κρίσιμη «μαγιά», ικανή να πυροδοτήσει ακόμα πιο μαζικές κινητοποιήσεις, να εκφράσει τις αγωνιστικές διαθέσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων, που βλέπουν τα εναπομείναντα ασφαλιστικά τους δικαιώματα να κινδυνεύουν με νέα καρατόμηση.
Μετά την απεργία της Τετάρτης και τις μαζικές συγκεντρώσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σε όλη τη χώρα, οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ συνεδριάζουν έκτακτα και αποφασίζουν την απεργιακή κλιμάκωση της πάλης. Το ίδιο αίτημα έχουν ήδη υποβάλει σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ οι ταξικές δυνάμεις. Ηδη, η Ομοσπονδία των Οικοδόμων αποφάσισε την κήρυξη απεργίας σε ημερομηνία που θα καθορίσει μαζί με άλλες Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα. Είναι αυτή η στάση που τώρα απαντά στο μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Η συνέχιση του αγώνα, με ακόμα μεγαλύτερη απαιτητικότητα, αναδεικνύεται σε καθήκον πρώτης γραμμής για κάθε εργάτη και υπάλληλο, για κάθε νέο και νέα.
Με το δοκιμασμένο πλαίσιο του ΠΑΜΕ
Οι επόμενες μέρες είναι μέρες κρίσιμες. Η μαζικότητα, ο προσανατολισμός, η διάρκεια και η συνέπεια της πάλης μπορούν να καθορίσουν τις εξελίξεις προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Να δυσκολέψουν την κυβέρνηση, να εμποδίσουν τα μέτρα, να βελτιώσουν τη θέση των εργαζομένων στην αναμέτρηση με το κεφάλαιο και τους εκφραστές του. Σ' αυτό το καμίνι, που διαρκώς ζεσταίνεται, ο καθένας κρίνεται από τη στάση του απέναντι στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Απέναντι στην ουσία της προωθούμενης μεταρρύθμισης και όσων έχουν αναλάβει να τη φέρουν σε πέρας.
Το πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται καθημερινά στην πράξη. Το ΠΑΜΕ δε νομιμοποίησε τους ελιγμούς της κυβέρνησης. Καταδίκασε τον «κοινωνικό διάλογο» σε κάθε μορφή του. Απάντησε από την πρώτη στιγμή στην άθλια και επικίνδυνη προπαγάνδα για την αναγκαιότητα δήθεν των αλλαγών. Ξεσκέπασε τους πραγματικούς φταίχτες, την πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ. Κάλεσε έγκαιρα τους εργαζόμενους να μην παραπλανηθούν από την αλλαγή προσώπων στην ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης, από τις σκόπιμες διαρροές περί δήθεν «ήπιων» αλλαγών.
Να βαθύνει η σύγκρουση
Το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα πάλεψαν χωρίς διακοπή για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στα αντιασφαλιστικά μέτρα. Ανοιξαν πλατιά τη συζήτηση με τους εργαζόμενους για την αναγκαιότητα αυτή η μάχη να δοθεί ολοκληρωμένα. Να υψωθεί ένα ισχυρό ταξικό ανάχωμα, που θα αποτρέψει τα νέα μέτρα και θα βάλει ζήτημα κατάργησης των αντιασφαλιστικών νόμων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, θα προβάλει διεκδικήσεις στο ύψος των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Μ' αυτόν το στόχο οργανώθηκαν χιλιάδες εξορμήσεις και περιοδείες στους τόπους δουλειάς και τις συνοικίες, συγκροτήθηκαν Επιτροπές Αγώνα, διοργανώθηκαν τοπικά και περιφερειακά συλλαλητήρια, μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις.
Μ' αυτή τη σημαντική πείρα, με νέες δυνάμεις και με ανοιχτό το άλλο μεγάλο μέτωπο, αυτό των Συλλογικών Συμβάσεων, τα ταξικά συνδικάτα καλούν σε ξεσηκωμό. Για να οξυνθεί η σύγκρουση με την κυβέρνηση και τους εργοδότες, που θέλουν πάση θυσία να περάσουν τα μέτρα. Για να καταδικαστεί η πολιτική του ΠΑΣΟΚ, που επί της ουσίας συνδράμει την αντιασφαλιστική επίθεση, η οποία εξελίσσεται στη βάση των δικών του νόμων. Για να βαθύνει η αντιπαράθεση με τη συνδικαλιστική πλειοψηφία που επιδιώκει να εγκλωβίσει τους εργαζόμενους σ' έναν αγώνα υπεράσπισης του νόμου Ρέππα, να αθωώσει την πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Για να αποκαλυφθεί η τακτική εκείνων που στηρίζουν τις επιλογές της πλειοψηφίας και συμβάλλουν στο να διατηρούνται συγχύσεις και αυταπάτες σε πλατιά λαϊκά στρώματα.
Εκδήλωση της Γραμματείας Γυναικών
Εκδήλωση, με θέμα «Η μητρότητα στο στόχαστρο της αντιλαϊκής πολιτικής», διοργανώνει η Γραμματεία Γυναικών του ΠΑΜΕ την Τετάρτη 27 του Φλεβάρη στις 6.30 το απόγευμα, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20). Συνθήκες δουλειάς, εργασιακές σχέσεις, απολύσεις εγκύων ή όσων θέλουν να αποκτήσουν παιδί, νομοθετικές αλλαγές, κόστος της μητρότητας, υποδομές, μαιευτήρια, παιδικοί σταθμοί, προληπτική υγιεινή μητέρας και παιδιού, συμβουλευτικοί σταθμοί, είναι μερικά από τα θέματα που θα συζητηθούν στην εκδήλωση.
15 Φεβ 2008
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΝΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΠΑΕΙ ΘΕΑΤΡΟ!
Η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ σας καλεί να παρακολουθήσετε την αντιπολεμική θεατρική παράσταση «Ήταν όλοι τους παιδιά μου», του Άρθουρ Μίλερ στο θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3), την Πέμπτη 21 Φλεβάρη.
Ώρα έναρξης της παράστασης 9.15 μ.μ..
Τιμή εισιτηρίου 16 €
5 Φεβ 2008
ΣΤΙΣ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ!
ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1891
ΠΛ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 10 – ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 210 3236287 – 210 3232463 FAX. 210 3221089
http://emporoipalliloi.blog.spot.com
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ – ΘΗΣΕΩΣ 156 – 1ος όροφος – ΤΗΛ. 210 9588825
Αθήνα 28/1/2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ 2008
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ 10.30 Π.Μ.
Συνάδελφοι, νέοι εργαζόμενοι, εργαζόμενες στο εμπόριο
Συμμετείχαμε στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 7 Νοέμβρη και στις 22 Γενάρη, συναντηθήκαμε στη μεγάλη απεργία στις 12 Δεκέμβρη, παλεύουμε μαζί στους χώρους δουλειάς.
Αγωνιστήκαμε μαζί και πετύχαμε την ανάκληση των απολύσεων από τον όμιλο CARREFOUR-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, απαντήσαμε αποφασιστικά στην εργοδοτική τρομοκρατία, αναχαιτίζουμε τις μεθοδεύσεις των εργοδοτών για κατάργηση της Κυριακής αργίας, καταδικάζουμε την πολιτική της σήψης και της διαφθοράς, διεκδικούμε με την καθημερινή μας πάλη τα δικά μας αιτήματα με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών μας.
Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη δύναμη στην απεργία 13 Φλεβάρη, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας γιατί η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή του Νόμου Ρέππα του ΠΑΣΟΚ, που προβλέπει:
· Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια .
· Μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης από 80% στα 70% των μισθών της τελευταίας 5ετίας.
· Στο όνομα της ισότητος αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στις μητέρες με ανήλικα παιδιά.
· Κατάργηση βαρέων και ανθυγιεινών, με συνέπειες τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων 8 με 10 χρόνια αργότερα από τη μέχρι τώρα συνταξιοδότηση τους.
· Ενοποίηση των Ταμείων με την προς τα κάτω εξίσωση ή και κατάργηση δικαιωμάτων.
Συνάδελφοι,
Το ασφαλιστικό μας, εκτός από τη σύνταξη, συνδέεται άμεσα με τα επιδόματα μητρότητας, τα επιδόματα ασθενείας, τις παροχές υγείας, τα επιδόματα για εργατικό ατύχημα, τις προσωρινές συντάξεις σε περιπτώσεις ιδιαίτερης ιατρικής και φαρμακευτικής αγωγής σε βαριές ασθένειες.
Το ασφαλιστικό μας συνδέεται και με την εργασιακή μας σχέση.
Ο ωρομίσθιος, ο μερικώς απασχολούμενος, ο εργαζόμενος με δίμηνη σύμβαση ή με τη σύμβαση μιας μέρας, είναι αδύνατον να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων ώστε να καταφέρει να συνταξιοδοτηθεί αλλά και πριν τη συνταξιοδότηση ο εργαζόμενος με την ελαστική σχέση εργασίας που του επιβάλλεται, προσπαθεί να επιβιώσει με μισό μισθό, μισά δικαιώματα, κυριολεκτικά μισή ζωή.
Η πλειοψηφία των εργαζομένων σήμερα ζούμε ένα συνεχή εκβιασμό και την καθημερινή τρομοκρατία από τους εργοδότες για απόλυση και για μακροχρόνια ανεργία.
Συνάδελφοι,
Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε:
· Ο εργαζόμενος στη ΜΑΚΡΟ που δουλεύει στα ψυγεία και η εταιρεία του έχει σύμβαση ως πωλητή, δηλαδή η ΜΑΚΡΟ του έχει καταργήσει το δικαίωμα του στα βαρέα ανθυγιεινά
· Ο εργαζόμενος στο ATTICA που δουλεύει ατέλειωτες υπερωρίες και του επιβάλλει η εταιρεία τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με διάλλειμα στα σκαλοπάτια του καταστήματος
· Η εργαζόμενη στα LIDL που υποχρεώνεται να δουλεύει ως ταμίας, ως καθαρίστρια, ως φορτοεκφορτωτής
· Η εργαζόμενη στη ZARA που υποχρεώνεται να δουλεύει νυχτερινό ωράριο 10 το βράδυ με 6 το πρωί, με σύμβαση 2 ημερών την εβδομάδα
· Οι εργαζόμενοι στο ΠΛΑΙΣΙΟ που υποχρεώνονται να δουλέψουν 12 ώρες την ημέρα για να πιάσουν το στόχο κερδών της εταιρείας
Και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι στο THE MALL, στο ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, στο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, στο ΙΚΕΑ, στο HONDOS, στα EXTRA, στο NOTOS GALLERIES που υπογράφουν για 4ωρο και δουλεύουν 10ωρο, που τρομοκρατούνται καθημερινά με τις χαφιεδοκάμερες να τους παρακολουθούν συνεχώς, που εκβιάζονται με απόλυση αν τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι,
Όλοι εμείς, οι χιλιάδες παραγωγοί του ασσύληπτου πλούτου, οφείλουμε και επιβάλλεται να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει.
Μας ανήκει όλος αυτός ο πλούτος που παράγουμε.
Καθολική συμμετοχή στην απεργία 13 Φλεβάρη για να καταδικάσουμε τη σήψη και τη διαφθορά, το εκμεταλλευτικό σύστημα, την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Όλοι στην απεργία για να σπάσουμε την εργοδοτική τρομοκρατία, για να απομονώσουμε τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΟΙΥΕ, ΕΚΑ που είναι συνένοχες γιατί στήριξαν και στηρίζουν τη μερική απασχόληση , την πολιτική που χτυπάει τον ημερήσιο σταθερό χρόνο, στήριξαν και στηρίζουν τις απολύσεις, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τη λιτότητα, την υποταγή των εργαζομένων στους κοινωνικούς διαλόγους που γίνονται για να καταργηθούν κατακτήσεις των εργαζομένων.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ 2008
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΩΡΑ 10.30 Π.Μ.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
· Υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους.
· Αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν Υγεία, Πρόνοια. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων για τον κλάδο υγείας.
· Πλήρη σταθερή εργασία. 7ωρο-5θήμερο-35ωρο, νομοθετική κατοχύρωση Κυριακής αργίας.
· Κατώτερο μισθό 1400 ευρώ. Σύνταξη στο 80 % του τελευταίου μισθού. Κατώτερη σύνταξη 1120 ευρώ.
· Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες, 50 και 55 χρόνια για τα βαρέα-ανθυγιεινά. Υπεράσπιση, διεύρυνση των ΒΑΕ, ουσιαστικά μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας.
· Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4050 ημέρες εργασίας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΠΛ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ 10 – ΑΘΗΝΑ ΤΗΛ. 210 3236287 – 210 3232463 FAX. 210 3221089
http://emporoipalliloi.blog.spot.com
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ: ΚΑΛΛΙΘΕΑΣ – ΘΗΣΕΩΣ 156 – 1ος όροφος – ΤΗΛ. 210 9588825
Αθήνα 28/1/2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
ΑΠΕΡΓΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ 2008
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ 10.30 Π.Μ.
Συνάδελφοι, νέοι εργαζόμενοι, εργαζόμενες στο εμπόριο
Συμμετείχαμε στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 7 Νοέμβρη και στις 22 Γενάρη, συναντηθήκαμε στη μεγάλη απεργία στις 12 Δεκέμβρη, παλεύουμε μαζί στους χώρους δουλειάς.
Αγωνιστήκαμε μαζί και πετύχαμε την ανάκληση των απολύσεων από τον όμιλο CARREFOUR-ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, απαντήσαμε αποφασιστικά στην εργοδοτική τρομοκρατία, αναχαιτίζουμε τις μεθοδεύσεις των εργοδοτών για κατάργηση της Κυριακής αργίας, καταδικάζουμε την πολιτική της σήψης και της διαφθοράς, διεκδικούμε με την καθημερινή μας πάλη τα δικά μας αιτήματα με στόχο την ικανοποίηση των αναγκών μας.
Συνεχίζουμε με μεγαλύτερη δύναμη στην απεργία 13 Φλεβάρη, κλιμακώνουμε τον αγώνα μας γιατί η κυβέρνηση επιμένει στην εφαρμογή του Νόμου Ρέππα του ΠΑΣΟΚ, που προβλέπει:
· Αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια .
· Μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης από 80% στα 70% των μισθών της τελευταίας 5ετίας.
· Στο όνομα της ισότητος αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ακόμα και στις μητέρες με ανήλικα παιδιά.
· Κατάργηση βαρέων και ανθυγιεινών, με συνέπειες τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων 8 με 10 χρόνια αργότερα από τη μέχρι τώρα συνταξιοδότηση τους.
· Ενοποίηση των Ταμείων με την προς τα κάτω εξίσωση ή και κατάργηση δικαιωμάτων.
Συνάδελφοι,
Το ασφαλιστικό μας, εκτός από τη σύνταξη, συνδέεται άμεσα με τα επιδόματα μητρότητας, τα επιδόματα ασθενείας, τις παροχές υγείας, τα επιδόματα για εργατικό ατύχημα, τις προσωρινές συντάξεις σε περιπτώσεις ιδιαίτερης ιατρικής και φαρμακευτικής αγωγής σε βαριές ασθένειες.
Το ασφαλιστικό μας συνδέεται και με την εργασιακή μας σχέση.
Ο ωρομίσθιος, ο μερικώς απασχολούμενος, ο εργαζόμενος με δίμηνη σύμβαση ή με τη σύμβαση μιας μέρας, είναι αδύνατον να συγκεντρώσει τον απαιτούμενο αριθμό ενσήμων ώστε να καταφέρει να συνταξιοδοτηθεί αλλά και πριν τη συνταξιοδότηση ο εργαζόμενος με την ελαστική σχέση εργασίας που του επιβάλλεται, προσπαθεί να επιβιώσει με μισό μισθό, μισά δικαιώματα, κυριολεκτικά μισή ζωή.
Η πλειοψηφία των εργαζομένων σήμερα ζούμε ένα συνεχή εκβιασμό και την καθημερινή τρομοκρατία από τους εργοδότες για απόλυση και για μακροχρόνια ανεργία.
Συνάδελφοι,
Σήμερα είναι αναγκαίο όσο ποτέ άλλοτε:
· Ο εργαζόμενος στη ΜΑΚΡΟ που δουλεύει στα ψυγεία και η εταιρεία του έχει σύμβαση ως πωλητή, δηλαδή η ΜΑΚΡΟ του έχει καταργήσει το δικαίωμα του στα βαρέα ανθυγιεινά
· Ο εργαζόμενος στο ATTICA που δουλεύει ατέλειωτες υπερωρίες και του επιβάλλει η εταιρεία τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με διάλλειμα στα σκαλοπάτια του καταστήματος
· Η εργαζόμενη στα LIDL που υποχρεώνεται να δουλεύει ως ταμίας, ως καθαρίστρια, ως φορτοεκφορτωτής
· Η εργαζόμενη στη ZARA που υποχρεώνεται να δουλεύει νυχτερινό ωράριο 10 το βράδυ με 6 το πρωί, με σύμβαση 2 ημερών την εβδομάδα
· Οι εργαζόμενοι στο ΠΛΑΙΣΙΟ που υποχρεώνονται να δουλέψουν 12 ώρες την ημέρα για να πιάσουν το στόχο κερδών της εταιρείας
Και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι στο THE MALL, στο ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ, στο ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, στο ΙΚΕΑ, στο HONDOS, στα EXTRA, στο NOTOS GALLERIES που υπογράφουν για 4ωρο και δουλεύουν 10ωρο, που τρομοκρατούνται καθημερινά με τις χαφιεδοκάμερες να τους παρακολουθούν συνεχώς, που εκβιάζονται με απόλυση αν τολμήσουν να σηκώσουν κεφάλι,
Όλοι εμείς, οι χιλιάδες παραγωγοί του ασσύληπτου πλούτου, οφείλουμε και επιβάλλεται να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας και να διεκδικήσουμε αυτό που μας ανήκει.
Μας ανήκει όλος αυτός ο πλούτος που παράγουμε.
Καθολική συμμετοχή στην απεργία 13 Φλεβάρη για να καταδικάσουμε τη σήψη και τη διαφθορά, το εκμεταλλευτικό σύστημα, την αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων που υπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.
Όλοι στην απεργία για να σπάσουμε την εργοδοτική τρομοκρατία, για να απομονώσουμε τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ, ΟΙΥΕ, ΕΚΑ που είναι συνένοχες γιατί στήριξαν και στηρίζουν τη μερική απασχόληση , την πολιτική που χτυπάει τον ημερήσιο σταθερό χρόνο, στήριξαν και στηρίζουν τις απολύσεις, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τη λιτότητα, την υποταγή των εργαζομένων στους κοινωνικούς διαλόγους που γίνονται για να καταργηθούν κατακτήσεις των εργαζομένων.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΦΛΕΒΑΡΗ 2008
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΜΟΝΟΙΑ ΩΡΑ 10.30 Π.Μ.
ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ:
· Υποχρεωτική κοινωνική ασφάλιση για όλους.
· Αποκλειστικά Δημόσια-Δωρεάν Υγεία, Πρόνοια. Κατάργηση της ιδιωτικής επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατάργηση της εισφοράς των εργαζομένων για τον κλάδο υγείας.
· Πλήρη σταθερή εργασία. 7ωρο-5θήμερο-35ωρο, νομοθετική κατοχύρωση Κυριακής αργίας.
· Κατώτερο μισθό 1400 ευρώ. Σύνταξη στο 80 % του τελευταίου μισθού. Κατώτερη σύνταξη 1120 ευρώ.
· Σύνταξη στα 55 για τις γυναίκες και στα 60 για τους άνδρες, 50 και 55 χρόνια για τα βαρέα-ανθυγιεινά. Υπεράσπιση, διεύρυνση των ΒΑΕ, ουσιαστικά μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας.
· Κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με 4050 ημέρες εργασίας.
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
4 Φεβ 2008
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΓΣΕΕ
δημοσίευμα απο την εφημερίδα "ριζοσπάστης"
ΕΘΝΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
«Αύξηση» 1,27 ευρώ στο μεροκάματο κάθε χρόνο!
Αποκαλυπτικά τα στοιχεία από την ανάλυση των Συμβάσεων που υπογράφει την τελευταία τουλάχιστον οκταετία η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ
Η στάση της ΓΣΕΕ στις διαπραγματεύσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας καθορίζεται διαχρονικά από τη στρατηγική της συμφωνία με βασικές αξιώσεις του κεφαλαίου, με την αποδοχή από την πλευρά της πλειοψηφίας της λογικής της ανταγωνιστικότητας και των «αντοχών της οικονομίας». Στάση και στρατηγική που καμιά σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων και τις ανάγκες τους.
Στις φετινές διαπραγματεύσεις, η συνδικαλιστική πλειοψηφία προσήλθε με πλαίσιο που νομιμοποιεί τη μερική απασχόληση, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις μαζικές απολύσεις. Ενώ και στα μισθολογικά αιτήματα κινείται σταθερά στη λογική των «αυξήσεων» πείνας, αφήνοντας να διαρρεύσουν ποσοστά που προδιαγράφουν την καθήλωση και τη συρρίκνωση επί της ουσίας του λαϊκού εισοδήματος.
Μια σύντομη αναδρομή στις ΕΓΣΕΕ που υπογράφτηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια, από το 2000 έως και το 2007, δείχνει ανάγλυφα ότι η στάση της ΓΣΕΕ στις διαπραγματεύσεις και η Σύμβαση που τελικά υπογράφει, αποτελεί στρατηγική επιλογή προς όφελος των εργοδοτών, του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι βάσει των Συμβάσεων της ΓΣΕΕ, το μεροκάματο αυξάνεται κάθε χρόνο μόλις 1,27 ευρώ χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο πληθωρισμός!
Από το 2000 υπογράφτηκαν τέσσερις Συμβάσεις, αφού κάθε ΕΓΣΕΕ είναι διετής, μια μορφή σύμβασης που εφαρμόζεται κατά κόρον από το 1994. Με δεδομένο τις αυξήσεις - ψίχουλα που προέβλεπαν και οι οποίες εξανεμίζονταν κάθε φορά από τον πληθωρισμό, η διετής διάρκειά τους εξασφάλισε στους εργοδότες φθηνά εργατικά χέρια και κλίμα εργασιακής ειρήνης για ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα. Ενώ η υπογραφή κατάπτυστων ΕΓΣΣΕ δημιουργούσε ανέκαθεν τεράστια εμπόδια και στη διεκδίκηση των κλαδικών Συμβάσεων.
Συμβάσεις πείνας
2000 - 2001: Λίγο πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συναντάται με κλιμάκιο του ΟΟΣΑ και το διαβεβαιώνει ότι δε θα μπει σε αμφισβήτηση η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Ξεκινώντας τις διαπραγματεύσεις αποφεύγει να ζητήσει από την αρχή συγκεκριμένες αυξήσεις. Στη δεύτερη συνάντηση με τους εργοδότες (Μάρτης 2000), ο ΣΕΒ δίνει αυξήσεις 2,5% και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συζητά για ένα 5%. Τελικά, το Μάη του 2000 οι δύο πλευρές υπογράφουν σύμβαση που προβλέπει μέση ετήσια αύξηση των μισθών μόλις 2,8% για το 2000 και 2,6% για το 2001. Οι υπογραφές «έπεσαν» στις 15 Μάη. Το μεροκάματο στα τέλη του 2000 διαμορφώνεται στα 20,5 ευρώ (μετατροπή από δραχμές) και το 2001 στα 21,18 ευρώ. Αντίστοιχα ο μισθός στα 457,65 και στα 472,88 ευρώ.
Σε έκθεση της Κομισιόν γίνεται ειδική μνεία για τις συμβάσεις, λίγο πριν υπογραφτεί η ΕΓΣΕΕ. Αρχικά, δίνονται τα εύσημα επειδή η προηγούμενη διετής ΕΓΣΕΕ (1998 - 1999) «οδήγησε σε επιβράδυνση των ονομαστικών αμοιβών των μισθωτών και του κόστους εργασίας» και πιο κάτω σημειώνεται «μια νέα διετής σύμβαση θα συνέβαλε στη συγκράτηση του κόστους εργασίας. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να προωθήσει μια τέτοια ρύθμιση». Αποστολή εξετελέσθη!
Στην ίδια σύμβαση η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ανοίγει το δρόμο για την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση που εκδηλώνεται αρχικά με το νομοσχέδιο Γιαννίτση το 2001 και ολοκληρώνεται δύο χρόνια μετά με το νόμο 3029 του 2002. Στο άρθρο 13 της σύμβασης, πλειοψηφία και εργοδότες «υπογραμμίζουν την ανάγκη αναμόρφωσης του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων» και προτείνουν μεταξύ άλλων «την ενοποίηση των ομοειδών ταμείων κύριας σύνταξης» - χωρίς καν να θέτουν όρους - αλλά και τη «συγκρότηση στην κοινωνική ασφάλιση ενός συστήματος κεφαλαιοποιητικών και διανεμητικών στοιχείων».
2002 - 2003: Η ιστορία επαναλαμβάνεται και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπογράφει με τους εργοδότες νέα διετή σύμβαση για τα έτη 2002 - 2003. Αρχικά, η πλειοψηφία φέρεται να ζητά αύξηση της τάξης του 5,6%. Οι εργοδότες μιλάνε για 3,4%. Τελικά, οι δύο πλευρές υπογράφουν τη σύμβαση που προβλέπει αυξήσεις μόλις 3,4% (συν 1,1% ως αναπλήρωση του εισοδήματος που χάθηκε το 2001 λόγω πληθωρισμού) για το 2002 και 3,9% για το 2003. Τα μεροκάματα το 2002 και το 2003 (στο τέλος των δύο χρόνων) διαμορφώνονται στα 22,35 ευρώ και στα 23,29 ευρώ, αντίστοιχα. Οι μισθοί στα 498,86 και 519,17 ευρώ.
2004 - 2005: Ενόψει της νέας σύμβασης που τελικά είναι και αυτή διετής και αφορά στα έτη 2004 - 2005, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζητά αυξήσεις περίπου 8%. Οι εργοδότες ζητούν απροκάλυπτα οι αυξήσεις να είναι ποσοτικές και όχι ποσοστιαίες. Το Μάη του 2004 υπογράφεται η σύμβαση που και πάλι προβλέπει αυξήσεις - ψίχουλα. Μόλις 4,7% για το 2004 και 3,4% για το 2005. Στα τέλη του 2004 και του 2005 τα μεροκάματα διαμορφώνονται στα 25,01 και 26,41 ευρώ και οι μισθοί στα 559,98 και 591,18 ευρώ, αντίστοιχα.
2006 - 2007: Στην τελευταία διετή σύμβαση 2006 - 2007, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μιλά και πάλι για αυξήσεις της τάξης του 8% το οποίο αργότερα κατεβαίνει στο 5,8%, ενώ οι εργοδότες δίνουν 3%. Η σύμβαση που υπογράφεται προβλέπει 3,86% για το 2006 και 3,4% για το 2007. Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν είναι ικανοποιητικές για τους εργοδότες, αφού οι αυξήσεις που δόθηκαν ήταν πολύ κοντά στο δικό τους αρχικό σχεδιασμό. Ενώ η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πήγε πολύ πιο κάτω ακόμα και από όσα αρχικά πρότεινε η ίδια - τα οποία έτσι και αλλιώς βρίσκονταν μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων. Να πώς φθάσαμε στις 31-12-2007 το μεροκάματο να είναι μόλις 29,39 ευρώ μεικτά και ο μισθός 657,89 ευρώ μεικτά.
«Νομιμοποίηση» των σχεδίων του ΣΕΒ
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στα χρόνια αυτά, η εργοδοτική πλευρά προχώρησε σε μια σειρά προτάσεις που είχαν να κάνουν με την αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, προς το χειρότερο. Ορισμένες από αυτές τις προτάσεις των εργοδοτών ήταν: Συμβάσεις με ακόμα μεγαλύτερη χρονική διάρκεια (π.χ. τριετής). Μείωση του κόστους των υπερωριών και ευελιξία στις ώρες εργασίας, ποσοτικές και όχι ποσοστιαίες αυξήσεις, αποσύνδεση της ΕΓΣΕΕ από τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις, ακόμα και κατάργηση των συμβάσεων. Ακόμα, διευθέτηση του χρόνου εργασίας και πάγωμα των μισθών σε συγκεκριμένες περιοχές με το πρόσχημα της καταπολέμησης της ανεργίας.
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΡΔΗ 2006
Υπερκέρδη 17.913 ευρώ από κάθε εργαζόμενο
Σημαντική αύξηση 17% των κερδών ανά εργαζόμενο, τη χρονιά που το μεροκάματο αυξήθηκε 77 λεπτά
Μέχρι και 8.916% η αύξηση των επιχειρηματικών κερδών
Μπορεί τη βδομάδα που μας πέρασε να έγινε η πρώτη συνάντηση για την υπογραφή νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και σ' αυτή να διαπιστώθηκαν «διάσταση απόψεων», ωστόσο από τώρα θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι η έκβαση των διαπραγματεύσεων, τελικά, θα κινηθεί στο ημίφως του συμβιβασμού και της... συνεννόησης. Το να καταλήγεις εκ των προτέρων σε μια τέτοια εκτίμηση μπορεί από ορισμένους καλοθελητές να... κακοχαρακτηριστεί, ωστόσο τα δεδομένα δεν επιτρέπουν αυταπάτες. Ποια είναι αυτά; Πρώτον, ότι οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας προσέρχονται στις συζητήσεις κραδαίνοντας, όπως πάντα, απειλές και εκβιασμούς για τα χειρότερα, ενώ όλο και πιο φανερά επιχειρούν να θέσουν θέμα συνολικής αναθεώρησης - και κατάργησης - του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων. Δεύτερον, ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ με την καθημερινή της πρακτική, έχει πια αποδείξει ότι αντί για διεκδικήσεις και αγώνες για πραγματικές αυξήσεις, έχει επιλέξει να κινείται στο πλαίσιο της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας», με αποτέλεσμα όλα τα τελευταία χρόνια μισθοί και μεροκάματα να έχουν καθηλωθεί σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, αφού οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να τα βγάλουν πέρα, με αυξήσεις λίγων λεπτών του ευρώ, με τα ψίχουλα, δηλαδή, της «κοινωνικής συναίνεσης» των συμβιβασμένων. Τρίτον, αρωγός και των μεν και των δε εμφανίζονται οι κυβερνώντες και η ΕΕ, που δε χάνουν ευκαιρία να προβάλουν την άποψη ότι η απρόσκοπτη εξασφάλιση της οικονομικής - λένε - σταθερότητας και ανάπτυξης, απαιτεί σθεναρή στάση από τους πρώτους και λογικευμένα αιτήματα από τους δεύτερους. Αυτό που βεβαίως δε λένε, είναι το γεγονός ότι όταν μιλάνε για «σταθερότητα» και «ανάπτυξη», εννοούν αποκλειστικά τη σταθερή αύξηση των υπερκερδών του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων, στόχος γύρω από τον οποίο κινείται το σύνολο της εφαρμοζόμενης πολιτικής στον τομέα της οικονομίας. Το κακό για τους εργαζόμενους της χώρας είναι ότι, εξαιτίας των συσχετισμών που υπάρχουν στην κοινωνία, αυτή η συνταγή, η συνταγή λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα, έχει ακόμα πέραση, κάτι που στην απλή αριθμητική φαίνεται από την αντίστροφη πορεία εξέλιξης που έχουν, αφ' ενός, οι μισθοί των εργαζομένων και, αφ' ετέρου, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Η προηγούμενη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τα χρόνια 2006-2007, θα μείνει στην ιστορία, ως η σύμβαση των 77 λεπτών. Τόση ήταν η... αύξηση του μεροκάματου, σε μια περίοδο που η αγοραστική δύναμη των λαϊκών εισοδημάτων κατρακυλούσε από το κακό στο χειρότερο, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους «πρόθυμους» της ΓΣΕΕ να θριαμβολογήσουν για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων που είχαν με τους εργοδότες. Κι ας μην έχει φτάσει ακόμα, εν έτη 2008, το βασικό μεροκάματο σε μεικτά, ούτε καν στα 30 ευρώ!
Αραγε, πόσο γνωρίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι, τι είχε γίνει στην άλλη πλευρά της όχθης, τη χρονιά που εκείνοι υποχρεώνονταν να καλύψουν τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες τους με τα 77 λεπτά του ευρώ; Πώς εξελίχθηκε ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης το 2006; Πώς κινήθηκαν τα επιχειρηματικά κέρδη; Πόσο περισσότερο αυξήθηκαν, σε σχέση με την προηγούμενη και όλες τις προηγούμενες χρονιές; Πόσο μπορεί να έχει βάση το πλαίσιο συζήτησης που θέτουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες για τη διαμόρφωση του μεροκάματου και των μισθών; Τα στοιχεία, τα επίσημα στοιχεία των επιχειρήσεων, των κλάδων της βιομηχανίας και του εμπορίου, είναι άκρως αποκαλυπτικά και αξίζει τον κόπο να τα έχουμε υπόψη μας τούτες τις μέρες, τις μέρες που γίνονται οι διαπραγματεύσεις για τη νέα ΕΓΣΣΕ.
Τα κέρδη ανά εργαζόμενο
Το πρώτο συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι ότι και το 2006, χρονιά για την οποία υπάρχουν τα οριστικά στοιχεία των ισολογισμών των επιχειρήσεων, ήταν μια χρονιά που εντάθηκε παραπέρα ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Αυξήθηκε ακόμα περισσότερο και το μέγεθος και το ποσοστό της υπεραξίας, αφού αυξήθηκαν σημαντικά τα κέρδη που απέσπασαν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου για κάθε εργαζόμενο που απασχολούσαν στις επιχειρήσεις τους. Συνολικά, οι 200 βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις με το μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, το 2006 απέσπασαν καθαρά κέρδη 3,33 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι 2,88 δισεκατομμυρίων το 2005. Οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούσαν 182.764 εργαζόμενους το 2005 και 186.830 την επόμενη χρονιά. Αυτό σημαίνει ότι το κέρδος ανά εργαζόμενο που «τσέπωσαν» οι εκπρόσωποι αυτών των 200 επιχειρήσεων ήταν 15.199 ευρώ το 2005, ενώ έφτασαν τα 17.913 ευρώ το 2006!!! Δηλαδή, μέσα σε μία χρονιά - τη χρονιά των αυξήσεων των 77 λεπτών - οι μεγαλοεπιχειρηματίες αύξησαν το κέρδος που βγάζουν από κάθε εργαζόμενο κατά 2.613 ευρώ, ή κατά 17%!!!
Στον ΠΙΝΑΚΑ 1 παρουσιάζονται αναλυτικά τα στοιχεία που αφορούν τις 100 βιομηχανικές και 100 εμπορικές επιχειρήσεις, με το περισσότερο προσωπικό. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Στις βιομηχανικές μονάδες, που τα κέρδη αυξήθηκαν συνολικά κατά 15% και ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε 4%, τα κέρδη που αποσπάστηκαν, κατά μέσο όρο, από την εργασία του κάθε εργαζόμενου, αυξήθηκαν κατά 19% και έφτασαν τα 20.261 ευρώ! Αντίστοιχα είναι τα αποτελέσματα και στους κλάδους του εμπορίου, όπου σημειώθηκε μεγάλη αύξηση της κερδοφορίας (29%) και τα κέρδη ανά εργαζόμενο άγγιξαν τα 14.625 ευρώ, επίπεδα πρωτοφανή για το χώρο του εμπορίου.
Ακόμα πιο προκλητικά είναι τα στοιχεία του ΠΙΝΑΚΑ 2, όπου εμφανίζονται οι 10 βιομηχανικές και 10 εμπορικές επιχειρήσεις, με τα μεγαλύτερα κέρδη ανά εργαζόμενο. Οταν υπάρχουν εταιρείες που αποσπούν κέρδη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από την απλήρωτη εργασία κάθε εργαζόμενου, ο καθένας κατανοεί ότι τα λόγια είναι φτωχά, για να δειχτεί το μέγεθος της εκμετάλλευσης που υφίσταται η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα στις σύγχρονες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος.
Είναι ολοφάνερο: To 2006, αποδείχτηκε ακόμα μια χρονιά τρελών κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο. Χωρίς να παίρνουμε υπόψη μας τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων στους κλάδους των υπηρεσιών (όπου εκεί τα κέρδη είναι ακόμα μεγαλύτερα) αν κατατάξουμε τις επιχειρήσεις με βάση το μέγεθος των κερδών τους, οι περίπου 800 μεγάλες και πολύ μεγάλες κερδοφόρες επιχειρήσεις της βιομηχανίας και του εμπορίου, εμφάνισαν επίσημα καθαρά κέρδη της τάξης των 5,3 δισεκατομμυρίων ευρώ! Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οι 40 πρώτες από αυτές συγκεντρώνουν το 54% των συνολικών κερδών, είναι καθαρό ότι μια μικρή κάστα μεγαλοεπιχειρηματιών, καρπώνεται, μέσω της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, ποσά που όχι μόνο είναι τεράστια, αλλά μεγεθύνονται χρόνο με το χρόνο.
Ασύλληπτη αύξηση κερδών
Στις πρώτες θέσεις των επιχειρηματικών ομίλων με κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ το 2006, βρίσκονται επιχειρήσεις όπως τα «Ελληνικά Πετρέλαια», η «Μότορ Οϊλ», ο «Τιτάνας», η «Coca Cola», η ΠΕΣΙΝΕ κλπ., εταιρίες που όλα τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι της χώρας. Ωστόσο, ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η εικόνα στην οποία φαίνεται η αύξηση των κερδών των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων. Στη βιομηχανία, στις 5 πρώτες θέσεις των επιχειρήσεων με τη μεγαλύτερη αύξηση κερδών βρίσκονται οι παρακάτω εταιρείες:
«SOVEL Ελληνική Εταιρεία Χάλυβα»: 8.916,8%
«Olympic Catering»: 1.828,9%
«Novartis Hellas»: 1.810,2%
«ΓΡΗΓΟΡΗΣ Μικρογεύματα»: 1.586,6%
«Σωληνουργεία Κορίνθου»: 1.435,3%
Εξίσου προκλητική είναι και η εξέλιξη που σημειώθηκε στην κερδοφορία των εμπορικών επιχειρήσεων, με πρωταγωνιστές στην... πρόκληση τις παρακάτω εταιρίες:
ΛΑΜΔΑ ΠΑΚ: 1.008,3%
«Νεοχημική»: 961,6%
«Λαδάκης Ι.»: 558,7%
MICROSOFT HELLAS: 536%
«PLUS Ενδοπροσθετική»: 461,5%
Δεν είναι πλεονασμός να πούμε ότι οι αριθμοί και τα στοιχεία μιλούν από μόνοι τους. Μόνο που αυτό δε φτάνει. Εκείνο που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιηθεί ότι η εργατική τάξη της χώρας και οι άλλοι εργαζόμενοι, παράγουν χρόνο με το χρόνο όλο και μεγαλύτερο πλούτο, που τον ιδιοποιείται μια χούφτα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και οι εκπρόσωποί τους, οι οποίοι όταν έρχεται η ώρα των διαπραγματεύσεων για τους μισθούς και το μεροκάματο, κρατούν για τα θησαυροφυλάκιά τους τα δισεκατομμύρια και «προσφέρουν» στους εργαζόμενους κάποια λίγα λεπτά του ευρώ.
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Εκατομμύρια πάνε κι έρχονται...
Υποτίθεται ότι προορισμός των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) είναι η υπεράσπιση των αδυνάτων και των αδικημένων, η προστασία του περιβάλλοντος και η προώθηση υψηλών ανθρωπιστικών ιδεωδών. Υποτίθεται ότι είναι σύμμαχος του λαϊκού παράγοντα και μοχλός πίεσης για τις κυβερνήσεις.
Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγες οι φορές, που «βγαίνουν τα άπλυτά τους στη φόρα»: Πολυεθνικές, πετρελαϊκές εταιρείες, μυστικές υπηρεσίες, γνωστοί ιμπεριαλιστές και ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, «κρύβονται» πίσω από το προπέτασμα «φιλοπεριβαλλοντικών» ή «ανθρωπιστικών» Οργανώσεων. Τεράστια χρηματικά ποσά, που δίνονται, αλλά ποτέ δεν αξιοποιούνται για το σκοπό που δόθηκαν, Οργανώσεις - «φαντάσματα» που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, και άλλα πολλά...
Δεν πρόκειται για κανένα ...«σκάνδαλο». Η εξ ορισμού αποστολή των ΜΚΟ είναι να υπηρετούν και να στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα, να συμβάλλουν στην αναζωογόνησή του, να δημιουργούν ένα εικονικό ανθρώπινο πρόσωπο των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και να συγκαλύπτουν όλες τις βρώμικες πλευρές του. Κατά κανόνα οι ΜΚΟ είναι «παιδιά» των αστικών κυβερνήσεων, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και κάποιων μυστικών υπηρεσιών.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία χρηματοδοτούνται από τις αστικές κυβερνήσεις, από την ΕΕ και από τα μονοπώλια. Ολες οι σάπιες πλευρές του καπιταλισμού αγγίζουν υποχρεωτικά και το κατασκεύασμά του που ονομάζεται Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Χορός εκατομμυρίων
Χρηματοδοτούνται με χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό, για αμφίβολο - κατά κύριο λόγο - έργο, τη στιγμή μάλιστα που η πλειοψηφία των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων καλείται να ζει διαρκώς στη λιτότητα. Τη στιγμή που για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, όχι απλά δεν περισσεύουν χρήματα, αλλά γίνονται και απανωτές περικοπές. Ο έλεγχος για το «πού πάνε τα λεφτά» είναι σχεδόν ανύπαρκτος, μα η ουσία είναι ότι τα τεράστια χρηματικά ποσά δίνονται σε αυτές τις Οργανώσεις απόλυτα συνειδητά, αφού συμβάλλουν στην ομαλή άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Είναι πολλά τα λεφτά...
Εκατομμύρια ευρώ των Ελλήνων εργαζομένων δίνονται κάθε χρόνο σε κάθε λογής Οργάνωση, σε κάποιες για να λειτουργούν ως κυματοθραύστες της λαϊκής δυσαρέσκειας και να προωθούν την πολιτική και την ιδεολογία των ιμπεριαλιστικών κέντρων (όπως, π.χ., της ΕΕ), και σε άλλες απλά ...δίνονται. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει καν ελεγκτικός μηχανισμός για το πώς χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα χρηματικά ποσά.
Οπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, το υπουργείο Απασχόλησης, μόνο για το 2006 - 2008, μοίρασε σε περίπου 300 ΜΚΟ το ποσό των 40 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Απασχόληση και Επαγγελματική Κατάρτιση» που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (Γ΄ ΚΠΣ). Πέρα από το γεγονός ότι υπήρξαν υπόνοιες για την προέλευση και τη δράση κάποιων εξ αυτών των ΜΚΟ, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το γεγονός ότι αυτό γίνεται σε μια στιγμή που έχει δρομολογηθεί η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, λόγω «έλλειψης» χρημάτων για τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ας δούμε μερικά άλλα παραδείγματα, ιδιαίτερα υψηλών χρηματοδοτήσεων, βάσει στοιχείων του υπουργείου Εξωτερικών:
Η «Αλληλεγγύη» είναι ΜΚΟ της Εκκλησίας που ιδρύθηκε το 2002 με πρωτοβουλία του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και έκτοτε χρηματοδοτείται με τεράστια χρηματικά ποσά. Μόνο με το υπουργείο Εξωτερικών και για ένα μόνο πρόγραμμα, που αφορούσε σε επισιτιστική βοήθεια στο Ιράκ, υπέγραψε σύμβαση χρηματοδότησης το 2006 ύψους 7 εκατ. ευρώ! Τώρα, το υπουργείο ζητά πίσω τα 5,6 εκατ. ευρώ που δόθηκαν προκαταβολικά, καθώς το πρόγραμμα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αφού τα κοτόπουλα που αγοράστηκαν από την Εκκλησία για να σταλούν, βρέθηκαν σάπια σε έλεγχο της Νομαρχίας Πειραιά. Ωστόσο, γεννιούνται ερωτήματα, για το αν θα ζητούνταν τα χρήματα πίσω αν δεν είχε αποκαλυφθεί το θέμα με τα σάπια κοτόπουλα... Για το ίδιο έτος (2006), η «Αλληλεγγύη» έλαβε από το υπουργείο Εξωτερικών συνολικά - εκτός των 5,6 εκατομμυρίων - το ποσό των 1,57 εκατ. ευρώ!
Η «Ευρωπαϊκή Προοπτική» δραστηριοποιείται στον τομέα της διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας, ιδρύθηκε το 1993 και προωθεί την εδραίωση των ...«δημοκρατικών θεσμών» σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, της πρώην ΕΣΣΔ, της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής. Πρώην πρόεδρός της και ένα από τα κύρια στελέχη της είναι ο Παντελής Σκλιάς, ο οποίος πήρε πρόσφατα τη θέση του Γενικού Γραμματέα Νέας Γενιάς μετά από πρόταση του υπουργού Παιδείας, Ευριπίδη Στυλιανίδη. Εχει διατελέσει υπεύθυνος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της ΟΝΝΕΔ την περίοδο 1990-'91 και είναι στέλεχος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Μόνο για το 2007 η «Ευρωπαϊκή Προοπτική» χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών με το χρηματικό ποσό των 910.000 ευρώ! Ποιο ήταν το έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας; Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εξωτερικών, τα προγράμματα αφορούσαν σε: Ανάπτυξη τοπικής Κοινωνίας των Πολιτών και ενδυνάμωση δικτύων ΜΚΟ σε Σερβία, Κόσσοβο, ΠΓΔΜ και Ελλάδα. Βιώσιμη ανάπτυξη για την κοινωνική και οικονομική συνοχή στη Σερβία, στο Κοσσυφοπέδιο, κλπ. Επιπλέον, στην «Ευρωπαϊκή Προοπτική» και στη ΜΚΟ «Κοινωνική Μέριμνα Οικογένειας και Παιδιού» δόθηκαν στο ίδιο έτος 159.675 ευρώ για ...«κοινωνική ενδυνάμωση στις σεισμόπληκτες περιοχές του Πακιστάν».
Το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου», με πρόεδρο τον Σπύρο Φλογαΐτη, καθηγητή στη Νομική Σχολή Αθηνών και υπηρεσιακό υπουργό Εσωτερικών για τις εκλογές το Σεπτέμβρη του 2007, χρηματοδοτήθηκε για το 2007 από το υπουργείο Εξωτερικών με πάνω από 870.000 ευρώ για «δράσεις» όπως η ...εφαρμογή πρακτικών της ΕΕ στη φορολογία στη Βοσνία (85.000 ευρώ) και η επιμόρφωση νομικών για το κράτος δικαίου στη Μολδαβία (105.944 ευρώ)!Αξίζει να σημειωθεί ενδεικτικά ότι πήρε - μεταξύ άλλων - 223.134 ευρώ για την επιμόρφωση εκπροσώπων των Βαλκανίων και Παρευξείνιων χωρών για το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία και 183.303 ευρώ για ένα Παγκόσμιο Συνέδριο Συνταγματικού Δικαίου!
Πάνω από 100 εκατ. ευρώ μέσα σε 10 χρόνια!
Το θέμα της αδιαφανούς χρηματοδότησης αυτών των Οργανώσεων έθεσε στα μέσα Δεκέμβρη στη Βουλή με Ερώτησή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Μαυρίκος.
Επικαλούμενος διεθνή στοιχεία, είπε ότι σε όλο τον κόσμο δραστηριοποιούνται 55.000 ΜΚΟ και έχουν εισπράξει 10 δισ. δολάρια από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ιαπωνία, με στόχο την παρέμβαση στον Τρίτο Κόσμο. Η δράση τους, είπε, δεν είναι αγνή και άδολη και υπάρχουν στελέχη των ΜΚΟ που παίρνουν υπέρογκους μισθούς και συνδέονται με διάφορες πολυεθνικές εταιρείες. Αναφέρθηκε στο πρόσφατο παράδειγμα της ΜΚΟ «Κιβωτός» που αποκαλύφθηκε, στη Γαλλία, ότι έκανε εμπόριο παιδιών από το Τσαντ, ενώ στη χώρα μας χρηματοδοτήθηκε Οργάνωση με 168.000 ευρώ για να πραγματοποιήσει σεμινάριο για τη «δημιουργία νέων ηγετών».
Κατέληξε ότι πρόκειται για λεηλασία του δημόσιου χρήματος και μάλιστα με αδιαφανείς διαδικασίες και ζήτησε από την κυβέρνηση να ανακοινώσει όλα τα στοιχεία με τις χρηματοδοτήσεις ΜΚΟ την τελευταία δεκαετία. Με βάση τα στοιχεία που έδωσε το υπουργείο Εξωτερικών, από το 1998 μέχρι και το 2007 έχουν δοθεί σε μια σειρά ΜΚΟ πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Σημειωτέον ότι ορισμένες από αυτές μπορεί να έχουν χρηματοδοτηθεί και από άλλα υπουργεία, καθώς το υπουργείο Εξωτερικών δεν είναι το μοναδικό που χρηματοδοτεί ΜΚΟ.
ΜΚΟ και ... εξέχουσες προσωπικότητες
Από μέλη βασιλικών οικογενειών, επιχειρηματίες και προέδρους πετρελαϊκών πολυεθνικών έως τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και τον Αλ Γκορ, έχουν περιβαλλοντικές «ευαισθησίες», έχουν αναμειχθεί με τις γνωστότερες διεθνούς εμβέλειας οικολογικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ωστόσο, δεν πρόκειται για τα πρόσωπα, μα για τα συμφέροντα τα οποία έχουν ταχθεί να υπηρετούν, δηλαδή τα καπιταλιστικά κέρδη. Και αυτό αποκαλύπτεται όχι μόνο από τη δράση τους, που κάθε άλλο παρά πίεση ασκεί στις αστικές κυβερνήσεις, μα και από τα πρόσωπα, τα οποία έχουν «διοριστεί» να υπηρετήσουν τον καπιταλισμό και από αυτό το πόστο...
Η ...«βασιλική» καταγωγή του WWF
Ας δούμε ενδεικτικά τι φανερώνει το παρελθόν της πασίγνωστης περιβαλλοντικής ΜΚΟ, WWF:
Πρώτος πρόεδρος (1962 - 1976) του διεθνούς τμήματος του WWF υπήρξε ο πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας, σύζυγος της βασίλισσας Βεατρίκης της Ολλανδίας. Ο Βερνάρδος, που χαρακτηρίζεται στον επίσημο ιστοτόπο του WWF ως «Ιδρυτής Πρόεδρος» της οργάνωσης.
Επόμενος πρόεδρος του WWF, την περίοδο 1976 - 1981 υπήρξε, σύμφωνα με τον ιστοτόπο της WWF, ο «Μεγάλος Γέροντας της Shell» Ολλανδός Τζον Χ. Λούντον (John H. Loudon). Ο Λούντον ήταν πρόεδρος της Royal Dutch/Shell (της γνωστής πετρελαϊκής εταιρείας) από το 1951 έως το 1965, και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Chase Manhattan Bank, της τράπεζας των Ροκφέλερ.
Από το 1981 έως το 1996 πρόεδρος του WWF υπήρξε ο Δούκας του Εδιμβούργου, ο οποίος γεννήθηκε ως Πρίγκιπας Φίλιππος της Ελλάδος, και υπήρξε ο σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Φίλιππος ήταν εγγονός του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων. Σήμερα είναι επίτιμος πρόεδρος του WWF.
Επίσης, ο σημερινός πρόεδρος του ελληνικού τμήματος του WWF, είναι στέλεχος της Eurobank.
«Πράσινοι» επιχειρηματίες
Μπορεί οι δράσεις της Γκρίνπις να «πλασάρονται» σαν ιδιαίτερα ριζοσπαστικές, κόντρα στα ...μεγάλα συμφέροντα, σύμφωνα όμως με το Αρχείο Ειδήσεων του BBC, στις 8/1/2002, το τμήμα της Γκρίνπις (Greenpeace) στη Βρετανία βρέθηκε στο στόχαστρο μετά την απόφαση του προέδρου της, Λόρδου Μέλτσετ, να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην εταιρεία δημοσίων σχέσεων Burson - Marsteller, τη μεγαλύτερη εταιρεία δημοσίων σχέσεων στον κόσμο, έναντι αδρής αμοιβής.
Οπως τόνιζε τότε το BBC, «στο πελατολόγιο της Burson - Marsteller περιλαμβάνονται κυβερνήσεις με πολύ "κακό μητρώο" στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και πολυεθνικές διαβόητες για την αντι - οικολογική τους δράση. Πιο συγκεκριμένα, η Burson-Marsteller ανέλαβε, μεταξύ άλλων, να ωραιοποιήσει την εικόνα της κυβέρνησης της Νιγηρίας, όταν κατηγορούνταν για γενοκτονία στην Μπιάφρα, τον εξωραϊσμό της δικτατορίας του στρατηγού Βιδέλα στην Αργεντινή που ευθύνεται για τη δολοφονία 35.000 πολιτών καθώς και την κάλυψη των εγκλημάτων της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ.
Πελάτες της εταιρείας - εργοδότη του προέδρου της Greenpeace είναι, επίσης, το πυρηνικό εργοστάσιο στο Three Mile Island γνωστό από τη διαρροή του 1979, η Union Carbide που ευθύνεται για 15.000 θανάτους Ινδών που ζούσαν κοντά στο εργοστάσιό της στο Μποπάλ, καθώς και η βρετανική κυβέρνηση μετά το σκάνδαλο των τρελών αγελάδων»...
Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Γκρίνπις είναι ο Γιώργος Βερνίκος, γνωστός επιχειρηματίας, που το 1975 ίδρυσε και είναι πρόεδρος του ομίλου εταιρειών Vernicos Yachts. Το 1990 συνίδρυσε το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, του οποίου εξελέγη πρόεδρος το 2001.
...και ο Γκορμπατσόφ «πράσινος»!
«Ψωμί» μυρίστηκε στην υπόθεση ΜΚΟ και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ο Μ. Γκορμπατσόφ είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος της οικολογικής οργάνωσης «Διεθνής Πράσινος Σταυρός» (Green Cross International), που δημιουργήθηκε το 1993. Ο «Διεθνής Πράσινος Σταυρός» εδρεύει στη Γενεύη της Ελβετίας και έχει παραρτήματα σε πολλές χώρες του κόσμου (περίπου 20), ενώ για το τμήμα της Οργάνωσης στις ΗΠΑ έχει γραφτεί κατά καιρούς ότι πολλά από τα στελέχη του είναι ιδιαίτερα ...«ευκατάστατοι» επιχειρηματίες των ΗΠΑ.
Μη Κυβερνητικές που ...τα παίρνουν από τη CIA
Σαν υπηρέτες του καπιταλιστικού συστήματος, οι ΜΚΟ προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αυτό με όποιον τρόπο κριθεί αναγκαίος. Είναι αναπόσπαστο τμήμα των καπιταλιστικών μηχανισμών. Χρησιμοποιούνται από ιμπεριαλιστικά κέντρα, παίζουν ενεργό ρόλο στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Για παράδειγμα, το 2006 η Ρωσική Δούμα ψήφισε νομοσχέδιο, το οποίο απαγορεύει την απευθείας δραστηριοποίηση ξένων ΜΚΟ και περιορίζει τη δυνατότητα των ρωσικών ΜΚΟ να δέχονται ξένη χρηματοδότηση και να απασχολούν μη ρωσικό προσωπικό, μετά από αποκαλύψεις ότι τοπικά τμήματα των ξένων ΜΚΟ χρηματοδοτήθηκαν από τη CIA. Απ' ό,τι φαίνεται, οι ΜΚΟ αξιοποιούνται από τις αστικές κυβερνήσεις και τις μυστικές τους υπηρεσίες ως κινητήριος δύναμη για κοινωνικές αλλαγές αναγκαίες για την εδραίωση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής...
ΕΘΝΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
«Αύξηση» 1,27 ευρώ στο μεροκάματο κάθε χρόνο!
Αποκαλυπτικά τα στοιχεία από την ανάλυση των Συμβάσεων που υπογράφει την τελευταία τουλάχιστον οκταετία η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ
Η στάση της ΓΣΕΕ στις διαπραγματεύσεις για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας καθορίζεται διαχρονικά από τη στρατηγική της συμφωνία με βασικές αξιώσεις του κεφαλαίου, με την αποδοχή από την πλευρά της πλειοψηφίας της λογικής της ανταγωνιστικότητας και των «αντοχών της οικονομίας». Στάση και στρατηγική που καμιά σχέση δεν έχουν με τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων και τις ανάγκες τους.
Στις φετινές διαπραγματεύσεις, η συνδικαλιστική πλειοψηφία προσήλθε με πλαίσιο που νομιμοποιεί τη μερική απασχόληση, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις μαζικές απολύσεις. Ενώ και στα μισθολογικά αιτήματα κινείται σταθερά στη λογική των «αυξήσεων» πείνας, αφήνοντας να διαρρεύσουν ποσοστά που προδιαγράφουν την καθήλωση και τη συρρίκνωση επί της ουσίας του λαϊκού εισοδήματος.
Μια σύντομη αναδρομή στις ΕΓΣΕΕ που υπογράφτηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια, από το 2000 έως και το 2007, δείχνει ανάγλυφα ότι η στάση της ΓΣΕΕ στις διαπραγματεύσεις και η Σύμβαση που τελικά υπογράφει, αποτελεί στρατηγική επιλογή προς όφελος των εργοδοτών, του κεφαλαίου. Είναι χαρακτηριστικό ότι βάσει των Συμβάσεων της ΓΣΕΕ, το μεροκάματο αυξάνεται κάθε χρόνο μόλις 1,27 ευρώ χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ο πληθωρισμός!
Από το 2000 υπογράφτηκαν τέσσερις Συμβάσεις, αφού κάθε ΕΓΣΕΕ είναι διετής, μια μορφή σύμβασης που εφαρμόζεται κατά κόρον από το 1994. Με δεδομένο τις αυξήσεις - ψίχουλα που προέβλεπαν και οι οποίες εξανεμίζονταν κάθε φορά από τον πληθωρισμό, η διετής διάρκειά τους εξασφάλισε στους εργοδότες φθηνά εργατικά χέρια και κλίμα εργασιακής ειρήνης για ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα. Ενώ η υπογραφή κατάπτυστων ΕΓΣΣΕ δημιουργούσε ανέκαθεν τεράστια εμπόδια και στη διεκδίκηση των κλαδικών Συμβάσεων.
Συμβάσεις πείνας
2000 - 2001: Λίγο πριν ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συναντάται με κλιμάκιο του ΟΟΣΑ και το διαβεβαιώνει ότι δε θα μπει σε αμφισβήτηση η ένταξη της χώρας στην ΟΝΕ. Ξεκινώντας τις διαπραγματεύσεις αποφεύγει να ζητήσει από την αρχή συγκεκριμένες αυξήσεις. Στη δεύτερη συνάντηση με τους εργοδότες (Μάρτης 2000), ο ΣΕΒ δίνει αυξήσεις 2,5% και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ συζητά για ένα 5%. Τελικά, το Μάη του 2000 οι δύο πλευρές υπογράφουν σύμβαση που προβλέπει μέση ετήσια αύξηση των μισθών μόλις 2,8% για το 2000 και 2,6% για το 2001. Οι υπογραφές «έπεσαν» στις 15 Μάη. Το μεροκάματο στα τέλη του 2000 διαμορφώνεται στα 20,5 ευρώ (μετατροπή από δραχμές) και το 2001 στα 21,18 ευρώ. Αντίστοιχα ο μισθός στα 457,65 και στα 472,88 ευρώ.
Σε έκθεση της Κομισιόν γίνεται ειδική μνεία για τις συμβάσεις, λίγο πριν υπογραφτεί η ΕΓΣΕΕ. Αρχικά, δίνονται τα εύσημα επειδή η προηγούμενη διετής ΕΓΣΕΕ (1998 - 1999) «οδήγησε σε επιβράδυνση των ονομαστικών αμοιβών των μισθωτών και του κόστους εργασίας» και πιο κάτω σημειώνεται «μια νέα διετής σύμβαση θα συνέβαλε στη συγκράτηση του κόστους εργασίας. Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να προωθήσει μια τέτοια ρύθμιση». Αποστολή εξετελέσθη!
Στην ίδια σύμβαση η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ανοίγει το δρόμο για την επίθεση στην Κοινωνική Ασφάλιση που εκδηλώνεται αρχικά με το νομοσχέδιο Γιαννίτση το 2001 και ολοκληρώνεται δύο χρόνια μετά με το νόμο 3029 του 2002. Στο άρθρο 13 της σύμβασης, πλειοψηφία και εργοδότες «υπογραμμίζουν την ανάγκη αναμόρφωσης του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων» και προτείνουν μεταξύ άλλων «την ενοποίηση των ομοειδών ταμείων κύριας σύνταξης» - χωρίς καν να θέτουν όρους - αλλά και τη «συγκρότηση στην κοινωνική ασφάλιση ενός συστήματος κεφαλαιοποιητικών και διανεμητικών στοιχείων».
2002 - 2003: Η ιστορία επαναλαμβάνεται και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπογράφει με τους εργοδότες νέα διετή σύμβαση για τα έτη 2002 - 2003. Αρχικά, η πλειοψηφία φέρεται να ζητά αύξηση της τάξης του 5,6%. Οι εργοδότες μιλάνε για 3,4%. Τελικά, οι δύο πλευρές υπογράφουν τη σύμβαση που προβλέπει αυξήσεις μόλις 3,4% (συν 1,1% ως αναπλήρωση του εισοδήματος που χάθηκε το 2001 λόγω πληθωρισμού) για το 2002 και 3,9% για το 2003. Τα μεροκάματα το 2002 και το 2003 (στο τέλος των δύο χρόνων) διαμορφώνονται στα 22,35 ευρώ και στα 23,29 ευρώ, αντίστοιχα. Οι μισθοί στα 498,86 και 519,17 ευρώ.
2004 - 2005: Ενόψει της νέας σύμβασης που τελικά είναι και αυτή διετής και αφορά στα έτη 2004 - 2005, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ζητά αυξήσεις περίπου 8%. Οι εργοδότες ζητούν απροκάλυπτα οι αυξήσεις να είναι ποσοτικές και όχι ποσοστιαίες. Το Μάη του 2004 υπογράφεται η σύμβαση που και πάλι προβλέπει αυξήσεις - ψίχουλα. Μόλις 4,7% για το 2004 και 3,4% για το 2005. Στα τέλη του 2004 και του 2005 τα μεροκάματα διαμορφώνονται στα 25,01 και 26,41 ευρώ και οι μισθοί στα 559,98 και 591,18 ευρώ, αντίστοιχα.
2006 - 2007: Στην τελευταία διετή σύμβαση 2006 - 2007, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μιλά και πάλι για αυξήσεις της τάξης του 8% το οποίο αργότερα κατεβαίνει στο 5,8%, ενώ οι εργοδότες δίνουν 3%. Η σύμβαση που υπογράφεται προβλέπει 3,86% για το 2006 και 3,4% για το 2007. Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν είναι ικανοποιητικές για τους εργοδότες, αφού οι αυξήσεις που δόθηκαν ήταν πολύ κοντά στο δικό τους αρχικό σχεδιασμό. Ενώ η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ πήγε πολύ πιο κάτω ακόμα και από όσα αρχικά πρότεινε η ίδια - τα οποία έτσι και αλλιώς βρίσκονταν μακριά από τις ανάγκες των εργαζομένων. Να πώς φθάσαμε στις 31-12-2007 το μεροκάματο να είναι μόλις 29,39 ευρώ μεικτά και ο μισθός 657,89 ευρώ μεικτά.
«Νομιμοποίηση» των σχεδίων του ΣΕΒ
Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων στα χρόνια αυτά, η εργοδοτική πλευρά προχώρησε σε μια σειρά προτάσεις που είχαν να κάνουν με την αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, προς το χειρότερο. Ορισμένες από αυτές τις προτάσεις των εργοδοτών ήταν: Συμβάσεις με ακόμα μεγαλύτερη χρονική διάρκεια (π.χ. τριετής). Μείωση του κόστους των υπερωριών και ευελιξία στις ώρες εργασίας, ποσοτικές και όχι ποσοστιαίες αυξήσεις, αποσύνδεση της ΕΓΣΕΕ από τις κλαδικές και επιχειρησιακές συμβάσεις, ακόμα και κατάργηση των συμβάσεων. Ακόμα, διευθέτηση του χρόνου εργασίας και πάγωμα των μισθών σε συγκεκριμένες περιοχές με το πρόσχημα της καταπολέμησης της ανεργίας.
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΑ ΚΕΡΔΗ 2006
Υπερκέρδη 17.913 ευρώ από κάθε εργαζόμενο
Σημαντική αύξηση 17% των κερδών ανά εργαζόμενο, τη χρονιά που το μεροκάματο αυξήθηκε 77 λεπτά
Μέχρι και 8.916% η αύξηση των επιχειρηματικών κερδών
Μπορεί τη βδομάδα που μας πέρασε να έγινε η πρώτη συνάντηση για την υπογραφή νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και σ' αυτή να διαπιστώθηκαν «διάσταση απόψεων», ωστόσο από τώρα θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο, ότι η έκβαση των διαπραγματεύσεων, τελικά, θα κινηθεί στο ημίφως του συμβιβασμού και της... συνεννόησης. Το να καταλήγεις εκ των προτέρων σε μια τέτοια εκτίμηση μπορεί από ορισμένους καλοθελητές να... κακοχαρακτηριστεί, ωστόσο τα δεδομένα δεν επιτρέπουν αυταπάτες. Ποια είναι αυτά; Πρώτον, ότι οι εκπρόσωποι της εργοδοσίας προσέρχονται στις συζητήσεις κραδαίνοντας, όπως πάντα, απειλές και εκβιασμούς για τα χειρότερα, ενώ όλο και πιο φανερά επιχειρούν να θέσουν θέμα συνολικής αναθεώρησης - και κατάργησης - του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων. Δεύτερον, ότι η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ με την καθημερινή της πρακτική, έχει πια αποδείξει ότι αντί για διεκδικήσεις και αγώνες για πραγματικές αυξήσεις, έχει επιλέξει να κινείται στο πλαίσιο της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας», με αποτέλεσμα όλα τα τελευταία χρόνια μισθοί και μεροκάματα να έχουν καθηλωθεί σε απαράδεκτα χαμηλά επίπεδα, αφού οι εργαζόμενοι υποχρεούνται να τα βγάλουν πέρα, με αυξήσεις λίγων λεπτών του ευρώ, με τα ψίχουλα, δηλαδή, της «κοινωνικής συναίνεσης» των συμβιβασμένων. Τρίτον, αρωγός και των μεν και των δε εμφανίζονται οι κυβερνώντες και η ΕΕ, που δε χάνουν ευκαιρία να προβάλουν την άποψη ότι η απρόσκοπτη εξασφάλιση της οικονομικής - λένε - σταθερότητας και ανάπτυξης, απαιτεί σθεναρή στάση από τους πρώτους και λογικευμένα αιτήματα από τους δεύτερους. Αυτό που βεβαίως δε λένε, είναι το γεγονός ότι όταν μιλάνε για «σταθερότητα» και «ανάπτυξη», εννοούν αποκλειστικά τη σταθερή αύξηση των υπερκερδών του μονοπωλιακού κεφαλαίου και των μεγάλων επιχειρήσεων, στόχος γύρω από τον οποίο κινείται το σύνολο της εφαρμοζόμενης πολιτικής στον τομέα της οικονομίας. Το κακό για τους εργαζόμενους της χώρας είναι ότι, εξαιτίας των συσχετισμών που υπάρχουν στην κοινωνία, αυτή η συνταγή, η συνταγή λιτότητας για τα λαϊκά στρώματα, έχει ακόμα πέραση, κάτι που στην απλή αριθμητική φαίνεται από την αντίστροφη πορεία εξέλιξης που έχουν, αφ' ενός, οι μισθοί των εργαζομένων και, αφ' ετέρου, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Η προηγούμενη Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας για τα χρόνια 2006-2007, θα μείνει στην ιστορία, ως η σύμβαση των 77 λεπτών. Τόση ήταν η... αύξηση του μεροκάματου, σε μια περίοδο που η αγοραστική δύναμη των λαϊκών εισοδημάτων κατρακυλούσε από το κακό στο χειρότερο, ωστόσο αυτό δεν εμπόδισε τους «πρόθυμους» της ΓΣΕΕ να θριαμβολογήσουν για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων που είχαν με τους εργοδότες. Κι ας μην έχει φτάσει ακόμα, εν έτη 2008, το βασικό μεροκάματο σε μεικτά, ούτε καν στα 30 ευρώ!
Αραγε, πόσο γνωρίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι, τι είχε γίνει στην άλλη πλευρά της όχθης, τη χρονιά που εκείνοι υποχρεώνονταν να καλύψουν τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες τους με τα 77 λεπτά του ευρώ; Πώς εξελίχθηκε ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης το 2006; Πώς κινήθηκαν τα επιχειρηματικά κέρδη; Πόσο περισσότερο αυξήθηκαν, σε σχέση με την προηγούμενη και όλες τις προηγούμενες χρονιές; Πόσο μπορεί να έχει βάση το πλαίσιο συζήτησης που θέτουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες για τη διαμόρφωση του μεροκάματου και των μισθών; Τα στοιχεία, τα επίσημα στοιχεία των επιχειρήσεων, των κλάδων της βιομηχανίας και του εμπορίου, είναι άκρως αποκαλυπτικά και αξίζει τον κόπο να τα έχουμε υπόψη μας τούτες τις μέρες, τις μέρες που γίνονται οι διαπραγματεύσεις για τη νέα ΕΓΣΣΕ.
Τα κέρδη ανά εργαζόμενο
Το πρώτο συμπέρασμα που αβίαστα προκύπτει είναι ότι και το 2006, χρονιά για την οποία υπάρχουν τα οριστικά στοιχεία των ισολογισμών των επιχειρήσεων, ήταν μια χρονιά που εντάθηκε παραπέρα ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης. Αυξήθηκε ακόμα περισσότερο και το μέγεθος και το ποσοστό της υπεραξίας, αφού αυξήθηκαν σημαντικά τα κέρδη που απέσπασαν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου για κάθε εργαζόμενο που απασχολούσαν στις επιχειρήσεις τους. Συνολικά, οι 200 βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις με το μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων, το 2006 απέσπασαν καθαρά κέρδη 3,33 δισεκατομμύρια ευρώ, έναντι 2,88 δισεκατομμυρίων το 2005. Οι επιχειρήσεις αυτές απασχολούσαν 182.764 εργαζόμενους το 2005 και 186.830 την επόμενη χρονιά. Αυτό σημαίνει ότι το κέρδος ανά εργαζόμενο που «τσέπωσαν» οι εκπρόσωποι αυτών των 200 επιχειρήσεων ήταν 15.199 ευρώ το 2005, ενώ έφτασαν τα 17.913 ευρώ το 2006!!! Δηλαδή, μέσα σε μία χρονιά - τη χρονιά των αυξήσεων των 77 λεπτών - οι μεγαλοεπιχειρηματίες αύξησαν το κέρδος που βγάζουν από κάθε εργαζόμενο κατά 2.613 ευρώ, ή κατά 17%!!!
Στον ΠΙΝΑΚΑ 1 παρουσιάζονται αναλυτικά τα στοιχεία που αφορούν τις 100 βιομηχανικές και 100 εμπορικές επιχειρήσεις, με το περισσότερο προσωπικό. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Στις βιομηχανικές μονάδες, που τα κέρδη αυξήθηκαν συνολικά κατά 15% και ο αριθμός των εργαζομένων μειώθηκε 4%, τα κέρδη που αποσπάστηκαν, κατά μέσο όρο, από την εργασία του κάθε εργαζόμενου, αυξήθηκαν κατά 19% και έφτασαν τα 20.261 ευρώ! Αντίστοιχα είναι τα αποτελέσματα και στους κλάδους του εμπορίου, όπου σημειώθηκε μεγάλη αύξηση της κερδοφορίας (29%) και τα κέρδη ανά εργαζόμενο άγγιξαν τα 14.625 ευρώ, επίπεδα πρωτοφανή για το χώρο του εμπορίου.
Ακόμα πιο προκλητικά είναι τα στοιχεία του ΠΙΝΑΚΑ 2, όπου εμφανίζονται οι 10 βιομηχανικές και 10 εμπορικές επιχειρήσεις, με τα μεγαλύτερα κέρδη ανά εργαζόμενο. Οταν υπάρχουν εταιρείες που αποσπούν κέρδη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από την απλήρωτη εργασία κάθε εργαζόμενου, ο καθένας κατανοεί ότι τα λόγια είναι φτωχά, για να δειχτεί το μέγεθος της εκμετάλλευσης που υφίσταται η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα στις σύγχρονες συνθήκες εξέλιξης του συστήματος.
Είναι ολοφάνερο: To 2006, αποδείχτηκε ακόμα μια χρονιά τρελών κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο. Χωρίς να παίρνουμε υπόψη μας τα κέρδη των τραπεζών και των επιχειρήσεων στους κλάδους των υπηρεσιών (όπου εκεί τα κέρδη είναι ακόμα μεγαλύτερα) αν κατατάξουμε τις επιχειρήσεις με βάση το μέγεθος των κερδών τους, οι περίπου 800 μεγάλες και πολύ μεγάλες κερδοφόρες επιχειρήσεις της βιομηχανίας και του εμπορίου, εμφάνισαν επίσημα καθαρά κέρδη της τάξης των 5,3 δισεκατομμυρίων ευρώ! Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι οι 40 πρώτες από αυτές συγκεντρώνουν το 54% των συνολικών κερδών, είναι καθαρό ότι μια μικρή κάστα μεγαλοεπιχειρηματιών, καρπώνεται, μέσω της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, ποσά που όχι μόνο είναι τεράστια, αλλά μεγεθύνονται χρόνο με το χρόνο.
Ασύλληπτη αύξηση κερδών
Στις πρώτες θέσεις των επιχειρηματικών ομίλων με κέρδη εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ το 2006, βρίσκονται επιχειρήσεις όπως τα «Ελληνικά Πετρέλαια», η «Μότορ Οϊλ», ο «Τιτάνας», η «Coca Cola», η ΠΕΣΙΝΕ κλπ., εταιρίες που όλα τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνουν ένα πολύ μεγάλο μέρος του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι της χώρας. Ωστόσο, ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η εικόνα στην οποία φαίνεται η αύξηση των κερδών των διαφόρων επιχειρηματικών ομίλων. Στη βιομηχανία, στις 5 πρώτες θέσεις των επιχειρήσεων με τη μεγαλύτερη αύξηση κερδών βρίσκονται οι παρακάτω εταιρείες:
«SOVEL Ελληνική Εταιρεία Χάλυβα»: 8.916,8%
«Olympic Catering»: 1.828,9%
«Novartis Hellas»: 1.810,2%
«ΓΡΗΓΟΡΗΣ Μικρογεύματα»: 1.586,6%
«Σωληνουργεία Κορίνθου»: 1.435,3%
Εξίσου προκλητική είναι και η εξέλιξη που σημειώθηκε στην κερδοφορία των εμπορικών επιχειρήσεων, με πρωταγωνιστές στην... πρόκληση τις παρακάτω εταιρίες:
ΛΑΜΔΑ ΠΑΚ: 1.008,3%
«Νεοχημική»: 961,6%
«Λαδάκης Ι.»: 558,7%
MICROSOFT HELLAS: 536%
«PLUS Ενδοπροσθετική»: 461,5%
Δεν είναι πλεονασμός να πούμε ότι οι αριθμοί και τα στοιχεία μιλούν από μόνοι τους. Μόνο που αυτό δε φτάνει. Εκείνο που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιηθεί ότι η εργατική τάξη της χώρας και οι άλλοι εργαζόμενοι, παράγουν χρόνο με το χρόνο όλο και μεγαλύτερο πλούτο, που τον ιδιοποιείται μια χούφτα μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και οι εκπρόσωποί τους, οι οποίοι όταν έρχεται η ώρα των διαπραγματεύσεων για τους μισθούς και το μεροκάματο, κρατούν για τα θησαυροφυλάκιά τους τα δισεκατομμύρια και «προσφέρουν» στους εργαζόμενους κάποια λίγα λεπτά του ευρώ.
ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ
Εκατομμύρια πάνε κι έρχονται...
Υποτίθεται ότι προορισμός των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) είναι η υπεράσπιση των αδυνάτων και των αδικημένων, η προστασία του περιβάλλοντος και η προώθηση υψηλών ανθρωπιστικών ιδεωδών. Υποτίθεται ότι είναι σύμμαχος του λαϊκού παράγοντα και μοχλός πίεσης για τις κυβερνήσεις.
Την ίδια στιγμή, δεν είναι λίγες οι φορές, που «βγαίνουν τα άπλυτά τους στη φόρα»: Πολυεθνικές, πετρελαϊκές εταιρείες, μυστικές υπηρεσίες, γνωστοί ιμπεριαλιστές και ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, «κρύβονται» πίσω από το προπέτασμα «φιλοπεριβαλλοντικών» ή «ανθρωπιστικών» Οργανώσεων. Τεράστια χρηματικά ποσά, που δίνονται, αλλά ποτέ δεν αξιοποιούνται για το σκοπό που δόθηκαν, Οργανώσεις - «φαντάσματα» που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά, και άλλα πολλά...
Δεν πρόκειται για κανένα ...«σκάνδαλο». Η εξ ορισμού αποστολή των ΜΚΟ είναι να υπηρετούν και να στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα, να συμβάλλουν στην αναζωογόνησή του, να δημιουργούν ένα εικονικό ανθρώπινο πρόσωπο των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και να συγκαλύπτουν όλες τις βρώμικες πλευρές του. Κατά κανόνα οι ΜΚΟ είναι «παιδιά» των αστικών κυβερνήσεων, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και κάποιων μυστικών υπηρεσιών.
Στη συντριπτική τους πλειοψηφία χρηματοδοτούνται από τις αστικές κυβερνήσεις, από την ΕΕ και από τα μονοπώλια. Ολες οι σάπιες πλευρές του καπιταλισμού αγγίζουν υποχρεωτικά και το κατασκεύασμά του που ονομάζεται Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.
Χορός εκατομμυρίων
Χρηματοδοτούνται με χιλιάδες ή και εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό, για αμφίβολο - κατά κύριο λόγο - έργο, τη στιγμή μάλιστα που η πλειοψηφία των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων καλείται να ζει διαρκώς στη λιτότητα. Τη στιγμή που για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, όχι απλά δεν περισσεύουν χρήματα, αλλά γίνονται και απανωτές περικοπές. Ο έλεγχος για το «πού πάνε τα λεφτά» είναι σχεδόν ανύπαρκτος, μα η ουσία είναι ότι τα τεράστια χρηματικά ποσά δίνονται σε αυτές τις Οργανώσεις απόλυτα συνειδητά, αφού συμβάλλουν στην ομαλή άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.
Είναι πολλά τα λεφτά...
Εκατομμύρια ευρώ των Ελλήνων εργαζομένων δίνονται κάθε χρόνο σε κάθε λογής Οργάνωση, σε κάποιες για να λειτουργούν ως κυματοθραύστες της λαϊκής δυσαρέσκειας και να προωθούν την πολιτική και την ιδεολογία των ιμπεριαλιστικών κέντρων (όπως, π.χ., της ΕΕ), και σε άλλες απλά ...δίνονται. Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει καν ελεγκτικός μηχανισμός για το πώς χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα χρηματικά ποσά.
Οπως αποκαλύφθηκε πρόσφατα, το υπουργείο Απασχόλησης, μόνο για το 2006 - 2008, μοίρασε σε περίπου 300 ΜΚΟ το ποσό των 40 εκατ. ευρώ στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Απασχόληση και Επαγγελματική Κατάρτιση» που συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (Γ΄ ΚΠΣ). Πέρα από το γεγονός ότι υπήρξαν υπόνοιες για την προέλευση και τη δράση κάποιων εξ αυτών των ΜΚΟ, δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστο το γεγονός ότι αυτό γίνεται σε μια στιγμή που έχει δρομολογηθεί η διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, λόγω «έλλειψης» χρημάτων για τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ας δούμε μερικά άλλα παραδείγματα, ιδιαίτερα υψηλών χρηματοδοτήσεων, βάσει στοιχείων του υπουργείου Εξωτερικών:
Η «Αλληλεγγύη» είναι ΜΚΟ της Εκκλησίας που ιδρύθηκε το 2002 με πρωτοβουλία του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου και έκτοτε χρηματοδοτείται με τεράστια χρηματικά ποσά. Μόνο με το υπουργείο Εξωτερικών και για ένα μόνο πρόγραμμα, που αφορούσε σε επισιτιστική βοήθεια στο Ιράκ, υπέγραψε σύμβαση χρηματοδότησης το 2006 ύψους 7 εκατ. ευρώ! Τώρα, το υπουργείο ζητά πίσω τα 5,6 εκατ. ευρώ που δόθηκαν προκαταβολικά, καθώς το πρόγραμμα δεν υλοποιήθηκε ποτέ, αφού τα κοτόπουλα που αγοράστηκαν από την Εκκλησία για να σταλούν, βρέθηκαν σάπια σε έλεγχο της Νομαρχίας Πειραιά. Ωστόσο, γεννιούνται ερωτήματα, για το αν θα ζητούνταν τα χρήματα πίσω αν δεν είχε αποκαλυφθεί το θέμα με τα σάπια κοτόπουλα... Για το ίδιο έτος (2006), η «Αλληλεγγύη» έλαβε από το υπουργείο Εξωτερικών συνολικά - εκτός των 5,6 εκατομμυρίων - το ποσό των 1,57 εκατ. ευρώ!
Η «Ευρωπαϊκή Προοπτική» δραστηριοποιείται στον τομέα της διεθνούς αναπτυξιακής συνεργασίας, ιδρύθηκε το 1993 και προωθεί την εδραίωση των ...«δημοκρατικών θεσμών» σε χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, της πρώην ΕΣΣΔ, της Λατινικής Αμερικής, της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής. Πρώην πρόεδρός της και ένα από τα κύρια στελέχη της είναι ο Παντελής Σκλιάς, ο οποίος πήρε πρόσφατα τη θέση του Γενικού Γραμματέα Νέας Γενιάς μετά από πρόταση του υπουργού Παιδείας, Ευριπίδη Στυλιανίδη. Εχει διατελέσει υπεύθυνος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων της ΟΝΝΕΔ την περίοδο 1990-'91 και είναι στέλεχος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Μόνο για το 2007 η «Ευρωπαϊκή Προοπτική» χρηματοδοτήθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών με το χρηματικό ποσό των 910.000 ευρώ! Ποιο ήταν το έργο το οποίο ανέλαβε να φέρει σε πέρας; Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εξωτερικών, τα προγράμματα αφορούσαν σε: Ανάπτυξη τοπικής Κοινωνίας των Πολιτών και ενδυνάμωση δικτύων ΜΚΟ σε Σερβία, Κόσσοβο, ΠΓΔΜ και Ελλάδα. Βιώσιμη ανάπτυξη για την κοινωνική και οικονομική συνοχή στη Σερβία, στο Κοσσυφοπέδιο, κλπ. Επιπλέον, στην «Ευρωπαϊκή Προοπτική» και στη ΜΚΟ «Κοινωνική Μέριμνα Οικογένειας και Παιδιού» δόθηκαν στο ίδιο έτος 159.675 ευρώ για ...«κοινωνική ενδυνάμωση στις σεισμόπληκτες περιοχές του Πακιστάν».
Το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Δημοσίου Δικαίου», με πρόεδρο τον Σπύρο Φλογαΐτη, καθηγητή στη Νομική Σχολή Αθηνών και υπηρεσιακό υπουργό Εσωτερικών για τις εκλογές το Σεπτέμβρη του 2007, χρηματοδοτήθηκε για το 2007 από το υπουργείο Εξωτερικών με πάνω από 870.000 ευρώ για «δράσεις» όπως η ...εφαρμογή πρακτικών της ΕΕ στη φορολογία στη Βοσνία (85.000 ευρώ) και η επιμόρφωση νομικών για το κράτος δικαίου στη Μολδαβία (105.944 ευρώ)!Αξίζει να σημειωθεί ενδεικτικά ότι πήρε - μεταξύ άλλων - 223.134 ευρώ για την επιμόρφωση εκπροσώπων των Βαλκανίων και Παρευξείνιων χωρών για το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία και 183.303 ευρώ για ένα Παγκόσμιο Συνέδριο Συνταγματικού Δικαίου!
Πάνω από 100 εκατ. ευρώ μέσα σε 10 χρόνια!
Το θέμα της αδιαφανούς χρηματοδότησης αυτών των Οργανώσεων έθεσε στα μέσα Δεκέμβρη στη Βουλή με Ερώτησή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Μαυρίκος.
Επικαλούμενος διεθνή στοιχεία, είπε ότι σε όλο τον κόσμο δραστηριοποιούνται 55.000 ΜΚΟ και έχουν εισπράξει 10 δισ. δολάρια από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ιαπωνία, με στόχο την παρέμβαση στον Τρίτο Κόσμο. Η δράση τους, είπε, δεν είναι αγνή και άδολη και υπάρχουν στελέχη των ΜΚΟ που παίρνουν υπέρογκους μισθούς και συνδέονται με διάφορες πολυεθνικές εταιρείες. Αναφέρθηκε στο πρόσφατο παράδειγμα της ΜΚΟ «Κιβωτός» που αποκαλύφθηκε, στη Γαλλία, ότι έκανε εμπόριο παιδιών από το Τσαντ, ενώ στη χώρα μας χρηματοδοτήθηκε Οργάνωση με 168.000 ευρώ για να πραγματοποιήσει σεμινάριο για τη «δημιουργία νέων ηγετών».
Κατέληξε ότι πρόκειται για λεηλασία του δημόσιου χρήματος και μάλιστα με αδιαφανείς διαδικασίες και ζήτησε από την κυβέρνηση να ανακοινώσει όλα τα στοιχεία με τις χρηματοδοτήσεις ΜΚΟ την τελευταία δεκαετία. Με βάση τα στοιχεία που έδωσε το υπουργείο Εξωτερικών, από το 1998 μέχρι και το 2007 έχουν δοθεί σε μια σειρά ΜΚΟ πάνω από 100 εκατ. ευρώ. Σημειωτέον ότι ορισμένες από αυτές μπορεί να έχουν χρηματοδοτηθεί και από άλλα υπουργεία, καθώς το υπουργείο Εξωτερικών δεν είναι το μοναδικό που χρηματοδοτεί ΜΚΟ.
ΜΚΟ και ... εξέχουσες προσωπικότητες
Από μέλη βασιλικών οικογενειών, επιχειρηματίες και προέδρους πετρελαϊκών πολυεθνικών έως τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και τον Αλ Γκορ, έχουν περιβαλλοντικές «ευαισθησίες», έχουν αναμειχθεί με τις γνωστότερες διεθνούς εμβέλειας οικολογικές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Ωστόσο, δεν πρόκειται για τα πρόσωπα, μα για τα συμφέροντα τα οποία έχουν ταχθεί να υπηρετούν, δηλαδή τα καπιταλιστικά κέρδη. Και αυτό αποκαλύπτεται όχι μόνο από τη δράση τους, που κάθε άλλο παρά πίεση ασκεί στις αστικές κυβερνήσεις, μα και από τα πρόσωπα, τα οποία έχουν «διοριστεί» να υπηρετήσουν τον καπιταλισμό και από αυτό το πόστο...
Η ...«βασιλική» καταγωγή του WWF
Ας δούμε ενδεικτικά τι φανερώνει το παρελθόν της πασίγνωστης περιβαλλοντικής ΜΚΟ, WWF:
Πρώτος πρόεδρος (1962 - 1976) του διεθνούς τμήματος του WWF υπήρξε ο πρίγκιπας Βερνάρδος της Ολλανδίας, σύζυγος της βασίλισσας Βεατρίκης της Ολλανδίας. Ο Βερνάρδος, που χαρακτηρίζεται στον επίσημο ιστοτόπο του WWF ως «Ιδρυτής Πρόεδρος» της οργάνωσης.
Επόμενος πρόεδρος του WWF, την περίοδο 1976 - 1981 υπήρξε, σύμφωνα με τον ιστοτόπο της WWF, ο «Μεγάλος Γέροντας της Shell» Ολλανδός Τζον Χ. Λούντον (John H. Loudon). Ο Λούντον ήταν πρόεδρος της Royal Dutch/Shell (της γνωστής πετρελαϊκής εταιρείας) από το 1951 έως το 1965, και μέλος της Συμβουλευτικής Επιτροπής της Chase Manhattan Bank, της τράπεζας των Ροκφέλερ.
Από το 1981 έως το 1996 πρόεδρος του WWF υπήρξε ο Δούκας του Εδιμβούργου, ο οποίος γεννήθηκε ως Πρίγκιπας Φίλιππος της Ελλάδος, και υπήρξε ο σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ Β΄ του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Φίλιππος ήταν εγγονός του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ των Ελλήνων. Σήμερα είναι επίτιμος πρόεδρος του WWF.
Επίσης, ο σημερινός πρόεδρος του ελληνικού τμήματος του WWF, είναι στέλεχος της Eurobank.
«Πράσινοι» επιχειρηματίες
Μπορεί οι δράσεις της Γκρίνπις να «πλασάρονται» σαν ιδιαίτερα ριζοσπαστικές, κόντρα στα ...μεγάλα συμφέροντα, σύμφωνα όμως με το Αρχείο Ειδήσεων του BBC, στις 8/1/2002, το τμήμα της Γκρίνπις (Greenpeace) στη Βρετανία βρέθηκε στο στόχαστρο μετά την απόφαση του προέδρου της, Λόρδου Μέλτσετ, να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην εταιρεία δημοσίων σχέσεων Burson - Marsteller, τη μεγαλύτερη εταιρεία δημοσίων σχέσεων στον κόσμο, έναντι αδρής αμοιβής.
Οπως τόνιζε τότε το BBC, «στο πελατολόγιο της Burson - Marsteller περιλαμβάνονται κυβερνήσεις με πολύ "κακό μητρώο" στον τομέα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και πολυεθνικές διαβόητες για την αντι - οικολογική τους δράση. Πιο συγκεκριμένα, η Burson-Marsteller ανέλαβε, μεταξύ άλλων, να ωραιοποιήσει την εικόνα της κυβέρνησης της Νιγηρίας, όταν κατηγορούνταν για γενοκτονία στην Μπιάφρα, τον εξωραϊσμό της δικτατορίας του στρατηγού Βιδέλα στην Αργεντινή που ευθύνεται για τη δολοφονία 35.000 πολιτών καθώς και την κάλυψη των εγκλημάτων της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ.
Πελάτες της εταιρείας - εργοδότη του προέδρου της Greenpeace είναι, επίσης, το πυρηνικό εργοστάσιο στο Three Mile Island γνωστό από τη διαρροή του 1979, η Union Carbide που ευθύνεται για 15.000 θανάτους Ινδών που ζούσαν κοντά στο εργοστάσιό της στο Μποπάλ, καθώς και η βρετανική κυβέρνηση μετά το σκάνδαλο των τρελών αγελάδων»...
Πρόεδρος του ελληνικού τμήματος της Γκρίνπις είναι ο Γιώργος Βερνίκος, γνωστός επιχειρηματίας, που το 1975 ίδρυσε και είναι πρόεδρος του ομίλου εταιρειών Vernicos Yachts. Το 1990 συνίδρυσε το ελληνικό γραφείο της Greenpeace, του οποίου εξελέγη πρόεδρος το 2001.
...και ο Γκορμπατσόφ «πράσινος»!
«Ψωμί» μυρίστηκε στην υπόθεση ΜΚΟ και ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ο Μ. Γκορμπατσόφ είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος της οικολογικής οργάνωσης «Διεθνής Πράσινος Σταυρός» (Green Cross International), που δημιουργήθηκε το 1993. Ο «Διεθνής Πράσινος Σταυρός» εδρεύει στη Γενεύη της Ελβετίας και έχει παραρτήματα σε πολλές χώρες του κόσμου (περίπου 20), ενώ για το τμήμα της Οργάνωσης στις ΗΠΑ έχει γραφτεί κατά καιρούς ότι πολλά από τα στελέχη του είναι ιδιαίτερα ...«ευκατάστατοι» επιχειρηματίες των ΗΠΑ.
Μη Κυβερνητικές που ...τα παίρνουν από τη CIA
Σαν υπηρέτες του καπιταλιστικού συστήματος, οι ΜΚΟ προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε αυτό με όποιον τρόπο κριθεί αναγκαίος. Είναι αναπόσπαστο τμήμα των καπιταλιστικών μηχανισμών. Χρησιμοποιούνται από ιμπεριαλιστικά κέντρα, παίζουν ενεργό ρόλο στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
Για παράδειγμα, το 2006 η Ρωσική Δούμα ψήφισε νομοσχέδιο, το οποίο απαγορεύει την απευθείας δραστηριοποίηση ξένων ΜΚΟ και περιορίζει τη δυνατότητα των ρωσικών ΜΚΟ να δέχονται ξένη χρηματοδότηση και να απασχολούν μη ρωσικό προσωπικό, μετά από αποκαλύψεις ότι τοπικά τμήματα των ξένων ΜΚΟ χρηματοδοτήθηκαν από τη CIA. Απ' ό,τι φαίνεται, οι ΜΚΟ αξιοποιούνται από τις αστικές κυβερνήσεις και τις μυστικές τους υπηρεσίες ως κινητήριος δύναμη για κοινωνικές αλλαγές αναγκαίες για την εδραίωση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)