ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

            Το Δ.Σ. του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας συνεδρίασε στις 29/8/2013 για ζητήματα που αφορούν τη ΣΣΕ και το Επικουρικό μας Ταμείο.

            Εκτός από το πρόγραμμα δράσης του συλλόγου για τα παραπάνω ζητήματα, το Δ.Σ. πήρε απόφαση καταδίκης της επέμβασης στη Συρία και της συμμετοχής της Ελλάδας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε. .

            Η Ελληνική κυβέρνηση έχει μεγάλες ευθύνες για το έγκλημα που θα συντελεστεί γιατί συμμετέχει σε αυτούς τους σχεδιασμούς, με την παροχή διευκολύνσεων όπως η Βάση της Σούδας και η χρήση του αεροδρομίου της Καλαμάτας.

            Οι ιμπεριαλιστές που έχουν κάνει δυο παγκόσμιους πολέμους για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και που για δεκαετίες σφάζουν τους λαούς για τα ίδια συμφέροντα, είναι οι ίδιοι που έχουν εξαπολύσει εδώ και καιρό έναν ακήρυχτο πόλεμο ενάντια στα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής τάξης.

            Είναι οι ίδιοι που αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι, οι ίδιοι που δημιουργούν και κερδίζουν από την ανεργία, οι ίδιοι που εφαρμόζουν τα αντεργατικά μέτρα στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, της αντιμετώπισης των ελλειμμάτων,  του εξορθολογισμού της οικονομίας.

            Καταδικάζουμε κει εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που νομιμοποιούν της επέμβαση υιοθετώντας τα ιμπεριαλιστικά προσχήματα περί χρήσης χημικών αερίων.

            Το Δ,Σ. του ΣΕΑ καλεί τους εργαζόμενους στον κλάδο να είναι σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση για αυτές τις εξελίξεις, ιδιαίτερα αυτήν την περίοδο που δυναμώνουν οι ανταγωνισμοί μεταξύ ισχυρών καπιταλιστικών χωρών για τον έλεγχο των ενεργειακών πηγών και δρόμων στην περιοχή.

            Απαιτούμε καμμία εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.  

            Καμία διευκόλυνση για την πραγματοποίηση στρατιωτικής επέμβαση στη Συρία.

            Να κλείσει τώρα η Βάση της Σούδας και οι άλλες στρατιωτικές βάσεις του ΝΑΤΟ.

ΤΟ Δ.Σ.

   

Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ ΕΜΠΟΡΟΥΠΑΛΛΗΛΩΝ

ΚΑΙ ΤΗ ΝΕΑ ΕΠΕΛΑΣΗ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

            Η επιδρομή στις επικουρικές συντάξεις είναι μέρος τις γενικότερης αντιασφαλιστικής επίθεσης των εκάστοτε κυβερνήσεων και τις Ευρωπαϊκής Ένωσης.

             Στόχος των κυβερνήσεων είναι οι ριζικές ανατροπές στο κοινωνικό-ασφαλιστικό ζήτημα, η κατάργηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης.

Και από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και από την σημερινή προωθείται :

1.      Το τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων

2.      Η απόσυρση του κράτους και τυπικά από την συγχρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης.

3.      Η περαιτέρω επέλαση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών

4.      Η σταδιακή απαλλαγή των μεγάλων επιχειρήσεων από τις ασφαλιστικές εισφορές

5.      Η παραπέρα μείωση των κύριων συντάξεων

6.      Η παραπέρα αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης

7.      Η δημιουργία επαγγελματικών ταμείων

            Η δημιουργία του ΤΕΑΥΕΚ ήταν επιλογή κάτω από το βάρος των πενιχρών συντάξεων για ένα συμπληρωματικό ποσόν. Το κράτος είχε μηδενική ή ελάχιστη συμμετοχή κατά κανόνα.

            Η χρηματοδότηση του ΤΕΑΥΕΚ διασφαλίζονταν από τις κρατήσεις των εργαζομένων και εισφορές των εργοδοτών.

            Το ΤΕΑΥΕΚ τις πρώτες δεκαετίες σχημάτισε τεράστια αποθεματικά λόγω των τεράστιων εισροών από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, τα αποθεματικά αυτά για 30 περίπου χρόνια ήταν άτοκα και δεσμευμένα σε τράπεζες με πληθωρισμό που έτρεχε με 25% περίπου.

            Το ΤΕΑΥΕΚ ήταν από τα πιο εύρωστα επικουρικά ταμεία με κινητή και ακίνητη περιουσία. Τα αποθεματικά του ΤΕΑΥΕΚ το 2008 ήταν 1,2 δις ευρώ, και η αντικειμενική αξία των ακινήτων του ΤΕΑΥΕΚ ( 21 ακίνητα) ήταν το ίδιο χρονικό διάστημα 15.525.487,94 ευρώ.

            Τα ομόλογα Ελληνικού δημοσίου που κατείχε το ΤΕΑΥΕΚ ήταν 420.661.654,52 ευρώ.

            Μετά το «κούρεμα» των ομολόγων τα αποθεματικά του ΤΕΑΥΕΚ ήταν 700 εκατομμύρια ευρώ και σήμερα είναι 350 εκατομμύρια ευρώ.

Τα ταμειακά διαθέσιμα της επικουρικής ασφάλισης που προορίζονται για συντάξεις είναι προϊόν εισφορών όλων των γενεών των εργαζομένων,  γιατί ακόμα και η λεγόμενη εργοδοτική εισφορά είναι μέρος της υπεραξίας που αποσπά το κεφάλαιο από την εργατική τάξη.

            Για την κακοδαιμονία του ασφαλιστικού, τις «μαύρες τρύπες» της διαχείρισης του, την πρώτη και κύρια ευθύνη είχαν και έχουν οι αστικές κυβερνήσεις, (αντιασφαλιστικοί νόμοι Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά, Λοβέρδου) και οι διοικήσεις που αυτές διόριζαν.

            Αυτοί οι αντιασφαλιστικοί νόμοι οδήγησαν το ΙΚΑ στο να παρακρατεί τις εισφορές που κατευθύνονταν  προς τα επικουρικά ταμεία για να μπορεί να αποδίδει συντάξεις.

            Το έλλειμμα του ΤΕΑΥΕΚ δημιουργήθηκε  από την εισφοροδιαφυγή, την εισφοροαπαλλαγή, την ανεργία, τις μειώσεις μισθών, τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις.

            Με εντολή των κυβερνήσεων το ΤΕΑΥΕΚ «υποχρεωνόταν» να αγοράζει μετοχές των ΔΕΚΟ που προετοίμαζαν για ιδιωτικοποίηση, σπαταλώντας εκατομμύρια, οι εκάστοτε διοικήσεις του ΤΕΑΥΕΚ κατήργησαν τον ελεγκτικό μηχανισμό για εργοδότες που δεν απέδιδαν εισφορές ( από το 1995). Επέτρεψαν στους εργοδότες που είχαν εμπορικές επιχειρήσεις εκτός ορίων πρωτεύουσας να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους στο ΙΚΑ-ΤΕΑΜ, απογύμνωσαν το Ταμείο από εργατικό δυναμικό, δεν υπάρχει στοιχειωδώς μηχανοργάνωση, οι συντάξεις βγαίνουν σε 3 με 3,5 χρόνια.       

            Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να τσιμπήσουν στην κυβερνητική προπαγάνδα. Ο κουρνιαχτός του σηκώθηκε τις τελευταίες μέρες εξυπηρετεί τα σχέδια της κυβέρνησης για εξίσωση των συντάξεων προς τα κάτω, για την αύξηση των εργατικών εισφορών, για την στήριξη του κεφαλαίου μέσω της μείωσης του «μη μισθολογικού κόστους», μέχρι και την ολοκληρωτική απαλλαγή των εργοδοτών από τις ασφαλιστικές εισφορές, για την λεηλασία και της ακίνητης περιουσίας του ΤΕΑΥΕΚ, την κατάργηση της όποιας κρατικής εγγύησης και χρηματοδότησης για τις συντάξεις μας όπως και την δημιουργία επαγγελματικού ταμείου, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση του ταμείου.

            Για εργαζόμενους και συνταξιούχους η τυχόν ιδιωτικοποίηση του Ταμείου είναι το ίδιο επιζήμια με την ενοποίηση, διότι τα έσοδα μειώνονται (ποιος θα υποχρεώνει τους εργοδότες να δίνουν εισφορά) ένα ιδιωτικοποιημένο Ταμείο θα μπει αναπόφευκτα στα φαύλο κύκλο ¨των επενδύσεων¨  σε νέα ομόλογα, στο χρηματιστήριο, στο όνομα του αντισταθμίσματος των απωλειών των αποθεματικών, επιφέροντας νέες δραματικές συνέπειες στη ρευστότητα.

            Βήμα-βήμα οι αστικές κυβερνήσεις προωθούν την κατάργηση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης.

            Να θυμίσουμε ότι σε αυτό το στρατηγικό στόχο οι αστικές κυβερνήσεις βρήκαν και τον κατάλληλο σύμμαχο, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ) που ιδιωτικοποίησαν το Επικουρικό ταμείο των εργαζομένων στα Super Market, μειώνοντας τις συντάξεις ακόμα και τις ήδη καταβαλλόμενες κατά 32%.

            Το ζήτημα του επικουρικού ταμείου είναι καθαρά πολιτικό και τις συνέπειες για την κακή κατάσταση του επικουρικού μας πρέπει να τις πληρώσουν το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις και όχι οι εργαζόμενοι οι οποίοι δεν φέρουν καμία ευθύνη για την λεηλασία του ΤΕΑΥΕΚ.

            Εμείς οι εργαζόμενοι στο εμπόριο με ομόφωνη απόφαση γενικής συνέλευσης καταλήξαμε στην δική μας προοπτική, παλεύουμε και απαιτούμε:

·        Πλήρης κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό και από την φορολογία της εργοδοσίας των ελλειμμάτων από τα μειωμένα έσοδα των ασφαλιστικών εισφορών, εξαιτίας της ανεργίας, των μειώσεων σε μισθούς, εκ περιτροπής εργασία κ.λπ.

·        Να πληρώσει το κράτος και οι εργοδότες που έχουν την ευθύνη για τα ελλείμματα στα επικουρικά Ταμεία.

·        Σταδιακή κατάργηση της εργατικής ασφαλιστικής εισφοράς, πλήρη κάλυψη της ευθύνης από το κράτος και εργοδότες.

·        Αύξηση των εργοδοτικών εισφορών.

·        Επιστροφή όλων των λεηλατημένων αποθεματικών στα Ταμεία.

·        Κατάργηση των αντιασφαλιστικών Νόμων, καμία μείωση των Επικουρικών Συντάξεων και των κύριων, ανάκληση όλων των μειώσεων που έχουν επιβληθεί.

·        Πλήρης κρατική εγγύηση όλων των συντάξεων και των παροχών.

·        Να καταργηθούν οι αυξήσεις των εισφορών των εργαζομένων που έχουν επιβληθεί τα τελευταία χρόνια.

·        Γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης 60 για τους άντρες 55 για γυναίκες, μειωμένη κατά 5 χρόνια αντίστοιχα στα βαρέα και ανθυγιεινά.

ΤΟ Δ.Σ.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΣΕΕ ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΜΙΣΘΩΝ ΕΜΠΟΡΟΫΠΑΛΛΗΛΩΝ

Ψεύτικα επιχειρήματα για να περάσουν τα αντεργατικά μέτρα

Πριν από λίγες μέρες ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), Βασίλης Κορκίδης, άνοιξε το θέμα της νέας μείωσης μισθών των 500.000 και πλέον εμποροϋπαλλήλων. Η πρότασή του είναι να μειωθούν οι μισθοί κατά 13%. Δηλαδή από 863 ευρώ μεικτά που είναι σήμερα να πάνε στα 751 ευρώ μεικτά.

Προχωρώντας παραπέρα διατυπώνει τον εκβιασμό ότι αν οι εργαζόμενοι δε δεχτούν από μόνοι τους αυτήν τη μείωση, τότε μετά τη λήξη της μετενέργειας, θα ακολουθήσουν ατομικές συμβάσεις, οπότε οι μειώσεις θα είναι ακόμα μεγαλύτερες. Ο εκβιασμός στηρίζεται στο γεγονός ότι η κλαδική σύμβαση έληξε στις 31 Ιουλίου και η μετενέργεια, που διαρκεί τρεις μήνες, ισχύει μέχρι τις 31 Οκτωβρίου. Μετά τη λήξη της ανοίγει ο δρόμος για υπογραφή ατομικών συμβάσεων. Με άλλα λόγια, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ απειλεί τους εργαζόμενους ότι αν δεν αποδεχθούν τη μείωση που προτείνει μέσω υπογραφής κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας, τότε ο μισθός τους θα μειωθεί ακόμα περισσότερο, μέσω ατομικών συμβάσεων.

Ομως ακόμα κι αν υπογραφεί νέα κλαδική συλλογική σύμβαση δε σημαίνει ότι οι μειώσεις δεν θα είναι μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπει καθώς -όπως ο ίδιος ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ παραδέχεται σε επιστολή του προς τα μέλη της ΕΣΕΕ- έχει καταργηθεί η «"επεκτασιμότητα" των κλαδικών συμβάσεων που σημαίνει ότι η σύμβαση δεν μπορεί να επεκταθεί αυτόματα σε όλο τον κλάδο, (...) αλλά ισχύει μόνο γι' αυτούς που την υπογράφουν.» Δηλαδή όσοι εργοδότες θέλουν μπορούν να φύγουν από την ΕΣΕΕ, να εξαιρεθούν, έτσι, από όσα ορίζει η κλαδική σύμβαση και να πάνε σε ατομικές συμβάσεις.

Πέρα από τον εκβιασμό, η επιχειρηματολογία που συνοδεύει την πρόταση μείωσης των μισθών είναι ενδεικτική του ρόλου της ηγεσία της ΕΣΕΕ. «Να δούμε τι μισθούς αντέχουμε να πληρώνουμε - σημειώνει ο Κορκίδης στην επιστολή του - αντί να υπογράφουμε συμβάσεις πάνω από τις δυνάμεις μας και ως αποτέλεσμα να βρισκόμαστε σήμερα στη δύσκολη θέση να χρωστάμε 2-3 μηνών μισθούς και πολλών μηνών εισφορές στο ΙΚΑ». Ενώ στην εφημερίδα «Ημερησία» είχε δηλώσει: «Τα δεδομένα της αγοράς και η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εμπορικές επιχειρήσεις επιβάλλουν την αναζήτηση μιας νέας κλαδικής συμφωνίας για μείωση των μισθών».

Είναι σαφές ότι ο Κορκίδης επιχειρεί να εμφανίσει τη μείωση των μισθών ως μέσο που τάχα θα εμποδίσει το κλείσιμο χιλιάδων μικρών επιχειρήσεων. Γνωρίζει όμως πολύ καλά ότι οι μικροί ΕΒΕ βιώνουν μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα από αυτή που ο ίδιος θέλει να παρουσιάσει. Γι' αυτό, στην επιστολή του ελίσσεται λέγοντας: «Το μισθολογικό κόστος δεν είναι η κύρια αιτία για τα προβλήματά μας». Ωστόσο, συνεχίζει ανάγοντας σε κύριο πρόβλημα το λεγόμενο «μη μισθολογικό κόστος» (!) το οποίο «πρέπει να μειωθεί τουλάχιστον στο 33% του συνολικού εργατικού κόστους. (...) Επιτέλους, για πρώτη φορά συζητείται σοβαρά από την διοίκηση του ΙΚΑ το πάγιο αίτημα της ΕΣΕΕ για μείωση των ασφαλιστικών εισφορών στους συνεπείς εργοδότες κατά 3,9%.»

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται η εκτίμηση της Πανελλαδικής Αντιμονοπωλιακής Συσπείρωσης Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων (ΠΑΣΕΒΕ) ότι η ΕΣΕΕ και η ΓΣΕΒΕΕ δεν εκφράζουν τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων και των μικρών επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων. Οι θέσεις τους εκφράζουν τα συμφέροντα ενός πολύ μικρού ανώτερου στρώματος των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων που συνδέουν την ύπαρξη και την εξέλιξή τους με το μεγάλο κεφάλαιο. Αναφορικά με την κρίση, θεωρούν ότι το ξεπέρασμά της θα έρθει μέσα από τη διατήρηση και την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων. Γι' αυτό είναι μέρος του προβλήματος, γι' αυτούς τους λόγους σέρνονται στους διάφορους «κοινωνικούς διαλόγους» που το μόνο αποτέλεσμά τους είναι να μπει και η υπογραφή των αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματοβιοτεχνών στα μέτρα που σφαγιάζουν τους μικρούς ΕΒΕ.

Μονόδρομος η συμμαχία σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση

Αυτό που αποκρύπτει ο Κορκίδης είναι ότι το πρόβλημα των μικρών ΕΒΕ δεν είναι ούτε οι μισθοί, ούτε οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Η διαρκής επίθεση στους μισθούς, στα μεροκάματα και τις συντάξεις, η συνεχής φορολεηλασία και η με κάθε τρόπο αφαίμαξη των εισοδημάτων των εργατικών οικογενειών οδηγούν στην παραπέρα μείωση της κατανάλωσης και στο κλείσιμο χιλιάδων μαγαζιών και βιοτεχνιών. Η αιτία για την κατάσταση των μικρών ΕΒΕ είναι η γιγάντωση των μονοπωλίων, που είναι αντικειμενική εξέλιξη στον καπιταλισμό, τα οποία έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους σε κάθε τμήμα της αγοράς, έχουν εισβάλει σε κάθε πτυχή της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας. Ιδιαίτερα με την οικονομική κρίση επιχειρείται ένα, μεγάλης κλίμακας, ξεκαθάρισμα της αγοράς από τις μικροεπιχειρήσεις οι οποίες δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα μονοπώλια. Τι τύχη μπορεί να έχει ένας μικρός μαγαζάτορας απέναντι στα σούπερ μάρκετ και τα πολυκαταστήματα; Πολλοί αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ βιώνουν πλέον τη φτώχεια και την ανεργία, ενώ ένα ακόμα ενεργό κομμάτι τους βρίσκεται στα πρόθυρα.

Στην πράξη, παλεύουν για ένα μεροκάματο, μερικές φορές μεγαλύτερο από το μισθό των εργαζομένων, το οποίο έτσι κι αλλιώς συρρικνώνεται με γοργούς ρυθμούς και οι πολιτικές που εφαρμόζονται θα αφήσουν πίσω τους πολλούς ΕΒΕ κατεστραμμένους.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση η λύση για τον μικρό ΕΒΕ δεν είναι η στρατηγική και οι προτάσεις της ΕΣΕΕ. Είναι αυταπάτη ότι οι μικροί ΕΒΕ μπορούν να επιβιώσουν σε βάρος των εργαζομένων. Αντίθετα και οι δύο αντιμετωπίζουν προβλήματα με κοινή αιτία και κοινό εχθρό. Το κεφάλαιο, τα όργανά του και τις κυβερνήσεις του. Τον ίδιο εχθρό έχουν οι φτωχοί αγρότες που ξέρουν πια τι σημαίνει ευρωμονόδρομος, βιώνουν την καταστροφή της μικρής παραγωγής και το ξεκλήρισμα. Αυτό αποτελεί την αντικειμενική βάση πάνω στην οποία μπορεί και πρέπει να κτιστεί η συμμαχία εργατών, μικρών ΕΒΕ και αγροτών μαζί με τις γυναίκες και τη νεολαία που προέρχονται από τα λαϊκά στρώματα. Σε αυτήν την κατεύθυνση ΠΑΜΕ, μαζί με την ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ και την ΟΓΕ, με βάση το κοινό πλαίσιο πάλης με αντιμονοπωλιακό προσανατολισμό που έχουν συνδιαμορφώσει, έχουν αναπτύξει μια σειρά πρωτοβουλίες και κοινούς αγώνες βάζοντας τη βάση της κοινωνικής συμμαχίας που παλεύει ενάντια στις πολιτικές των καπιταλιστικών κυβερνήσεων, της ΕΕ, της κυριαρχίας του μεγάλου κεφαλαίου, για μια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη προς όφελος του λαού χωρίς καπιταλιστές, για τη λαϊκή εξουσία

Μειώσεις στο όνομα της διάσωσης!

Ενα άλλο επιχείρημα που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ είναι ότι οι εργαζόμενοι πρέπει να δεχθούν τη μείωση των μισθών για να σωθεί η κλαδική σύμβαση. Πρόκειται για το ίδιο υποκριτικό επιχείρημα που χρησιμοποίησε και πέρυσι πριν το ξεκίνημα των διαπραγματεύσεων για την κλαδική σύμβαση, λέγοντας: «Για να κρατήσουμε τις κλαδικές συμβάσεις στη ζωή απαιτούνται: Επανασχεδιασμός σε "λευκό χαρτί", επαναπροσδιορισμός "εφ' όλης της ύλης"».

Στο τέλος υπογράφτηκε κλαδική σύμβαση που μείωνε το βασικό μισθό των εμποροϋπαλλήλων - πωλητών από τα 918,23 ευρώ που ήταν τότε στα 860 ευρώ, δηλαδή μείωση κατά 58,23 ευρώ (6,77%). Αν από το βασικό μισθό στη συγκεκριμένη ειδικότητα, για παράδειγμα, αφαιρεθούν οι κρατήσεις για το ΙΚΑ (που αγγίζουν το 20%), τότε ο καθαρός μισθός για τον εμποροϋπάλληλο - πωλητή σήμερα είναι 641,42 ευρώ!

Αντίστοιχα, ο μισθός των ιδιωτικών υπαλλήλων σε εμπορικές επιχειρήσεις από τα 846,24 ευρώ έπεσε στα 793,25 ευρώ, μείωση κατά 52,99 ευρώ και σε ποσοστό 6,68%. Επίσης, ο μισθός των εισπρακτόρων - αποθηκάριων - κλητήρων στις εμπορικές επιχειρήσεις από τα 837,44 ευρώ έπεσε στα 785 ευρώ, δηλαδή μειώθηκε κατά 52,44 ευρώ και σε ποσοστό 6,68%, κλπ. Αντίστοιχες ήταν οι μειώσεις και στις υπόλοιπες ειδικότητες των εργαζομένων που περιλαμβάνονται στην κλαδική ΣΣΕ του εμπορίου. Ταυτόχρονα, με την σύμβαση μπήκαν στον «πάγο» τα επιδόματα και οι ωριμάνσεις για ένα τουλάχιστον χρόνο.

Ετσι, αν τα σχέδια της ηγεσίας της ΕΣΕΕ γίνουν πραγματικότητα μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι στο εμπόριο, μέσα σε μια διετία, θα χάσουν το 20% τουλάχιστον των αποδοχών τους. Συμπερασματικά, το επιχείρημα «της διάσωσης της κλαδικής σύμβασης» είναι ανυπόστατο καθώς με αυτούς τους όρους η σύμβαση κάθε άλλο παρά προστατεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων.

ΚΛΑΔΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΑΞΙΩΝΟΥΝ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΙΣΘΩΝ 13 %

Συναδέλφισσες , συνάδελφοι , εργαζόμενοι στο εμπόριο    

  Να μην αποδεχτούμε την νέα σφαγή των μισθών μας , τη χειροτέρευση της ζωής μας.  Να απαντήσουμε συλλογικά , μαζικά , να σηκώσουμε το μπόι μας ψηλότερα , απαιτώντας όχι άλλες μειώσεις μισθών , ικανοποιητικές αυξήσεις  στο μισθό μας .

  Η ΕΣΕΕ τις τελευταίες ήμερες με προκλητικές δηλώσεις του προέδρου της , Κορκίδη (στέλεχος της ΝΔ ) , κύριος εκφραστής των Εμπορικών Ομίλων και Πολυκαταστημάτων , μιλάει για νέα κλαδική σύμβαση με μειώσεις μισθών 13% αξιοποιώντας τα ίδια εκβιαστικά διλήμματα που χρησιμοποιούσε και στην κλαδική του 2012 , ότι αν δεν αποδεχτούν οι εργαζόμενοι τις μειώσεις μισθών , θα γενικευτούν οι ατομικές συμβάσεις με μεγαλύτερες μειώσεις μισθών , θα κλείσουν επιχειρήσεις , θα απολυθούν χιλιάδες εργαζόμενοι .

  Επίσης η ΕΣΕΕ απαιτεί μείωση κατά 33 % του «μη μισθολογικού εργατικού κόστους» , δηλαδή μείωση εργοδοτικών εισφορών στα ασφαλιστικά ταμεία , φοροαπαλλαγές κτλ Βέβαια όλα αυτά να υλοποιηθούν αφού προηγηθεί «κοινωνικός διάλογος» με την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ ) .

Τα εκβιαστικά τους διλλήματα τα έχει καταρρίψει η ίδια η ζωή .

  Οι μειώσεις μισθών 6,7 % τις προηγούμενης σύμβασης σε τίποτα δεν εμπόδισε την εργοδοσία να επιβάλει ατομικές συμβάσεις με μειώσεις μισθών από 10% έως 40% σ’ ένα σωρό επιχειρήσεις ( Κωτσόβολος , Hondos ,Market In , Notos Galleries , Leroy Merlin , Extra , IKEA , Sprider , Alimenta Top , Βασιλόπουλος , Βερόπουλος , Μέριμνα Market κ.τ.λ ) , χιλιάδες εργαζόμενοι απλήρωτοι από 3 έως 10 μήνες , όπως και χιλιάδες άνεργοι γιατί κάποιες από αυτές τις επιχειρήσεις έκλεισαν .

  Η παρέμβαση της ΕΣΕΕ είναι επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου που στόχο έχει να προσαρμόσει τον κλάδο στις γενικότερες επιλογές της κυβέρνησης, για κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, για μισθούς που θα καθορίζονται από την «ανάπτυξη» και την ανεργία.

Προετοιμάζουν τον κλάδο για να αποδεκτή και νέες ανατροπές που αφορούν την κατάργηση των αποζημιώσεων, των επιδομάτων, των δώρων κ.α.

Καμία εμπιστοσύνη στη συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΙΥΕ

(ΠΑΣΚΕ – ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΥΡΙΖΑ – ΔΑΚΕ )

Κοροϊδεύουν ότι δήθεν δεν αποδέχονται τις μειώσεις μισθών ,όμως καλούν τους εργαζόμενους να στηρίξουν την καπιταλιστική ανάπτυξη που φέρνει φτώχεια , ανατροπές , πετσόκομμα των δικαιωμάτων μας . Καλούν τους εργαζόμενους να στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων , δηλαδή τα κέρδη τους . Τους ενδιαφέρει να μην διαταραχτούν οι κανόνες λειτουργίας της βαρβαρότητας που ζούμε .

Θέλουν ανατροπή , όπως λένε ,της κυβέρνησης , αλλά εκείνο που τους ενδιαφέρει είναι να δοθούν νέα κεφάλαια στους εργοδότες για να συνεχίσουν τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική τους .      

Στη διάρκεια της υπογραφής της σύμβασης του 2012 , η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ  ,δηλαδή τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε ανακοίνωση τους πριν την υπογραφή καλούσαν τα σωματεία και τους εργαζόμενους να αποδεχτούν τη σύμβαση με μείωση μισθών για να μην μείνουν οι εργαζόμενοι χωρίς κλαδική σύμβαση και υπάρξει ανεξέλεγκτη μείωση μισθών μέσω ατομικών συμβάσεων , να διασφαλιστούν όροι και προϋποθέσεις για ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης και ότι γίνεται προσπάθεια σε δύσκολες συνθήκες να υπάρξει ρεαλιστική προσέγγιση , και ταυτόχρονα ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, δηλαδή τα ιδία επιχειρήματα που επικαλείται η εργοδοσία και υπέγραψαν τη σφαγή χιλιάδων εμποροϋπαλλήλων .

  Το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ , Βασιλόπουλος Θάνος , γραμματέας της ΟΙΥΕ , καταγγέλλει την ΕΣΕΕ ως προς το χειρισμό ,ότι «δεν είναι δυνατόν να γίνεται μια τέτοια πρόταση χωρίς πρώτα να έχει προηγηθεί διάλογος» και την «κατηγορεί»  για παλινωδίες και αντιφάσεις ότι τα ιδία έλεγε και έκανε η ΕΣΕΕ για την κατάργηση της Κυριακής αργίας που αποδέχονταν  τις   7 Κυριακές τον χρόνο , όταν η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ μαζί με την ΕΣΕΕ είχαν συντονισμό και έστησαν μια καρικατούρα που ονόμασαν « Συμμαχία για την Κυριακή Αργία»

  Αυτοί που θέλουν να εμφανίζονται « αριστεροί , αντιστασιακοί και αντιμνημονιακοί» ήταν από τις πρώτες ομοσπονδίες που υπέγραψαν « αντιμνημονιακή» σύμβαση με μειώσεις μισθών το 2012 .

Πουθενά δεν είναι καταγεγραμμένη η θέση της ΠΑΣΚΕ-ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΔΑΚΕ της ΟΙΥΕ για το πλαίσιο διεκδίκησης της συλλογικής σύμβασης. 

  Να βγάλουμε συμπεράσματα για το πόσο σημαντικό ζήτημα για τη ζωή μας είναι η αλλαγή συσχετισμών σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο .

  Συνάδελφοι, συναδέλφισσες καμία αναμονή κανένας εφησυχασμός στη νέα σφαγή που μας ετοιμάζουν κυβέρνηση και μεγαλέμποροι. Μπορούμε να τους βάλουμε εμπόδια. Δεν περισσεύει κάνεις μας στην υπόθεση της πάλης για να καθορίζουμε εμείς τη ζωή μας για να καρπωθούμε εμείς τον πλούτο που παράγουμε και όχι τα παράσιτα που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους .

  Καλούμε τα διοικητικά συμβούλια των σωματείων να πάρουν πρωτοβουλίες μέσα από γενικές συνελεύσεις, να συζητήσουν, να αποφασίσουν ότι δεν θα δεχτούν καμιά μείωση στον μισθό τους, στο τσεκούρωμα συνολικά των δικαιωμάτων τους.

  Καλούμε κάθε συνάδελφο, κάθε συναδέλφισσα να μπει μπροστά, να υψώσει τείχος απέναντι στις μειώσεις μισθών, να πάρει πρωτοβουλίες. Η υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, του βασικού μισθού, της δουλειάς με δικαιώματα  δεν μπορεί να αποτελεί ευθύνη μόνο των συνδικαλιστών που σέβονται την ψήφο των εργαζόμενων και δεν τους πουλάνε «έναντι πινακίου φακής».  Συζητήστε στο χώρο δουλειάς με τους συναδέλφους σας , αποφασίστε συλλογικά να οργανώσετε την απάντηση σε κάθε μικρό και μεγάλο κατάστημα.

Μόνος του κανένας δεν πρόκειται να σωθεί ,  να μην βρεθούμε ανυπεράσπιστοι απέναντι στον εργοδότη . Η αποδοχή των νέων μειώσεων στους μισθούς θα φέρει στην συνέχεια και άλλες μειώσεις γιατί το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Δεν είναι ανίκητοι .Οργανωθείτε στο σωματείο μας , να πάρουμε την υπόθεση της σύμβασης στα δικά μας χέρια .

Διεκδικούμε :

1)    Επαναφορά της κλαδικής σύμβασης στα 918 ευρώ

2)    Μόνιμη και σταθερή δουλεία με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα .

3)    Να καταργηθούν όλες οι ελαστικές μορφές εργασίας 

ΤΟ Δ.Σ

ΠΑΜΕ

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

 ΕΜΠΟΡΙΟΥ-ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι,

Με τον νόμο που ψήφισε η κυβέρνηση ( ΝΔ- ΠΑΣΟΚ) στη βουλή για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ικανοποιεί το πάγιο αίτημα των μεγαλεμπόρων, που δεν είναι άλλο από την οριστική και πλήρη κατάργηση της. Θέλουν να ξεμπερδεύουν με αυτό που  οι ηρωικοί αγώνες της εργατικής τάξης κατοχύρωσαν έναν αιώνα πριν, την Κυριακή 3 του Γενάρη του 1910, το δικαίωμα για ανάπαυση την Κυριακή.

Ο νόμος που ψηφίστηκε προβλέπει πως όλα τα καταστήματα θα ανοίγουν 7 Κυριακές τον χρόνο, θα αποφασίζετε κατά περιφέρεια από τους αντιπεριφεριάρχες σε ποιες περιοχές και για πόσες Κυριακές τα καταστήματα θα ανοίγουν, με ωράριο 11πμ έως 8μμ

Το ωράριο είναι πλήρως απελευθερωμένο στις τουριστικές περιοχές.
Ήδη στους δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης μιλούν για το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου, το σίγουρο είναι πως το μέτρο θα γενικευτεί, θα αφορά όλα τα καταστήματα, μικρά και μεγάλα. Υπηρετεί τους μεγαλέμπορους στον ανταγωνισμό τους έναντι των μικρών και αυτοαπασχολουμένων εμπόρων που δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν στα διευρυμένα ωράρια.

Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα για το άνοιγμα των Φρανσάιζ καταστημάτων μεγάλων αλυσίδων, επίσης παρέχει πληθώρα άλλων διευκολύνσεων για την παραπέρα απελευθέρωση συνολικά του εμπορίου.

Βασική επιδίωξη του νόμου είναι:

ü   Να γυρίσουν τους εργαζόμενους στην εποχή που δούλευαν ήλιο με ήλιο σαν σκλάβοι, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ξεκούραση, χωρίς μιας μέρας άδεια για ανάπαυση. Το χτύπημα στην Κυριακή αργία στον κλάδο του εμπορίου θα προκαλέσει απανωτά χτυπήματα και σε άλλους κλάδους με στόχο τη συνολική κατάργηση της.

ü   Να μετατρέψουν τους εργαζόμενους σε δούλους των μονοπωλίων, χωρίς ωράρια και συλλογικές συμβάσεις. Αυτό χρειάζονται για να αυγατίσουν κι άλλο τα κέρδη τους. Αυτή είναι καπιταλιστική ανάπτυξη που υπόσχονται για έξοδο από την κρίση, αυτή είναι η Νέα Ελλάδα και το μέλλον που υπόσχονται στην εργατική τάξη και τα παιδιά της.

ü   Βάζουν εμπόδια στην μητρότητα, θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο της γυναίκες που αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία στο κλάδο, στην δουλειά, στην οικογένεια, στο μεγάλωμα των παιδιών, θα αναγκάσουν της εργαζόμενες γυναίκες να στραφούν σε άλλες λύσεις που θα κοστίσουν ακριβά στην κάθε εργατική οικογένεια.

ü   Δεν θα μένει ελεύθερος χρόνος για ανάπαυση. Δεν θα υπάρχει πλέον η σταθερή μέρα ανάπαυσης που εξασφαλίζει στον εργαζόμενο τη δυνατότητα να ανακτήσει τις δυνάμεις του για να επιστρέψει στη δουλειά. Δε θα μένει καθόλου ελεύθερος χρόνος για εμάς και τις οικογένειές μας.

ü   Η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές ανεξάρτητα το πόσες θα είναι (7 ή 52) σημαίνει 7ήμερη εβδομαδιαία εργασία σε όλους τους κλάδους, για όλους τους εργαζόμενους, για τους εμποροϋπαλλήλους σημαίνει δουλειά 7 μέρες την εβδομάδα για 400 ευρώ μισθό, γενίκευση των ελαστικών μορφών εργασίας, διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου.

ü   Οι 30.000 νέες θέσεις εργασίας που υπόσχεται η κυβέρνηση θα είναι συμβάσεις μίας μέρας όπως γίνεται σήμερα σε όλα τα πολυκαταστήματα (ΑΤΤΙΚΑ, MOLL, GOLDEN MΑLL, AVENUE) και στα Σούπερ Μάρκετ (ΒΕΡΟΠΟΥΛΟ, ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟ, ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗ κοκ).

Καμιά εμπιστοσύνη στην συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΙΥΕ

( ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ- ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ).

Έχουν βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή τους, στην απελευθέρωση του ωραρίου κι ας παριστάνουν σήμερα τους υπερασπιστές της κυριακάτικης αργίας με την «κοινωνική συμμαχία» που συγκρότησαν μαζί με τους εργοδότες, την εκκλησία, και άλλους φορείς.

Έχουμε πλέον πείρα από την «δράση» τους: 

Μας έλεγαν ότι για να σωθεί ο θεσμός των συλλογικών συμβάσεων πρέπει να πάμε σε μειώσεις μισθών όπως έκαναν στο Εμπόριο 6.7%, στους ναυτιλιακούς σε όλες της συμβάσεις η μείωση ξεπερνά το 15%.

Την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου η απουσία τους ήταν τρανταχτή. Από τη μία φωνάζουν για πολιτικές απεργίες και για ένα κεντρικό ζήτημα που αφορά τους εργαζόμενους του κλάδου έκαναν «συγκέντρωση» 30 ανθρώπων μαζί με την εργοδοσία για να υπερασπιστούν μια εργατική κατάκτηση 100 χρόνων!

Να αλλάξουμε τους αρνητικούς συσχετισμούς δύναμης! Πρώτα και κύρια στα πρωτοβάθμια σωματεία με την ενίσχυση των ταξικών δυνάμεων. Σήμερα χρειαζόμαστε σωματεία με γερές βάσεις στους μεγάλους χώρους δουλειάς, σωματεία αποκούμπι των εργαζομένων, των ανέργων, δύναμη ελπίδας και ανατροπής.

Θέλουμε κίνημα ταξικά προσανατολισμένο, ισχυρό, μαζικό που θα δώσει φτερά στη λαϊκή συμμαχία, στη δύναμη της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των γυναικών και των νέων από τις εργατικές, λαϊκές οικογένειες για τη συντονισμένη ανάπτυξη της κοινής πάλης.

Τα κλαδικά σωματεία των εμποροϋπαλλήλων – ιδιωτικών υπαλλήλων που είναι στην δύναμη του ΠΑΜΕ την ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου και τις ημέρες πριν από αυτό, πραγματοποίησαν δεκάδες εξορμήσεις και περιοδείες σε χώρους δουλειάς σε όλη τη χώρα, έκαναν συγκεντρώσεις, έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους.

Μαζί με τα κλαδικά μας σωματεία, εργαζομένους από άλλους κλάδους (ιδιωτικοί υπάλληλοι-λογιστές-αποθηκάριοι-οδηγοί-τραπεζοϋπάλληλοι) να συντονίσουμε την πάλη και των αγώνα μας για να μην ανοίξει κανένα μαγαζί καμία Κυριακή.

Να αγωνιστούμε για να έχουν όλα τα καταστήματα Ενιαίο Εθνικό Ωράριο που δεν θα ξεπερνά της 48 ώρες, να δώσουμε όλες μας της δυνάμεις σήμερα και όχι τη «Δευτέρα Παρουσία» να δουλεύουμε 8 ώρες την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα, 40ωρο με σταθερή και μόνιμη δουλειά.

Να παλέψουμε για να καταργηθούν όλες οι ευέλικτες μορφές εργασίας δηλαδή η μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου και να μετατραπούν σε συμβάσεις αορίστου χρόνου και 8 ώρες.  

Κανένας εργαζόμενος στο εμπόριο να μην λυγίσει κάτω από το βάρος των μεγάλων αναγκών που υπάρχουν σήμερα λόγω της κρίσης που έφερε κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων, απολύσεις, ανεργία, μειώσεις μισθών, μείωση συνολικά των δικαιωμάτων μας. Κανείς εργαζόμενος δεν θα «σωθεί» με ένα μεροκάματο ακόμα δουλεύοντας Κυριακή και ευελπιστώντας να την πληρωθεί.

Τώρα δεν χρειάζεται καμία απογοήτευση, μοιρολατρία του στιλ «τώρα που ψηφίστηκε το νομοσχέδιο εμείς τι μπορούμε να κάνουμε», μπορούμε να κάνουμε πολλά.

Το νομοσχέδιο μπορεί να ψηφίστηκε στη βουλή αλλά η πραγματική ψηφοφορία για το αν θα ανοίξουν τα μαγαζιά της Κυριακές η όχι πρέπει να γίνει μέσα στους χώρους δουλειάς. Εκεί πρέπει ο καθένας να πάρει και την προσωπική του ευθύνη.

Μόνο με αγώνα, οργάνωση και συλλογική δράση θα αποτρέψουμε τους σχεδιασμούς τους, θα ακυρώσουμε μέτρα. Στους τόπους δουλειάς πρέπει να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να αναμετρηθούμε με την εργοδοσία, να βάλουμε εμπόδια στην εφαρμογή του νόμου για να μη γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα.

Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία

να μην καταργηθεί η Κυριακή Αργία