απόσπασμα από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης"
«Χρήσιμος» μετανάστης ο ... δούλος μετανάστης!
Την ενσωμάτωση και την ελεγχόμενη μετανάστευση για τη μεγαλύτερη κερδοφορία των επιχειρήσεων συνιστά ΜΚΟ, που συγκροτείται από «προσωπικότητες» του παγκόσμιου πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, μεταξύ των οποίων και ο Γιώργος Παπανδρέου
Οι μετανάστες αν «αξιοποιηθούν» σχεδιασμένα και με έλεγχο, για να αποφευχθούν οι κοινωνικές εντάσεις, θα αποδειχτούν πολύ «χρήσιμοι» στις επιχειρήσεις!
Αυτή είναι με δυο λόγια η ουσία της γνωμοδότησης της φερόμενης ως Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης «The Transatlantic Task Force on Immigration and Integration» (ας το μεταφράσουμε ως «Υπερατλαντική Τακτική Δύναμη για τη Μετανάστευση και την Ενσωμάτωση»). Γνωμοδότηση που απευθύνεται προς τις κυβερνήσεις του αναπτυγμένου καπιταλιστικού κόσμου και την ΕΕ, από μια ΜΚΟ που αποτελείται από προσωπικότητες, οι οποίες έχουν προσφέρει τις υπηρεσίες τους στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό με διάφορα αξιώματα.
Τι προτείνεται από αυτήν τη ΜΚΟ; Πώς αντιμετωπίζουν το ανθρώπινο δράμα εκατομμυρίων ανθρώπων που ωθούνται στη μετανάστευση; Ιδού: Η μετανάστευση να έρθει «στα μέτρα» των πολυεθνικών. Να χρησιμοποιηθεί, ώστε να γίνει η αγορά εργασίας πιο ...ευέλικτη. Να ενισχυθεί η αστυνόμευση και η παρακολούθηση. Εκτιμάται ακόμα ότι η λεγόμενη «προσωρινή μετανάστευση» έχει πολλά να προσφέρει στο κεφάλαιο, με μικρό κόστος. Μέσα σε όλα τ' άλλα, οι μετανάστες θα πρέπει να δείχνουν πειθήνια συμπεριφορά, αν θέλουν να περάσουν τα διάφορα «επίπεδα» για την απόκτηση βίζας και κάρτας παραμονής...
«Η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική θα συνεχίσουν να αντιμετωπίζουν την αυξανόμενη μετανάστευση», υπογραμμίζεται στην ιστοσελίδα της Οργάνωσης. Προειδοποιεί πως αν απουσιάζει η αποτελεσματική ενσωμάτωση των μεταναστών θα δημιουργηθούν πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα, κοινωνικές συγκρούσεις και θα απειληθεί η ασφάλεια. Οι αναταράξεις στη Γαλλία πρόπερσι, οι τρομοκρατικές απειλές στη Μεγάλη Βρετανία και η ανισότητα που διέπει το εκπαιδευτικό σύστημα και την αγορά εργασίας είναι ανησυχητικά σημάδια και χρειάζεται η συνεργασία όλων των κυβερνήσεων...
Οι «προσωπικότητες» της Οργάνωσης
Αποκαλυπτικό είναι και το γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι που φέρονται - στην ιστοσελίδα της Οργάνωσης - ως επικεφαλής της Οργάνωσης έχουν υπηρετήσει και υπηρετούν το διεθνή ιμπεριαλισμό από διάφορα «πόστα». Ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής στις ΗΠΑ (έχει διατελέσει και διευθυντής για αντίστοιχα θέματα στο υπουργείο Εργασίας των ΗΠΑ) και ο Βέρνερ Βάιντενφελντ, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου του γερμανικού ινστιτούτου «Bertelsmann Stiftung» από κοινού «συγκάλεσαν» την «Transatlantic Task Force on Immigration and Integration», προκειμένου να «προάγει προνοητικές μεταναστευτικές πολιτικές». Απευθύνει τις συστάσεις της στις υπηρεσίες της ΕΕ και τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και Καναδά, και αλλού.
Ως ιδρυτικά μέλη εμφανίζονται στην ιστοσελίδα, μεταξύ άλλων, ο πρώην κοινοτικός Επίτροπος για θέματα Εσωτερικών και Δικαιοσύνης Αντόνιο Βιτορίνο, ο πρόεδρος της αυτοκινητοβιομηχανίας «Ρενό» Λουίς Σβάιτσερ, η πρώην Α' αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ανα Παλάθιο, αλλά και ο «δικός» μας Γιώργος Παπανδρέου ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και του ΠΑΣΟΚ. Αλλα ιδρυτικά μέλη είναι ο πρώην Πρόεδρος της Πολωνίας, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Βουλγαρίας, ο πρώην εκδότης του «Ικόνομιστ» και άλλα ανώτατα κυβερνητικά στελέχη της Μ. Βρετανίας και του Καναδά.
Η σχέση τους με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τις τράπεζες μάλλον δεν πρέπει να εκπλήσσει. Ως ένας από τους πέντε βασικούς σπόνσορες της «Transatlantic Task Force» παρουσιάζεται και το «Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος».
Στην ιστοσελίδα της «Task Force» και στον τομέα των εκδόσεων (www.migrationinformation.org/ transatlantic/ publications.cfm) φιγουράρουν δημοσιεύσεις, όπως μια τιτλοφορούμενη ως «Η ευρωπαϊκή μετανάστευση και η αγορά εργασίας», όπου ο εισηγητής παρουσιάζοντας βασικές θέσεις και άξονες της Οργάνωσης, υποστηρίζει ότι «η απασχόληση στην ΕΕ έχει λίγα να κάνει με τη μετανάστευση. Περισσότερο σχετίζεται με παράγοντες όπως η υπερβολική ρύθμιση, η ακινησία των εργατών της ΕΕ, εξαιτίας του συστήματος κοινωνικής πρόνοιας και άλλων πολιτικών, και των συμφωνιών μεταξύ των συνδέσμων των εργοδοτών και των συνδικάτων των εργαζομένων που ρυθμίζουν τους μισθούς»!
Προσθέτει ότι «οι μετανάστες και οι πολίτες εκτός ΕΕ προσθέτουν την απαιτούμενη ευελιξία στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας και προωθούν την οικονομική ανάπτυξη». Προτείνει, αντί οι αρμόδιοι να εμμένουν σε μια πολιτική «κλειστών θυρών» απέναντι στους μετανάστες, να προωθήσουν «μεταρρυθμίσεις» στην αγορά εργασίας και την κοινωνική ασφάλιση.
Ενταση των μέτρων παρακολούθησης
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η παρουσιαζόμενη ως «πρώτη έκθεση» της «Τακτικής Δύναμης», με θέμα «Η εποχή της κινητικότητας: Πώς να πάρουμε περισσότερα από τη Μετανάστευση στον 21ο αιώνα». Από το κείμενο δε λείπει και η αναφορά στην «απειλή της τρομοκρατίας», που «ενισχύεται από τη μαζική μετανάστευση». Το πολιτικό ζήτημα, που προκύπτει, σύμφωνα με την έκθεση, είναι πώς θα προστατευτεί κάποιος ή μια χώρα από την απειλή της τρομοκρατίας που είναι υπαρκτή. Η ...λύση που προτείνεται είναι οι μυστικές υπηρεσίες και η αστυνομία να βρεθούν στην πρώτη γραμμή της «προστασίας», και να βαθύνει η διεθνής συνεργασία.
Τα παραδείγματα για το πώς χρησιμοποιείται η λεγόμενη απειλή της τρομοκρατίας, προκειμένου να παρακολουθείται ο λαϊκός παράγοντας και να αναστέλλεται η οργανωμένη πάλη του είναι πολλά. Οπως πολλές είναι και οι περιπτώσεις που στο όνομα της «ασφάλειας» καταπατούνται πολιτικά και στοιχειώδη ατομικά δικαιώματα, όπως η περίπτωση των απαγωγών των 28 Πακιστανών μεταναστών.
«Χείρα βοηθείας» από τις ΜΚΟ
Ξεκαθαρίζεται ρητά ότι για να αναπτυχθεί και να διαχειριστεί το νέο διεθνές σύστημα κινητικότητας, απαιτούνται νέα πολιτικά «εργαλεία».
Εξέχουσα αναφορά γίνεται στους μη κυβερνητικούς οργανισμούς και στη λεγόμενη «Κοινωνία των Πολιτών» (ΚτΠ). Συγκεκριμένα, αναφέρει πως οι κοινωνικοί εταίροι και η διευρυμένη ΚτΠ πρέπει να γίνουν κι αυτοί αρχιτέκτονες του νέου συστήματος, αλλιώς υπάρχει ο κίνδυνος το σύστημα αυτό να είναι ασταθές. Γίνεται φανερός ο σπουδαίος ρόλος που αποδίδεται στις ΜΚΟ στην κατεύθυνση αυτή, παρά τους «ανθρωπιστικούς» σκοπούς που αυτές συχνά επαγγέλλονται.
«Το να εργάζεται κανείς ενάντια στην αγορά είναι συχνά σαν να εξασκείται στη ματαιότητα. Οταν δεν υπάρχουν τα οφέλη της στενής συνεργασίας με την ΚτΠ, η διακυβέρνηση περίπλοκων ζητημάτων γίνεται πιο σκληρή», λέει χαρακτηριστικά. Ετσι, λέει, οι δύο πλευρές (ΚτΠ και η αγορά) θα μοιράζονται την ευθύνη για το τι θα πετύχει, αντί να κατηγορούν η μια την άλλη για ό,τι πηγαίνει στραβά.
Η φωνή του κεφαλαίου
Στην έκθεση με θέμα «Η εποχή της κινητικότητας: Πώς να πάρουμε περισσότερα από τη Μετανάστευση στον 21ο αιώνα», μεταξύ άλλων ζητείται:
1. Να υιοθετηθούν μέτρα που να ευνοούν τη διαχείριση μιας «οργανωμένης, έξυπνης, ευέλικτα ρυθμιζόμενης ροής και αποθέματος νόμιμων μεταναστών».
2. Δεδομένου του δημογραφικού προβλήματος στην Ευρώπη και του ότι η ζήτηση για νέους εργαζόμενους διαφόρων προσόντων και ικανοτήτων ολοένα αυξάνεται, να εφαρμοστεί ένα «νέο σύστημα», που σε όσους εργαζόμενους «παίζουν με τους κανόνες», θα θέτει «σκληρές, αλλά λογικές, καθαρές και δίκαιες απαιτήσεις» για την είσοδο, την εργασία και την παραμονή τους.
3. Να υπάρχουν διάφορα «επίπεδα» νομιμοποίησης και παροχής βίζας. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων, οι ξένοι εργάτες θα πρέπει να επιδείξουν: Την ικανότητά τους να προσαρμόζονται στην αγορά εργασίας και να παίζουν σύμφωνα με τους κανόνες. Τις ικανότητές τους, διάθεση να επανακαταρτίζονται, αλλά και δέσμευση να ανταποκριθούν σε άλλες «λογικές απαιτήσεις»! Γίνεται αντιληπτό τι «τύχη» θα έχει ένας μετανάστης που ενδεχομένως θα συμμετάσχει σε μια κινητοποίηση, ή - πολύ περισσότερο - σε μια απεργία.
4. Το «νέο σύστημα για τη μετανάστευση» θα πρέπει να πειραματίζεται με διάφορους τύπους βίζας. Δηλαδή, οι μετανάστες, ανάλογα με τις «επιδόσεις» τους, θα περνούν ή όχι στην επόμενη... πίστα.
5. Η μετανάστευση μαζί με τις μεταρρυθμίσεις στην εκπαίδευση και την κατάρτιση, να αξιοποιηθεί για τις ραγδαίες αλλαγές που συντελούνται στην αγορά εργασίας, για τις μεταρρυθμίσεις στην Κοινωνική Ασφάλιση και το Σύστημα Υγείας, για τη δημιουργία ανταγωνιστικών οικονομιών. Πιο αποφασιστική «αξιοποίηση» των μεταναστών, ως ένα από τα πιο εξαθλιωμένα τμήματα της εργατικής τάξης, προκειμένου να περάσει η αντεργατική πολιτική των κυβερνήσεων που θα κάνει πιο ανταγωνιστικές τις επιχειρήσεις.
Σε όλο το κείμενο, δεν κρύβεται ούτε καν προσχηματικά, ότι οι μετανάστες αντιμετωπίζονται μόνο ως ένα ακόμα μέσο κερδοφορίας. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά: Περισσότερες πολυεθνικές εταιρείες θα επιδιώκουν να μετακινήσουν το προσωπικό τους έξω από τα σύνορα, με απόλυτα προβλέψιμους όρους και την ελάχιστη δυνατή ζημιά. Περισσότερες βιομηχανίες θα ζητήσουν να έχουν πρόσβαση στο παγκόσμιο εργατικό δυναμικό κάτω από συγκεκριμένους κανόνες και «συμφέρουσες» συνθήκες.
Ετσι, η επιτυχία του νέου συστήματος μετανάστευσης υπόσχεται πολιτικά και οικονομικά οφέλη. Η αποτυχία, από την άλλη, περιέχει τον κίνδυνο της κοινωνικής αναταραχής και της πολιτικής αστάθειας. Επισημαίνεται ακόμα πως μια «εναλλακτική μεταναστευτική προοπτική», δηλαδή μεγάλες μάζες προσωρινών μεταναστών εργατών, θα είναι πολύ δημοφιλής για πολλές αναπτυγμένες καπιταλιστικές κοινωνίες.
Μαθήματα ελληνικής γλώσσας στα θρανία του ΠΑΜΕ
Ενα διαφορετικό σχολείο λειτουργεί από το Γενάρη, εμπλουτίζοντας τη δράση των ταξικών δυνάμεων για τη βελτίωση της ζωής των μεταναστών και των προσφύγων
Μιλά για τα μαθήματα και τα μάτια της «λάμπουν». Η 53χρονη Τατιάνα από την Ουκρανία εξηγεί γιατί θεωρεί απαραίτητο να μάθει να μιλά σωστά ελληνικά: «Μεγαλώνω παιδιά. Είμαι μαζί τους από όταν γεννήθηκαν, πρέπει να μπορώ να μιλάω καλά...». Εξηγεί πόσο χάρηκε όταν αρχίζοντας να καταλαβαίνει τι της έλεγε μια από τις μικρές που φυλάει, συνειδητοποίησε ότι το κορίτσι τη θεωρούσε «θεία» της και όχι απλά μια οποιαδήποτε γυναίκα που μένει στο σπίτι μαζί της.
Για κάθε άνθρωπο που αναγκάζεται να εγκαταλείψει την πατρίδα του και φτάνει σε μια άγνωστη χώρα αναζητώντας μεροκάματο, ο κλοιός της ανασφάλειας σφίγγει γύρω του ασφυκτικά, λόγω της ανεργίας, της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας, της δουλιάς χωρίς κανένα μέτρο προστασίας, ακόμα και χωρίς ασφάλιση. Αλλά και λόγω της συσσωρευμένης σωματικής και ψυχολογικής κόπωσης, της μοναξιάς, της οικονομικής αδυναμίας να πάει ακόμα και για έναν καφέ.
Αντιπαλεύοντας μαζί με τους μετανάστες αυτή την οξυμένη επίθεση, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο αναπτύσσει πλούσια δράση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων τους με στόχο, όχι απλά να εκφράσει την έμπρακτη συμπαράστασή του, αλλά και να αναδείξει τους πραγματικούς ενόχους γι' αυτά εντεινόμενα προβλήματα. Στοχεύοντας στην αγωνιστική αφύπνιση των μεταναστών, στην ένταξή τους στα συνδικάτα, στη σφυρηλάτηση της ταξικής ενότητας και πάλης ανάμεσα σε εργαζόμενους κάθε εθνικότητας, κάθε γλώσσας, θρησκείας.
Περισσεύει το μεράκι και η όρεξη
Από τον περασμένο Γενάρη, το ΠΑΜΕ διοργανώνει δωρεάν μαθήματα ελληνικής γλώσσας, κάθε Κυριακή πρωί. Αφ' ενός, κατανοώντας ότι οι δυσκολίες στην επικοινωνία αποτελούν ένα βασικό πρόβλημα για τους εργαζόμενους που έρχονται στην Ελλάδα από άλλες χώρες και, αφ' ετέρου, αναδεικνύοντας γιατί και πώς οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μπορούν και πρέπει να παρεμβαίνουν σε διάφορους τομείς της ζωής του εργάτη και της οικογένειάς του.
Ο «Ρ» συνάντησε τους μετανάστες και τους πρόσφυγες «μαθητές», την περασμένη Κυριακή, λίγο πριν ξεκινήσουν το μάθημα.
Μιλώντας για την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, η Τατιάνα σημειώνει ότι από το 1999 που είναι στην Ελλάδα δεν της δόθηκε άλλη ευκαιρία να μάθει τη γλώσσα. «Δουλεύω μέσα σε σπίτι 6 μέρες, μόνο την Κυριακή έχω ρεπό». Ο Παύλος, μετανάστης κι αυτός από την Ουκρανία, συμπληρώνει: «Είναι πολύ σημαντικό ότι τα μαθήματα είναι δωρεάν. Γι' αυτό μπορούμε να παρακολουθούμε».
Στο ερώτημα, αν τους πειράζει που πρέπει να «ξοδέψουν» το λιγοστό ελεύθερό τους χρόνο, ο 40χρονος Μουσταφά, από το Μπανγκλαντές, σπεύδει να απαντήσει: «Οχι, καθόλου. Χρειάζεται να μάθουμε».
Εχουμε όλοι τα ίδια προβλήματα
Η στήριξη που προσφέρει το ΠΑΜΕ στους μετανάστες μέσα και από αυτή την πρωτοβουλία, έχει ξεχωριστή σημασία. Οι συνέπειες της αντεργατικής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου στις χώρες από όπου φεύγουν, αλλά και όπου καταφεύγουν οι μετανάστες, πολλαπλασιάζει τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν.
Η Τατιάνα έφυγε από την πατρίδα της όταν, στο εργοστάσιο ιματισμού όπου δούλευε, η παραγωγή μειώθηκε κατακόρυφα: «Πριν ήταν εκεί 4.000 εργαζόμενοι, μετά έμειναν 600». Ο γιος της, που σήμερα είναι 25 χρονών, ζει με τη γιαγιά του στην πατρίδα της. Εχει να συναντήσει τη μητέρα του εννιά ολόκληρα χρόνια.
Ο Μουσταφά δεν μπορεί να βρει σταθερή δουλειά. Δουλεύει περιστασιακά, σε μια βιοτεχνία κλωστοϋφαντουργίας. Το μεροκάματο είναι 3,5 ευρώ την ώρα. Κι η δουλιά φτάνει μέχρι και τις 10 ώρες τη μέρα. «Κάποιοι είναι με ασφάλιση, κάποιοι χωρίς...». Η ανεργία είναι το πιο σοβαρό πρόβλημα, λένε οι μετανάστες. Ο Παύλος σήμερα δεν έχει δουλειά. Η Ελβίρα, από τη Ρωσία, δουλεύει σε συνεργείο καθαρισμού. Δουλεύει «3 ώρες τη μια μέρα, 6 την άλλη, 5 την άλλη» και παίρνει 300 ευρώ το μήνα. «Ψάχνω και γι' άλλη δουλιά, δε φτάνουν τα λεφτά» τονίζει.
Η καθημερινή αναμέτρηση με τα προβλήματα πείθει για την αναγκαιότητα να δυναμώσει η κοινή πάλη όλων των εργαζομένων, να δίνει ενωμένη η εργατική τάξη από καλύτερη θέση τη μάχη ενάντια στους εκμεταλλευτές της. «Εχουμε τα ίδια προβλήματα με τους Ελληνες εργαζόμενους. Δεν έχει σημασία από πού είμαστε. Δεν έχει σημασία που αυτός είναι από το Πακιστάν, αυτή από τη Ρωσία. Ολοι δουλειά θέλουμε. Το ίδιο είμαστε...». «Και να βοηθήσουμε τα παιδιά μας» τονίζουν.
Σύντομα, ο χώρος γεμίζει. Ανδρες και γυναίκες, διαφόρων ηλικιών, μοιράζονται τις καρέκλες. Πάνω στα «θρανία» ανοίγουν τετράδια, μερικές φωτοτυπίες, ένα λεξικό. Πριν ξεκινήσουν, μοιράζεται σ' όλους ένα χαρτί με τη διεύθυνση του χώρου όπου θα συνεχίζονται τα μαθήματα από την ερχόμενη βδομάδα. Αυτή η αίθουσα αποδείχτηκε γρήγορα πολύ μικρή...
Οσοι μετανάστες ενδιαφέρονται να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ελληνικής γλώσσας που παραδίδει το ΠΑΜΕ, μπορούν να επικοινωνήσουν στα τηλέφωνα: 210.3301.847 - 210.3301.842
