Η ΠΕΤΡΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ «έφυγε» από τη ζωή στις 12/12/13.
Γεννήθηκε στα Πετρικάτα Κεφαλονιάς το 1912. Φτωχή οικογένεια, ο πατέρας
αναγκάστηκε να φύγει μετανάστης στην Αμερική για να τους ζήσει. Παρακολουθεί
τις αγροτικές κινητοποιήσεις στο νησί, το 1927, και έρχεται σε επαφή με τους
πρώτους μαρξιστές μέσα από πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται στο χωριό και
δέχεται τις πρώτες επιρροές. Ερχεται στην Αθήνα το 1934. Εργάστηκε στο εμπόριο,
γνωρίστηκε με συναδέλφους από το σωματείο εμποροϋπαλλήλων και γράφεται σ' αυτό.
Αφοσιωμένη στις αρχές του μαρξισμού - λενινισμού, αγωνίστηκε κάτω από τη σημαία
του ΚΚΕ και έδωσε ό,τι καλύτερο είχε για τη βελτίωση της ζωής όλων μας.
Οργανώθηκε στο ΚΚΕ από το 1941, μέσα στις κλαδικές ΚΟΒ εμποροϋπαλλήλων.
Οργανώνεται από τους πρώτους στο Εργατικό ΕΑΜ . Αναπτύσσει πολύμορφη δράση και
παίρνει μέρος σε πολλές αποστολές με κίνδυνο της ζωής. Γι' αυτή της τη δράση
συλλαμβάνεται από την ομάδα του αρχιβασανιστή Παρθενίου. Βασανίστηκε και μετά
μεταφέρθηκε στις φυλακές Χατζηκώστα σε αφασία για 2 μήνες, με βαριές κακώσεις
στον εγκέφαλο. Στου Χατζηκώστα έμεινε 7 μήνες. Μετά την απελευθέρωση εκλέγεται
στη διοίκηση του σωματείου εμποροϋπαλλήλων, την οποία κέρδισαν οι συνεπείς
αγωνιστές, και είναι υπεύθυνη της πρώτης ομάδας γυναικών που δημιουργείται.
Φροντίδα πρώτη για τα ορφανά, τα παιδιά των φυλακισμένων και τους
κατατρεγμένους από τον πόλεμο. Εφτιαξαν κατασκήνωση στην Πεντέλη και φρόντισαν
για συσσίτια, ρουχισμό και τις ανάγκες των παιδιών. Μέσα στους Αγώνες θα
γνωρίσει τον Χρήστο Πετρίδη, πρόεδρο του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων και θα
παντρευτούν, τα Χριστούγεννα του 1947. Η Μαρία θα ξανασυλληφθεί το Μάρτη του
1948 και παίρνει το δρόμο της εξορίας. Πρώτα στη Χίο, μετά Τρίκερι, Μακρόνησο
και πάλι Τρίκερι. Τρεις μήνες μετά τη σύλληψη της Μαρίας, συλλαμβάνεται και ο
άντρας της, κυνηγημένος από τη δικτατορία του Μεταξά ακόμη, Ακροναυπλιώτης που
ζούσε στην παρανομία και τον στέλνουν στη Μακρόνησο. Εκεί, αφού τον κράτησαν
αρκετά και τον σακάτεψαν στο ξύλο, τον έστειλαν σπίτι του να πεθάνει. Η Μαρία
έμαθε το θάνατό του στην εξορία. Και η χούντα τη συνέλαβε και τη βασάνισε. Η
Μαρία ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Συλλόγου Γυναικών Ηλιούπολης και του
σωματείου συνταξιούχων ΙΚΑ Ηλιούπολης - Υμηττού - Δάφνης. Μέλος του τιμημένου
ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής της.
|
|
