Αποκαλυπτήρια...
Εδώ και
δυο μήνες, το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ, το ΜΑΣ και η ΟΓΕ καλούν συνδικάτα,
σωματεία, ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, συλλόγους, μαζικούς φορείς να
συμμετέχουν με αποφάσεις τους στο πανελλαδικό συλλαλητήριο που θα γίνει την 1η
Νοέμβρη στο Σύνταγμα. Η παράταξη της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» στο
Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου ζήτησε να τεθεί το θέμα στη Γενική
Συνέλευση των εργαζομένων (έγινε την Τρίτη 14/10) και να αποφασίσουν οι
εργαζόμενοι με ψηφοφορία για τη συμμετοχή ή όχι του σωματείου στο πανελλαδικό
συλλαλητήριο. Ο πρόεδρος του σωματείου, με την υποστήριξη των παρατάξεων του
ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ (έχουν κοινό ψηφοδέλτιο) και της ΝΔ, εμπόδισε τη διενέργεια
της ψηφοφορίας κι έτσι δεν πάρθηκε απόφαση.
Την
επόμενη μέρα, συνεδρίασε το ΔΣ του Σωματείου και το θέμα τέθηκε ξανά από τις
ταξικές δυνάμεις. Η συζήτηση ξεσκέπασε όλους εκείνους, που την προηγούμενη μέρα
απέτρεψαν να μπει στην κρίση των εργαζομένων η συμμετοχή ή όχι σε μια
πανελλαδική κινητοποίηση, στην οποία συμμετέχουν μέχρι τώρα περισσότερα από 700
σωματεία και φορείς, ανάμεσά τους και πολλά σωματεία εργαζομένων στα
νοσοκομεία. Ο πρόεδρος του σωματείου, η εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και της ΠΑΣΚΕ,
βοηθούμενοι από τα υπόλοιπα μέλη του κοινού ψηφοδελτίου ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ,
έδωσαν κυριολεκτικά τα ρέστα τους, αναμασώντας όλα τα επιχειρήματα που βάζει ο
εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, παλιός και νέος, για να πολεμήσει το
συλλαλητήριο και να φρενάρει τη δυναμική του. Το σωματείο πήρε τελικά απόφαση
συμμετοχής στο συλλαλητήριο, καθώς ένα μέλος της κοινής παράταξης ΣΥΡΙΖΑ -
ΑΝΤΑΡΣΥΑ ψήφισε λευκό. Η στάση τους, όμως, πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους
εργαζόμενους.
Μεταξύ
άλλων, είπαν ότι «πρόκειται για κομματικό συλλαλητήριο που εξυπηρετεί μικροκομματικούς
στόχους ενόψει εκλογών», ότι «εφόσον το ΠΑΜΕ δεν συμμετέχει στις απεργιακές
συγκεντρώσεις των ΑΔΕΔΥ - ΓΣΕΕ, δεν μπορούν να συμφωνήσουν...» και άλλα
παρόμοια. Χαρακτηρίζουν «κομματική» μια πανελλαδική κινητοποίηση, στην οποία
συμμετέχουν με αποφάσεις τους εκατοντάδες σωματεία και φορείς, ανάμεσά τους το
Σωματείο δασκάλων Ηρακλείου, η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης, ο Σύλλογος
των μαγείρων κ.ά., που εκπροσωπούν εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, με
διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις. Αλήθεια, είναι «κομματικό» το αίτημα για
ουσιαστική προστασία των ανέργων, να πληρωθούν οι απλήρωτοι, να καταργηθούν οι
αντεργατικοί - αντιασφαλιστικοί νόμοι, να υπογραφούν Συλλογικές Συμβάσεις με
ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στα μεροκάματα; Είναι «κομματικό» το
αίτημα για αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια - Παιδεία για όλους;
Κατηγορούν
για «μικροκομματικούς στόχους» το ΠΑΜΕ που πήρε την πρωτοβουλία γι' αυτή τη
λαϊκή κινητοποίηση, για να κρύψουν ότι αυτοί είναι που θέλουν να
«ανασυγκροτήσουν» το κίνημα σαν «ουρά» των κομμάτων τους, που διαγκωνίζονται
για την κυβερνητική εξουσία. Αυτό κάνουν οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ στο
κίνημα, έχοντας τη στήριξη και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Από την άλλη, επιβεβαιώνεται ότι ο
καημός τους είναι η «ενότητα» των εργατοπατέρων μεταξύ τους, ο «κοινωνικός
εταιρισμός» με την εργοδοσία, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις της. Θέλουν τους
εργαζόμενους, τους φοιτητές, τους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους να
σέρνονται πίσω από τις πιο εκφυλισμένες και ανυπόληπτες συνδικαλιστικές ηγεσίες,
να κάνουν αγώνες για να χάσουν «λιγότερα», να συμβιβάζονται με την «ελάχιστη
εγγυημένη» εξαθλίωση, να κάνουν πίσω στις απαιτήσεις της εργοδοσίας, να
πανηγυρίζουν για τα ψίχουλα, να περιορίζουν τις προσδοκίες τους στο να φύγει
μια κυβέρνηση, να παραιτηθεί ένας υπουργός, να αλλάξει ο Μανωλιός και να βάλει
τη σκούφια του αλλιώς.
