Αλλος το καρβέλι, άλλος τα ψίχουλα...
Φαίνεται
πως η Ελληνική Συνομοσπονδία Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας έχει αναλάβει
ρόλο «λαγού» στην νομοθέτηση νέων προνομίων στην εργοδοσία, προκειμένου αυτή να
συμφωνήσει σε μια «σταδιακή» αύξηση του κατώτατου μισθού. Αυτό προκύπτει και
από τη συνάντηση που είχε ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Β. Κορκίδης με τον υπουργό
Εργασίας Π. Σκουρλέτη.
Σ' αυτή, σύμφωνα με δελτίο Τύπου
της Συνομοσπονδίας, «η ΕΣΕΕ συζήτησε τη διαδικασία της προσαρμογής,
θεωρώντας ότι μια άμεση μεταβολή αύξησης των μισθών κατά 25% μπορεί να
προκαλέσει κραδασμούς στην αγορά, το οποίο μπορεί και πρέπει να αποφευχθεί,
ώστε να μην υπάρξει καμία αφορμή για αύξηση της ανεργίας».
Μετά από
αυτά, η ΕΣΕΕ πρότεινε «την αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού σε δύο χρονικά
και ποσοτικά στάδια, τα οποία θα απέχουν τουλάχιστον ένα έτος μεταξύ τους».
Αρα, «λάου - λάου» οι όποιες αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και βλέπουμε. Για να
συμφωνήσει όμως ακόμα και σ' αυτό, η ΕΣΕΕ προτείνει, «αφού κοστολογηθούν
προσεκτικά, παράλληλα να υιοθετηθούν» μέτρα όπως:
-- «Η προσωρινή συνέχιση της
αποσύνδεσης («πάγωμα») των 3ετιών από τη διαδικασία αύξησης του μισθού άνω των
751 ευρώ, τουλάχιστον για ένα ικανό χρονικό διάστημα προσαρμογής των
επιχειρήσεων στα νέα οικονομικά δεδομένα». Θέλουν δηλαδή να γλιτώσουν την
ωρίμανση των μισθών και άρα να τους κρατήσουν καθηλωμένους στα επίπεδα του
κατώτατου.
-- «Να επανεξεταστεί η πρόταση
των εργοδοτών για την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών δώδεκα μηνών, αντί για
δεκατέσσερις που καταβάλλουν σήμερα εργοδότες και εργαζόμενοι για επιδόματα και
δώρα». Ζητάνε δηλαδή να απαλλαγούν από τις ασφαλιστικές εισφορές για τους 2
από τους 14 μισθούς που καταβάλλουν σήμερα (δώρα Χριστουγέννων - Πάσχα, επίδομα
άδειας). Οπως προκύπτει, αν καταργηθούν αυτές οι εισφορές, το πλήγμα θα είναι
μεγάλο για τα Ταμεία και επιπλέον ενταφιάζεται κάθε πιθανότητα να επανέλθει
κάποτε η 13η και 14η σύνταξη, αφού τα Ταμεία δε θα εισπράττουν πλέον τις
αντίστοιχες εισφορές.
-- «Η επιδότηση της εργασίας
αντί της ανεργίας με το επίδομα των 360 ευρώ να έχει συνδικαιούχους εργοδότη
και εργαζόμενο για κάθε νέα θέση εργασίας. Σημειωτέον ότι ένα επίδομα ανεργίας
μπορεί να επιδοτήσει δύο θέσεις εργασίας, χωρίς καμία επιβάρυνση για την επιχείρηση».
Θέλουν, δηλαδή, να βάλουν χέρι και στο επίδομα ανεργίας και μ' αυτόν τον τρόπο
να εξασφαλίσουν ακόμα φτηνότερη εργασία, υπονοώντας ότι τα 360 ευρώ του
επιδόματος ισούνται με τις ασφαλιστικές εισφορές δυο εργαζόμενων.
-- «Να εφαρμοστεί μια σειρά
φορολογικών κινήτρων για τις επιχειρήσεις που διατηρούν και δημιουργούν νέες
θέσεις εργασίας, καθώς και για τους συνεπείς εργοδότες». Ζητάνε, δηλαδή,
νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο.
-- «Η εξέταση περαιτέρω μείωσης
του μη μισθολογικού κόστους (εργοδοτικών εισφορών), ώστε να αντισταθμιστεί
μέρος της επιβάρυνσης της επιχείρησης. Υπενθυμίζεται ότι το εργοδοτικό μη
μισθολογικό κόστος έχει μειωθεί, ανά βήματα, από 28,56% τον Αύγουστο του 2011
στο 24,56% τον Ιούλη του 2014». Είναι φανερό ότι αυτή η μείωση δεν είναι αρκετή
για τους εργοδότες και ζητάνε κι άλλη.
Δεν
ξέρουμε ποιες από αυτές τις προτάσεις θα υιοθετήσει η κυβέρνηση και με ποιους
ρυθμούς. Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η ίδια μίλησε πρώτη για
«ανταποδοτικές» ρυθμίσεις υπέρ της εργοδοσίας, προκειμένου να της κοστίσει
λιγότερο η όποια σταδιακή αύξηση του κατώτατου μισθού. Με τον τρόπο αυτό, οι
εργαζόμενοι μπορεί να δουν τους μισθούς τους να αυξάνονται κατά μερικά ευρώ, η
χασούρα τους όμως από την άλλη τσέπη θα είναι πολλαπλάσια.
Κι
αυτό επειδή όλα τα παραπάνω μέτρα οδηγούν σε μεγαλύτερη χασούρα για τα Ταμεία,
που σημαίνει μικρότερες ή καθόλου συντάξεις, χειρότερες και ακριβότερες
υπηρεσίες Υγείας, κατακρήμνιση της Πρόνοιας. Σημαίνει μείωση της φορολογίας για
το κεφάλαιο, άρα νέα φορολογικά βάρη για το λαό, προκειμένου να επιτευχθούν οι
ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί και τα αιματοβαμμένα πρωτογενή πλεονάσματα. Είναι
φανερό ότι μπροστά στο καρβέλι που ετοιμάζεται να αποσπάσει ξανά η εργοδοσία,
οι αυξήσεις που υπόσχεται στους μισθούς ισοδυναμούν κυριολεκτικά με ψίχουλα...
