Περιφερειακό
Συμβούλιο Αττικής: Όχι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για τη «Λευκή Νύχτα» στο Ίλιον
Απορρίφθηκε κατά πλειοψηφία από το Περιφερειακό Συμβούλιο
Αττικής το αίτημα του Δήμου Ιλίου για πραγματοποίηση «Λευκής Νύχτας»
στην περιοχή, με ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα μέχρι αργά το βράδυ.
Οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι του ΚΚΕ με το ψηφοδέλτιο της
«Λαϊκής Συσπείρωσης» αφού απέρριψαν το αίτημα του Δήμου Ιλίου,
ξεκαθάρισαν ότι είναι ενάντια σε τέτοιες ενέργειες καθώς λειτουργούν σαν όχημα
για την κατάργηση του σταθερού ωραρίου, την καθιέρωση της εργασίας-λάστιχο που
εξοντώνει όχι μόνο τους εργαζόμενους στα εμπορικά καταστήματα, αλλά και τους
μικρούς εμπόρους που δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν στον ανταγωνισμό με τα
μονοπώλια.
Επισήμαναν ότι αυτές οι
πρωτοβουλίες ευνοούν τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, πλήττοντας τους φτωχούς
αυτοαπασχολούμενους. Οι τελευταίοι στραγγαλίζονται οικονομικά από την πολιτική
της ΕΕ που ακολουθούν πιστά όλες οι κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή ΣΥΡΙΖΑ -
ΑΝΕΛ, με τη βαριά φορολογία, τα χαράτσια και όλες τις ρυθμίσεις προς όφελος των
μονοπωλίων. Για τα άδεια μαγαζιά και τις μηδενικές καθημερινές εισπράξεις των
μικρών αυτοαπασχολούμενων δεν ευθύνεται το ωράριο, αλλά οι άδειες τσέπες της
εργατικής - λαϊκής οικογένειας, η ανεργία, η απληρωσιά και οι απολύσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου υπερθεμάτισαν της «Λευκής Νύχτας» οι παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της Χρυσής Αυγής, των ΑΝΕΛ και ο Τζήμερος, εισπράττοντας την καταγγελία των κομμουνιστών περιφερειακών συμβούλων. Είναι κοροϊδία να υποστηρίζουν αυτές οι δυνάμεις ότι με μια νύχτα με ανοιχτά τα καταστήματα οι φτωχοί έμποροι θα αντιμετωπίσουν τα συσσωρευμένα προβλήματα, τα χρέη και την αναδουλειά.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» σημείωσε την υποκρισία τους που από τη μία χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την άσχημη κατάσταση των μικρών εμπορομάγαζων, ενώ από την άλλη είναι συνυπεύθυνοι και χειροκροτητές της πολιτικής που ακολουθείται και υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας σε βάρος των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, της πολιτικής που συνθλίβει και τους μικρούς εμπόρους.
Μόνο ο κοινός αγώνας εργαζομένων και μικρεμπόρων, εργατών και λαϊκών στρωμάτων μπορεί να βάλει φραγμό στην αντιλαϊκή πολιτική που θέλει τους εργαζόμενους να ζουν σαν δούλοι τον 21ο αιώνα.
